บทที่ 9: การแตะไหล่

บทที่ 9: การแตะไหล่

เวรล่ะ!

ผีแตะไหล่กำลังติดตามเรา!

ฉินเฟิง รู้สึกกระชับขึ้นในหัวใจของเขาอย่างกะทันหัน

คราวนี้ เขาเชื่อว่าผีแตะไหล่จะออกมาโจมตีพวกเขาอย่างแน่นอน

เพราะพวกเขาหันหลังให้กับมัน

ผีตัวนี้ชอบแตะไหล่จากด้านหลังเป็นพิเศษ

นี่เป็นท่าโปรดของผีไม่ใช่เหรอ?

มันคงจะแปลกถ้ามันไม่แตะไหล่

หลังจากนั้นไม่นาน ฉินเฟิง ก็แอบตื่นตัว

เขากำลังรอจังหวะที่ผีแตะไหล่จะเผยตัวออกมาโจมตี เพื่อที่เขาจะได้จับมันได้

มือผีของเขาสามารถหมุนได้ 360 องศา เขาสามารถคว้าจากด้านหลังได้โดยไม่ต้องหันกลับมา

แน่นอนว่าการทำเช่นนี้ก็มีความเสี่ยงเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม หลิวหมิงซึ่งควบคุมผีได้เพียงตัวเดียว สามารถป้องกันการโจมตีของผีแตะไหล่ ได้สองครั้ง

ฉินเฟิงผู้ควบคุมผีสองตัวน่าจะสามารถปิดกั้นมันได้มากกว่า

นอกจากนี้เขายังมีระบบคอยสนับสนุน เขาจึงไม่กลัวที่จะถูกแตะไหล่

อย่างแย่ที่สุด เขาจะใช้จ่ายคะแนนกักกันบางส่วน

คะแนนกักกันของระบบสามารถนำไปใช้กับตัวเองได้โดยตรง

"ก๊อก ก๊อก!!!"

พื้นที่เงียบสงบดังก้องไปด้วยเสียงฝีเท้าของพวกเขา ซึ่งบางครั้งก็ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงของสิ่งต่าง ๆ ที่ถูกเตะออกไป

เป็นเวลาเช้าที่มีแสงแดดสดใสอยู่นอกอาคาร แสงสว่างส่องผ่านหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดาน ส่องสว่างพื้นแม้ไม่มีแสงไฟ

หลิวหมิง และ หลิวชิงโหรว เดินไปข้างหน้า มองไปข้างหน้า ระวังอย่าหันศีรษะโดยไม่ตั้งใจ ทั้งนี้เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกแตะแล้วถูกบังคับให้หันศีรษะ

การทำเช่นนี้อาจนำไปสู่ความไม่สอดคล้องกันทางร่างกาย

เบื้องหลังพวกเขา ฉินเฟิงจริงจังและตื่นตัวอยู่เสมอ โดยให้ความสนใจกับการอ่านค่าพลังเหนือธรรมชาติที่ดูดซับของระบบอยู่เสมอ

“ติ๊ง! คุณได้ดูดซับพลังเหนือธรรมชาติ 90 คะแนน..............”

“ติ๊ง! คุณได้ดูดซับพลังเหนือธรรมชาติ 95 คะแนน..............”

“ติ๊ง! คุณได้ดูดซับพลังเหนือธรรมชาติ 100 คะแนน..............”

มาแล้ว!

ดวงตาของ ฉินเฟิง หรี่ลง และมือที่เหมือนซากศพของเขาก็หันไปทางด้านหลังของเขาอย่างรวดเร็ว

“ปะ!”

เสียงตบเบา ๆ ดังก้องขึ้นในทันใด

แต่กลับจมอยู่กับเสียงฝีเท้า

ถึงกระนั้น หลิวหมิง และ หลิวชิงโหรว ก็สังเกตเห็นและหันไปมอง ฉินเฟิง ทันที

ฉินเฟิงรู้สึกถึงความรู้สึกของการถูกตบไหล่เบา ๆ เหมือนกับเพื่อนร่วมชั้นแตะเขาเพื่อยืมปากกาหรืออะไรสักอย่าง มันรู้สึกธรรมดามาก

ไม่มีความรู้สึกพิเศษใดๆ

หากสิ่งนี้เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ เขาคงจะหันหลังกลับหรือมองย้อนกลับไปอย่างแน่นอน

แต่ตอนนี้ มือที่น่ากลัวของเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว

หากมีผีอยู่ข้างหลังเขา ภายใน 0.3 วินาที เขาจะจับมันได้อย่างแน่นอน

แต่จู่ๆ เขาก็คว้าอะไรไม่ได้เลย

เขาช้าเกินไปเหรอ?

ฉินเฟิงขมวดคิ้ว

จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนของระบบ

“ติ๊ง! ตรวจพบว่าโฮสต์ถูกผีสาป หากหันหลังหรือมองย้อนกลับไป คุณจะตายทันที ต้องการใช้คะแนนกักกัน 1,000 คะแนนเพื่อยับยั้งคำสาป หรือใช้คะแนนกักกัน 100 คะแนนเพื่อถ่ายโอนคำสาป” สู่มือปีศาจข้างหนึ่ง?”

ฮะ? สามารถระงับคำสาปได้หรือ?

ถ้าระบบจับผีได้ แล้วคำสาปล่ะจะเป็นยังไง?

ฉินเฟิง พยักหน้าอย่างลับๆ แล้วถามว่า:

“ระบบ หลังจากที่บรรจุคำสาปแล้ว ฉันสามารถใช้มันได้หรือไม่?”

เขาถามความคิดนี้ว่าในอนาคตถ้าเขาเจอคำสาปพิเศษเขาจะสามารถใช้มันเองได้

“ตอบโฮสต์ ใช่ แต่คำสาปนี้ใช้ได้เพียงครั้งเดียว หากคุณต้องการใช้มันอย่างถาวร โปรดเก็บ ผีแตะไหล่ ไว้ในร่างกายของคุณ”

ผีแตะไหล่?

ฉันคงเป็นคนโง่ถ้ามีมันอยู่ในร่างกายของฉัน!

ฉินเฟิง คิดอย่างเหยียดหยาม

มือผีของเขามีประโยชน์มากกว่าความสามารถของผีแตะไหล่มาก

ใครมีเวลาแตะไหล่ใครสักคนแล้วรอให้เขาหันกลับมา?

ยิ่งไปกว่านั้น หากมีใครรู้เกี่ยวกับความสามารถนี้ และหากพวกเขาไม่เคยหันศีรษะหรือลำตัวเลยตลอดชีวิต พวกเขาจะปลอดภัยไม่ใช่เหรอ?

ไร้ประโยชน์!

เขายังคงถามต่อไปว่า "ระบบ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคำสาปถูกถ่ายโอนไปยังมือผี?"

ระบบตอบกลับว่า " มือผีจะตายและฟื้นคืนชีพหลังจากหนึ่งนาทีเท่านั้น!"

ดีอย่างที่คิด!

ฉินเฟิง พยักหน้าอย่างเงียบ ๆ

เขาเคยได้ยินจากหลิวหมิงมาก่อนว่าผีภายในร่างกายของเขาจะถูกฆ่าตายไปสองครั้งแล้ว

“ฉินเฟิง คุณไม่ได้จับมันเหรอ?”

เมื่อหันกลับมา หลิวหมิง ก็เห็นมือที่น่ากลัวของ ฉินเฟิง หันกลับไป 180 องศาในท่าทางที่คว้าไว้ เมื่อรวมกับเสียงแตะไหล่ก่อนหน้านี้ เห็นได้ชัดว่า ฉินเฟิง ถูกโจมตีและตอบโต้

“ไม่ ความเร็วของมันเร็วมาก ผมแทบจะจับทันทีที่ถูกแตะ ใช้เวลาไม่ถึง 0.3 วินาที แต่ก็จับอะไรไม่ได้เลย”

ฉินเฟิง ส่ายหัว

เขาค่อยๆ ขยับมือที่น่ากลัวของเขากลับไปยังตำแหน่งเดิม

"แกร็ก!"

"แกร๊ก!"

จากนั้นเขาก็สั่งระบบในใจ

“ระบบโอนคำสาปไปที่มือผีซ้าย!”

“ฉินเฟิง ในเมื่อคุณถูกแตะ ดังนั้นก่อนที่จะกักขังผีแตะไหล่สำเร็จ คุณไม่สามารถ…”

"แกร๊ก!"

ก่อนที่หลิวหมิงจะพูดจบ เขาก็เห็นมือผีซ้ายของฉินเฟิงแยกออกเป็นสองส่วนทันที เขาเงียบไปในขณะนั้น

ประทับใจ!

เขาสามารถถ่ายโอนคำสาปไปยังผีบนร่างกายของเขาได้จริงๆ

และ...

มีเพียงมือผีข้างเดียวเท่านั้นที่หัก

ดวงตาของเขาสั่นไหวในขณะที่เขาจ้องมองอย่างตั้งใจไปที่มือผีที่แตกอยู่ในมือของ ฉินเฟิง

หลิวชิงโหรว ผู้มาใหม่ไม่ได้คิดลึกซึ้งเท่ากับ หลิวหมิงอย่างไรก็ตาม เธอได้ยินจากหลิวหมิงเกี่ยวกับผีของเขาที่ถูก "ฆ่า" สองครั้ง และตอนนี้ดูครุ่นคิด

“ตอนนี้มาพิงกำแพงแล้วขยับต่อไปเมื่อมือผีของคุณฟื้นแล้ว!”

นี่เป็นวิธีที่เขาเคยใช้เมื่อออกจากอาคารการค้าโลก

น่าแปลกที่มันค่อนข้างมีประสิทธิภาพ

ทั้งสามก็พิงกำแพงทันที

เมื่อพิจารณาจากพลังงานเหนือธรรมชาติที่ระบบดูดซับไว้ ฉินเฟิงรู้ว่าผีไม่ได้จากไปและกำลังเฝ้าดูพวกเขาจากที่ไหนสักแห่ง

“หัวหน้าหลิว 'ผีแตะไหล่' นี้อาจไม่ง่ายอย่างที่เราคิด โดยพื้นฐานแล้วมันมองไม่เห็นและจับต้องไม่ได้ คุณคิดว่าผีตัวนี้อาจมีเขตแดนผีของตัวเองหรือไม่?

ในระหว่างช่วงพักฟื้น ฉินเฟิงเปล่งเสียงความสงสัยของเขา

เขตแดนผีหมายถึงพื้นที่ที่ผีสร้างขึ้นเอง พื้นที่นี้มีอยู่อย่างอิสระและสามารถแทรกซึมเข้าไปในโลกแห่งความเป็นจริงได้ นอกจากนี้ยังสามารถทับซ้อนกับโลกแห่งความเป็นจริงโดยไม่ต้องรวมเข้าด้วยกัน

สิ่งที่ ฉินเฟิง อ้างถึงคือสถานการณ์ที่สอง

นั่นคือเขตแดนผีทับซ้อนกับอาคารการข้าโลก และถึงแม้ผีจะมีอยู่ในเขตแดนของมัน แต่ก็ยังสามารถมองเห็นและสัมผัสทุกสิ่งในโลกแห่งความเป็นจริงได้ อย่างไรก็ตาม มนุษย์ไม่สามารถมองเห็นหรือสัมผัสผีได้

“มีความเป็นไปได้ แต่ถ้าเป็นเช่นนั้น ผีตัวนี้ไม่ได้เป็นเพียงระดับ C”

ผีที่มีเขตแดนไม่ใช่ผีธรรมดา

เขาไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก่อนเพราะผีของเขาถูกยับยั้ง แต่ตอนนี้แม้แต่ ฉินเฟิง ซึ่งเป็นมือปราบฝีระยะประชิด ยังถูกผีโจมตีและไม่สามารถตอบโต้ได้ เขาจึงต้องคำนึงถึงความเป็นไปได้นี้

“โอ้? นั่นหมายความว่าเหตุการณ์เหนือธรรมชาตินี้ได้รับการอัพเกรดเป็นระดับ B แล้วเหรอ?”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ฉินเฟิง ก็รู้สึกทึ่ง

หากพวกเขาทำภารกิจระดับ B สำเร็จ ก็จะเป็นสิบล้าน

แม้แต่ผู้มีอิทธิพลก็ยังไม่ได้รับสิ่งนั้นง่าย ๆ

“ไม่แน่ หากผีระดับ C เคลื่อนที่ได้ ระดับเหตุการณ์ของมันจะจัดเป็นระดับ A ในทางกลับกัน หากระดับความหวาดกลัวของผีถึงระดับ A แต่ได้รับการแก้ไขในถิ่นทุรกันดารที่ไม่มีคนอาศัยอยู่ เหตุการณ์ของมันคือ ระดับ C”

หลิวหมิงอธิบายอย่างเย็นชา

“อีกนัยหนึ่ง ระดับของเหตุการณ์เหนือธรรมชาตินั้นถูกกำหนดโดยระดับของภัยคุกคามที่ผีมีต่อมนุษย์”

หลิวชิงโหรวก็พูดแทรกขึ้นมาทันที

"ถูกต้อง."

หลิวหมิงพยักหน้า

ผีแตะไหล่ที่ถูกกักขังอยู่ในอาคารการค้าโลกนั้นเป็นระดับ C แน่นอน

เว้นแต่ระดับความน่ากลัวของผีแตะไหล่จะถึงระดับ A เหตุการณ์นี้สามารถจัดเป็นระดับ B ได้

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ฉินเฟิง ก็ยิ้มเยาะภายใน

เห้อ! พลาดไปห้าล้าน

เขาเคยเป็นคนธรรมดาสามัญในชาติที่แล้ว ดังนั้นในชีวิตนี้ เมื่อได้รับโอกาส เขาจะต้องการหาเงินมากขึ้น ใช้พลังของเขาแต่งงานกับสาวงาม และสนุกกับชีวิตอย่างแน่นอน

กลับไปสู่จุดเดิม

จากนั้นเขาก็พูดว่า:

“ทำไมฉันไม่ลองฉีกพื้นที่ด้วยมือผีของฉันตอนนี้ล่ะ”