บทที่ 57 คำสารภาพของหนานหยูเฉิน  

“องค์ชายรองพูดจริงจัง พระข้าคนนี้แค่ออกไปพักผ่อนกับพระสนม ข้าไม่คิดว่าจะได้ไปที่คฤหาสน์ขององค์ชายรอง แต่องค์ชายองค์นี้กลับกระทันหันและไม่ได้เตรียมของขวัญอะไรมาให้ด้วยซ้ำ”

เฟิ่งหยินซวงเห็นว่าเขาถือท่าทางเย่อหยิ่งและเย่อหยิ่ง และกำลังนั่งอยู่บนที่นั่งหลักโดยตรง เขาไม่มีความรู้สึกประหม่าของแขกเลย และดูไม่ถ่อมตัวเหมือนที่เขาพูด และนางก็อดไม่ได้ที่จะแอบดูหมิ่นเขา .

ต้องขอบคุณพี่ชายที่เขาไม่สนใจเขาและสามารถรักษารอยยิ้มที่อบอุ่นและเจียมเนื้อเจียมตัวต่อไปได้

อย่างไรก็ตาม เขาหยุดชั่วครู่ก่อนที่จะพูดว่า “เจ้านายของข้า ข้าเกรงว่ามันยังเร็วเกินไปที่จะพูด เท่าที่เจ้านายท่านนี้รู้ ข้อตกลงสามเดือนได้รับการเจรจาโดยท่านและจักรพรรดิทั้งสามด้วยกัน ซวงเอ๋อร์น้องสาวจะแต่งงานกับใครในท้ายที่สุดยังไม่ทราบ”

เขาถือว่าเฟิ่งหยินซวงเป็นน้องสาวของเขามาโดยตลอด และแน่นอนว่าเขาทนดูนางทนทุกข์ทรมานไม่ได้

นอกจากนี้ กษัตริย์ชิงผิงยังหยิ่งผยอง หยิ่งจองหอง และมักได้ชื่อว่าเป็นภรรยา ดังนั้นแน่นอนว่าหนานหยูเฉินไม่ต้องการให้นางแต่งงานกับเขา

เพียงแค่เขารู้สึกว่าหากตระกูลเฟิงเข้ามาแทรกแซงในเรื่องนี้ มันจะมีประโยชน์มากกว่าเขา ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากนัก

“จริงเหรอ ดูเหมือนว่าองค์ชายรองไม่มีความมั่นใจในตัวองค์ชายองค์นี้ แต่ข้าต้องการติดตามองค์ชายองค์นี้เพื่อทำผลงานให้ดีต่อหน้าองค์ชายสอง!” เขามองไปที่เฟิ่งหยินซวงดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ร่างของนาง อย่างมีความหมาย

สองคนนี้... ทำไมตอนนี้ถึงมาเดือดร้อนเพราะเรื่องของนาง? ถึงเวลาหารือเกี่ยวกับปัญหาของเฉินหยิงแล้วหรือยัง

นางรู้สึกเสียสมาธิเล็กน้อย จู่ ๆ ก็เจ็บข้อมือ นางเงยหน้าขึ้นและพบกับสายตาที่ไม่พอใจของชายคนนั้น เห็นได้ชัดว่าโทษว่านางไม่ให้ความร่วมมือ

ลองคิดดูว่าถ้านางไม่แสดงอะไรเลย ผู้ชายไร้ยางอายคนนี้น่าจะใช้วิธี “สุดโต่ง” เพื่อพิสูจน์ว่านางควรจะมีเหตุผลมากกว่านี้สักหน่อย อย่างไรก็ตาม มันเป็นเรื่องของเวลา

เฟิ่งหยินซวงกล่าวอย่างยอมจำนน “นั่น... พี่หยูเฉินเนื่องจากข้าได้แต่งงานกับองค์ชายชิงผิงแล้ว ข้าจึงเป็นเจ้าหญิงของเขาจริง ๆ”

“แต่องค์ชายสาม...” หนานหยูเฉิน มองนางด้วยความประหลาดใจ เห็นได้ชัดว่ารับไม่ได้

ด้วยอารมณ์ของซวงเออร์ไม่มีใครสามารถบังคับให้นางทำอะไรได้ นางหมายถึงการตัดสินใจที่จะอยู่กับชิงผิงตอนนี้หรือไม่? แล้วพี่ชายเขาล่ะ?

“สตรีหนึ่งคนจะแต่งงานกับสองสามีได้อย่างไร กล่าวได้เพียงว่าเป็นประสงค์ของพระเจ้าที่จะหลอกลวงผู้คน องค์ชายสามกับข้าถูกกำหนดให้มีความสัมพันธ์กันไม่ได้”

ในฐานะพี่ชาย เขาต้องรู้สึกไม่ดีแน่ ๆ เมื่อจู่ ๆ เขาก็รู้ว่าน้องชายของเขากำลังรออะไรอยู่

แต่สิ่งต่าง ๆ อยู่ตรงหน้าเขาแล้ว เนื่องจากนี่คือทางเลือกของซวงเอ๋อร์ แน่นอนว่าเขาไม่สามารถพูดอะไรได้

เขาถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ “ข้าไม่รู้ว่าน้องชายของจักรพรรดิองค์ที่สามจะรับการโจมตีนี้ได้หรือไม่”

เฟิ่งหยินซวงรู้จักตัวละครของหนานหยูเฉินและรู้ว่าเขาจะไม่ใช่คนประเภทที่เอาแต่พูดไร้สาระ ดังนั้นเขาจึงไม่รังเกียจที่จะเปิดเผยเรื่องนี้ต่อหน้าเขา

ตอนนี้หัวข้ออยู่ที่นี่แล้ว มันช่วยเฟิ่งหยินซวงได้อย่างมาก นางยังคงคิดว่าจะหาเวลาที่เหมาะสมในการพูดได้อย่างไร

“องค์ชายสามมีสถานะที่โดดเด่น และมีผู้หญิงนับไม่ถ้วนที่ต้องการแต่งงานกับเขา ในอนาคต เขาจะต้องเจอผู้หญิงที่ดีกว่าข้าแน่นอน” นางเหลือบมองไปที่เฉินหยิงแล้วยิ้ม “นอกจากนี้ องค์ชายสามก็ดึงดูดความสนใจเช่นกัน วันนั้นเมื่อแม่นางเฉินเต้นรำในงานเลี้ยงในวัง นางเต้นเข้าไปในหัวใจขององค์ชายสามจริง ๆ ตอนแรกข้ากับแม่นางเฉินนั่งเกี้ยวผิดที่นั่งและถูกหามไปที่คฤหาสน์สามกษัตริย์ ตอนนี้เขากลัวว่าจะเสียใจที่พาแม่นางเฉินน้องสาวคนเล็กของข้า ความงามที่ละเอียดอ่อนนี้ถูกส่งกลับแล้ว”

หลังจากที่หนานหยูเฉินได้ยินสิ่งนี้ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที และเขารีบมองไปที่เฉินหยิงอย่างประหม่า

“หยิงเอ๋อร์ จริงหรือ”

ตามแผนการที่เฟิ่งหยินซวงบอกนางล่วงหน้าเฉินหยิงได้แต่พยักหน้า “ถ้าเจ้าต้องการมาที่นี่ องค์ชายสามก็เห็นใจข้าเพราะใบหน้าของน้องสาว หยินหยิงตอนนี้ชื่อเสียงของข้าถูกทำลาย ไม่เพียงเท่านั้น ข้ามีสัมพันธ์กับกษัตริย์ชิงผิง สัญญาสมรสหรือไม่ และภายหลังได้แต่งงานกับคฤหาสน์สามกษัตริย์โดยไม่ได้ตั้งใจ ชีวิตนี้ถูกกำหนดไว้แล้วว่าจะไม่มีวันได้แต่งงานอีก องค์ชายสามมีจิตใจเมตตา คงทนเห็นข้าเป็นทุกข์ไม่ได้ จากคำซุบซิบเหล่านั้น ดังนั้น เขาจึงกล่าวถ้อยคำเช่นนี้เพื่อช่วยข้าให้พ้นภัย”

แน่นอนว่าพวกเขาไม่สามารถพูดถึงหน่านยู่เทียนในทางไม่ดีได้ และพวกเขาจงใจให้ภาพเขาเป็นคนช่วยเหลือ ใจดี และใจกว้าง

จู่ ๆ หนานหยูเฉินก็กังวลเล็กน้อย แม้ว่าหนานหยูเทียนจะเป็นน้องชายของเขา แต่ก็ไม่ผิด แต่เขาได้เลิกกับเฉินหยิงไปแล้วในตอนนั้น และตอนนี้เขาต้องการที่จะแต่งงานกับนางอีกครั้ง เกิดอะไรขึ้น?

เขาไม่ได้บอกว่าคนที่เขารักคือเฉินเออร์แล้วเฉินหยิงก็ไม่ต้องการให้เขารับผิดชอบ มันเป็นแค่ความผิดพลาด

“แล้ว...ในใจคิดอะไรอยู่” เขาไม่สนใจเกี่ยวกับกิจการของเฟิ่งหยินซวงและจุนโมเชนในเวลานี้ ดังนั้นเขาจึงมองไปที่เฉินหยิงและถาม

ตอนนี้เขาไม่ต้องการสนใจว่าคนอื่นจะคิดอย่างไร เขาแค่ต้องการคำพูดจากนาง

“นี่... ชื่อเสียงของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ถูกทำลาย และนางตัดสินใจที่จะติดตามพระพุทธรูปโบราณแห่งชิงเดินในอนาคตเพื่อกตัญญูต่อพ่อแม่ของนาง แต่ตลอดชีวิตที่เหลือนางจะกล้าขึ้นไปได้อย่างไร สถานะขององค์ชายสาม ยิ่งกว่านั้น บุคคลที่องค์ชายสามเป็นเจ้าของคือแม่นางหยินซวง ส่วนข้า เจ้าจะปล้นน้องสาวสุดที่รักของเจ้าได้อย่างไร”

ทันทีที่นางพูดจบ คนที่อยู่ข้าง ๆ ก็ไออย่างหนัก ข้าเชื่อว่าใบหน้าขององค์ชายองค์หนึ่งในเวลานี้มืดกว่าหน้ากากหมาป่าสีทองแดงของเขาเล็กน้อย

จากนั้นเฉินหยิงก็ตระหนักว่านางดูเหมือนจะพูดอะไรที่นางไม่ควรพูด และนางก็กลัวมากจนใบหน้าของนางซีด

หนานอยูเฉินไม่สนใจปฏิกิริยาของจุนโมเชนเมื่อได้ยินว่านางอยากจะตกลงไปที่ประตูที่ว่างเปล่าในอนาคต เขาไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น และลุกขึ้นทันทีและคว้ามือของนางไว้

“หยิงเอ๋อร์ เจ้ามีความคิดเช่นนี้ได้อย่างไร เจ้าเป็นผู้หญิงที่ดีที่สมควรได้รับการทะนุถนอม ทำไมเจ้าไม่แต่งงานกับราชาผู้นี้”

รอยยิ้มหยอกล้อฉายแววในดวงตาของเฟิ่งหยินซวงดูเหมือนว่าการเดาของนางจะถูกเลย แน่นอนว่าองค์ชายองค์ที่สองกำลังหลงรักเฉินหยิง

เห็นได้ชัดว่าเฉินหยิงตกตะลึง นางไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะพูดอะไรแบบนี้เลย นางหน้าแดงทันทีเมื่อนางตอบสนอง จากนั้นดึงมือกลับอย่างประหม่า

“องค์ชายรอง ท่าน... ท่านไม่ควรล้อเล่น”

แม้ว่าหยิงเฉินจะเยาะเย้ยนางและองค์ชายรองต่อหน้านางมากกว่าหนึ่งครั้ง แต่นางก็ไม่เคยกล้าที่จะมีความคิดเช่นนี้

องค์ชายรองมีสถานะที่โดดเด่นและมีความสามารถโดดเด่นที่สุดในบรรดาองค์ชาย มีผู้หญิงไม่กี่คนในปักกิ่งที่ต้องการแต่งงานกับเขา โดยเฉพาะ เฉินชูเซียนหญิงสาวในที่พักของเฉินกั่วกงผู้ซึ่งกำลังหมดหวังกับองค์ชายรอง

ไม่นับเรื่องตัวเองอีกแล้ว ยิ่งพอชื่อเสียงเสื่อมโทรม ไม่กล้านึกถึงเหตุการณ์ตลอดชีวิต

ในสายตาของนาง องค์ชายรองกำลังมองขึ้นไปอย่างไร้จุดหมาย ปฏิกิริยาแรกของนางไม่ใช่ความเขินอาย แต่เป็นความตื่นตระหนกและท่วมท้น

หนานหยูเฉินไม่ยอมแพ้ แต่เดินเข้าไปใกล้นางและมองนางอย่างเสน่หา

“เจ้าเป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้กษัตริย์องค์นี้รู้ว่าอกหักหมายความว่าอย่างไร หลังจากที่เจ้าตกใจในวันนั้น มันฝังลึกอยู่ในหัวใจของกษัตริย์องค์นี้ และจะไม่มีวันคงอยู่อีกต่อไป พระราชาทรงเก็บมันไว้และแขวนไว้ ในการศึกษาของเขาที่จะคัดลอกมันทุกวัน ทุกครั้งที่ข้าเห็น สิ่งที่แวบเข้ามาในความคิดของข้าคือการขมวดคิ้วและรอยยิ้มของเจ้า กษัตริย์องค์นี้ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน”

จะมีใครบ้างที่ไม่แยแสกับคำสารภาพที่น่าประทับใจจากผู้ชายที่หล่อเหลาและมีชื่อเสียงเช่นนี้?

เดิมทีหนานหยูเฉินไม่ได้ตั้งใจจะพูดเร็วขนาดนั้น แต่การได้ยินคำพูดของเฟิ่งหยินซวงทำให้เขารู้สึกถึงวิกฤต และรู้สึกว่ามันจะสายเกินไปหากเขาไม่พูดอะไร

เฉินหยิงจ้องมองที่เขาอย่างว่างเปล่าด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง และในขณะนี้ก็มีหน้าแดงจาง ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของนางซึ่งทำให้นางเขินอายและน่ารักยิ่งขึ้น

“แต่... เราเพิ่งรู้จักกันได้ไม่นาน มีผู้หญิงมากมายที่ชื่นชอบเจ้า ข้าเทียบไม่ได้เลย” ทันใดนั้นใบหน้าของนางก็เศร้าเล็กน้อยอีกครั้ง “และ... ตอนนี้ข้ากลายเป็นผู้หญิงที่ไม่สุภาพซึ่งทุกคนเยาะเย้ย ถ้าองค์ชายที่สองแต่งงานกับข้า เขาก็จะเกี่ยวข้องกับข้าด้วย”

หนานหยูเฉินพูดอย่างตื่นเต้นเล็กน้อย “ข้าคนนี้ไม่สนใจ นอกจากนี้ หากเจ้ากลายเป็นนางสนมของข้าคนนี้ ข้าคนนี้จะปกป้องเจ้าอย่างดีอย่างแน่นอน ถ้าใครกล้าพูดถึงเจ้าลับหลัง เจ้าจะไม่มีวันปล่อยมือจากเจ้า เขาจะเรียกร้องความยุติธรรมให้กับเจ้าอย่างแน่นอน”

อะไร ประโยคนี้ทำให้หัวใจของเฉินหยิงเต้นเร็วขึ้น ไม่เพียงแต่เขาต้องการแต่งงานกับนาง แต่ยังเป็นนางบำเรอด้วย?

อันที่จริงในฐานะองค์ชายรอง หากนางสามารถอยู่เคียงข้างพระองค์ได้ แม้ว่านางจะเป็นเพียงนางบำเรอ นางก็จะรู้สึกพึงพอใจ เจ้าต้องรู้ว่ามีผู้หญิงกี่คนที่ไม่มีเจ้าสมบัติที่จะเข้าวังที่สองในฐานะนางบำเรอ นับประสาอะไรกับเจ้าหญิง ตำแหน่งอันศักดิ์สิทธิ์

เมื่อเห็นรูปลักษณ์ที่ท่วมท้นของเฉินหยิงแล้วเฟิ่งหยินซวงก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “พี่สาวเซินเจ้ารู้ไหมว่านี่เป็นครั้งแรกที่ข้ารู้จักพี่ชายเฉินเป็นเวลาหลายปีที่ได้เห็นเขาทุ่มเทให้กับผู้หญิงคนหนึ่ง ข้ารับประกันได้เลยว่าเขาเป็นสามีที่ดีที่สุดในโลกอย่างแน่นอน หากเจ้าแต่งงานกับเขาได้ มันจะเป็นพรที่เจ้าปลูกฝังมาหลายชั่วอายุคน หากเจ้าพลาดไป ก็จะไม่คุ้มกับการสูญเสีย”

สิ่งที่นางพูดทำให้สดชื่น แต่นางไม่รู้ว่ามีดวงตาคู่หนึ่งมองนางอย่างลึกซึ้งอยู่ข้างหลังนาง สามีที่ดีที่สุดในโลกคืออะไร? เป็นไปได้ไหมว่าเขาไม่ดีพอสำหรับนาง?

ผู้หญิงคนนี้ได้รับการฝึกฝนน้อยมาก ดูเหมือนว่าเขาจะต้องหาเวลาอีกครั้งเพื่อสอนบทเรียนให้นาง

“แม่นางหยินซวง ทำไมเจ้าถึงล้อเล่นกับข้า” เฉินหยิงรู้สึกอายมากจนแทบยกศีรษะขึ้นไม่ได้

ในเวลานี้หนานหยูเฉินก้าวไปข้างหน้าโดยตรงและกอดนางไว้ในอ้อมแขนของเขา

“ลืมไปเถอะ ราชาผู้นี้ไม่ต้องการฟังสิ่งที่เจ้าพูด ไม่ว่าเจ้าจะชอบหรือไม่ก็ตาม กษัตริย์องค์นี้มุ่งมั่นที่จะแต่งงานกับเจ้า และจะปกป้องเจ้าอย่างดีในอนาคต และจะไม่ยอมให้ใครมารังแกเจ้า”

ทุกวันนี้ ไม่ใช่ว่าเขาไม่ได้ตรวจสอบเรื่องล่าสุดของเฉินหยิงและเรียนรู้ว่านางได้รับความคับข้องใจมากมาย และเขายังสอนบทเรียนบางอย่างให้พวกเขาอย่างลับ ๆ

ถ้านางสามารถแต่งงานกับเขาและกลายเป็นผู้หญิงของเขาได้ เขาก็จะปกป้องนางได้ดีในด้านสว่าง

ผู้หญิงไม่สามารถปฏิเสธการครอบงำของผู้ชายได้เสมอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหัวใจของเฉินหยิงชื่นชมหนานหยูเฉินมานานแล้ว แต่นางแค่รู้สึกด้อยกว่าและไม่กล้าปีนขึ้นไปสูง ไม่จริง