บทที่ 15: ขโมยพลังผีฝัน

บทที่ 15: ขโมยพลังผีฝัน

“ดูเหมือนว่าผีตัวนี้กำลังรอฉันอยู่ที่นี่!”

ฉินเฟิงมองไปที่อาคารสืบสวนเรื่องเหนือธรรมชาติตรงหน้าเขาและเยาะเย้ยอยู่ในใจ

เขาเหลือบมองรถของ หลิวชิงโหรว ที่จอดอยู่ใกล้ๆ จากนั้นจึงมุ่งหน้าตรงขึ้นไปบนอาคารไปทางสำนักงานโดยไม่ลังเลใจ

【ติ๊ง! คุณได้ดูดซับพลังงานเหนือธรรมชาติ 120 คะแนน แปลงเป็น 120 คะแนนกักขัง! 】

【ติ๊ง! คุณได้รับ 150 คะแนน.................]

【ติ๊ง! คุณได้ดูดซับ 180 คะแนน.................】

ยิ่งเขาเข้าใกล้ออฟฟิศมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งดูดซับพลังงานเหนือธรรมชาติมากขึ้นเท่านั้น

สักครู่ต่อมา

ฉินเฟิง ยืนอยู่หน้าประตูห้องทำงานของเขา

การดูดซับพลังงานเหนือธรรมชาติเพิ่มสูงขึ้นถึง 190 จุด

เขาเหลือบมองไปที่ประตูถัดไปก่อนที่จะเปิดประตูของตัวเองและเดินเข้าไป

ขณะที่เขานั่งลงก็มีเสียงเคาะประตู

"ก๊อก ก๊อก ก๊อก!"

การเคาะเป็นไปอย่างสม่ำเสมอและเป็นจังหวะ บ่งบอกถึงการเคาะที่สุภาพและมีวัฒนธรรม

แต่สำหรับหูของฉินเฟิง มันทำให้กระดูกสันหลังของเขาเย็นชาอย่างอธิบายไม่ได้

เขาพูดอย่างใจเย็น “เข้ามา”

ประตูเปิดออก

หลิวชิงโหรว เข้ามาด้วยใบหน้าที่สง่างามและห่างเหิน ดวงตาที่ชัดเจนพร้อมการแสดงความเคารพเดินเข้ามา เธอสวมชุดสูทสีน้ำเงินเข้ม กระโปรงยาวถึงเข่า และรองเท้าส้นสูงสีดำ

ในเวลาเดียวกัน พลังเหนือธรรมชาติก็สูงถึง 200 คะแนน

ความสงสัยของฉินเฟิง ได้รับการยืนยันแล้ว – นี่คือผีในความฝัน

เขาคาดเดาว่ามันปลอมตัวเป็น หลิวชิงโหรว ซึ่งอาจซุ่มโจมตีเขา

ในความฝัน ดูเหมือนว่าทั้งผีและตัวเขาเองไร้ความสามารถพิเศษ

ฉินเฟิง ตระหนักได้อย่างรวดเร็วถึงสิ่งนี้

ถูกต้อง

ในความฝัน ผีและผู้ที่ถูกลากเข้าไปนั้นมีพลังอำนาจเท่าเทียมกัน

อย่างไรก็ตาม,

อย่าลืม.

ผีเป็นอมตะ

ดังนั้นในความฝัน ผีฝันจะมีชัยเสมอ

“หัวหน้าฉินเฟิง!”

มันทักทายเขาขณะที่มันเข้าใกล้ฉินเฟิง

อย่างไรก็ตาม ภายใต้ชุดสูทนั้น มีส่วนนูนยาวเริ่มก่อตัวขึ้น คล้ายกับโครงร่างของมีดยาว

“อรุณสวัสดิ์ เจ้าหน้าที่หลิว”

ฉินเฟิง ตอบด้วยรอยยิ้ม

"คุณต้องการกาแฟไหม?"

กาแฟอยู่ข้างหลังเขาในตู้ หากเขาต้องการมัน "หลิวชิงโหรว" จะต้องวนเวียนไปรอบ ๆ เขาเพื่อให้ได้มา

"ครับ ขอบคุณ"

ฉินเฟิง ยังคงยิ้มอยู่ โดยไม่แสดงท่าทีสงสัย

“หลิวซิงโหรว” พยักหน้า และเดินไปที่ตู้ด้านหลังฉินเฟิงด้วยฝีเท้าอันสง่างาม

แต่เมื่อเธอเดินผ่านเขาไป

ทันใดนั้นฉินเฟิง ก็คว้าแขนของ "หลิวชิงโหรว"

แววตาประหลาดใจแวบหนึ่งก่อนที่มันจะฟื้นคืนความสงบอย่างรวดเร็ว โดยหันไปหาฉินเฟิง อย่างเย็นชาแล้วถามว่า "มีอะไรงั้นเหรอคะ"

“คุณคือผีใช่ไหม”

ฉินเฟิง กล่าวด้วยรอยยิ้ม

ขณะที่เขาคว้าตัวเธอ

ระบบแจ้งว่าจะใช้คะแนนกักกัน 2,000 คะแนนเพื่อกักขัง หรือใช้ 100 คะแนนเพื่อปราบปรามเป็นเวลาหนึ่งนาที

ฉินเฟิง ยังไม่ได้ตัดสินใจ

ผีที่ปลอมตัวเป็น "หลิว ซิงโหรว" เปลี่ยนสีหน้าเป็นความขุ่นเคืองอย่างสุดซึ้งเมื่อตัวตนของมันถูกเปิดเผย

มืออีกข้างของมันเอื้อมไปด้านหลังอย่างรวดเร็ว ดึงมีดออกมาและฟันไปทางฉินเฟิง

ระบบกักขัง!

ด้วยความคิดระบบตอบกลับทันที

【รับทราบ.】

ในทันที

ผีที่สวมรอยเป็น "หลิวชิงโหรว" ตัวแข็ง

มีดที่เยือกเย็นในมือหยุดอยู่เหนือหัวของฉินเฟิง

ภายใต้อิทธิพลของระบบ มันเริ่มจางหายไป กลายเป็นโปร่งแสง และจากนั้นก็หายไปจากสายตาของฉินเฟิง โดยสิ้นเชิง

แม้ว่าจะมองไม่เห็น แต่เขาก็ยังสัมผัสได้ถึงการปรากฏตัวของผี

และเขายังคงถือมันไว้ในมือของเขา

“นี่คือผีฝันงั้นเหรอ!”

“ฉินเฟิงคิดกับตัวเอง

ทันทีหลังจากนั้น

ผีแปลงร่างเป็นลูกบอลแสงและรวมเข้ากับร่างกายของเขา

จากนั้น

พื้นที่แตกสลายและความฝันก็หายไป

ขณะนั้น,

ในห้องที่มีแสงสลัวๆ

ฉินเฟิง นอนอยู่บนเตียง ก็ลืมตาขึ้น

"ฟู่!"

เขาหายใจเข้าลึก ๆ แล้วลุกขึ้นนั่ง

เหงื่อหยดลงบนหน้าผากของเขาเล็กน้อย

ดูเหมือนเขาจะค่อนข้างหวาดกลัว

เขาถูกผีกำหนดเป้าหมายโดยที่เขาไม่รู้

นอกจากนี้วิญญาณร้ายที่มีชื่อเสียงจากรายชื่อผีชื่อ ผีฝัน

ความน่าจะเป็นที่จะเกิดขึ้นยังต่ำกว่าการถูกลอตเตอรี่ด้วยซ้ำ

อย่างไรก็ตาม ในท้ายที่สุด ฉินเฟิงก็สามารถกักขังผีไว้ในตัวเขาได้

ขจัดภัยคุกคามจากการถูกผีฝันตามหลอกหลอน

เขามองขึ้นไปที่ระเบียง

เมื่อมองผ่านช่องว่างในม่านที่ปิดอยู่ ด้านนอกก็ยังคงมืดมิดไปด้วยดวงดาว

จากนั้นเขาก็เหลือบมองนาฬิกาบนโต๊ะข้างเตียง

เขาเลียริมฝีปากแล้วพูดว่า

“ผ่านไปเพียงสามชั่วโมงเท่านั้น”

หลังจากประสบกับผีฝัน ตอนนี้เขาก็รู้สึกตื่นตัวเต็มที่

ลองใช้ผีฝันที่ถูกคุมขังในตัวเขาดีกว่า

ด้วยความคิด

แสงสีขาวส่องออกมาจากฉินเฟิง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในห้องสลัว

เมื่อแสงสีขาวปรากฏขึ้น มันก็ปกคลุมทั้งห้องทันที

แสงที่สว่างและบริสุทธิ์ทำให้ทั้งห้องดูเหมือนเป็นเวลากลางวัน

อย่างไรก็ตามระเบียงด้านนอกยังคงอยู่ในเวลากลางคืน

ความแตกต่างระหว่างทั้งสองทำให้มันแตกต่างกันอย่างน่าขนลุก

แม้ไม่มีแสงแดดก็ยังเหมือนกลางวัน

น่าขนลุกที่จะเป็นพยาน

“นี่คือเขตแดนผีเหรอ?”

ฉินเฟิงพึมพำ มองไปรอบๆ พื้นที่แปลกประหลาดที่เขาอยู่

นี่คือเขตแดนผีที่ซ้อนทับโลกแห่งความจริง โดยผสานสองช่องว่างเข้าด้วยกัน

หากฉินเฟิง ปรารถนา เขาสามารถก้าวออกไปนอกโลกแห่งความเป็นจริง กลายเป็นล่องหนและไม่มีใครแตะต้องได้

ในเวลาเดียวกัน เขาสามารถดักจับผู้คนที่นี่ ทำให้พวกเขาไม่สามารถออกไปได้

ยิ่งไปกว่านั้น ทุกสิ่งภายในเขตแดนผีสามารถเปลี่ยนแปลงได้ตามความประสงค์ของผู้ใช้ คล้ายกับภาพลวงตา

ด้วยความคิดที่ว่า

แสงสีขาวสว่างขยายออกไปด้านนอกจากฉินเฟิง ขยายพื้นที่อย่างรวดเร็วเป็น 1,000 ตารางเมตร

นั่นคือขีดจำกัดของระดับแรกของเขตแดนผี

เขาเดินไปที่ระเบียง โดยไม่สนใจสิ่งกีดขวางของม่าน แล้วเดินผ่านไปและก้าวขึ้นสู่ท้องฟ้าเหนือพื้นดินมากกว่า 80 เมตร

ใต้ฝ่าเท้าของเขา มันรู้สึกเหมือนกำลังยืนอยู่บนกระจกสีขาวใส

มองลงไปเห็นสวนที่มีแสงสว่างสวยงาม

“พลังเหนือธรรมชาตินั้นไร้ขอบเขตจริงๆ! ไม่ต้องกังวลเรื่องการตกจากตึกหรือเครื่องบินตกอีกต่อไป”

ฉินเฟิงถอนหายใจเบา ๆ

หลังจากยืนได้สักพักก็สัมผัสความรู้สึกหนาวๆของการอยู่บนที่สูง

เมื่อคิดได้เขาก็กลับเข้าไปในห้องทันที

เขาสามารถเทเลพอร์ตภายในเขตแดนผีได้

“มันเป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆ ของ ผีฝัน ที่ครอบครองเขตแดนอันน่าสะพรึงกลัว ฉันสงสัยว่าผีดั้งเดิมที่แท้จริงนั้นทรงพลังขนาดไหน”

“ฮิฮิ! แต่ก็ดีแล้ว ให้ฉันค่อยๆ ขโมยพลังทั้งหมดของมันไป!”

ความตื่นเต้นเติมเต็มดวงตาของฉินเฟิง

ภายใต้ความตื่นเต้นนั้นยังมีร่องรอยของความทะเยอทะยานอยู่

เกี่ยวกับวิธีการขโมยพลังของผีฝันโดยมีผีฝันถูกกักขังอยู่ในตัวเขา เขาเริ่มมีความคิด

โดยการใช้พลังของผีดึงตัวเองเข้าสู่ความฝันชั้นที่ 1 แล้วจึงนอนต่อในความฝันก็สามารถเข้าสู่ชั้นที่ 2 ของความฝันได้

แล้วกักขังผีชั้นที่ 2

ท้ายที่สุด แม้ว่าผีตัวนี้อาจเป็นเพียงส่วนเล็กๆ ของผีฝันดั้งเดิม แต่ก็ยังมีความเชื่อมโยงระหว่างทั้งสองอยู่

ต่อไปจะเป็นชั้นที่สาม สี่ ห้า และต่อๆ ไป ตราบใดที่เขามีคะแนนกักขังเพียงพอ วันหนึ่งเขาจะกักขังวิญญาณทั้งหมดได้”