บทที่ 12: ระดับหัวหน้า การจัดการเหตุการณ์อาถรรพณ์

บทที่ 12: ระดับหัวหน้า การจัดการเหตุการณ์อาถรรพณ์

เมื่อเอวเรียวของเธอถูกคว้าไว้ คอและใบหูส่วนล่างของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดง

หลิวชิงโหรวไม่เคยถูกใครแตะต้องมาก่อน

ความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคยเกิดขึ้นในใจของเธอ

แต่ที่น่าประหลาดใจคือเธอพบว่าตัวเองไม่สามารถต้านทานความรู้สึกนี้ได้

เธอไม่แน่ใจว่ามันเป็นความขอบคุณที่ช่วยชีวิตเธอไว้หรือแค่ความคุ้นเคย

โดยไม่ต้องคิดมาก

เธอรู้สึกว่าตัวเองถูกยกขึ้นอย่างอ่อนโยน สูญเสียการเชื่อมต่อทั้งหมดกับร่างกายส่วนล่างของเธอ และรู้สึกว่างเปล่าใต้เอวของเธอ

ความรู้สึกไม่สบายใจราวกับว่าเธอพิการ

โชคดีที่มันกินเวลาเพียงสองวินาทีเท่านั้น

ความรู้สึกที่ขาของเธอกลับมา

เธอถอนหายใจด้วยความโล่งใจในใจ

เมื่อมองดู ฉินเฟิง ที่หล่อเหลาตรงหน้าเธออย่างใกล้ชิด เธอกระซิบว่า "ขอบคุณ!"

คราวนี้เป็น ฉินเฟิง ที่ช่วยชีวิตเธอ

ในทำนองเดียวกัน เธอเข้าใจว่าการเผชิญหน้ากับผีนั้นอันตรายเพียงใด

อย่าคิดว่าหลังจากกักขังผีแล้วจะปลอดภัยอย่างแน่นอน

ในขณะนี้ หลิวชิงโหรวเตือนตัวเองอย่างเข้มงวด

“มันเป็นแค่การช่วยเหลือเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น!”

ฉินเฟิง กล่าวพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ

มือผีถูกระบบกักขังเป็นเวลาหนึ่งเดือน

ในช่วงเดือนนี้ เขาสามารถใช้พลังของมือผีได้อย่างอิสระ

แม้ใช้ต่อเนื่องก็ไม่ต้องกังวลเรื่องการดูดพลังชีวิต

หลังจากจัดการกับคำสาปของเขาแล้ว

ทั้งสามคนมุ่งหน้าไปที่ลิฟต์โดยวางแผนที่จะกลับแผนก

“ระบบ เปิดแผงส่วนตัว”

【ชื่อ】: ฉินเฟิง (มือปราบผี)

【ควบคุมผีร้าย (สอง) 】: มือผีซ้าย (สามารถใช้เป็นชิ้นส่วนปริศนาได้), มือผีขวา (สามารถใช้เป็นชิ้นส่วนปริศนาได้)

【แต้มกักขัง】: 3100 แต้ม

“การเก็บเกี่ยวไม่เลวเลย!”

“รวบรวมคะแนนได้มากกว่า 2,000 คะแนน”

ฉินเฟิง พยักหน้าอย่างเงียบ ๆ

จากนั้นถามว่า “ระบบ หมายความว่าอย่างไรที่มือผีสามารถใช้เป็นชิ้นส่วนปริศนาได้?”

【ชิ้นส่วนผีสามารถนำมารวมกันเพื่อสร้างผีที่ดุร้ายยิ่งขึ้น และยิ่งชิ้นส่วนมากเท่าไร ผีที่รวมกันก็จะยิ่งน่ากลัวมากขึ้นเท่านั้น 】

“เช่นนั้นเอง!”

เขาเข้าใจทันที

หมายความว่ายิ่งผีมีความสามารถมากเท่าไรก็ยิ่งแข็งแกร่งเท่านั้น

“ระบบ ตอนนี้ฉันสามารถรวมสองมือผีได้หรือไม่?”

เขาถาม.

【 ไม่ มือผีทั้งสองมีระดับเท่ากัน ในการรวมกัน สิ่งหนึ่งจะต้องแข็งแกร่งกว่าอีกสิ่งหนึ่งเล็กน้อย]

หลังจากถามคำถามเพิ่มเติมอีกสองสามข้อ ฉินเฟิง ก็ปิดระบบ

ตอนนี้เขาไม่มีความตั้งใจที่จะรวมผีเข้าด้วยกัน

เพราะทุกอย่างเพิ่งเริ่มต้น

ไม่ว่าจะเป็นชิ้นส่วนผีหรือคะแนนการกักขังของระบบ ทั้งสองอย่างยังไม่เพียงพอ

ดังนั้น แผนของ ฉินเฟิง คือการรวบรวมชิ้นส่วนผีที่เหมาะสมก่อน สะสมคะแนนการกักขังให้เพียงพอ จากนั้นจึงพิจารณารวมตัวเป็นผีที่น่ากลัวยิ่งขึ้น

นอกจากนี้.

ระบบได้ระบุไว้อย่างชัดเจน

เพื่อกักขังผีที่น่ากลัวยิ่งขึ้น

คุณต้องมีคะแนนเพิ่ม

การเป็นคนทะเยอทะยานและเร่งรีบมากเกินไปถือเป็นเรื่องไม่ฉลาดอย่างเห็นได้ชัด

อาจทำให้เขาสูญเสียการควบคุมและทำร้ายตัวเองได้

�·················

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ยกเลิกการปิดล้อมอาคารการค้าโลก

เมื่อมาถึงชั้นล่างแล้ว

หลิวหมิงกล่าวอย่างเย็นชากับเจ้าหน้าที่ตำรวจหลายคนที่เฝ้า

"ครับ!!!"

แม้ว่าการปิดล้อมจะถูกยกเลิกแล้ว

เป็นไปได้ยากสำหรับอาคารการค้าโลกที่จะกลับคืนสู่ความเจริญรุ่งเรืองในอดีต

ท้ายที่สุดมีเหตุการณ์ผีเกิดขึ้น ใครจะกล้ามาตอนนี้?

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

ณ อาคารกรมตำรวจพิเศษ

“คราวนี้ ฉันจะพาผีที่ถูกจับไปที่สำนักงานใหญ่เป็นการส่วนตัว และแก้ไขปัญหาส่วนตัวของฉัน” หลิวหมิงแจ้งให้ทั้งสองทราบ

"พูดตามตรงจากเหตุการณ์นี้ ฉันได้แก้ไขเหตุการณ์เหนือธรรมชาติระดับ C สามเหตุการณ์และเหตุการณ์ระดับ B หนึ่งเหตุการณ์ ฉันสามารถสมัครไปที่สำนักงานใหญ่เพื่อควบคุมผีตัวที่สองได้ ดังนั้นในระหว่างที่ฉันไม่อยู่ ความปลอดภัยของเมืองเจียงจะ อยู่ในมือของพวกคุณทั้งสองคน”

ฉินเฟิง และ หลิวชิงโหรวพยักหน้าอย่างจริงจัง

“เจ้าหน้าที่ฉินเฟิง จากนี้ไป คุณจะทำหน้าที่เป็นรักษาการหัวหน้าระดับสอง จนกว่าฉันจะกลับมาที่เมืองเจียงหรือเว้นแต่สำนักงานใหญ่จะส่งหัวหน้าระดับสองคนอื่นมาแทนที่ฉัน…”

หัวหน้าผู้ควบคุมผีมีอันดับตั้งแต่หนึ่งถึงห้า

หัวหน้าระดับแรกโดยพื้นฐานแล้วคือหัวหน้าภาคทัณฑ์

มีเพียงหัวหน้าระดับสองเช่นหลิวหมิงเท่านั้นที่ได้รับสิทธิพิเศษให้ดูแลเมือง

อย่างไรก็ตาม,

หากสำนักงานใหญ่รู้ว่ามือผีที่ควบคุมโดย ฉินเฟิง จริงๆ แล้วเป็นของผีสองตัว แม้จะเป็นผู้มาใหม่ พวกเขาก็คงจะเลื่อนตำแหน่งเขาให้เป็นหัวหน้าระดับสองโดยตรงอย่างไม่ต้องสงสัย

หัวหน้าระดับที่สามจะดูแลทั้งจังหวัดและจะช่วยเหลือเมืองใดๆ ที่อยู่ในเขตอำนาจของตนหากจำเป็น

เป็นที่น่าสังเกตว่า

เนื่องจากมีความเสี่ยงสูงที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์เหนือธรรมชาติที่ดูแลโดยหัวหน้าระดับที่สาม อัตราการเสียชีวิตจึงสูง

หลายจังหวัด รวมถึงจังหวัดที่เมืองเจียงอยู่นั้น ขาดหัวหน้าระดับที่สาม

ดังนั้น ถ้าหลิวหมิงควบคุมผีตัวที่สองได้สำเร็จ

เขาจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้าระดับสาม ไม่เพียงแต่ดูแลเมืองเจียงเท่านั้น แต่ยังได้รับการแต่งตั้งจากสำนักงานใหญ่เพื่อดูแลทั้งจังหวัดด้วย

ในตอนท้าย หลิวหมิงมีสีหน้าจริงจังที่ไม่ค่อยพบนักและกล่าวเตือน:

“หัวหน้าฉินเฟิง คุณมีศักยภาพที่ยอดเยี่ยมและมีอนาคตที่สดใสรออยู่ข้างหน้าในฐานะมือปราบผีระดับแนวหน้า

ในระหว่างที่ฉันไม่อยู่ หากคุณพบกับเหตุการณ์เหนือธรรมชาติที่ท้าทายอย่างยิ่ง ฉันหวังว่าคุณจะดำเนินการได้ภายในขีดจำกัดของคุณ

อย่ากล้าเกินไป หากคุณไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้ ให้ปิดมันหรือขอความช่วยเหลือจากสำนักงานใหญ่ โอเคไหม?”

เมื่อได้เห็นความกล้าหาญของ ฉินเฟิง ในภารกิจนี้ หลิวหมิง ก็ไม่มั่นใจในตัวเขาอย่างเต็มที่ ดังนั้นนี่คือคำแนะนำที่จริงจัง

แน่นอนว่าเขาไม่รู้ว่าความกล้าหาญของ ฉินเฟิง นั้นเกิดจากระบบอันทรงพลังที่เขาครอบครอง

ฉินเฟิงพยักหน้า “วางใจได้หัวหน้าหลิวหมิง ผมจะชั่งน้ำหนักทุกปัจจัย”

“ฉันหวังว่าคุณจะประสบความสำเร็จในการควบคุมผีตัวที่สอง หัวหน้า หลิวหมิง หลิวชิงโหรวและผมจะรอการกลับมาของคุณที่นี่”

ในใจเขาชื่นชมความไว้วางใจและความปรารถนาดีของ หลิวหมิง เขาหวังว่า หลิวหมิง จะประสบความสำเร็จ

---

หลิวหมิง ซึ่งดำเนินการอย่างรวดเร็วอยู่เสมอหรืออาจเป็นเพราะเรื่องส่วนตัวที่เร่งด่วนของเขา จึงออกเดินทางสู่เมืองหลวงด้วยเที่ยวบินพิเศษหลังจากบรรยายสรุปแก่พวกเขาแล้ว

ใครจะรู้ว่าเขาจะจากไปนานแค่ไหน?

บางทีหนึ่งสัปดาห์

บางทีอาจเป็นเดือน

หรืออาจจะไม่กลับมาอีกเลย

ใครพูดได้บ้าง?

“หัวหน้าฉิน ขั้นต่อไปของเราคืออะไร?”

หลังจากที่หลิวหมิงจากไป ก็เหลือเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้น

หลิวชิงโหรวดูค่อนข้างอ่อนโยน อาจเป็นเพราะเธอได้รับการช่วยเหลือจากความตาย

คุณยังต้องถามอีกเหรอ?

แน่นอนว่ามันเป็นการจัดการกับเหตุการณ์เหนือธรรมชาติ ฉินเฟิงคิด

อย่างไรก็ตาม เมื่อนึกถึงประสบการณ์ใกล้ตายของ หลิวชิงโหรวในวันนั้น

เขาตัดสินใจให้เวลาเธอสักวันเพื่อฟื้นฟูอารมณ์

จากนั้นเขาก็พูดว่า "เอาล่ะ เราจะจัดการกับเหตุการณ์เหนือธรรมชาติที่วนอุทยานในวันมะรืนนี้"

หลิวชิงโหรวพยักหน้า ปัดผมสีเขียวของเธอสองสามปอยไปข้างหลังใบหูของเธอแล้วพูดว่า

“ถ้าอย่างนั้น ฉันจะเลี้ยงอาหารค่ำคุณสุดสัปดาห์นี้”

เมื่อมองดูใบหน้าที่เย็นชาและงดงามของเธอ ฉินเฟิงก็ตอบด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย

"แน่นอน!"

---