บทที่ 94 เหมือนคนในครอบครัว (2)
ทั้งหร่วนหลิวเจิงกับเวินอี้รีบวิ่งออกไปดู ที่แท้หนิงเสี่ยงก็ล้มจริงๆ ในขณะที่เขาลุกจากพื้นก็ยังพูดกับคนตรงหน้า "ขอโทษครับ" เวินอี้กับหร่วนหลิวเจิงเดินเข้ามาและถามเบาๆ "เกิดเรื่องอะไรขึ้น? หนิงเสี่ยง" หนิงเสี่ยงกลับพูดอย่างลำบากใจ "คุณย่า ผมวิ่งเร็วไปเลยไม่ทันระวังชนคนเลย" "อ๋อ ขอโทษนะคะ" เวินอี้จูงห...