บทที่ 205 ยารักษาขั้นสูง (แถมฟรี)

บทที่ 205 ยารักษาขั้นสูง (แถมฟรี)

.

หัวยืนยันว่า “ใช่ คนพิเศษในระดับเก้าโดยเฉลี่ยสามารถเลื่อนขั้นได้เพียงสองครั้ง แต่ก็อาจมีที่คาดไม่ถึงอยู่บ้าง ทำไมถึงถามแบบนี้? นายมีวิธีเลื่อนขั้นครั้งที่สามงั้นเหรอ?”

ซูฉางซิงคิดอยู่ชั่วครู่แล้วพูดว่า “ย่อมมีวิธี แต่มีปัญหาอยู่บ้าง มันจำเป็นต้องใช้วัสดุบางอย่าง”

หัวเงียบไปสักพักแล้วพูดขึ้นว่า “เจ้าหนู นายเชี่ยวชาญวิธีเลื่อนขั้นมาจากไหน? แล้วยังเป็นวิธีการแปลกๆ ที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนแบบนี้ด้วย”

ซูฉางซิงใส่คริสตัลลงในกระเป๋าเป้สะพายหลังแล้วพูดนิ่งๆว่า “เดาเอาเองสิ”

หัว: “……”

เนื่องจากวิธีการเลื่อนขั้นทั้งสองครั้งของซูฉางซิงเป็นความลับมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งครั้งที่สอง หัวไม่ได้สังเกตเห็นเลย และซูฉางซิงก็ไม่ได้แสดงออกมาด้วย

ทันทีหลังจากนั้น ซูฉางซิงก็เริ่มขุดคริสตัลของซอมบี้พิเศษออกมา เมื่อคืนที่ผ่านมา มีซอมบี้พิเศษจำนวนไม่น้อย ประมาณ 20-30 ตัว

ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขาที่จะค้นหาศพซอมบี้พิเศษเหล่านี้ เพราะคริสตัลพิเศษของพวกมันเรืองแสงที่มีเพียงคนพิเศษเท่านั้นที่จะมองเห็นได้ออกมา

ซูฉางซิงเดินไปรอบๆสถานที่ชุมนุม และเก็บคริสตัลพิเศษมาได้มากกว่า 10 ก้อน แต่เขาคิดไม่ถึงว่า จะพบซอมบี้พิเศษศพหนึ่งที่ถูกขุดเอาคริสตัลออกไป

“หวังว่าคนที่เอาไปจะไม่กินมันลงไปนะ”

ซูฉางซิงเดาว่าต้องมีคนค้นพบคริสตัลพิเศษบนซากศพซอมบี้พิเศษและเอามันไป แต่เขาไม่มีตั้งใจที่จะตามไปเอาคริสตัลพิเศษก้อนนั้นกลับมา มันไม่จำเป็น มันก็แค่คริสตัลก้อนเดียวเอง

จนกระทั่งเก้าโมงเช้า เขาพบคริสตัลพิเศษเพิ่มอีก 7 ก้อน รวมเป็น 21 ก้อน เมื่อนับรวม 8 ก้อนที่มีอยู่เดิม ก็ตรงตามเงื่อนไขการเลื่อนขั้นไปครึ่งหนึ่งแล้ว

อย่างไรก็ตาม คริสตัลของอมนุษย์พันธุ์สังหารนั้นรับมือได้ยากที่สุด มันต้องใช้ถึง 20 ก้อน พูดอีกนัยหนึ่งก็คือ เขาจำเป็นต้องล่าอมนุษย์พันธุ์สังหาร 20 ตัว

แต่จนถึงตอนนี้ เขาพบอมนุษย์พันธุ์สังหารไม่ถึง 10 ตัวด้วยซ้ำ แล้วเขาจะไปหาคริสตัลอมนุษย์พันธุ์สังหาร 20 ก้อนมาจากไหน

“บางทีอาจแลกมันจากบางคนที่เคยล่าอมนุษย์พันธุ์สังหารมาก่อนได้”

ซูฉางซิงออกมานอกสถานที่ชุมนุม เพื่อตามหาอมนุษย์พันธุ์สังหารที่ถูกเสิ่นซวนฆ่า เขาเดินมานานกว่า 10-20 นาที เมื่อมาถึงสถานที่ๆจูเหวินหวู่บอก เขาก็พบว่าศพของพวกมันถูกซอมบี้กินไปแล้ว และคริสตัลก็หายไปแล้วเช่นกัน

“มันถูกซอมบี้กินไป หรือว่าถูกคนเก็บไปนะ?”

ซูฉางซิงไม่สามารถบอกได้ว่าคริสตัลถูกซอมบี้กินไปหรือไม่ เขาจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาและสังเกตเห็นว่าเสิ่นซวนยังไม่ได้ส่งข้อความกลับมาหาเขา

จากมุมมองปัจจุบัน ทั้งสามบุคลิกของเสิ่นจินซวน มีบัญชีฟอรัมที่เป็นอิสระต่อกัน และคะแนนจะถูกคำนวณแยกจากกัน ดังนั้นไม่ว่าจินจะฆ่าซอมบี้ไปจำนวนมากแค่ไหนก็ตาม แต่เสิ่นจินซวนก็จะไม่ได้รับคะแนนใดๆ

บางที นี่อาจคล้ายกับเหตุผลที่เขามีสองบัญชี เพียงแต่ทั้งสองบัญชีนั้นถูกเขาควบคุมแต่เพียงผู้เดียว

เขาไม่ได้เพิ่มจินเป็นเพื่อน และไม่รู้ว่าไอดีของเธอคืออะไร หรือว่าเธอไม่มีแม้แต่ไอดี

ซูฉางซิงสงสัยว่าจินไม่ได้มีไอดีฟอรัม ดังนั้นในการจัดอันดับการฆ่า และการประกาศการสังหารบางอย่างจึงไม่รวมเธอเข้ามาด้วย

เมื่อเขากลับมาที่สถานที่ชุมนุมก็ประมาณ 10 โมงแล้ว เนื่องจากสถานที่ชุมนุมมีศพมากเกินไปจึงยังทำความสะอาดไม่หมด

ซูฉางซิงเดินไปที่ห้องหนังสือชั้นบน และเห็นหวงเปียวเอนกายอยู่บนเก้าอี้พิงอยู่กับกำแพง เขาจึงหันหลังและกำลังจะจากไป

หวงเปียวยกศีรษะขึ้นและพูดว่า “เมื่อกี้คุณลงไปทำอะไร? ผมรอคุณมาสักพักแล้ว”

ซูฉางซิงนั่งลงเอนกายบนเก้าอี้แล้วพูดว่า “ไปค้นหาวัสดุบางอย่างที่เกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตไม่ธรรมดา”

หวงเปียวยิ้มและพูดว่า:

“แม้ว่าเราจะประสบความสูญเสียครั้งใหญ่ คนส่วนใหญ่เสียชีวิต ตอนนี้เหลือเพียง 400 กว่าคนเท่านั้น แต่คนที่มีก็แข็งแกร่งมากขึ้น ผมได้อาหารมากมายมาจากร้านพระจันทร์สีเลือด อาหารเหล่านี้สามารถทำให้เราดำรงชีวิตได้สามสิบวันเต็ม ซึ่งมันก็เกินพอแล้ว”

เขาหยุดไปชั่วขณะ และลุกขึ้นนั่งตัวตรง แล้วพูดต่อไปว่า “ด้วยอาหารเหล่านี้ ทำให้เราสามารถรับสมัครคนต่อไปได้ และยังสามารถรับเพิ่มได้สองเท่าด้วย และมันยังทำให้เราไม่มีแรงกดดันมากนัก”

ซูฉางซิงคิดอยู่ชั่วครู่และพูดอย่างจริงจังว่า:

“เราจะรับสมัครคนต่อไป นี่เป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว เราจะสามารถปกป้องผู้คนได้มากขึ้น ซึ่งทำให้มีคนรอดชีวิตมากขึ้น และยังสามารถบรรลุวัตถุประสงค์ของเราได้ด้วย”

หวงเปียวพยักหน้าและกล่าวว่า:

“นอกจากจูเหวินหวู่แล้ว มีใครบ้างไหมที่กลายเป็นคนพิเศษ? เราต้องมีรายชื่อพวกเขาเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้หลุดการควบคุม โชคดีที่เป็นจูเหวินหวู่ที่กลายเป็นคนพิเศษเมื่อวานนี้ ถ้าเป็นคนอื่นคงลำบากน่าดู”

คนพิเศษเป็นตัวแทนของพลังอันยิ่งใหญ่ และพลังนี้ก็ทำให้หัวใจของผู้คนพองโต

อย่ามองว่าสถานที่ชุมนุมประสบกับความสูญเสียอันน่าสลด แต่มันก็ยังมีเสถียรภาพมาก อันที่จริง นี่เป็นเพราะพวกเขามีอำนาจเบ็ดเสร็จในการปราบปรามทั้งสถานี

ซูฉางซิงเคาะนิ้วชี้ลงบนโต๊ะที่แตกร้าวจนเกิดเสียงที่คมชัดและพูดว่า:

“การเป็นคนพิเศษยังคงเป็นเรื่องที่ยากมาก จูเหวินหวู่ถูกกระตุ้นด้วยโลกพระจันทร์สีเลือด และมันก็เข้ากันได้ดีกับเขา ทำให้กลายเป็นคนพิเศษได้อย่างรวดเร็ว แต่ในความเห็นของผม ความน่าจะเป็นที่คุณจะกลายเป็นคนพิเศษนั้น ความจริงแล้วมีสูงที่สุด น่าเสียดายที่คุณไม่ได้เข้าสู่โลกนั้นด้วย”

หวงเปียวไม่ได้แสดงความเสียใจและพูดด้วยรอยยิ้ม “นี่เป็นที่มาของพรและความโชคร้าย เขาสามารถเอาชีวิตจากโลกพระจันทร์สีเลือดได้ แต่ผมอาจไม่สามารถทำได้”

ซูฉางซิงไม่สามารถปฏิเสธได้และพูดต่อไปว่า:

“ดังนั้นเราจึงต้องให้ความสนใจกับคนที่ได้รับการปรับปรุงคุณสมบัติ และผู้รอดชีวิตจากโลกพระจันทร์สีเลือดก็ต้องให้ความสนใจเช่นกัน ทั้งคู่เป็นผู้มีความเป็นไปได้สูงที่จะกลายมาเป็นคนพิเศษ… อืม ยังมีคนที่มีพลังพิเศษ นี่ก็เป็นปัจจัยหนึ่งที่จะทำให้กลายเป็นคนพิเศษได้ และคุณก็ควรนับว่าเป็นผู้ที่มีพลังวิเศษด้วยเช่นกัน”

“อาจจะเป็นเช่นนั้น แต่ความสามารถของผมยังไม่ค่อยชัดเจนนัก”

หวงเปียวรู้สึกหมดหนทางเล็กน้อย จากนั้นก็หยิบหลอดฉีดยาพร้อมเข็มแบบสำเร็จรูปออกมาจากใต้โต๊ะ แล้วมอบให้ซูฉางซิง และพูดว่า:

“นี่คือยารักษาขั้นสูงที่แลกมาจากร้านพระจันทร์สีเลือด ทำให้สามารถฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บได้อย่างรวดเร็ว และนี่ก็เป็นโด๊สสุดท้ายแล้ว ผมเก็บมันไว้ให้คุณโดยเฉพาะ มันสามารถช่วยชีวิตคุณได้”

[ยารักษาขั้นสูง: ทำให้เซลล์แบ่งตัวอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้ผู้ใช้มีความสามารถในการรักษาตัวที่แข็งแกร่งในระยะเวลาสั้นๆ แต่จะทำให้อายุขัยเสียหาย มันจึงเป็นอาวุธสำหรับช่วยชีวิต]

เมื่อพิจารณาจากข้อมูลของ ‘ความรู้ที่แท้จริง’ นี่ควรถือเป็นครีมรักษารุ่นอัพเกรด และเป็นของดีอย่างแน่นอน

ซูฉางซิงหยิบยาขึ้นมาดู แล้วพูดว่า “คุณมีแนวโน้มที่จะตายมากกว่าผม ทำไมคุณไม่เก็บไว้เองล่ะ?”

หวงเปียวส่ายศีรษะและพูดว่า “ไม่จำเป็น ยังไงตอนนี้ผมก็ไม่ใช่คนพิเศษ แม้ผมจะรอดชีวิต แต่ก็อาจกลายเป็นซอมบี้ในที่สุด”

ซูฉางซิงลังเลอยู่ชั่วครู่ จากนั้นก็เก็บยาใส่กระเป๋าเป้ แล้วหยิบข้าวหุงเองออกมาสองกล่อง และพูดว่า “คุณยังไม่ได้กินข้าวใช่ไหม มากินด้วยกันสิ กินเสร็จผมจะไปนอน รู้สึกง่วงนิดหน่อยแล้ว”

หวงเปียวเงียบไปชั่วครู่ แล้วพูดขึ้นเบาๆว่า “คนพิเศษต้องนอนหลับมากขนาดนั้นเลยเหรอ? ผมรู้สึกเหมือนว่าคุณนอนหลับนานกว่าคนทั่วไป”

ซูฉางซิงรินน้ำใส่กล่องข้าว แล้วพูดอย่างจริงจังว่า “เป็นเพราะผมชอบนอนมากกว่า การนอนหลับดีต่อสุขภาพร่างกายและจิตใจ และยังทำให้ไม่เกิดริ้วรอยก่อนวัยด้วย”

บร๊ะเจ้า! ดีต่อสุขภาพร่างกายและจิตใจงั้นเรอะ

หวงเปียวพูดอย่างโมโหว่า “ถ้าผมเดาถูก มันน่าจะเกี่ยวกับการเป็นคนพิเศษ … จูเหวินหวู่ได้บอกบางอย่างกับผมแล้ว”