ตอนที่ 4 : ดันเจี้ยนป่าแห่งนิรันดร์!
“นักผจญภัยผู้มีเกียรติ ตัวละครของคุณได้รับการสร้างขึ้นแล้ว คุณจะถูกส่งไปยังหมู่บ้านผู้เริ่มต้นหมายเลข 777 ฉันขอให้คุณมีความสุขในการผจญภัย”
เมื่อฉากเปลี่ยนไป แม็คเรย์ก็ถูกส่งไปยังทางเข้าของหมู่บ้านผู้เริ่มต้น
เขาสวมเสื้อผ้าที่เหล่าผู้เริ่มต้นทุกคนสวมใส่ มันไม่มีคุณลักษณะใดๆ และไม่มีความแตกต่างมากนักระหว่างรูปร่างและรูปลักษณ์ของตัวละครในเกมกับแม็คเรย์ตัวจริง เพราะยังไงซะ มันก็เป็นตัวละครที่สร้างขึ้นจากการสแกนข้อมูลร่างกายของผู้เล่น
"หมู่บ้านผู้เริ่มต้น ฉันล่ะคิดถึงมันจริงๆ"
แม็คเรย์มองไปที่หมู่บ้านเรียบง่ายที่อยู่ข้างหลังเขาพลางพูดพึมพํา
ณ บริเวณนี้ มีผู้เล่นมือใหม่จํานวนมากมารวมตัวกันที่จุดเริ่มต้นของหมู่บ้านผู้เริ่มต้น
บางคนเดินไปมาเพื่อชื่นชมทิวทัศน์ บางคนพยายามพูดคุยกับ NPC ที่สวยงาม บางคนขยับมือและเท้าเพื่อทําความคุ้นเคยกับระบบ และบางคนเปิดช่องแชทเพื่อคุยกับเพื่อน ใบหน้าของพวกเขาต่างเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับโลกของ [Divine Domain]
เมื่อเห็นแบบนี้ แม็คเรย์ก็ยิ้มออกมา
ไม่ใช่ว่าพวกเขาเหล่านี้เหมือนตัวเขาเองในตอนนั้นหรอกเหรอ?
[Divine Domain] เป็นเกมจําลองสถานการณ์เสมือนจริงเกมแรกของโลก ว่ากันว่าเป็นเกมที่สามารถจําลองโลกแห่งความเป็นจริงได้ 100% เกมนี้ไม่ใช่แค่การเพิ่มพลังการต่อสู้เท่านั้น
ผู้เล่นสามารถเลือกเป็นผู้เล่นประเภท Life หรือ Battle ได้ตามความต้องการของตนเอง
ตัวอย่างเช่น นักล่าสมบัติที่มีชื่อเสียงในชีวิตก่อนหน้านี้ของเขา เขาไม่ได้มุ่งเป้าไปที่การอัพเลเวล ที่เขาทำมีแค่การเปิดหีบสมบัติเท่านั้น นอกจากนี้ยังมีเพื่อนทําเหมืองอารมณ์ร้อนจากเหมือง Purgatory ที่มีพลั่วอยู่ในมือ และเชฟใหญ่ที่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากขโมยไข่ของมังกรมาจากเกาะมังกรเพียงเพื่อทําอาหาร
ไม่มีอะไรใน [Divine Domain] ที่คุณทําไม่ได้ มีเพียงสิ่งที่คุณคิดไม่ถึงเท่านั้น!
เมื่อมองดูผู้เล่นประเภทนี้ แม็คเรย์ก็ส่ายหัว
ด้วยความแข็งแกร่งต่างๆที่ผู้เล่นสามารถครอบครองได้ หากไม่มีความแข็งแกร่ง ผู้เล่นประเภท Life จะถูกผู้เล่นประเภท Battle กดขี่ในไม่ช้าก็เร็วอย่างแน่นอน
ในช่วงแรกของเกม ทุกวินาทีมีค่ามาก
แม็คเรย์เดินอย่างรวดเร็วไปยังทางเข้าหมู่บ้านผู้เริ่มต้น
มุมกล้องเปลี่ยนไปและตัวเขาก็ไปปรากฏตัวที่ทางเข้าหมู่บ้าน
...
ผู้คนสัญจรไปมาที่ทางเข้าหมู่บ้าน ทำให้มันดูมีชีวิตชีวามาก
“นี่คืองาหมูป่าที่เพิ่งดร็อปมาได้จากป่าหมูป่า! รับประกันความหายาก! ราคาเพียงแค่สองเหรียญทองแดงเท่านั้น!” ชายวัยกลางคนสวมเสื้อผ้าลินินคนหนึ่งกำลังโบกงาที่ชำรุดและตะโกนสุดเสียง
“มีใครยังขาดอาวุธอีกบ้างไหม? ขอแค่มีเหรียญทองแดงเพียงสามเหรียญเท่านั้นก็สามารถเป็นเจ้าของกริชระดับซีโร่ที่ดีที่สุดได้แล้ว นี่คือของจำเป็นในการต่อสู้กับมอนสเตอร์!”
มือใหม่ทุกคนที่เพิ่งลงทะเบียนตัวละครและเข้าสู่เกมจะมีเหรียญทองแดง 20 เหรียญในกระเป๋าเป้เพื่อเป็นเงินทุนในการเริ่มต้น
"ฉันขออันนึง!"
"ฉันด้วย!"
...
แม็คเรย์ ไม่มีความคิดใดที่จะซื้ออาวุธระดับซีโร่นี้ มันเป็นเรื่องยากมากที่จะสะสมเงินในช่วงแรกของ [Divine Domain] ดังนั้นเงินที่มีควรจะถูกใช้ไปในที่ที่ควรใช้
หากเขาเดินหน้าต่อไป เขาจะพ้นเขตพื้นที่ปลอดภัย
ที่ทางเข้าพื้นที่ปลอดภัย มีผู้เล่นเลเวลสองเลเวลสามอยู่ทุกหนทุกแห่ง ไม่ว่าจะเป็นการแลกเปลี่ยนไอเทมหรือมองหาปาร์ตี้ ฝูงชนที่พลุกพล่านทําให้ถนนที่กว้างขวางแต่เดิมแลดูแออัดขึ้นมา
มีดันเจี้ยนเล็กๆไม่กี่แห่งที่มือใหม่สามารถเข้าไปได้ แต่ก็ยังนับว่าอยู่ในระดับที่ค่อนข้างยาก
เมื่อเทียบกับแผนที่ป่าทั่วไป อุปกรณ์ในดันเจี้ยนสองสามแห่งนี้ไม่เพียงแต่มีอัตราการดร็อปที่สูงเท่านั้น คุณลักษณะของพวกมันยังดีกว่าอุปกรณ์ที่ดร็อปในแผนที่ป่าทั่วไปอีกเล็กน้อยด้วย
ปาร์ตี้เล็กๆ จํานวนมากจะอยู่ในดันเจี้ยนเล็กๆเหล่านี้ ในระยะแรกบรรดาผู้เล่นที่สามารถผ่านด่านได้ก็จะได้รับชุดมือใหม่ที่คุณสมบัติค่อนข้างดี
ที่มีชื่อเสียงคือ "เซตไฟ" และ "เซตเกราะเงิน"
ชุดเซตเหล่านี้ก็เพียงพอที่จะได้รับการจัดอันดับให้ติด 1 ใน 10 อันดับแรกสำหรับผู้เล่นทั่วไปแล้ว
...
"ดันเจี้ยนป่าหมูป่าต้องการสร้างปาร์ตี้ ยังขาดสมาชิกอีกสามคน"
“คลาสนักรบพร้อมโล่มือใหม่ ต้องการสร้างปาร์ตี้บุกดันเจี้ยนป่าต้นไม้ปีศาจ!”
“นักเวทย์ธาตุไฟดาเมจ 28 รับประกันพลังดาเมจที่เชื่อถือได้!!”
“สุดยอด ดาเมจ 28 งั้นหรือ? ดาเมจของฉันเพิ่งจะ 16 เอง มาเถอะ ปาร์ตี้ของเรายังขาด DPS ที่แข็งแกร่ง”
"เจ้านาย เจ้านาย พาฉันไปด้วย"
"ขอโทษนะ ปาร์ตี้ของเราเต็มแล้ว"
คนคนนั้นทำได้เพียงแค่จากไปอย่างเศร้าสร้อยเท่านั้น
การสนทนาที่คล้ายกันนี้เกิดขึ้นตลอดเวลาในสถานที่นี้
แม็คเรย์ซึ่งอยู่คนเดียวมานานหลายปี นึกย้อนไปถึงภาพลักษณ์ที่เย็นชาของเขาในตอนที่เขาเพิ่งก้าวเข้าสู่ [Divine Domain] ในชีวิตก่อน ในขณะนั้น หัวใจที่แข็งกระด้างเนื่องจากถูกขัดเกลาโดยความไม่เที่ยงธรรมของโลกมาช้านาน จู่ๆก็รู้สึกอบอุ่นขึ้นเล็กน้อยในตอนนี้
แต่แม็คเรย์ยังไม่พร้อมที่จะหยุด เขายังมีที่ที่จะต้องไป
จากนั้นเขาก็สวมหมวกสําหรับผู้เริ่มต้นแล้วเดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
...
“เฮ้ เพื่อนที่อยู่ข้างหน้า นายอยู่คลาสอะไรน่ะ? เรากําลังเตรียมตัวบุกดันเจี้ยนป่าแห่งนิรันดร์โหมดผจญภัย ซึ่งยังขาดสมาชิกอีกคนนึง นายสนใจไหม?”
"ไม่..."
แม็คเรย์ต้องการที่จะปฏิเสธ แต่ทันใดนั้น ความทรงจําอันนานแสนนานเกี่ยวกับป่าแห่งนิรันดร์ก็ปรากฏขึ้น
"เอาสิ ฉันอยู่สายสนับสนุน"
แม็คเรย์มองไปที่สมาชิกในปาร์ตี้นี้และตอบอย่างใจเย็น
“สายสนับสนุน!? ฮ่าฮ่า เยี่ยมมาก เรายังขาดเพื่อนร่วมปาร์ตี้สายสนับสนุนพอดีเลย”
“ทุกคนอยู่ที่นี่! ตามมาเลย!”
คนที่ตะโกนอยู่คือหัวหน้าปาร์ตี้ของปาร์ตี้ชั่วคราวนี้ ‘บิล’
ระดับการต่อสู้ความคล่องตัว : โจร
"เราจะแบ่งไอเทมอย่างไรหลังจากต่อสู้กับบอส"
เมื่อมองไปที่คนตรงหน้าเขา แม็คเรย์ก็ไม่รีบร้อนที่จะเข้าร่วมปาร์ตี้ เขายิงคำถามที่ต้องการรู้ออกไปก่อน
“เพื่อน เรายังไม่ได้เริ่มต่อสู้กับมอนสเตอร์เลยด้วยซ้ำ นายก็คิดเรื่องที่จะแบ่งอุปกรณ์แล้วหรือ ฉันจะล่อมอนสเตอร์ที่อยู่ข้างหน้าและฆ่ามัน สิ่งที่นายต้องทํามีแค่ช่วยฉันรักษาตําแหน่งหลัก.. ถ้าฉันได้อันใหญ่ นายก็จะได้อันเล็กไป” บิลพูดอย่างภาคภูมิใจ