ตอนที่ 139 ตำแหน่งของโรงฝึกรั่วไหล
"นี่มัน อีกครั้ง!" ไดอาแมนเต้ขมวดคิ้ว และมองไปยังทิศทางในระยะไกลผ่านหน้าต่าง
“ดอฟฟี่ แผ่นดินไหวครั้งล่าสุดในเมืองเดรสโรซ่ามันเกิดขึ้นบ่อยเกินไป เพราะงั้นมันไม่ควรเกิดขึ้นตามธรรมชาติ”
โดฟลามิงโก้พยักหน้า เขาเดินไปที่หน้าต่าง และมองไปยังทิศทางของเกาะกรีนบิต
“การสั่นสะเทือนดูเหมือนว่าจะมาจากที่นั่น ไวโอเล็ต ลองดูที่นั่นด้วยตาของเธอ”
โดฟลามิงโก้ก็หันศีรษะไปด้านหลัง และเหลือบมองไปยังผู้หญิงในชุดเต้นรำที่อยู่ในห้อง
ผู้หญิงที่ถูกโดฟลามิงโก้เรียกว่าไวโอเล็ตพยักหน้า และทำการใช้ความสามารถผลปีศาจของเธออย่างรวดเร็ว
เธอคือ ‘ไวโอเล็ต’ ธิดาของราชาริคุ ราชาที่แห่งเดรซโรซ่าที่ซึ่งถูกโดฟลามิงโก้โค่นล้มไปเมื่อหลายปีก่อน
โดฟลามิงโก้ค้นพบพลังผลปีศาจของเธอ ที่สามารถมองเห็นสิ่งต่างๆ ในระยะหลายกิโลเมตรได้ ดังนั้นเขาจึงบังคับให้เธอเข้าร่วมกับกลุ่มโจรสลัดของเขา
และเพื่อที่จะสามารถช่วยชีวิตพ่อของตัวเองเอาไว้ให้ได้ ไวโอเล็ตจึงต้องเข้าร่วมกับดองกิโฮเต้ แฟมิลี่อย่างไม่มีทางเลือก
ภายใต้การใช้พลังผลปีศาจของไวโอเล็ต สายตาของเธอจึงผันผวนอย่างรวดเร็ว และมองเห็นป่ากรีนบิตที่อยู่ไกลออกไป และพบเข้ากับบางสิ่งบางอย่างที่อยู่ภายในป่านั้น
“อืม?!”
ทันใดนั้น ดวงตาของไวโอเล็ตก็เบิกกว้าง
“เธอเห็นอะไรไวโอเล็ต” เมื่อเห็นท่าทางประหลาดใจของไวโอเล็ต โดฟลามิงโก้ก็ถามเธอทันที
"ไม่มีอะไร" ไวโอเล็ตสูดหายใจเข้าลึกๆ และพยายามทำให้น้ำเสียงของเธอสงบลง
“ฉันไม่ได้พบอะไรเป็นพิเศษ บางทีมันอาจจะเป็นแค่แผ่นดินไหวที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ”
แม้ไวโอเล็ตจะพยายามเก็บอาการสีหน้า แต่หัวใจของเธอก็กำลังเต้นด้วยคลื่นที่ปั่นป่วน
ไวโอเล็ตรู้จักโรงฝึกของหลี่ฟานเป็นอย่างดี และเธอก็สามารถจดจำรูปแบบของโรงฝึกทั้งหมดได้
ยิ่งไปกว่านั้น เธอก็ยังเห็นนามิอยู่ในป่ากรีนบิตด้วย เธอจึงเข้าใจได้ว่ามันไม่ใช่เรื่องหลอกลวง
เธอคิดจะไปที่โรงฝึกของหลี่ฟานในภายหลัง เพื่อไปขอให้เขารับเธอเป็นลูกศิษย์ของเขา และรับพลังที่ยิ่งใหญ่มากจากเขา ดังนั้น ไวโอเล็ตจึงไม่ต้องการบอกโดฟลามิงโก้เกี่ยวกับเรื่องนี้
ถ้าเป็นไปได้ เธอก็อยากจะไปถึงโรงฝึกด้วยตัวเอง และกลายเป็นลูกศิษย์ของหลี่ฟานให้ได้
ด้วยวิธีนี้ บางทีเธออาจจะสามารถช่วยพ่อของเธอ ราชาริคุได้
“ฟุ ฟุ ฟุ เธอพบอะไรบางอย่างสินะ ไวโอเล็ต” เมื่อเห็นสีหน้าของไวโอเล็ต โดฟลามิงโก้ก็ยิ้มมากขึ้น
“แต่เธอต้องการที่จะทำแบบนี้จริงๆ เหรอ? เธอควรเข้าใจนะว่าถ้าเธอพูดโกหก พ่อของเธอจะเป็นยังไง?”
เมื่อได้ยินคำขู่ของโดฟลามิงโก้ การแสดงออกที่ละเอียดอ่อนของไวโอเล็ตก็กลายเป็นน่าเกลียดอย่างยิ่ง
เธอรู้ว่าโดฟลามิงโก้เป็นคนที่จะทำตามคำพูดของตัวเองอย่างแน่นอน
ในขณะที่ไวโอเล็ตกำลังลังเลที่จะบอกที่ตั้งของโรงฝึกหลี่ฟาน ‘บัฟฟาโร่’ สมาชิกคนหนึ่งของดองกิโฮเต้ แฟมิลี่ก็วิ่งเข้ามาจากประตู
“นายน้อย ผมมีเรื่องสำคัญมารายงาน”
ทันทีที่เขาเดินผ่านประตูเข้ามา บัฟฟาโร่ก็อดใจรอที่จะพูดกับโดฟลามิงโก้ไม่ไหว
“บัฟฟาโร่ ว่าไง?” โดฟลามิงโก้มองไปที่ไวโอเล็ต แล้วหันไปมองบัฟฟาโร่
“แล้วเบบี้ไฟฟ์ที่ออกไปพร้อมกันกับนายอยู่ที่ไหน?”
“นั่นคือสิ่งที่ผมต้องการจะพูด นายน้อย” บัฟฟาโร่รีบพูด
“เมื่อกี้ ตอนที่ผมกับเบบี้ไฟฟ์กลับมา พวกเราก็ได้บินผ่านกรีนบิตไป ที่นั่น พวกเราเห็นผู้หญิงผมสีฟ้าและผู้หญิงผมสีส้มกำลังฝึกซ้อมกันอยู่”
“เพราะพวกเธอเป็นคนที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน ดังนั้น เบบี้ไฟฟ์และผมจึงไปเข้าตรวจสอบพวกเธอ”
“ต่อมา เพราะความไม่พอใจบางอย่าง เบบี้ไฟฟ์จึงได้เปิดฉากโจมตีผู้หญิงที่มีผมสีส้ม”
เมื่อเขาพูดเรื่องนี้ออกมา ความตื่นตระหนกปรากฏอยู่ในดวงตาของบัฟฟาโร่
และเมื่อเห็นการแสดงของผ่านทางใบหน้าของเขา หน้าผากของโดฟลามิงโก้ก็อดที่จะบิดตัวขึ้นไม่ได้
“บัฟฟาโร่ เกิดอะไรขึ้น”
หลังจากนึกถึงทิศทางที่เกิดการสั่นสะเทือนเมื่อครู่นี้ และมันก็อยู่ที่ฝั่งกรีนบิต โดฟลามิงโก้จึงรู้สึกว่าการสั่นสะเทือนครั้งนั้น อาจจะเกี่ยวข้องกับบัฟฟาโร่และเบบี้ไฟฟ์
ภายใต้การน้ำเสียงของโดฟลามิงโก้ ร่างกายของบัฟฟาโร่สั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้ และพูดขึ้นอย่างรวดเร็ว
“บาซูก้าที่ถูกยิงออกไปด้วยพลังผลปีศาจของเบบี้ไฟฟ์ ถูกหญิงสาวผมสีส้มคนนั้นดูดกลืนไปด้วยพลังแห่งความมืด”
“และมัน… ก็ดูเหมือนกับพลังของผลยามิ ยามิที่แสดงในรายการทองคำเลยไม่มีผิด”
“แต่ว่า ตอนนี้ฉันจำเธอได้แล้ว นายน้อย”
“ผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนเธอจะเป็นผู้คุมคุกหญิง ที่เคยปรากฏตัวในรายการทองคำ”
“เธอน่าจะเป็นคนที่ถูกชิริวฆ่า หลังจากที่เขาใช้ม้วนคัมภีร์เทเลพอร์ตแบบสุ่มเมื่อตอนนั้น”
หลังจากได้ยินคำอธิบายของบัฟฟาโร่ ดวงตาของโดฟลามิงโก้ที่ซ่อนอยู่ภายใต้แว่นกันแดดก็เบิกกว้างขึ้นมาทันที
“นายหมายความว่า ผู้หญิงคนนั้นไม่เพียงแต่ยังไม่ตาย แต่เธอยังได้รับพลังของผลยามิ ยามิมาด้วยงั้นหรอ!”
“แล้วแรงสั่นสะเทือนที่เกิดขึ้นล่ะ มันไม่น่าจะเป็นฝีมือของเธอไปได้?”
“หรือว่า เธอมีพลังของผลกุระ กุระด้วยงั้นหรอ!”
ในช่วงเวลาแบบนี้ พลังของผลยามิ ยามิ และพลังของผลกุระ กุระ ได้ปรากฏขึ้นพร้อมกัน มันจึงทำให้โดฟลามิงโก้รู้สึกประหลาดใจมาก
อย่างไรก็ตาม หากพลังทั้งสองอย่างนี้ปรากฏขึ้นมาพร้อมกันจริงๆ และพลังของผลกุระ กุระ ก็คงจะไม่ได้เกิดจากหนวดขาว มันจึงทำให้โดฟลามิงโก้ตื่นตัว
ในความทรงจำของเขา ผลกุระ กุระ และผลยามิ ยามิ เคยปรากฏขึ้นในที่เดียวมาก่อนเมื่อนานมาแล้ว และอาจจะมีเพียงหลี่ฟานเท่านั้น
หลี่ฟานเคยได้รับรางวัลผลปีศาจมา 3 ผลจากรายการทองคำ ซึ่งสองผลนั้นก็คือผลกุระ กุระ และผลยามิ ยามิ
และถึงแม้ว่าผลไม้ทั้งสองชนิดนี้ถูกกินโดยคนๆ เดียว แต่มันก็จะไม่มีความขัดแย้งกันเหมือนกับผลปีศาจที่เกิดขึ้นในโลกนี้
“เป็นไปได้ไหมที่ผู้คุมคุกหญิงจะถูกเคลื่อนย้ายมาที่เดรซโรซ่า และต่อมาเธอก็ได้รับการช่วยเหลือจากหลี่ฟาน และกลายเป็นลูกศิษย์ของเขา!'
“ไม่… เดรสโรซ่าไม่มีสภาพแวดล้อมที่ชิริวจะถูกส่งมาที่นี่ได้”
“นอกจากนี้ ฉันจะไม่รู้ได้ยังไงว่าคนอย่างชิริวมาที่นี่”
“เพียงแต่ว่า มันจะต้องมีบางอย่างที่ฉันอยากจะเข้าใจเกิดขึ้น”
มองดูโดฟลามิงโก้ที่กำลังก้มหน้าครุ่นคิด บัฟฟาโร่ก็กลืนน้ำลายลงคอ ก่อนที่จะพูดกับเขา
“คือว่า… นายน้อย”
“มันไม่ใช่ผู้คุมคุกหญิงที่เป็นคนใช้พลังของผลกุระ กุระ แต่เป็นผู้หญิงผมสีฟ้า!”
…
