บทที่ 5 ความฝัน (อ่านฟรี)

5 ความฝัน

พระเจ้า!!! ข้าอยู่กับนางในสวนอันสวยงาม มองเห็นเหมือนทะเลอันกว้างใหญ่ ได้ยินเสียงคลื่น แสงของดวงจันทร์และดวงดาวสะท้อนจากชายฝั่งมาหานาง ทำให้ความงามของนางไม่อาจอธิบายได้ เอเมรี่ไม่อยากละมืออันนุ่มนวลของหญิงสาวที่สวยที่สุดที่เขาเคยพบเห็น หัวใจของเขาเต้นแรงในหน้าอกของเขา

เสียงฝีเท้าของสาวใช้และทหารยามเข้ามาใกล้ และเกว็นก็ปล่อยมือจากเขา

“เจ้าหญิงเกว็น? เราอาจมีปัญหาได้”

“เอาน่า เอเมรี่ ไม่ต้องเรียกข้าว่าเจ้าหญิงหรอก เราก็ไม่เป็นไร อย่างไรก็ตาม พิธีจบลงแล้วและข้ารู้สึกหายใจไม่ออกที่นั่น ข้าต้องการสูดอากาศบริสุทธิ์ โปรดช่วยไปกับฉันหน่อยได้ไหม” ได้โปรด?"

โดยที่นางไม่รู้ เอเมรี่ กังวลมากกว่าว่าเขาจะถูกพ่อดุ แต่เขาไม่อาจปฏิเสธคำขอของเจ้าหญิงได้ใช่ไหม นอกจากนี้ มุมมองตอนนี้ นางเหมือนอัญมณีแห่งอาณาจักร เขาจะปฏิเสธเรื่องนั้นได้อย่างไร?

“ขอเวลาข้าสักครู่ ข้ามีเซอร์ไพรส์สำหรับเจ้า”

เกว็นพูดขณะที่นางหันกลับมา

“เซอร์ไพรส์เหรอ? ข้าเองที่ควรจะ—” เอเมรี่คว้ากระเป๋าเสื้อ แต่เกว็นกลับไม่ฟังเขาแม้แต่น้อย

นางพบสิ่งที่นางกำลังมองหาและพูดว่า

"ดูนี่สิ เอเมรี่"

"นี่คือ?" ดวงตาของเอเมรี่เป็นประกาย เมื่อรับรู้ถึงสิ่งที่เกว็นดึงออกมาจากเขา

"ถูกต้อง!" เกว็นพูดด้วยรอยยิ้ม

“อันข้างล่างนี้เรียกว่าแอฟริกา และอันที่อยู่ไกลสุดคือจีน มันเหมือนกับเรื่องจากกระดาษที่เราเคยอ่านมาก่อน!”

เอเมรี่และ เกว็น รู้จักกันมาระยะหนึ่งแล้ว เมื่อเด็กคนอื่นๆ ขี่ม้าและล่าสัตว์ เอเมรี่ชอบใช้เวลาอ่านหนังสือ เขาทำแผ่นหนังและม้วนหนังสือทั้งหมดที่เขาพบในห้องสมุดของพ่อเสร็จแล้ว ดังนั้นเมื่อใดก็ตามที่พ่อของเขามีเรื่องต้องดูแลในปราสาทของ ลีโอเนส เขาก็มักจะบังคับขอพ่อของเขาให้พาเขามาด้วย

เขาใช้เวลามากมายในการอ่านเรื่องราวต่างๆ ที่พบในห้องสมุดหลวง และนั่นคือที่ที่เขาได้พบกับ

เกว็นบ่อยครั้ง

ถึงแม้จะไม่ได้เจอกันบ่อยนักแต่ก็เข้ากันได้เร็วมากอาจเป็นเพราะพวกเขามีสองสิ่งที่เหมือนกัน อย่างแรกคือพวกเขาทั้งคู่ชอบที่จะศึกษาและอ่านเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ สถานที่ และความอยากรู้อยากเห็นของโลก และอย่างที่สองคือแม่ของพวกเขาทั้งคู่เสียชีวิตตั้งแต่ยังเด็ก แม้ว่าจะต้องขอบคุณทัศนคติที่เป็นมิตรของเจ้าหญิงก็ตาม

เย็นวันนั้น พวกเขาพูดคุยกันเกือบชั่วโมงเกี่ยวกับสถานที่บนแผนที่ที่พวกเขาเคยได้ยินแต่ในเรื่องราวเท่านั้น

"ข้าแน่ใจว่าท่านทำได้ ท่านเป็นเจ้าหญิง ท่านสามารถทำทุกอย่างที่ท่านต้องการ!" เอเมรี่กล่าว

ความฝันของเจ้าหญิงในการสำรวจโลกก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของความฝันของ เอเมรี่ โดยไม่รู้ตัว ไม่ว่าจะเป็นเพราะเขาเองสนใจในสิ่งมหัศจรรย์ทั้งหมดของโลกนี้หรือเพราะเขาชอบที่จะออกไปผจญภัยกับนาง

เกว็นหันหน้าไปทางเอเมรี่ด้วยรอยยิ้มกว้างแล้วพูดว่า "เจ้าพูดได้น่ารักมาก ขอบคุณ"

ก่อนจะหรี่ตามองและกล่าวเสริมว่า “ขอบคุณอีกครั้ง ตอนนี้ฉันรู้สึกดีมากที่ได้คุยกับคุณ คุณเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ”

หัวใจของเอเมรี่กระตุกเล็กน้อย เขาชอบนาง แต่เมื่อเขาคิดมากกว่านี้ การถูกตราหน้าว่าเป็นเพื่อนของหญิงสาวที่สวยที่สุดในอาณาจักรถือเป็นโชคลาภในตัวมันเอง บางทีนั่นคือทั้งหมดที่พวกเขาเคยเป็น

จากนั้นเขาก็ตระหนักว่าเขายังไม่ได้มอบสิ่งที่เขาทำมาหลายเดือนแล้ว เขาเอื้อมมือเข้าไปในกระเป๋าอย่างไม่เต็มใจ และพูดอย่างเขินอายว่า

"เกว...เกว็น... ข้ามีอะไรจะให้ท่านด้วย..."

"มันคืออะไร?" เกว็นถามโดยเอียงคอของนางพูดไปที่ด้านข้าง

เอเมรี่หยิบของในกระเป๋าออกมาก่อนที่จะดึงมันกลับ เขาหัวเราะ.

“ลังเลอะไรล่ะ นั่นสำหรับข้าหรือเปล่า ขอบคุณ”

เกว็นกล่าว

“เอเมรี่นี่คือกล่องอะไร?”

ก่อนที่เธอจะเปิดกล่องได้ เสียงฝีเท้าก็เข้ามาใกล้มากขึ้น

"เอ๊ะ!" กษัตริย์ และชายร่างใหญ่สวมเสื้อคลุมหรูหรา ชายสองคนเดินมาหาพวกเขา

“ท่านพ่อ เซอร์ฟานทูมาร์” เกว็นกล่าว

เอเมรี่ต้องตกใจเมื่อเห็นกษัตริย์อยู่ข้างๆ

และฟานทูมาร์เป็นขุนนางสูงสุดของอาณาจักร

“ฝ่าบาท!” เอเมรี่อุทานพร้อมกราบถวายบังคมกษัตริย์

กษัตริย์ทรงจำเขาได้

“เจ้าเป็นลูกของเจฟฟรี่ใช่ไหม”

“ใช่ท่านลอร์ด” เอเมรี่ตอบ

“ข้าได้ยินเรื่องของคุณมามากมายจากลูกสาวของข้า”

ขุนนางอ้วนอุทานว่า

“ฝ่าบาท ข้าขอแนะนำให้ท่านหยุดเจ้าหญิงไม่ให้เล่นกับเด็กคนนี้”

"!!!"