ตอนที่ 912 พลังที่ไร้เทียมทาน (ฟรี)

ตอนที่ 912 พลังที่ไร้เทียมทาน

ใบหน้าของ ซิงเยว่เต็มไปด้วยความกลัว และเธอก็ส่งเสียงกรีดร้องที่เสียดแทงหูว่า "เขาไม่ใช่ กึ่งอมตะ เขาไม่ใช่กึ่งอมตะอย่างแน่นอน จักรพรรดิฉินบรรลุเต๋าได้สำเร็จแล้ว เขาเป็นอมตะ!"

อมตะ!

ออร่านี้เป็นสิ่งที่มีเพียงอมตะเท่านั้นที่สามารถครอบครองได้

เมื่อคลื่นพลังพัดผ่านซิงเยว่ เธอรู้สึกว่าตนไม่ใช่ผู้ทรงอำนาขั้นสูงสุด แต่เป็นเพียงมดที่เพิ่งก้าวเข้าสู่การบ่มเพาะ

ทันที

ความหวาดกลัวครั้งใหญ่แล่นเข้ามาในหัวใจของเธอ

ซิงเยว่หันหลังกลับ และต้องการหลบหนีโดยไม่คิดสิ่งใดอีก

นั่นไม่ใช่กึ่งอมตะ!

มันเป็นอมตะ!

ต่อหน้าอมตะ ไม่ว่าจะมีผู้ทรงอำนาจกี่คน ก็ไม่มีประโยชน์ พวกเขาเป็นเพียงมดที่สามารถฆ่าได้โดยการโบกมือ

ถ้าไม่ใช่อมตะ

พวกเขายังคงเป็นมด

นี่ไม่ใช่คำพูดที่เลื่อนลอย

ซิงเยว่ใช้เวลาเกือบ 10,000 ปีในการบ่มเพาะมาถึงระดับนี้ เธอไม่เต็มใจที่จะตายด้วยน้ำมือของ ฉินซู่เจียน

ณ ตอนนี้

ไม่ว่าจะเป็นกองทัพพันธมิตรหรือการทำลายล้างเผ่ามนุษย์

ในความเห็นของซิงเยว่มันไม่สำคัญเลย

ดังนั้น

เธอจึงวิ่งหนีไป

แต่แม้เธอจะต้องการหลบหนี ฉินซู่เจียนก็ไม่พร้อมที่จะปล่อยเธอออกไป

หมัดธรรมดาถูกเหวี่ยงออกไป

พื้นที่ตรงหน้าเขาแตกสลายเหมือนกระจก

ทันทีหลังจากนั้น พื้นที่ที่พังทลายดูเหมือนจะถูกควบแน่น โดยคงสภาพพังทลายตรงหน้าเขาไว้โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ

ในเวลาเดียวกัน

ซิงเยว่รู้สึกว่าความว่างเปล่าโดยรอบถูกแช่แข็ง

แรงกดดันที่ไม่มีที่สิ้นสุดแพร่มาจากระยะไกล ทำให้หัวใจของเธอเต้นแรง และภัยคุกคามต่อความตายก็พวยพุ่งเข้ามาในหัวใจของเธอทันที

“ไม่”

ซิงเยว่หันศีรษะด้วยความยากลำบาก และบังเอิญเห็นหมัดเข้าครอบครองระยะสายตาของเธอ

ต่อหน้าหมัดนั้น

พื้นที่พังทลาย

เวลาก็ดูเหมือนจะหยุดลงเช่นกัน

ทุกสิ่งรอบตัวเธอไหลอย่างช้าๆ

ปัง

แสงดาวแตกกระจาย และเอ่อล้นออกมา ซิงเยว่ไม่ได้ต่อต้าน และถูกหมัดนี้ระเบิดเป็นหมอกเลือด จิตเทพที่ยังไม่หนีออกจากร่างของเธอก็ยังถูกกวาดล้างด้วยพลังนี้ด้วย

ผู้ทรงอำนาจขั้นสูงสุดอีกคนถูกฆ่าตายเหมือนมด

ผู้ทรงอำนาจที่เหลือต่างมองไปที่ฉินซู่เจียน ราวกับว่าพวกเขาได้เห็นศัตรูที่น่าสะพรึงกลัว

“เขายังไม่เป็นอมตะ ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน เขาก็เป็นเพียงกึ่งอมตะเท่านั้น”

“ถ้าเราถอยตอนนี้ ความพยายามก่อนหน้านี้ทั้งหมดจะสูญเปล่า”

“วันนี้ จักรพรรดิจ้าวจะต้องตาย และจักรพรรดิฉินก็ต้องตายเช่นกัน เผ่ามนุษย์ต้องถูกทำลาย ฆ่าเขาซะ!”

การล้มลงของซิงเยว่ทำให้ผู้ทรงอำนาจบางคนตกใจ แต่ก็ปลุกเร้าความดุร้ายในใจของบางคนด้วย

บูม

พลังที่น่าสะพรึงกลัวเปลี่ยนความว่างเปล่าให้กลายเป็นความปั่นป่วน และตกลงบนร่างของฉินซู่เจียนโดยตรง

การระเบิดตัวเองของผู้ทรงอำนาจ

พลังนั้นเทียบได้กับการโจมตีเต็มกำลังของผู้ฝึกฝนขอบเขตนิพพาน

อย่างไรก็ตาม

พลังนี้ทำให้ร่างกายของฉินซู่เจียนสั่นเล็กน้อยเท่านั้น จากนั้นออร่าเต๋าก็วนเวียนไปทั่วร่างกายของเขา กระจายพลังของการระเบิดตัวเองทั้งหมด

“แค่นี้เองเรอะ ข้าอยากจะเห็นเหมือนกันว่าพวกเจ้ามีพลังพออย่างปากพูดไหม”

ฉินซู่เจียนหัวเราะเยาะ

จากนั้น รายชื่อสวรรค์ก็เปล่งพลังอย่างไร้ขอบเขต และปราบปรามผู้ทรงอำนาจหมื่นเผ่าพันธุ์

พลังของสิ่งประดิษฐ์เต๋าขั้นแปกถูกกระตุ้นอย่างสมบูรณ์

เมื่อรวมกับความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวของฉินซู่เจียนในตอนนี้

ผู้ทรงอำนาจมากกว่าหนึ่งโหลถูกปราบปราม และสังหารจนหมดสิ้นโดยไม่สามารถต่อต้านใดๆ ได้เลย

การเปลี่ยนแปลงดังกล่าว

การแสดงออกของผู้คนที่กำลังเฝ้าดูการต่อสู้ครั้งนี้เปลี่ยนไปอย่างมาก

แดนลับของเผ่าพุทธะ

ใบหน้าของจักรพรรดิพุทธะมืดมน

“เป็นไปได้ยังไง ทำไมเขาถึงแข็งแกร่งขนาดนี้ กึ่งอมตะ นี่ไม่ใช่ความแข็งแกร่งของกึ่งอมตะอย่างแน่นอน!”

การเปลี่ยนแปลงในภายหลัง

แม้แต่ตัวเขา จักรพรรดิพุทธะก็ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้

ประการแรก ลอร์ดเป่ยหยุนบรรลุเต๋า เขาใช้กฎจักรพรรดิมนุษย์เพื่อหลอกลวงอมตะทั้งสิบสองให้ออกมา จากนั้นเขาก็ทำลายกฏ และอมตะทั้งหมดก็ตกตายไปพร้อมกัน

ตอนนี้เป็นฉินซู่เจียน

ด้วยความแข็งแกร่งของตัวเอง อีกฝ่ายได้สังหารผู้ทรงอำนาจมากมายได้อย่างง่ายดาย

ในเวลาสั้นๆ ความโกรธปะทุขึ้นในใจของจักรพรรดิพุทธะ แต่ในไม่ช้าความรู้สึกไร้พลังก็เกิดขึ้น ทำให้เขาทำอะไรไม่ถูก

จากนั้นเขาก็มองไปที่หุบเขาลึกในแดนลับ

มีมนุษย์ศิลาสองคนอยู่ที่นั่น

เดิมทีมีมนุษย์ศิลาสามคน แต่เมื่อลอร์ดเป่ยหยุนบรรลุเต๋า อมตะคนหนึ่งก็ได้เดินออกไปแล้ว

มนุษย์ศิลาสองคนที่เหลือคือ ไพ่ตายใบสุดท้ายของเผ่าพุทธะ

“เขาน่าจะยังไม่บรรลุเต๋า แต่ด้วยความแข็งแกร่งดังกล่าว เขาเทียบเท่าได้กับอมตะแล้ว เช่นเดียวกับข้า เขาเดินไปบนกฏแห่งพลัง หากข้าพยายามบรรลุเต๋า เขาจะมาสกัดเต๋าอย่างแน่นอน”

จักรพรรดิพุทธะลังเล

เขาต้องยอมรับว่าความแข็งแกร่งของตนไม่ดีเท่าของฉินซู่เจียน

หากเขาพบกับผู้สกัดเต๋าอย่างฉินซู่เจียน และไม่ได้รับความช่วยเหลือจากภายนอก เขาจะล้มเหลวในการบรรลุเต๋า

อมตะทั้งสองแห่งเผ่าพุทธะ

นี่คือความมั่นใจของจักรพรรดิพุทธะ

“ฉินซู่เจียนจะต้องถูกฆ่า แต่ไม่ใช่ถูกฆ่าโดยเผ่าพุทธะ”

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้

ด้วยความคิด สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของจักรพรรดิพุทธะก็กลายเป็นกระแสแสง และออกไป

ในดินแดนของเผ่ามนุษย์

ค่ายกลครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมด โดยแยกคลื่นพลังภายนอกทั้งหมดออกจากกัน

ภายนอกค่ายกล

ฉินซู่เจียนอาศัยความแข็งแกร่งของตัวเองในการต่อสู้กับผู้ทรงอำนาจสองร้อยคน จากนั้นก็สังหารผู้ทรงอำนาจไปมากกว่าสามสิบคน รวมถึงผู้ทรงอำนาจขั้นสูงสุดด้วย พลังของเขาไม่มีใครเทียบได้

ในท้องฟ้า

จักรพรรดิจ้าวตัวจริงบรรลุเต๋า และเปิดสมรภูมิแห่งกฏอย่างเป็นทางการ

ในขณะนี้ ไม่มีอมตะหยุดมาเขาทันที

อย่างไรก็ตาม.

ความสงบสุขอยู่ได้ไม่นาน ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวทั้งสิบปะทุขึ้นมาจากสามทวีป

ทัณฑ์สายฟ้าลงมาอีกครั้ง

แม่น้ำแห่งกฎทั้งสิบสายได้บุกเข้าไปในสมรภูมิแห่งกฎ และขัดขวางเส้นทางเต๋าของจักรพรรดิจ้าว

ณ ตอนนี้

ฉินซูเจียนสังหารผู้ทรงอำนาจคนหนึ่งด้วยหมัด จากนั้นตะโกนด้วยความโกรธ "โปรดทำตามสัญญาของเจ้า!"

หลังจากนั้น

ในทวีปตะวันตก

อมตะเผ่าสุนัขเก้าหัวเดินออกมา และหัวเราะเสียงดัง “จักรพรรดิฉินไม่ต้องกังวล เนื่องจากเราได้ตกลงกันแล้ว เราจะไม่กลับคำพูด หลังจากสองแสนเจ็ดหมื่นปี ในที่สุดข้าก็มีโอกาสได้สู้อีกครั้ง”

แม่น้ำแห่งกฎแผ่ขยายจากใต้ฝ่าเท้าของเขาไปสู่ท้องฟ้า จากนั้นก็บุกเข้าสู่สมรภูมิแห่งกฎ

ในเวลาเดียวกัน.

อมตะอีกสี่คนเดินออกจากทวีปอื่นๆ และเข้าสู่สมรภูมิแห่งกฎเช่นกัน

พวกเขาคือกำลังเสริมที่ฉินซู่เจียนพบ

เผ่ามังกรปฐพี

จักรพรรดิหลงตี้มองดูเหตุการณ์ตรงหน้าเขา และไม่ได้ลังเลใจนานเกินไป

ไม่นาน

อมตะเผ่ามังกรปฐพีก็เดินออกมา และเข้าร่วมการต่อสู้

ในไม่ช้า การต่อสู้ครั้งใหญ่ก็ได้เกิดขึ้นในสมรภูมิแห่งกฎ

เวลาที่อมตะจะออกมาได้นั้นมีจำกัด

ไม่มีใครกล้าที่จะล่าช้า

ตอนนี้ มีอมตะหกคนในฝั่งของจักรพรรดิจ้าว และอมตะสิบคนจากหมื่นเผ่าพันธุ์

การต่อสู้เพิ่งเริ่มต้นขึ้น

เผ่ามนุษย์เสียเปรียบ

“ข้าได้ยินมานานแล้วว่าผู้ที่อยู่ใต้ขอบเขตอมตะนั้นเหมือนกับมด วันนี้ข้าจะได้เห็นมัน!”

จักรพรรดิจ้าวถือตราหยกไว้ในมือ และปราบปรามหนึ่งในอมตะ

แม่น้ำแห่งกฏสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

อมตะคนนั้นไม่ได้ล่าถอย และต่อยตราหยกเพื่อตอบโต้

พลังอันน่าสะพรึงกลัวปะทุขึ้น

ตราหยกสั่นเล็กน้อย แต่หมัดของอมตะคนนั้นก็แตกออกเล็กน้อย และร่างกายของเขาก็ถูกผลักกลับไปด้วยกำลัง

แต่ไม่นาน

บาดแผลบนหมัดของเขาก็หายดีแล้ว เขาก้าวไปข้างหน้า และพุ่งเข้าหาจักรพรรดิจ้าวอีกครั้ง

ในเวลาเดียวกัน.

อมตะอีกสองคนร่วมมือกันเพื่อโจมตีใส่จักรพรรดิจ้าว

อมตะสามคน

เมื่อถึงจุดสูงสุด พวกเขาเป็นอมตะสามระดับล่าง หลังจากถูกผนึกเป็นเวลาหลายแสนปี ความแข็งแกร่งของพวกเขาถดถอยลงอย่างมาก ถึงกระนั้น พวกเขาก็ยังแข็งแกร่งกว่ากึ่งอมตะทั่วไป

อมตะทั้งสามนั้นเทียบเท่ากับกึ่งอมตะสามคนที่ร่วมมือกัน พลังที่พวกเขาปลดปล่อยออกมาเพียงพอที่จะทำให้สีหน้าของคนๆ หนึ่งเปลี่ยนไป

สีหน้าของจักรพรรดิจ้าวก็เคร่งขรึมเช่นกัน

เขาถือตราหยกไว้ในมือ และโชคชะตาของเผ่ามนุษย์ก็สั่นไหวในขณะที่เขาปราบปรามศัตรู จากนั้นเขาก็พุ่งไปข้างหน้า หมัดพลังชี่อันน่าสะพรึงกลัวห่อหุ้มความว่างเปล่า

"ฮึ่ม!"

อมตะคนหนึ่งตะโกนด้วยความโกรธ และต่อยออกไป

หมัดทั้งสองปะทะกัน และคลื่นพลังที่ไม่มีที่สิ้นสุดก็แผ่กระจายออกไป

ทันใดนั้น คลื่นพายุก็ก่อตัวขึ้นราวกับว่ามันกำลังจะดูดกลืนผู้คนทั้งหมดที่รบกวนความสงบสุขในแม่น้ำแห่งกฏ

พลังทั้งสองปะทะกัน

อมตะอีกคนจาะช่องว่างด้วยนิ้วของเขา และพลังทะลุทะลวงนั้นก็พุ่งใส่ร่างของจักรพรรดิจ้าว โดยตรง

บูม!

ม่านพลังชี่ปรากฏขึ้น แต่มันก็แตกสลายในทันที

จักรพรรดิจ้าวคร่ำครวญ และถอยหลังไปหนึ่งก้าว ร่างกายของเขาก็เริ่มแตกออกเช่นกัน

แต่ในชั่วพริบตาถัดมา

ร่างกายของเขาฟื้นตัวแล้ว

จักรพรรดิจ้าวโบกมือ และพลังจำนวนมากมายก็ทำลายความว่างเปล่า

เกิดการสู้รบครั้งใหญ่ในแม่น้ำแห่งกฏ

อมตะของเผ่าสุนัขเก้าหัวนั้นแข็งแกร่งมาก เขาหยุดยั้งอมตะสองคนด้วยตัวคนเดียว

อมตะที่เหลือสู้กันแบบตัวต่อตัว

ส่วนสามอมตะที่ไม่มีคนมาหยุดยั้ง …

จักรพรรดิจ้าวจัดการพวกเขาทั้งหมดด้วยตัวเอง

"ทรงพลังมาก!"

จักรพรรดิหลี่ฉวนให้ความสนใจกับการเปลี่ยนแปลงในการต่อสู้อย่างต่อเนื่อง

เผ่าสุนัขเก้าหัวได้ลงทุนอย่างมากในการต่อสู้ครั้งนี้

ผู้ทรงอำนาจเกือบทั้งหมดของพวกเขาถูกระดมพลแล้ว แม้แต่อมตะเพียงคนเดียวในเผ่าของพวกเขาก็ยังเข้าร่วมการต่อสู้

หากเผ่ามนุษย์พ่ายแพ้…

เผ่าสุนัขเก้าหัวจะสูญเสียทุกสิ่ง

อย่างไรก็ตาม …

ตั้งแต่เริ่มการต่อสู้ เผ่ามนุษย์ก็เกิดเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ตอนนี้ความแข็งแกร่งของจักรพรรดิจ้าวยิ่งตกตะลึงมากขึ้น

กึ่งอมตะ

เขาต่อกรกับอมตะโบราณสามคนพร้อมกันได้

ด้วยความแข็งแกร่งดังกล่าว แม้จะมีพลังไม่เทียบเท่ากับอมตะ เขาก็อยู่ไม่ไกลจากมัน

ในความเห็นของจักรพรรดิหลี่ฉวน …

เผ่ามนุษย์มีจักรพรรดิจ้าว และฉินซู่เจียน แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีอมตะ แต่ก็เหมือนมี

ในดินแดนของเผ่ามนุษย์ …

ฉินซู่เจียนปราบปรามผู้ทรงอำนาจทั้งหมด ในขณะนี้มากกว่าครึ่งหนึ่งล้มลงแล้ว

หลังจากใช้สำแดงกฏฟ้าดิน …

พลังต่อสู้ของเขาเพิ่มสูงขึ้นเป็น 240,000

หมัด และนิ้ว

มันสามารถทำลายทุกสิ่งได้

ผู้ทรงอำนาจที่อยู่ต่อหน้าพลังดังกล่าวนั้นอ่อนแอราวกับมด

ท้ายที่สุดแล้ว พลังต่อสู้ตามปกติของผู้ฝึกฝนขอบเขตนิพพานอยู่ที่ประมาณ 30,000 เท่านั้น

พลังต่อสู้ของผู้ทรงอำนาจขั้นสูงสุดมีเพียงประมาณ 20,000

ความแตกต่างดังกล่าว …

มันคือสิบสองเท่า

พลังต่อสู้ที่แตกต่างกันหนึ่งเท่านั้นก็ช่างน่าสะพรึงกลัวอยู่แล้ว ความแตกต่างในพลังต่อสู้สิบสองเท่านั้นเป็นไปไม่ได้เลยที่จะชดเชย

แม้ว่าผู้ทรงอำนาจเหล่านี้จะยืมพลังแห่งกฎ พวกเขาก็ไม่มีทางที่จะปิดระยะห่างได้เลย

ดังนั้น…

ตั้งแต่เริ่มการต่อสู้จึงเป็นการสังหารหมู่ฝ่ายเดียว

"ถอย!"

ผู้ทรงอำนาจที่เหลือเห็นฉินซู่เจียนสังหารผู้ทรงอำนาจอีกคนหนึ่ง ในที่สุดพวกเขาก็ไม่สามารถรักษาความสงบได้ สีหน้าหวาดกลัวปรากฏบนใบหน้า และพวกเขาก็หนีไป

เมื่อมีคนแรกหลบหนี

ก็จีมีคนที่สอง

ณ จุดนี้ของการต่อสู้ พลังชี่ และจิตวิญญาณของพวกเขาถึงขีดจำกัดแล้ว

ผู้ทรงอำนาจมากกว่าครึ่งหนึ่งที่อยู่ฝั่งเดียวกันล้มลง

แต่ศัตรูไม่ได้รับบาดเจ็บเลย

ด้วยเหตุนี้ มันเป็นไปไม่ได้ที่จิตใจของพวกเขาจะไม่พังทลายลง

ดังนั้น …

คนที่เหลือจึงหนีไป