บทที่ 97 วรยุทธ์แก้วหยกรุ่งเรือง
บทที่ 97 วรยุทธ์แก้วหยกรุ่งเรือง “สือถูเฟิง ใจเย็น!” ก่อนที่ถุงสัตว์อสูรจะเปิดออกอย่างสมบูรณ์ ผู้อาวุโสที่มากับนิกายนิรันดร์ก็มาถึงหน้าสือถูเฟิงทันที เขายื่นมือที่เหี่ยวเฉาของเขาและวางมันลงบนไหล่ของสือถูเฟิงขณะที่เขาตะโกนด้วยเสียงทุ้มลึก เมื่อชายชราพูดจบ ดวงตาที่แดงก่ำของสือถูเฟิงก่อนหน้านี้ก็กลับมา...
