ตอนที่ 123 โรบินและคุซัน
เมื่อเห็นมังกรน้ำขนาดใหญ่ที่กำลังพุ่งกำลังมา ใบหน้าของชิกิก็ดูน่าเกลียดเป็นอย่างมาก
เขาเป็นผู้ใช้พลังของผลปีศาจ และน้ำทะเลก็เป็นจุดอ่อนของเขา
ตอนนี้วีวี่สามารถใช้วิชานินจา คาถาน้ำของเธอเพื่อควบคุมน้ำทะเลได้ และนี่มันก็ไม่ได้หมายความว่า วีวี่เป็นศัตรูตามธรรมชาติของเขาอย่างงั้นหรอ?
และสิ่งที่ทำให้เขาทนไม่ได้อีกต่อไปก็คือ ในอดีต มีเพียงเขาเท่านั้นที่สามารถใช้พลังของผลปีศาจ เพื่อทำให้น้ำทะเลลอยอยู่บนฟ้าและจัดการกับผู้มีพลังผลปีศาจได้ แต่ตอนนี้มันก็ได้มีวีวี่เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคน
และยิ่งไปกว่านั้น มังกรน้ำที่เกิดขึ้นจากคาถาน้ำของวีวี่ ก็เห็นได้ชัดว่ามันมีพลังมากกว่าน้ำทะเลที่เขาลอยไว้มาก!
“ราชสีห์ผ่าพันภูผา!”
ชิกิชักดาบที่มีชื่อเสียงทั้งสองเล่มของเขาออกมา และฟาดฟันคลื่นดาบสีส้มหลายสิบคลื่นออกไปใส่มังกรน้ำ
แต่สิ่งที่ทำให้ชิกิประหลาดใจก็คือ พลังดาบของเขาที่สามารถแยกน้ำทะเลออกได้อย่างง่ายดาย สามารถทำได้เพียงแค่ทุบหัวมังกรน้ำเท่านั้น
และแม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้พลังที่เต็มที่ แต่ความแข็งแกร่งของมังกรน้ำ ก็ทำให้ชิกิเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่า วีวี่ไม่ใช่เด็กสาวที่อ่อนแอ
ด้วยการใช้ความว่องไวที่เกิดจากพลังของผลปีศาจ ชิกิจึงรีบลอยตัวออกไปอย่างรวดเร็วเพื่อหลบการโจมตีของมังกรน้ำ
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาหันไปมองที่วีวี่ ดาบจักระขนาดใหญ่ก้กำลังพุ่งเข้ามาใส่เขาในทันที
*ตู้ม!
ดาบจักระขนาดใหญ่ของซูซาโนะโอได้ฟาดฟันเข้าใส่เกาะลอยฟ้า และความทรงพลังของมันก็ได้ทำลายเกาะลอยฟ้าออกเป็นสองส่วน
การโจมตีในครั้งนี้ทำให้หนังตาของชิกิกระตุก เขาได้ใช้พลังอย่างดุเดือดเพื่อหลบการฟาดฟันของดาบเมื่อกี้นี้
“ผู้หญิงคนนี้ เธอไม่กลัวการคุกคามของเกาะลอยฟ้าที่กำลังจะตกลงไปจริงๆ!”
ชิกิมองไปที่วีวี่ ที่อยู่ในหน้าผากของซูซาโนะโออย่างระมัดระวัง
พลังที่สามารถแยกเกาะลอยฟ้าอย่างง่ายดาย มันก็หมายความว่า แม้ว่าเขาจะทิ้งเกาะลอยฟ้าลงไปที่อลาบาสต้า แต่วีวี่ก็ยังมีพลังมากพอที่จะแยกพวกมันออกไป
วิชานินจา คาถาน้ำที่พิเศษ และเนตรวงแหวนสุดลึกลับ
ในขณะนี้ ราชสีห์ทองคำ ชิกิ ถือว่าวีวี่เป็นคนที่มีพลังมากพอในการต่อสู้กับตัวเองได้แล้ว
'หลี่ฟานคนนี้ เขาเป็นคนบิดเบือนมาก!'
‘เขาสามารถฝึกฝนนามิให้เอาชนะผมแดงได้ และตอนนี้ วีวี่ก็ยังมีพลังที่แข็งแกร่งมากๆแบบนี้อีก’
‘ผู้ชายคนนี้ เขาต้องการฝึกฝนลูกศิษย์ของเขาให้แข็งแกร่งขึ้นแบบนี้่ ไปเพื่ออะไร!’
ชิกิไม่รู้ว่าลี่ฟานคิดอะไรอยู่ และตอนนี้เขาก็ไม่มีเวลาจะคิดเรื่องนั้นแล้ว
เพราะในช่วงเวลาที่ชิกิกำลังคิดเรื่องนี้อยู่ วีวี่ก็ได้ควบคุมซูซาโนะโอให้ใช้ดาบโจมตีไปที่เกาะลอยฟ้าอย่างต่อเนื่อง
ในตอนนี้ วีวี่ตั้งใจที่จะทำลายเกาะลอยฟ้าของชิกิเข้าจริงๆ
…
อีกด้านหนึ่ง ในจุดที่โรบินกำลังยืนอยู่
“นานแล้วนะ นิโค โรบิน ดูเหมือนว่าเธอจะโตขึ้นเยอะเลยนะ”
เสียงที่คุ้นเคยอย่างยิ่งดังเข้ามาในหูของโรบิน ที่กำลังยืนอยู่บนมังกรไม้
ร่างกายของโรบินมีอาการสั่นเล็กน้อย จากนั้นเธอก็หันหลังมามองชายที่อยู่ข้างหลังเธอ
“เป็นคุณจริงๆ พลเรือเอกอาโอคิยิ”
"คุณมาทำอะไรที่นี่?"
ขณะพูด โรบินก็ได้ควบคุมมังกรไม้ให้ก้มล้มลงไปที่พื้น และใช้สายตาของเธอมองไปที่อาโอคิยิอย่างระมัดระวัง
“อืม จอมพลเซ็นโกคุบอกว่าราชสีห์ทองคำ ชิกิ ปรากฏตัวขึ้นในประเทศแห่งนี้ เขาเลยขอให้ฉันมาตรวจสอบ” อาโอคิยิเกาผมของเขา
“อย่างไรก็ตาม เมื่อฉันมาถึงที่นี่ ฉันก็ไม่เห็นราชสีห์ทองคำเลย แต่กลับเห็นเธอกำลังยืนอยู่บนมังกรไม้กลางอากาศแทน”
“ว่าแต่… ถ้านี่คือมังกรไม้ มันก็หมายความว่านี่คือวิชานินจา คาถาไม้สินะ”
“พูดอีกอย่างก็คือ เธอได้กลายเป็นลูกศิษย์ของหลี่ฟานไปแล้วจริงๆ?”
“ถ้ากิออนได้เห็นสิ่งนี้ เธอก็คงจะต้องรู้สึกแย่มากๆ”
ครั้งหนึ่ง หลี่ฟานเคยพูดเอาไว้ว่า ถ้ากิออนไปถึงโรงฝึกของเขาได้เป็นคนแรก หลี่ฟานก็จะยอมรับเธอเป็นลูกศิษย์ของเขา
แต่นิโค โรบิน ก็ค้นพบโรงฝึกแห่งนี้ได้ในระหว่างการเดินทาง และทำให้กิออนพลาดโอกาสนี้ไป
“ด้วยความสัมพันธ์ในปัจจุบันระหว่างรัฐบาลโลกกับอาจารย์หลี่ฟาน กิออนก็คงจะไม่สามารถเป็นลูกศิษย์ของอาจารย์หลี่ฟานได้อยู่ดี” โรบินยิ้ม จากนั้นเธอก็ยกมือขึ้นแล้วชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้า
“ถ้าคุณกำลังมองหาราชสีห์ทองคำ ชิกิ ผู้ชายคนนั้นคงกำลังต่อสู้กับวีวี่อยู่บนนั้น”
“บางที คุณอาจจะขึ้นไปดูก็ได้นะ”
หลังจากที่ได้ยินคำบอกเล่าของโรบิน อาโอคิยิก็ส่ายหัว
“ปล่อยเขาไปเถอะ ฉันไม่อยากขึ้นไปอยู่กลางท้องฟ้าเพื่อต่อสู้กับเขาหรอกนะ”
“ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ฉันอยากคุยกับเธอดีๆ มากกว่า ที่จะไปตามหาราชสีห์ทองคำ”
“ตอนนี้ นิโค โรบิน เธอพบบ้านของเธอแล้วงั้นหรอ?”
มุมปากของโรบินขดตัวลงเล็กน้อย เมื่อนึกถึงช่วงเวลาที่หลี่ฟานอยู่กับเธอ ภายในห้องฝึกฝนแห่งกาลเวลาเป็นเวลาสองปี นึกถึงคำสอนของหลี่ฟาน นึกถึงเศษเสี้ยวของการใช้ชีวิตประจำวัน จากนั้นเธอก็พูดออกมาเบาๆ
“ใช่ ฉันหาบ้านของฉันเจอแล้ว”
"อาจารย์หลี่ฟานเป็นบ้านของฉัน”
“ถ้ามีใครที่อยากจะได้เงินรางวัลหมื่นล้านจากค่าหัวของอาจารย์หลี่ฟานล่ะก็ ฉันก็จะไปยืนอยู่ตรงหน้าของเขาก่อน และจัดการศัตรูให้เขา”
ถึงแม้ว่าหลี่ฟานจะสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้ง่ายๆ ก็ตาม แต่โรบินก็ยังยินดีที่จะช่วยเหลือหลี่ฟานให้มากขึ้น
“ดูเหมือนว่าหลี่ฟานจะเป็นอาจารย์ที่ดีมากจริงๆ” อาโอคิยิถอนหายใจ
“ไม่เพียงแต่เขาจะสอนความสามารถอันทรงพลัง ให้กับเหล่าลูกศิษย์ของเขาได้เท่านั้น แต่เขายังกลายเป็นบุคคลที่สำคัญมากๆ สำหรับลูกศิษย์ของเขาอีกด้วย”
“พูดถึงเรื่องนี้ หลี่ฟานทำการฝึกสอนเธอแบบไหนกัน?”
“ไม่ว่าจะเป็นนามิหรือเธอ หลังจากที่ได้เป็นลูกศิษย์ของเขาแล้ว พวกเธอก็เปลี่ยนไปมาก?”
นามิเติบโตขึ้นเป็นอย่างมาก เมื่อเธอปรากฏตัวขึ้นในหน้าจอของรายการทองคำเป็นครั้งที่สอง
และเมื่อเขาได้เห็นโรบินในวันนี้ ด้วยการเปลี่ยนแปลงของเธอ มันก็เกือบจะทำให้อาโอคิยิคิดว่าเขาจำผิดคน
หากคิดว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญ แต่พวกเธอทั้งสองคนก็ได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวมาแล้ว มันจึงค่อนข้างเป็นเรื่องที่น่าแปลกใจอยู่ไม่น้อย
อาโอคิยิคิดว่าบางที นี่อาจเป็นเหตุผลว่าทำไม ลูกศิษย์ของหลี่ฟานถึงพัฒนาได้รวดเร็วถึงขนาดนี้
“คุซัน คุณคิดฉันจะตอบคำถามนี้ให้คุณรู้งั้นหรอ?” โรบินยิ้ม
"ไม่" อาโอคิยิเกาผมของเขาต่อ
“อืม มันเป็นโอกาสหายากที่จะพวกเราจะได้พบกัน ดังนั้น ให้ฉันได้เห็นหน่อยว่า เธอได้รับพลังแบบไหนมาจากหลี่ฟาน”
ทันทีที่เสียงของเขาหายไป เริ่มจากเท้าของอาโอคิยิ อากาศที่เย็นยะเยือกก็ได้พุ่งตรงไปยังจุดที่โรบินอยู่
เมื่ออากาศเย็นยะเยือกผ่านไป แม้แต่ทะเลทรายที่ร้อนก็กลายเป็นน้ำแข็งไปอย่างรวดเร็ว และก่อตัวขึ้นเป็นผลึกน้ำแข็งสีฟ้า
โรบินยิ้มเล็กน้อย และมังกรไม้ตัวใหญ่ที่อยู่ข้างๆ เธอ ก็ยืดตัวขึ้นและมายืนอยู่ตรงหน้าของเธอโดยตรง
หลังจากที่ลมเย็นเข้าปะทะกับมังกรไม้ มังกรไม้ก็ทำการถูกดูดกลืนมันเข้าไปในทันที และแม้แต่เกล็ดน้ำแข็งเพียงเกล็ดเดียว ก็ยังไม่ปรากฏขึ้นบนร่างกายของมังกรไม้
ในเวลาเดียวกัน มังกรไม้ตัวเล็กก็แยกออกมาจากตัวมัน และพุ่งเข้าใส่อาโอคิยิอย่างรวดเร็ว
*ตู้ม!!!
มังกรไม้กระแทกไปยังจุดที่อาโอคิยิเคยยืนอยู่ และทำลายน้ำแข็งที่ปกคลุมพื้นทรายไปได้โดยตรง
“อา ลา ลา ลา ฉันไม่อยากถูกจับโดยมังกรไม้ของเธอหรอกนะ” หลังจากก้าวถอยหลังออกไปอย่างรวดเร็ว อาโอคิยิก็ยกมือขวาขึ้น เขาชูห้านิ้วเข้าหากันและชี้ไปที่โรบินโดยตรง
อาโอคิยิจำได้อย่างชัดเจนว่า หลี่ฟานเคยใช้วิชามังกรไม้เพื่อจับกุ่มห้าผู้เฒ่า และดูดซับฮาคิเกราะของเขาได้โดยตรง
และเมื่อกี้นี้ อากาศเย็นที่เขาปลดปล่อยมันออกมา มันก็ดูเหมือนจะถูกมังกรไม้ดูดกลืนเข้าไป
ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ อาโอคิยิไม่ต้องการสัมผัสถึงความรู้สึกที่โดนมังกรไม้จับกุม แม้ว่าเขาจะมีความสามารถในการกลายเป็นธาตุของผลโลเกียก็ตาม
“เฟซันแบ็ค! (จงอยไก่ฟ้าระเบิด)”
อาโอคิยิสูดอากาศเข้าไปอย่างแผ่วเบา รวบรวมอากาศเย็นที่มีความเข้มข้นสูงเอาไว้ในมือขวา และควบแน่นจนกลายนกน้ำแข็งขนาดใหญ่ที่พุ่งเข้าใส่โรบิน
ในขณะที่นกน้ำแข็งพุ่งออกไป แม้แต่บรรยากาศก็กำลังจะกลายเป็นน้ำแข็ง
โรบินยิ้มเล็กน้อย และโบกมือด้วยมือข้างหนึ่ง ทำให้มังกรไม้ขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างหน้าเธอพุ่งเข้าใส่นกน้ำแข็งทันที
แม้ว่านกน้ำแข็งของเขาจะทรงพลัง แต่อาโอคิยิก็ยังสังเกตเห็นว่า นกน้ำแข็งกำลังถูกหลอมรวมเข้ากับร่างของมังกรไม้ทีละเล็กทีละน้อย
“นี่… มันกำลังถูกดูดกลืนเข้าไปอย่างงั้นหรอ?” อาโอคิยิขมวดคิ้วและเอามือแตะพื้น
“ถ้าอย่างนั้น เรามาลองดูนี่กัน…”
"ไอซ์เอจ! (ยุคน้ำแข็ง)"
อาโอคิยิปลดปล่อยความเย็นยะเยือกออกมาจากร่างกายของเขา และในทันใดนั้น พื้นทรายในรัศมีหลายไมล์ก็ได้กลายเป็นพื้นน้ำแข็งไปทันที
อย่างไรก็ตาม โรบินได้สั่งให้มังกรไม้ลอยขึ้นไปบนอากาศ เพื่อหลีกเลี่ยงอากาศเย็นยะเยือกที่กำลังจะมาถึง
“เปลี่ยนแปลงภูมิประเทศ?” โรบินหัวเราะคิกคัก
“ในกรณีนี้ คุณควรดูพลังของฉันบ้าง”
“คาถาไม้ วิชาลับ : ม่านพฤกษาก่อเกิด!”
จักระที่มีขนาดใหญ่ไหลทะลักออกมาจากร่างกายของโรบิน และพุ่งลงไปสู่พื้นทราย
และภายในเวลาไม่กี่วินาที พื้นทรายที่พึ่งจะถูกแช่แข็งไป ก็ได้มีต้นไม้ยักษ์จำนวนมากงอกขึ้นมาจากพื้น
เมื่อมองไปยังสถานที่รอบๆ ผืนทรายที่เคยเป็นพื้นน้ำแข็ง ก็ได้ถูกแทนที่ด้วยป่าไม้แทน…
…
