ตอนที่ 116 ลูกศิษย์คนใหม่
หลังจากการต่อสู้ของหลี่ฟานและมิฮอว์คจบลง ความถี่ในการท้าทายอันดับนักดาบของรายการทองคำก็ลดลงอย่างมากในทันที
โดยส่วนมาก นักดาบส่วนใหญ่ในโลกกำลังจดจ่ออยู่กับ ‘วิสต้า’ ที่อยู่ในอันดับที่ 10
เห็นได้ชัดว่าเหล่านักดาบพวกนี้ ถือว่าวิสต้าเป็นผู้รักษาประตู
หากพวกเขาไม่สามารถเอาชนะวิสต้าที่อยู่ในอันดับที่ 10 ได้ พวกเขาก็ไม่มีความคิดที่จะท้าทาย เหล่านักดาบที่มีอันดับที่สูงกว่าเลยสักนิด
สำหรับผู้ที่มีรายชื่ออยู่ในอันดับทุกคน ก็ไม่มีความคิดที่จะทำการท้าทายใดๆ และดูเหมือนว่าพวกเขาทุกคน จะยอมรับรางวัลที่กำหนดไว้ล่วงหน้าของตัวเองแล้ว
หลี่ฟานเองก็มีความสุขมากๆเช่นกัน เขากำลังให้คำแนะนำและการฝึกฝนอย่างเต็มรูปแบบให้แก่ โรบิน ยามาโตะ และคนอื่นๆ
และหลังจากที่ผ่านไปได้สองสามวัน โรบินที่ทำการฝึกฝนเสร็จแล้วก็เดินเข้ามาหาหลี่ฟาน
“มีอะไรงั้นเหรอโรบิน?”
เมื่อมองไปที่โรบิน ที่อยู่ในผ้าเช็ดตัวหลังจากที่เธออาบน้ำเสร็จ กำลังเดินเข้ามาในห้องของเขา หลี่ฟานปิดหนังสือลงและถามเธอด้วยความสงสัย
“นั่นสินะ อาจารย์หลี่ฟาน”
โรบินเดินไปที่ด้านหลังของหลี่ฟาน เธอวางมือไว้บนไหล่ของเขา และเริ่มทำการนวดให้กับหลี่ฟาน เหมือนกับที่เธอเคยนวดให้เขาเป็นประจำ และหลี่ฟานเองก็มีความสุขมากที่ได้รับการนวดจากเธอ
“ฉันได้ยินมาว่าวีวี่กำลังวางแผนที่จะกลับไปที่อลาบาสต้าในวันนี้”
“ดังนั้น ฉันอยากจะขอให้คุณบอกวีวี่ ให้เธอพาฉันกลับไปที่นั่นด้วย”
“เพราะโพเนกลีฟที่อยู่ในอลาบาสต้างั้นเหรอ?” หลี่ฟานก็เลิกคิ้วขึ้น
“อย่างที่อาจารย์หลี่ฟานคาดเดาไว้ คุณรู้ทุกอย่างอยู่แล้ว” โรบินยิ้ม
“มันเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับข้อความทางประวัติศาสตร์จริงๆ”
“อันที่จริง ที่ฉันเข้าร่วมองค์กร บาร็อคเวิร์ค และเป็นลูกน้องของคร็อกโคไดล์ ก็เพื่อที่จะอ่านข้อความทางประวัติศาสตร์ของอลาบาสต้า”
“วีวี่เคารพคุณมาก ดังนั้นฉันหวังว่าคุณจะสามารถช่วยฉันคุยกับเธอในเรื่องนี้ได้”
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ความสัมพันธ์ระหว่างวีวี่และโรบินเริ่มใกล้ชิดกันมากขึ้น
แต่เกี่ยวกับข้อความทางประวัติศาสตร์ในอลาบาสต้า โรบินคิดว่าเธอควรถามหลี่ฟานก่อนมากกว่า
“การที่เธอมาขอเป็นลูกศิษย์ของฉัน ที่จริงแล้ว เธอก็ต้องการพึ่งพาความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับวีวี่ เพื่ออ่านโพเนกลีฟในอลาบาสต้าสินะ” หลี่ฟานกล่าว
โรบินยิ้ม แต่ไม่ปฏิเสธ
“อันที่จริง โพเนกลีฟที่อยู่ในสุสานของอลาบาสต้า มันไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการจะเห็นหรอก”
“นั่นเป็นเพียงบันทึกที่บรรยายเกี่ยวกับ ‘พลูตัน’ หนึ่งในสามอาวุธโบราณเท่านั้น”
“ถ้าเธออยากจะอ่านมันจริงๆ ฉันสามารถบอกตำแหน่งของโพเนกลีฟอีกชิ้นหนึ่งที่อยู่ในอลาบาสต้าให้กับเธอได้”
จากนั้น หลี่ฟานก็หยิบแผนที่ของอลาบาสต้าออกมาจากคลังสมบัติบาบิโลน
“เอาแผนที่นี้ไป ภายใต้ทะเลทรายตรงจุดที่มีเครื่องหมายกากบาท มันมีโพเนกลีฟอีกชิ้นหนึ่งอยู่”
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของหลี่ฟาน โรบินก็ดูแปลกใจเล็กน้อยเกี่ยวกับแผนที่ที่อยู่ในมือของเธอ
"อาจารย์หลี่ฟาน นี่มันเป็นสิ่งที่คุณเตรียมเอาไว้นานแล้วงั้นเหรอ?” โรบินถามด้วยความสงสัย หลังจากที่เธอมองดูเครื่องหมายกากบาทบนแผนที่เสร็จแล้ว
"อืม!" หลี่ฟานพยักหน้า
“ฉันคิดว่า มันคงใกล้ถึงเวลาที่เธอจะต้องมาขออ่านข้อความในโพเนกลีฟแล้ว และดูเหมือนว่าฉันจะเดาได้ค่อนข้างแม่นยำ”
“คุณรู้จุดประสงค์ของฉันมาตั้งนานแล้ว แต่คุณก็ยังเต็มใจที่จะรับฉันเป็นลูกศิษย์ของคุณ” มองไปที่ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของหลี่ฟาน โรบินก็ขยับตัวเข้าหาเขาทันที
“ทุกคนต่างก็มีเป้าหมายของตัวเอง และการไล่ตามเป้าหมายของเธอ มันก็ไม่ใช่เรื่องที่เลวร้ายในความคิดของฉัน” หลี่ฟานโบกมือของเขา
“ยิ่งไปกว่านั้น เธอได้ทำในสิ่งที่ลูกศิษย์ควรทำ ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องที่ดีอยู่แล้วที่ฉันยอมรับเธอเป็นลูกศิษย์ของฉัน”
“สำหรับโพเนกลีฟใต้สุสานของอลาบาสต้า ให้วีวี่ไปคุยกับพ่อของเธอก่อน และดูว่าเขาจะยอมให้เธอไปดูได้รึเปล่า”
หลังจากที่หลี่ฟานพูดจบ ประตูห้องของเขาก็ถูกเปิดขึ้นอีกครั้ง และวี่วี่ก็เดินเข้ามาพร้อมกับผ้าเช็ดตัวของเธอ ร่างกายของเธอดูร้อนอบอ้าว พร้อมกับใบหน้าที่แดงเล็กน้อยเพราะความร้อน
“ฉันพูดจริงๆ นะโรบิน ฉันก็สงสัยว่าทำไมเธอถึงรีบออกมาจากโรงอาบน้ำ? ที่แท้เธอก็ต้องการขออะไรบางอย่างจากอาจารย์หลี่ฟาน” วีวี่มองไปที่โรบิน ก่อนที่จะบ่นเธอ
“หลังจากที่ได้ฟังคำขอของเธอแล้ว ฉันจะช่วยโน้มน้าวให้พ่อของฉันให้เอง ไม่ต้องห่วง!”
“ขอโทษนะวีวี่ แต่มันเป็นสุสานของราชวงศ์ของเธอ ฉันกังวลว่ามันจะรบกวนเธอนะ” โรบินยิ้มอย่างขอโทษ
“หลังจากที่ฉันอธิบายให้พ่อของฉันฟังอย่างชัดเจนแล้ว ฉันคิดว่าเขาก็น่าจะเห็นด้วย” วีวี่กล่าวขณะที่เดินเข้ามาใกล้ๆ
“ท้ายที่สุด พลังของอาจารย์หลี่ฟานก็แข็งแกร่งกว่าอาวุธโบราณในตำนานมาก”
ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ด้วยการฝึกฝนภายในดินแดนลึกลับ วีวี่และลูกศิษย์คนอื่นๆ ก็ได้เข้าใจถึงความน่ากลัวของหลี่ฟานเป็นอย่างดี
ไม่ว่าจะเป็น ‘เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา’ ของเธอ หรือ ‘วิชานินจา : คาถาไม้’ ของโรบิน มันก็ยังมีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างหลี่ฟานกับพวกเธอ
‘ซูซาโนะโอ’ ของหลี่ฟานที่เขาแสดงให้เธอดูนั้น มันยังไม่ดีเทียบเท่ากับซูซาโนะโอของมาดาระ ที่เคยแสดงในรายการทองคำ
แต่วีวี่ก็รู้ดีว่า อาจารย์หลี่ฟานของเธอยังไม่ได้ใช้พลังที่เต็มที่…
“วีวี่ ที่โรบินพูดเมื่อกี้ เธอกำลังวางแผนที่จะกลับไปที่อลาบาสต้าอย่างงั้นหรอ?” หลี่ฟานถามวีวี่ที่ยืนอยู่ข้างๆเขา
"ค่ะ!" วีวี่พยักหน้า
“อลาบาสต้าสงบลงอย่างสมบูรณ์ ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมานี้”
“แต่พ่อต้องการให้ฉันกลับไปพูดคุยกับผู้คนในอาณาจักร เพราะยังไงฉันก็เป็นคนที่จัดการกับคร็อกโคไดล์ และช่วยเหลืออลาบาสต้าเอาไว้ พ่อของฉันคิดว่ามันคงจะดีกว่าถ้าฉันอยู่ที่นั่นในตอนนี้”
“ยังไงก็ตาม อาจารย์หลี่ฟาน คุณอยากไปที่อลาบาสต้าพร้อมกันกับฉันไหม? พ่อของฉันคงจะต้องมีความสุขมากแน่ๆ ที่ได้พบกับคุณ”
หลี่ฟานก็ส่ายหัว ก่อนที่จะตอบเธอ
“ลืมมันไปเถอะ โนจิโกะและซาดี้ต่างจากพวกเธอ ทั้งสองคนนั้นไม่สามารถใช้ทรัพยากรต่างๆของโรงฝึกได้”
“ดังนั้น ความก้าวหน้าของพวกเธอเลยค่อนข้างช้า ฉันจึงต้องการใช้ประโยชน์จากการฝึกฝนในปัจจุบัน สำหรับพวกเธอ”
“ส่วนเธอวีวี่ ตอนนี้เธอสามารถใช้งานพลังของเนตรวงแหวนได้อย่างสมบูรณ์แล้ว”
“ดังนั้น มันจึงไม่เป็นไรที่เธอจะกลับไปที่อลาบาสต้า”
“แต่ถ้าเธอเจอคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งในอนาคต มันจะเป็นการดีกว่าถ้าเธอจะไม่ใช้พลังของ ‘เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา’ เพราะท้ายที่สุด ภาระของการใช้งานเนตรนี้ก็ยังส่งผลกระทบที่ค่อนข้างใหญ่”
“อีกอย่างหนึ่ง นอกจากการให้คำแนะนำการฝึกฝนของโนจิโกะและซาดี้แล้ว ฉันก็ยังมีลูกศิษย์คนใหม่ให้สอนด้วย”
“และก่อนที่พวกเธอจะกลับไป พวกเธอก็ยังสามารถไปพบกับน้องสาวตัวน้อยของพวกเธอได้ก่อนด้วย”
“ในแง่ของอายุ เธอก็คงจะมีอายุน้อยที่สุดในหมู่พวกเธอ ดังนั้นอย่าลืมดูแลเธอให้ดีล่ะ”
ผ่านการเชื่อมโยงระหว่างโรงฝึกต่างๆ หลี่ฟานสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่า มีใครบางคนกำลังเดินเข้ามาในโรงฝึกแห่งใหม่ของเขา
ในขณะนี้ คนที่ได้มาถึงโรงฝึกแห่งนั้นกำลังยืนอยู่หน้าโรงฝึกอย่างระมัดระวัง และดูเหมือนว่าเธอจะมีความกังวลอยู่พอสมควร ในการที่จะเปิดประตูและเดินเข้าไปภายในโรงฝึกแห่งนี้
“ลูกศิษย์คนใหม่?” ดวงตาของวีวี่เป็นประกาย
“อาจารย์หลี่ฟาน เธอคนนั้นเป็นใครงั้นหรอ?”
“อืม เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่ดูเหมือนกับเธอมากวีวี่” หลี่ฟานลุกขึ้นจากโซฟาในขณะพูด ก่อนที่จะเดินไปที่ประตู
"เหมือนกับฉัน?" วีวี่ตกใจ
"ใช่! เหมือนกันกับเธอ เพราะเธอเองก็เป็นเจ้าหญิงด้วยเหมือนกัน” หลี่ฟานพยักหน้า
"แต่ความแตกต่างก็คือ เธอควรได้รับการยกย่องว่าเป็นเจ้าหญิงของประเทศที่ถูกโจรสลัดปราบปราม”
“อดีตราชวงศ์ของเดรสโรซา หลานสาวของราชาริคุ รีเบคก้า!”
…
