@Restaurant 11
“เกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องธรรมชาติ คนเราไม่อาจฝืนธรรมาชาติได้”
“แต่แววตามันฟ้อง มันเศร้าลงทุกครั้งที่พูดถึงอานานะ”
“ก็คนที่เรารักจากไปแบบไม่มีวันย้อนกลับมาได้อีกนี้หน่า”
“อารุจลืมอานาไม่ได้ใช่มั้ย”
“ก็ไม่เห็นต้องลืมนี้หน่า คนตายก็ตายจากกันไปแล้ว ส่วนคนเป็นก็ต้องใช้ชีวิตต่อ”
“แล้วมันดีหรือไม่ดีค่ะ”
“อาว่าก็ดีนะ เพราะตอนนี้อาคือคนโสดที่จะทำอะไรกับใครก็ได้ รัตนาตายจากไปอาไม่ได้นอกใจเขา”
“แล้วอารุจมีโอกาสจะรักใครได้อีกมั้ยคะ”
“แก่ปูนนี้ใครจะเอาหนูแยม สมบัติเงินทองก็ไม่มี สาวที่ไหนจะอยากได้คนแก่คราวพ่อเป็นผัว”
“มีสิค่ะ! แยมเชื่อว่าต้องมี”
“อืม! แต่อาคงไม่ลงหลักปักฐานกับใครแล้วล่ะ ใช้ชีวิตให้มีความสุขไปวันๆ แบบไอ้สนมันก็ดี”
ศรารุจตัดพ้อชีวิตจบก็ยกแก้วเครื่องดื่มสีชาแก่เข้าปาก เมื่อคนรักตายจากไปแล้ว อนาคตข้างหน้าของเขาก็แสนว่างเปล่า
เรื่องเดียวที่ยังตัดดิ้นรนก็คงเป็นตึกแห่งนี้ และต่อให้ถูกธนาคารยึดหรือมีปัญญาปลดหนี้ได้ มันก็ไม่สำคัญทั้งนั้น
“แบบนี้คนที่รักอารุจจริงๆ ก็แห้วสิคะเนี้ย”
“ฮาๆๆ เรานี้ท่าจะเมาใหญ่แล้วนะแยม”
“คงงั้นค่ะ! ตอนนี้แยมไม่มีแรงกลับหอแล้ว”
“เอ้า! หลับกันหมดทั้งอาทั้งหลานเลยเหรอ”
ศรารุจดูเพื่อนรักและหลานนอกไส้ฟุบหมอบคาวงเหล้า ตั้งใจว่าจะจิบๆ คุยไปกินไปกันเบาๆ
คนละแก้วสองแก้วไม่มีอยู่จริง
‘ความทรงจำ/ความฝัน’
“รุจ...! จะทำอะไรน่ะ”
“หิว!”
“หิวก็ไปหาของกินในครัวสิ”
“ในครัวไม่มีหอย”
ภาพลางติดๆ ดับๆ คล้ายโทรทัศน์รุ่นเก่าสมัยโบราณ แต่ทว่าเสียงนั้นช่างคุ้นหูและแสนคิดถึงสุดหัวใจ
สติบางเบาปล่อยกายให้เคลื่อนไหวไปตามสัญชาตญาณดิบ มือหนาหยาบอย่างบุรุษเพศยังคงได้สัมผัสเรียบเนียนนุ่มนิ่ม
“รุจอย่า!”
“ขอหน่อยเถอะนะนา ผมคิดถึง”
“แต่นี้ไม่ใช่....อื้มม”
เสียงหวานขาดช่วงกลายเป็นครวญคราง แม้ปากจะร้องปฏิเสธต่อต้านแต่ปฏิกิริยากลับตรงข้ามอย่างสิ้นเชิง
คนหื่นก้มหน้าฟัดดอมดอกลีบดอกไม้ฉ่ำน้ำหวาน
ลิ้นสากคว้านควงสวาทป้ายปัดเอาแต่ใจ
ลำนิ้วใหญ่อวบอ้วนเคล้าคลึงติ่งเม็ดเล็ก
ใบหูหนายิ่งได้ยินเสียงหวานร้องอู้อี้ครางซี๊ดซ๊าดยิ่งทำแบบเดิมซ้ำๆ เอาใจคนรักที่เขาแสนคิดถึง
“รุจ!...นาไม่ไหวแล้ว”
แผล็บ!
“ขึ้นมาเถอะ...ตอนนี้เล เร็วๆ!”
หญิงสาวร้องขอในทันทีพร้อมกันนั้นยังดึงคนด้านล่างให้ขึ้นมาทับกายของตน
ความวุ่นวายสาละวนอยู่ที่กางเกงยีนผ้าหนา เมื่อมันหลุดออกจากสะโพกก็ไม่มีอะไรกั้นกลางระหว่างกัน
“อ๊าส์...แฉะจังนา”
“ชอบมั้ยล่ะ”
“อืม...ไม่เจอกันตั้งหลายวันทำไมมันรัดขนาดนี้ฮะ” สัมผัสรัดรึงจนปวดหนึบไปถึงโคนขาหนีบของศรารุจ
แต่เป็นความอึดอัดที่โคตรดีมีความสุข ยิ่งแกนใหญ่ถูกรัดดูดแน่นแค่ไหนก็ยิ่งเสียดเสียว
“อืม...เอาเมียมันวะ”
“ไปเอาใครมารึไงฮะ”
“เอาใครก็ไม่มันไม่เสียวเท่าเอากับเมียแล้ว” เอวสอบเร่งขยับเร็วขึ้น
ผัวที่ไหนจะออกไปหากินนอกบ้านถ้ามีเมียควรดูแลปรนเปรออย่างดีไม่เคยขาด
เรื่องบนเตียงเป็นเรื่องหนึ่งที่แสนสำคัญสำหรับชีวิตคู่
คู่ผัวตัวเมียเลิกรากันไปมากมายเพราะมีปัญหาเรื่องแบบนี้
ชีวิตรักจะยืดยาวได้ก็ต้องเอาใจใส่ความชอบและความพอใจตอนเอากันด้วย
“ไหนว่ากลับบ้านไปหาญาติ แต่จริงๆ ไปเอากับใครมาใช่มั้ยรุจ!”
“ไม่ใช่สักหน่อย”
“แต่เมื่อกี้รุจเพิ่งพูดออกมาเองนะ”
“มันแค่เรื่องเมื่อก่อน”
“แสดงว่าเมื่อก่อนเคยนอกใจงั้นเหรอ”
“เดี๋ยวค่อยคุยกันนะนา ขอเอาให้เสร็จก่อน”
“มะไม่!...อร๊าย!!”
หนุ่มใหญ่อัดกระแทกเต็มแรงรักจนคนใต้ล่างร้องไม่เป็นภาษา
จากที่จะพยายามต่อต้าน(อีกครั้ง)ก็เริ่มคล้อยตาม(อีกครั้ง)
หญิงสาวยกขาลอยค้างกลางอากาศช่วยอำนวยความถนัดต่อสามี สองมือซุกซนตวัดเสื้อออก สะกิดยอดเล็กบนออกของศรารุจ
“แตกเหรอนา น้ำแฉะเชียว”
“ยัง!”
“ไม่แตกน้ำยังเยอะขนาดนี้เลยฮะ คิดถึงของผัวใช่มั้ย”
“นาไม่ได้ไปเอากับใครเหมือนรุจนี้”
หญิงสาวที่ใช้ของล่างกับแฟนหนุ่มและเขาก็กลายมาเป็นสามีเธอคนเดียวเท่านั้น
มีเพียงเอ็นสีคล้ำของเพียงแค่ศรารุจที่ทะลวงเข้าออกครั้งแล้วครั้งเล่า
“ผมก็ไม่ได้เอากับใครนอกจากนานะ”
“ไม่เชื่อ”
“งั้นก็รอดูน้ำผัวนะครับว่ามันอัดอั้นมาเยอะแค่ไหน ห้ามงอแงนะ”
พั่บๆๆ
“นาไม่ไหวรุจ...กรี๊ด!!”
พรวด
ร่างเล็กเกร็งกระตุกรุนแรง ส่วนล่างขับน้ำสีใสพวยพุ่งออกจากรูแคบเป็นสัญญาณบอกถึงความเสียดเสียว
ศรารุจขยับตัวออกมองดูภรรยาพ่นน้ำรักจนหมดจากนั้นก็เป็นตาเขาที่ควรจะเป็นผู้ปลดปล่อยบ้าง
“โอ๊ยนา! โคตรฟิต” ร่องเล็กเกร็งขมิบรัดจนแทบไม่อาจขยับกาย
ชายหนุ่มก้มลงสวดลิ้นเข้าไปอีกครั้งก่อนจะขึ้นมาประจำตำแหน่งเดิม
“โอ๊ยรุจ...ทำไมมันแข็งจัง”
“มันคิดถึงของเมียมาก มันก็เลยแข็งไงนา”
“กระแทกมา นาอยากเห็นน้ำผัว”
พั่บๆๆ
เอวสอบอัดแรงตามบัญชาของเมียรัก
ยิ่งแกนใหญ่ถูกตอดรัดแน่นหนับยิ่งแทงกระเด้าจนเตียงไม่สั่นโยก ครืดๆ
“อ๊าส์มัน! เย็_ห_เมียโคตรมัน”
“มันกว่าทุกคนมั้ยรุจ”
“มันกว่าสินา! ทั้งฟิตทั้งเย็_สด ผัวหลงจนไม่อยากเอาใครอีกแล้ว” คนพูดทั้งซอยทั้งโยกตอบคำถามเมีย เสียวจนหลับตาพริ้ม
แกนใหญ่ลงแรงเต็มที่หวังเข้าเส้นชัยที่อยู่ใกล้เพียงเอื้อม
“แรงอีกผัวขา มันเป็นของผัวคนเดียว เอาเลยค่ะ...อร๊าย!!” รัตนาประคองเอวสอบของคนรัก
เธอผงกศีรษะขึ้นมามองตรงนั้นถูกตอกตรึงอย่างบ้าคลั่งเป็นการเพิ่มอารมณ์ตัวเอง จะได้เสร็จตามสามีไปด้วย
“โอ๊ยเสียวค_ย! ห_เมียรักค_ยผัวแน่นฉิบหาย”
“เอาแรงๆ แตกใส่ห_เมียเลยค่ะที่รัก”
“อ๊าส์นาจ๋า...นา! นา!” ศรารุจครางชื่อคนรักในตอนท้าย
...
“ผมรักนานะครับ”
“แยมก็รักอารุจค่ะ”
