C6: อาชีพพ่อครัว
หัวใจของเจซีจมดิ่งเมื่อความสิ้นหวังเข้าครอบงำเขาราวกับคลื่นยักษ์ การตระหนักถึงอาชีพที่ได้รับ
'พ่อครัว' รู้สึกเหมือนเป็นเรื่องตลกที่โหดร้าย ชั่วโมงแห่งการฝึกฝนอันไม่มีที่สิ้นสุด ผลักดันตัวเองไปสู่ขีดจำกัด ทั้งหมดนี้ไร้ประโยชน์ เขาใฝ่ฝันที่จะได้รับคลาสระดับตำนาน ซึ่งจะมอบพลังให้กับเขาในการสลักเส้นทางผ่านวันสิ้นโลกที่กำลังจะเกิดขึ้น
ในสายตาของเขา เขาจินตนาการว่าตัวเองเป็นนักดาบระดับปรมาจารย์ ดาบของเขาเปล่งประกายด้วยแสงจากโลกอื่นในขณะที่เขาล้มฝูงสัตว์ประหลาดด้วยตัวคนเดียว เขาจินตนาการว่าตนเองเป็นนักรบที่ได้รับความเคารพนับถือ เป็นผู้นำในการต่อสู้กับพลังแห่งความมืด และกลายเป็นแสงสว่างแห่งความหวังสำหรับมนุษยชาติที่เหลืออยู่
แต่โชคชะตาได้มอบมืออีกข้างให้กับเขา ซึ่งทำให้เขารู้สึกหมดหนทางและสูญเสีย พ่อครัวครั้งหนึ่งเคยเป็นความฝันในวัยเด็ก บัดนี้เขารู้สึกเหมือนเป็นสิ่งเตือนใจอันขมขื่นถึงชีวิตในอดีตที่พังทลายลงด้วยเหตุการณ์หายนะที่เกิดขึ้น โลกที่เขาเคยรู้จักไม่เหลืออีกต่อไปแล้ว และถูกแทนที่ด้วยความจริงอันโหดร้ายและไร้ความปราณี
เจซีถอนหายใจเฮือกใหญ่รวบรวมพลังเปิดหน้าจอสเตตัสด้วยความหวังเต็มเปี่ยมว่าจะมีอะไรดีๆ ในซากปรักหักพังของความปรารถนาที่แตกสลายของเขา ดวงตาของเขาจ้องมองโดยไม่กระพริบสแกนหน้าจอเพื่อหากำลังใจอันริบหรี่นี้
ชื่อ: เจซี
ตำแหน่ง: ไม่มี
คลาส: พ่อครัว
คลาสย่อย: ไม่มี
ระดับ: 1
EXP: 0/100
สุขภาพ: 100/100
มานา: 50/50
ความแข็งแรง: 2
ความว่องไว: 2
ความฉลาด: 1
พลังชีวิต: 3
โชค: 20
แต้มสถานะ: 0
ดวงตาของเจซีหรี่ลงในขณะที่เขาสำรวจการจัดสรรสเตตัสที่น้อยของเขา ตัวเลขที่อยู่ตรงหน้าเขา รวมแล้วได้เพียง 8 เท่านั้น ทำให้เขาแทบจะรู้สึกคลื่นไส้ เมื่อเทียบกับคลาสก่อนหน้าของเขาในฐานะนักดาบ แม้จะอยู่ในระดับ 1 เท่านั้น แต่คลาสพ่อครัวนี้ดูอ่อนแออย่างน่าสมเพช เขาแทบจะสัมผัสได้ถึงความขมขื่น ความผิดหวังที่พลุ่งพล่านอยู่ในลำคอ
การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่สุดคือค่าสถานะโชคของเขา โดยอยู่ที่ 20 คะแนน มันเป็นการพลิกผันของโชคชะตาที่แปลกประหลาด แต่โชคก็เป็นคุณลักษณะที่จับต้องไม่ได้มาโดยตลอด ประโยชน์ของมันนั้นยากจะเข้าใจและไม่แน่นอน
“ทำไมฉันต้องแบกรับชะตากรรมเช่นนี้ด้วย” เจซีพึมพำ น้ำเสียงของเขาเจือด้วยความหงุดหงิด โอกาสครั้งที่สองของชีวิตนี้ควรจะเป็นโอกาสในการสร้างเส้นทางใหม่ เพื่อก้าวข้ามความท้าทายของโลกใหม่ แต่ตอนนี้สถานการณ์ตรงหน้า ทำให้เขากลายเป็นบุคคลที่อ่อนแอที่สุดในโลก
เจซีปฏิเสธที่จะยอมจำนนต่อความสิ้นหวัง เขาหันเหความสนใจอย่างรวดเร็ว และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะมีทักษะที่เกี่ยวข้องกับการต่อสู้ที่สามารถกอบกู้สถานการณ์ของเขาได้ สายตาของเขาหยุดอยู่ที่แถบทักษะและปรารถนาความหวังอันเล็กน้อยนี้
ทักษะ:
การทำอาหารขั้นพื้นฐาน (ระดับ 1) - ช่วยให้สามารถสร้างสรรค์อาหารจานง่ายๆ โดยมีผลประโยชน์เล็กน้อย
การวิเคราะห์ส่วนผสม (ระดับ1) - ความสามารถในการแยกแยะคุณสมบัติและคุณภาพของส่วนผสม
ปรับปรุงรสชาติ (ระดับ 1) - ช่วยเพิ่มรสชาติและคุณค่าทางโภชนาการของอาหารที่เตรียมไว้
VIP15 (สูงสุด) - โชคของคุณเพิ่มขึ้น โอกาสเล็กน้อยในการแปลงค่าสถานะชั่วคราวเป็นถาวร
ขณะที่เขาตรวจดูทักษะที่อยู่ตรงหน้า ความหวังที่กำลังก่อตัวก็ดับลงอย่างรวดเร็ว ทักษะแต่ละรายการที่ระบุไว้มีศูนย์กลางอยู่ที่ความสามารถที่ไม่ใช่การต่อสู้ ซึ่งแต่ละทักษะเกี่ยวข้องกับศิลปะการทำอาหาร เจซีถอนหายใจเฮือกใหญ่ เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกผิดหวังมากแค่ไหน
“นี่มันอะไร...ขยะ?” เขาพึมพำ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความคับข้องใจและความไม่เชื่อ เขาพินิจพิเคราะห์ทักษะ VIP15 สีทองด้วยท่าทางสับสน
“บางทีทักษะนี้อาจมีข้อดีอยู่บ้าง... แต่ถ้าไม่มีความสามารถในการต่อสู้ ฉันจะหวังเอาชีวิตรอดได้อย่างไร?” จิตใจของเขาเข้มแข็งและใช้เวลากว่าสิบปีในการต่อสู้และสำรวจภูมิทัศน์ในวันสิ้นโลกเจซีได้ฝึกฝนความแข็งแกร่งทางจิตใจของเขา เขารู้ว่าการจมอยู่กับอารมณ์เชิงลบสามารถสร้างหายนะให้เขาได้
“ฉันไม่มีเวลาที่จะหมกมุ่นอยู่กับความน่าสมเพชของตัวเอง” เจซีกล่าวพร้อมกับขมวดคิ้ว อย่างไรก็ตามความท้าทายที่อยู่ข้างหน้านั้นได้เรียกความสนใจและความมุ่งมั่นอย่างแน่วแน่ของเขา
ในขณะเดียวกันสภาพแวดล้อมรอบตัวเขาก็จมดิ่งลงสู่เหวแห่งความโกลาหล อากาศหนาทึบพร้อมกับอันตรายที่กำลังจะเกิดขึ้น สัญชาตญาณของเจซีกรีดร้องให้เขาหาที่หลบภัย เพื่อซ่อนตัวจากฝูงสัตว์ประหลาดกระหายเลือดที่ตอนนี้เกลื่อนกลาดไปตามถนนที่ครั้งหนึ่งเคยคุ้นเคย
ความทรงจำท่วมท้นอยู่ในจิตใจของเขา ความทรงจำเกี่ยวกับภัยพิบัติครั้งแรกที่ทำให้โลกพลิกผัน ในช่วงแรกๆ เขาหลบเลี่ยงเงื้อมมือของก็อบลินผู้ไร้ความปรานีที่ตามล่าผู้รอดชีวิตที่อ่อนแอ จนถึงรุ่งสางของอีกวันที่เขาได้พบกับที่หลบภัยใต้ดินโดยบังเอิญ ซึ่งเป็นสัญญาณแห่งความหวังในช่วงเวลาที่สิ้นหวังของเขา
เจซีรีบวิ่งไปยังที่หลบภัยใต้ดินอย่างรวดเร็ว ในขณะที่วิ่งหัวใจของเขาก็เต้นรัวสอดคล้องไปกับจังหวะฝีเท้าของเขา ซึ่งเป็นช่วงเวลาแห่งการเอาชีวิตรอด
หัวใจของเจซีเต้นรัวในขณะที่เขาวิ่งไปตามถนนที่วุ่นวาย เสียงกรีดร้องและความหวาดกลัวดังก้องอยู่ในหูของเขาตลอดทาง ในขณะเดียวกันเขาพยายามเตือนผู้อื่นเพื่อนำทางพวกเขาไปในที่ที่ปลอดภัย แต่เสียงตะโกนของเขาไม่ต่างจากตะโกนใส่คนที่หูหนวก ผู้รอดชีวิตต่างหวาดกลัวใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดผวาและวิ่งผ่านเขาไปโดยไม่สนใจ และสายตาของพวกเขาก็จ้องมองแต่สิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวที่ไล่ตามพวกเขามา
เจซีส่ายหัวและถอนหายใจอย่างหนักด้วยความผิดหวัง ความรู้สึกสงสารกำลังก่อตัวอยู่ภายในใจของเขา และความตื่นตระหนกของพวกเขาได้กลืนกินพวกเขาทำให้พวกเขาขาดสติ เจซีจึงมุ่งไปข้างหน้าโดยไม่สนใจใครอีก ความมุ่งมั่นของเขาแน่วแน่ และสายตาของเขาจับจ้องไปยังสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่กำลังกวักมือเรียกเขาอยู่
แต่จู่ๆกล้ามเนื้อที่ถูกละเลยบนร่างกายของเขาก็เกิดการประท้วงอย่างรุนแรง มันทั้งเจ็บปวดและต่อต้านการออกแรงกะทันหันหลังจากถูกละเลยมาหลายเดือน แต่เจซีก็ฝ่าความเจ็บปวดไปได้ โดยได้รับแรงกระตุ้นจากความเร่งด่วนในตอนนี้ แต่ละก้าวที่เขาเดินพาเขาเข้าใกล้ที่หลบภัยมากยิ่งขึ้น และจิตใจของเขาตอนนี้ก็จดจ่อไปที่หลบภัยอย่างเดียวเท่านั้น
เมื่อเขาวิ่งไปข้างหน้าภาพที่ไม่คาดคิดได้ดึงดูดความสนใจของเขา - ผู้หญิงคนหนึ่งขดตัวอยู่บนพื้นด้วยสีหน้าที่สิ้นหวัง เธอสวมเสื้อคลุมสีเขียวที่สง่างาม ผ้าของมันตัดกันโดยสิ้นเชิงกับความเย็นยะเยือกที่ล้อมรอบพวกเขา มีไม้เท้าวางอยู่บนพื้นตรงหน้าเธอ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์บ่งบอกอาชีพของเธอ
ดวงตาของเจซีเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ และความทรงจำในชีวิตก่อนของเขาได้ผุดขึ้นมาในความทรงจำ เขาได้เห็นร่างที่ไร้ชีวิตของผู้หญิงคนนี้นอนอยู่บนถนน ชะตากรรมของเธอถูกกลืนกินโดยหายนะวันสิ้นโลก
ในเวลานั้นเขาไม่ทราบว่าเสื้อคลุมสีเขียวที่เธอสวมใส่เป็นสัญลักษณ์ว่าเธอเป็นนักบวช ผู้รักษาที่น่าเกรงขามและเป็นผู้พิทักษ์ชีวิต ในชีวิตที่แล้วก่อนที่เขาจะเสียชีวิต มีผู้รักษาเพียงห้าคนจากทั่วทั้งทวีป ซึ่งคลาสนักบวชนั้นมีค่ามากกว่านักดาบหนึ่งหมื่นคน เสียอีก
ก้าวของเขาจึงสะดุดลงทันที ร่างกายของเขาแข็งทื่ออยู่กับที่ในขณะที่เขากำลังไตร่ตรองบางอย่าง ความสิ้นหวังของผู้หญิงคนนั้นบีบคั้นหัวใจของเขามากและการตระหนักรู้ก็เกิดขึ้นในใจ ในโลกที่ถูกทำลายล้างนี้ การมีอยู่ของผู้รักษาเป็นของขวัญที่หายากและล้ำค่าที่สุด
