บทที่ 119
หลินอันหลานยิ่งกอดเขาแน่นขึ้นในทันที เขาซุกอยู่ในอ้อมกอดของเขาอย่างรักใคร่ อยากให้เขาหอม เขาจูบ เขากอด แต่จู่ๆ เขากลับนึกขึ้นได้ ในช่วงเวลาที่เขาไม่มีการตอบสนอง เฉิงอวี้รอเขามาแล้วแปดปี ไม่ใช่แปดนาที แปดชั่วโมง แปดวัน แปดเดือน แต่เป็นแปดปี แปดปี 100 กว่าเดือน 3000 กว่าวัน เขาอดทนมาได้อย่างไร เขารอมา...
