ตอนที่ 1390 อย่าเพิ่งรีบ

ภายในไม่กี่สิบวินาที ลูกน้องทั้งสามคนของ เคลาส์ ก็ถูกจัดการลง คนผิวขาวในชุดสูท และรองเท้าหนังคนนั้นไม่สามารถนั่งนิ่งอยู่ได้อีก และเขาได้สั่งให้ลูกน้องสองคนของเขาลงมือทันที เห็นได้ชัดว่าเขายังคงมีความมั่นใจในตัวลูกน้องของเขาทั้งสองคนนี้มาก

ชายสองคนนั้นได้กระโจนพุ่งเข้าใส่ หลินฟาน ทันที อาวุธของพวกเขานั้นคือมีด อีกทั้งทั้งคู่ดูค่อนข้างว่องไวกว่าชายสามคนก่อนหน้านี้มาก พวกเขาได้เข้าปิดล้อมพยายามโจมตี หลินฟาน ทั้งซ้าย และขวา

ถ้าเป็นคนธรรมดาทั่วไปคงต้านทานได้ยากจริงๆ อย่างไรเสีย ชายทั้งสองคนนี้ก็ถือว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญแล้ว อีกทั้งยังนับว่าเป็นเรื่องยากสำหรับคนธรรมดาที่จะหลีกเลี่ยงจากการโจมตีซ้ำซ้อนเช่นนี้ได้, มาถึงตรงนี้จะเห็นได้ว่าพวกเขาเองก็มีความมั่นใจมาก แม้ว่าชายสามคนก่อนหน้านี้นั้นจะถูก หลินฟาน จัดการลงไป แต่พวกเขาก็ยังรู้สึกว่าพวกเขาสามารถโค่น หลินฟาน ได้

แต่แล้ว.. พวกเขา ดันคิดมากเกินไป

ในวินาทีต่อมา หลินฟาน ได้หาจังหวะ และคว้าจับหัวของคนทั้งคู่เอาไว้ได้ด้วยมือเดียว

ปัง!

เมื่อนั้นพวกเขาก็ถูก หลินฟาน เอาหัวเข้าชนกระแทกกันอย่างแรงทั้งคู่ได้หัวแตก มีเลือดไหลออกมาทันที ดวงตาของพวกเขาสั่นไหว และแทบจะมืดดับลง

เมื่อเห็นฉากนี้ คนผิวขาวในชุดสูท และรองเท้าหนังก็มีสีหน้าเปลี่ยนไป แต่เขาตอบสนองอย่างรวดเร็ว โดยการกระโดดขึ้นมาทันที หยิบปืนออกมาจากเอวของเขา และยิง หลินฟาน

ปัง!

ในที่สุดเขาก็ยิงปืนออกไปได้สำเร็จ..

แต่การยิงนัดนี้ไม่ได้พรากชีวิตของ หลินฟาน เพราะทั้งหมดมันอยู่ในการคำนวณของ หลินฟาน แล้ว, การยิงนัดนี้กลับไปถูกโดนลูกน้องคนหนึ่งของเขาเอง

หลินฟาน ได้ยกชายสองคนนี้ขึ้นมาเป็นโล่มนุษย์ และก้าวเดินบังคับเข้าไปหาเขา

เมื่อคนผิวขาวในชุดสูท และรองเท้าหนัง ต้องการยิงนัดที่สอง มันก็สายเกินไปแล้ว หลินฟาน สะบัดร่างของชายทั้งสองคนในมือออกไป มือหนึ่งวางบนไหล่ของเขา และอีกมือหนึ่งคว้าจับเข้าที่ข้อมือของเขาไว้

ปัง!

คนผิวขาวในชุดสูท และรองเท้าหนัง ได้ลั่นไก และยิงนัดที่สองออกไป นัดนี้ย่อมไม่สามารถพุ่งเข้าหา หลินฟาน ได้อย่างสมบูรณ์ แต่กลับยิงไปโดน เคลาส์ ที่นั่งอยู่ด้านหลังโต๊ะทํางาน

มีชายคนหนึ่งด้านหลังเขาที่เพิ่งลุกขึ้นมา และเพิ่งหยิบคว้าปืนออกมา เตรียมจะยิงไปที่ หลินฟาน แต่เขาคงไม่เคยคิดฝันเลยว่า ..ทุกอย่าง มันอยู่ในการคำนวณของ หลินฟาน

ก่อนที่จะทันได้ยิงออกไป คนผิวขาวในชุดสูท และรองเท้าหนัง ก็ได้ยิงนัดที่สามออกไป ถูกเข้าที่แขนของเขา เสียงกรีดร้องดังขึ้น และปืนในมือก็ตกลงไปกระแทกพื้น

หลินฟาน ได้ชิงแย่งปืนจากคนผิวขาวในชุดสูท และรองเท้าหนัง จากนั้นก็ใช้ปืนในมือฟาดเข้าที่หน้าของเขาจนจมูกของเขาหัก เลือดไหลออกมา พร้อมกับเซถอยหลังออกไป

ในทันที หลินฟาน พุ่งเข้าไปคว้าจับที่คอเสื้อ แล้วยกอีกฝ่ายขึ้นมา แล้วทุ่มกดอีกฝ่ายลงไปกับพื้น จากนั้นยกเท้าของเขาขึ้นมาแล้วเหยียบลงไปที่ท้องของอีกฝ่าย

เมื่อนั้นเขาเองได้อาเจียนออกมาเป็นเลือดอึกใหญ่ แล้วจ้องมองไปมาบนพื้นโดยที่ไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้

ทางนั้น เคลาส์ ที่ถูกยิงไปหนึ่งนัด ก็แสดงสีหน้าเหี้ยมขึ้นมา แน่นอนเขาไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้ และยังอยากจะฉวยโอกาสนี้หยิบปืนขึ้นมา

“อย่าคิดที่จะหยิบมันขึ้นมา เดี๋ยวผมจะส่งให้คุณเอง!”

หลินฟาน ยิ้ม แล้วขว้างปืนในมือออกไปให้กับเขา

และปัง.. ทันที มันพุ่งตรงเข้ากระแทกที่ใบหน้าของ เคลาส์ ทุบจนจมูกเขียวช้ำ วินาทีต่อมา หลินฟาน ก็ได้มาถึงที่โต๊ะทำงาน คว้าจิกผมของ เคลาส์ ไว้ในมือข้างหนึ่ง และทุบหัวของ เคลาส์ ลงไปที่โต๊ะทำงานดังปัง หน้าผากของ เคลาส์ กระแทกกระจกบนโต๊ะจนกระจกแตกกระจาย และได้มีเลือดไหลหยดลงมา

หลินฟาน นั่งลงบนโต๊ะทํางาน และจับยกศีรษะของ เคลาส์ ให้เงยหน้าขึ้นมามองหน้าเขา แล้วพูดว่า : “ที่นี่ คุณ.. พอหรือยัง?”

เมื่อเห็นว่า เคลาส์ ไม่ได้พูดอะไรออกมา หลินฟาน ก็กดหัวเขาลงไปอีกครั้ง โดยการทุบลงไปกับโต๊ะทํางานของเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก ปัง ปัง ปัง เหมือนกับเขากำลังเล่นบาสเก็ตบอลอยู่จริงๆ แต่ถ้านี่มันเป็นลูกบาสเก็ตบอลจริงก็ ..โอเค แต่นี่มันกลับเป็นหัวของ เคลาส์ การทุบอีกฝ่ายลงไปแบบนี้หลายครั้ง เคลาส์ เองก็อาจจะเสียชีวิตไปได้ ยิ่งหน้าผากของเขาในตอนนี้มันเปื้อนไปด้วยเลือดมากขึ้น และมีเศษแก้วกระจกปกคลุมเกือบทั่วใบหน้า และแน่นอน.. ความเจ็บปวดที่เขาได้รับในตอนนี้นั้นคือ.. แสนเจ็บปวด

ถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป เขา.. อาจจะถูก หลินฟาน ทรมานจนตาย

“ห.. หยุด หยุด หยุด!”

เคลาส์ ทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เลยรีบตะโกนร้องขอให้อีกฝ่าย หยุด

ฉากนี้ ฮาวเวิร์ด และลูซี่ ที่อยู่ข้างๆ ต่างก็ตกตะลึงไปแล้ว

ฮาวเวิร์ด ตัวสั่น และเหงื่อเย็นๆ ได้ไหลตกลงมา เขาเองไม่กล้าแม้แต่จะขยับ เขากลัวว่าหากตัวเองขยับตัวสักเล็กน้อยจะทําให้ หลินฟาน เกิดเข้าใจผิดว่าเขาจะลงมือ และพุ่งเข้ามาจัดการกับเขา และนั่นทำให้เขากลัวมาก แน่นอนเขาไม่อยากทำให้ หลินฟาน เข้าใจเขาผิด ดูจุดจบของคนเหล่านี้ ..มันก็ทำให้เขารู้ชัดพอแล้ว เขารีบย่อหดคอตัวเองลง และต้องเชื่อฟังอีกฝ่ายเข้าไว้ ทั้งแทบจะรอไม่ไหวที่จะทำให้ตัวเอง ..ดูเป็นรากไม้โง่ๆ

ลูซี่ ตัวสั่นไปทั้งตัว และรู้สึกตื่นเต้นมาก หลินฟาน เก่งมาก ก่อนหน้านี้เธอยังกังวลว่า หลินฟาน จะจัดการกับอีกฝ่ายได้อย่างไร เพราะอีกฝ่ายมีคนจํานวนมาก แต่ หลินฟาน กลับเข้ามาด้วยมือเปล่า และไม่ว่ายังไงก็ดูจะเสียเปรียบกว่ามาก

ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเธอนั้น ..คิดมากเกินไป และเธอก็ไม่จําเป็นต้องเป็นกังวลเลย แม้ว่าอีกฝ่ายจะมีจำนวนคนเยอะกว่า แต่เมื่ออยู่ต่อหน้า หลินฟาน พวกเขาก็ไม่ต่างอะไรกับคนพิการเลยที่จะถูก หลินฟาน เข้าจัดการดูแลได้ภายในไม่กี่ ..วินาที

หลินฟาน หยุด และปล่อยมือ เคลาส์ เองได้เงยหน้าขึ้นทันที เห็นแต่ใบหน้าของเขานั้นเต็มไปด้วยเลือด เต็มไปด้วยเศษแก้ว หน้าผากแตก จมูกเบี้ยว หน้าบวม กล่าวคือ.. ‘สภาพ’ ย่ำแย่มาก

หลินฟาน ยิ้มแล้วพูดว่า : “อย่างไร ตอนนี้.. คุณกำลังคิดอะไรอยู่ แล้วที่นี่จะทําข้อตกลงนี้กับผมได้หรือยัง?”

ในเวลานี้ เคลาส์ รู้สึกหวาดกลัวลึกเข้าไปในจิตใจ เขาจะกล้าปฏิเสธได้ที่ไหนกัน ถ้าเขากล้าปฏิเสธ หลินฟาน จะกดหัวเขาลงไปอีกครั้งทันที และเขาก็จะต้องสัมผัสกับเศษแก้วนี้ ซ้ำๆ ต่อไป..

การโจมตีของ หลินฟาน ในเวลาเพียงหนึ่งนาที ก็กวาดล้างคนของเขาไปได้ทั้งหมด แม้แต่ตัวเขาเองก็ตกลงไปอยู่ในสภาพนี้ เขารู้สึกกลัวจริงๆ และความกลัวนี้มันก็แผ่ลงรากลึกไปถึงกระดูก

“10 ล้าน 10 ล้าน ฮาวเวิร์ด คุณโอนเงินให้เขาไป!” เคลาส์ กล่าว

ฮาวเวิร์ด มองไปที่ หลินฟาน และไม่กล้าขยับเขยื้อนใดๆ หากเขาไม่ได้รับอนุญาตจาก หลินฟาน

หลินฟาน พยักหน้า แล้วพูดว่า : “เอาเงินเข้าบัญชีของ อัลเลน”

ฮาวเวิร์ด เมื่อได้รับอนุญาตจาก หลินฟาน นั่นจึงทำให้เขากล้าขยับ แล้วรีบเปิดแล็ปท็อปทันที ไม่นานนักก็นำเงินจำนวน 10 ล้านยูโร เข้าบัญชีของ อัลเลน

ก่อนหน้านี้เขาได้รับเงิน 16 ล้านยูโรจาก อัลเลน ซึ่งไม่ได้ทําให้เขารู้สึกดีขึ้นด้วยซ้ำ แถมเขายังต้องคืนเงินไปอีก 10 ล้านยูโร

“โอนไปแล้วครับ, ..ท่าน” ฮาวเวิร์ด กล่าวอย่างระมัดระวัง

หลินฟาน หยิบโทรศัพท์ออกมา และโทรออกไปหา อัลเลน : “มาดูกัน, มีเงิน 10 ล้าน เข้ามาหรือยัง?”

ทางนั้น อัลเลน ก็พูดอย่างแปลกใจว่า : “อืม ผมเพิ่งได้รับมา คุณหลิน นี่มันเรื่องอะไรกัน?”

หลินฟาน กล่าวว่า : “เดี๋ยวพอกลับไปผมจะอธิบายให้คุณฟัง คุณช่วยขับรถออกมารอรับผม รออยู่นอกบาร์ที”

หลังจากวางสายไป หลินฟาน ก็มองไปที่ เคลาส์ อีกครั้ง : “ทําไมคุณถึงได้ต้องบังคับให้ตัวเอง.. ลําบากด้วย ผมบอกคุณไปแล้ว เดิมทีผมตั้งใจจะจ่ายเงินเพื่อช่วยไถ่ตัว ลูซี่ แต่ คุณ.. กลับต้องการเล่นตลกกับผม”

เคลาส์ ยิ้มอย่างขมขื่นในใจ เขาจะไปรู้ได้ยังไงว่า หลินฟาน เก่งขนาดนี้ หากรู้แต่เนิ่นๆ แน่นอนเขาจะรีบรับปากกับ หลินฟาน ไปตั้งแต่แรกแล้ว แทนที่จะมาถูกเก็บกวาดแบบนี้ แถมยังต้องมาเสียเงินไปอีก 10 ล้านยูโร

เคลาส์ ได้ฝืนยิ้ม แล้วพูดว่า : “..เออ เงินได้ถูกมอบให้คุณไปแล้ว เธอก็เป็นของคุณแล้วเช่นกัน ค.. คือว่า คุณ คุณออกไปได้หรือยัง?”

หลินฟาน ยิ้ม แล้วพูดว่า : “อย่าเพิ่งรีบ”

เขายังมีธุระที่ยังไม่ได้ทําอีก

“แม่ม ไอ้เอเชียโสโครก! แกกล้าทํากับฉันแบบนี้ แกรอก่อนเถอะ!”

ในเวลานี้ คนผิวขาวในชุดสูทที่นอนหงายจมกองเลือดอยู่บนพื้น ได้สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วกล่าวข่มขู่ หลินฟาน ออกมา

เดิมที หลินฟาน ไม่ได้ตั้งใจจะสนใจเขา แต่ในเมื่อเขากระโดดออกมาเอง หลินฟาน ก็ไม่สามารถแสร้งทำเป็นว่า เขา.. ไม่ได้ยินสิ่งที่เขาพูดได้

และนั่น..

“ลูซี่ ก่อนหน้านี้คุณเกือบจะถูกตัดหู และ.. มันเป็นเพราะผู้ชายคนนี้ที่ทําให้คุณขุ่นเคือง ใช่ไหม?” หลินฟาน พูดกับ ลูซี่

ลูซี่ พยักหน้า และมองไปที่คนผิวขาวในชุดสูท และรองเท้าหนัง.. ทันใดนั้นความเกลียดชังก็ถูกปลดปล่อยออกมาจากในดวงตาของเธอ

หลินฟาน หยิบปืนบนโต๊ะขึ้นมา และยื่นส่งไปให้กับ ลูซี่ : “เอาล่ะ คุณอยากแก้แค้นยังไงก็ตามสบายเลย”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ คนผิวขาวในชุดสูท และรองเท้าหนัง ที่นอนอยู่บนพื้นก็เกือบจะกลัวจนฉี่ราดแล้ว…