บทที่ 278: ทุ่งเลี้ยงสัตว์ไซคลอปส์!
ถังเจิ้นเดินบิดขี้เกียจพลางหาวหวอด ๆ ออกจากบ้านต้นไม้ด้วยจิตใจที่ดีเยี่ยม หุบเขาเชิ่งหลงยามเช้านั้นงดงามเหลือจะกล่าว แม้แต่ถังเจิ้นที่อยู่ที่นี่มานานแล้วก็ยังต้องมึนเมาไปกับทิวทัศน์ที่สวยงามอีกครั้ง หลังจากชื่นชมทิวทัศน์อยู่พักหนึ่งถังเจิ้นก็เดินไปตามกิ่งของต้นมารดรที่กว้างหลายเมตรก่อนจะสไลด์ตัวลงไป...
