ตอนที่ 16 โชคดีและโชคร้ายมาอยู่ร่วมกัน

ตอนที่ 16 โชคดีและโชคร้ายมาอยู่ร่วมกัน

 

“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ก้าวเข้าสู่ขอบเขตขัดเกลากระดูกทองคำขั้นสมบูรณ์ ได้รับแต้มทะลุทะลวง 1,500 แต้ม เมื่อพิจารณาถึง...”

 

การมาถึงของคลื่นแห่งความก้าวหน้ารอบนี้ทำให้ จู หวู่หยางไม่ สามารถรักษาความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขาไว้ได้

 

จู หวู่หยาง ยิ้มแหยๆ และเพิ่มแต้มทะลุทะลวงที่เหลือนับร้อยให้กับเทคนิคปกปิดมังกรเร้นกาย

 

แม้ว่าเทคนิคปกปิดมังกรเร้นกายจะไม่ไปถึงขั้นสูง แต่การปรับปรุงเพียงเล็กน้อยก็ทำให้ จู หวู่หยาง รู้สึกปลอดภัยมากขึ้นเล็กน้อย

 

องค์ชาย องค์หญิงและนางสนมเหล่านั้นในวัง ช่างน่ารังเกียจ และพวกเขาหัวเราะเยาะเขาหรือแม้แต่พัฒนาจนถึงจุดจับกลุ่มเยาะเย้ยเขา

 

พวกเขาคิดว่าเจ้าของเดิมโง่มากจนมองไม่เห็นความกังวลของพวกเขาหรือไง?

 

พูดถึงเรื่องนี้เขาไม่ได้ทำอะไรผิดปกติ เขาอาศัยอยู่ในห้องนอน แต่ก็มีภัยพิบัติมาหาเขาถึงทีเช่นกัน

 

จู หวู่หยาง รู้ดีว่าทั้งพระราชวังในขณะนี้โดยพื้นฐานแล้วไม่มีใครสนใจเขา ไม่มีใครกังววัลในเรื่องของเขาจริง พวกเขากลัวว่าจะถึงคิวของพวกเขา กลัวว่าจู เจิ้นหวู่จะเลือกแพะตัวต่อไป

 

“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ได้เห็นธาตุแท้ของศัตรูเป็นครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 1,000 แต้ม เมื่อพิจารณาถึง..!”

 

เมื่อได้ยินแจ้งเตือนของระบบ จู หวู่หยาง ก็รู้สึกหดหู่ หลังจากดูดซับแต้มทะลุทะลวงรอบนี้ แล้วเขาก็หยุดคิดและเริ่มมีสมาธิในการฝึกฝนเทคนิคปกปิดมังกรเร้นกาย

 

คึดถึงวันวานก่อนการเดินทางข้ามมิติ ช่วงเวลานี้ของเขาช่างน่าเศร้าจริงๆ เขาอาจจะตายได้ทุกเมื่อ ที่นี้ไม่มีมือถือให้เล่น  ไม่มีทีวีให้ดู ไม่มีจักรยานให้ขี่

 

ตอนนี้เขาลำบากมาก!

 

“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่วางแผนร้ายใส่เป็นครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 1,000 แต้ม เมื่อพิจารณาถึง...!”

 

"ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่วางแผนร้ายใส่เป็นครั้งที่สองในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 800 แต้ม เมื่อพิจารณาถึง...!"

 

"ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่วางแผนร้ายใส่เป็นครั้งที่สามในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 600 แต้ม เมื่อพิจารณาถึง...!"

 

……

 

ต้นไม้อยากอยู่อย่างสงบ!แต่ลมพัดไม่หยุดจริงๆ!

 

เดิมที จู หวู่หยาง คิดว่าเขาจะไม่คิดหรือพูดอะไรอีกในอนาคต เพียงแค่ตั้งใจฝึกเทคนิคปกปิดมังกรเร้นกายและไม่น่าจะมีปัญหาอะไร

 

แต่เขาได้มาถึงระดับที่ยังมีคนพยายามจะวางแผนร้ายต่อเขา 

 

ไอ้สารเลวที่วางแผนร้ายต่อเขา พวกแกเคยสงสารองค์ชายนี้ผู้หรือไม่ ทั้งๆที่ไร้อำนาจกลับมีคนคึดไม่ดีต่อเขา

 

จู หวู่หยาง ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่เขาคิดไม่ออกว่าใครที่วางแผนข้างลับหลังเขา

 

เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมแพ้ ยังคงดูดซับพลังประหลาด ที่เปลี่ยนจากแต้มทะลุทะลวงและปรับปรุงความแข็งแกร่งของเขาอย่างต่อเนื่อง

 

เมื่อ จู หวู่หยาง กำลังจดจ่ออยู่กับการฝึกฝนของเขา ขันทีสองคนก็กำลังเดินทางเข้ามาหาเขา

 

ขันทีที่นำหน้านั้นทั้งแห้งและผอม ใบหน้าของเขาเหี่ยวย่น ร่างกายของเขาก็มีกลิ่นอายที่เย็นชาออกมา เขาคือ เว่ย อันไค่ ขันทีที่ดูแลพระราชวังจักรพรรดิ

 

ขันทีที่ติดตามเขาอยู่ในวัยสามสิบต้นๆ มีใบหน้าขาว ไม่มีเครา และเขาก้มหน้าเสมอเวลาเดิน เขาคือเสียว ฝูจื่อเป็นผู้ช่วยของเว่ย อันไค่และความแข็งแกร่งของเขาก็มาถึงอาณาจักรหล่อหลอมโลหิตขั้นกลาง

 

ขันทีสองคนนี้เป็นสายลับที่องค์ชายสิบเก้าส่งมายังพระราชวังจักรพรรดิ  

 

จู ลี่ป๋อในฐานะที่เป็นหนึ่งในองค์ชายที่มีอำนาจมากที่สุดในวัง จู ลี่ป๋อนั้นทรงพลังมาก

 

“ขยะพวกนี้ เพียงช่วงเวลาสั้นๆ องค์รัชทายาทได้ทำการเผาตัวเอง ซึ่งทำให้เราถูกองค์จักรพรรดิต่อว่า วันนี้เราต้องจัดการพวกเขา” เว่ย อันไค่พูด

 

“เหล่าองครักษ์และสาวใช้ในวังต่างก็รู้สึกว่าองค์รัชทายาทจะต้องสิ้นพระชนม์ไม่ช้าก็เร็ว จึงไม่มีใครเอาองค์รัชทายาทไปใส่ใจ ว่ากันว่าเมื่อห้องนอนขององค์รัชทายาทมีหวันลอยออกมา องค์รักษ์กับสาวใช้ในวังบางส่วนก็เห็นแต่ไม่มีใครไปดู” เสียว ฝูจื่อกล่าวด้วยความเคารพ

 

“แม้ว่าองค์รัชทายาทจะเป็นเพียงโล่ แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาเหล่านั้นจะดูถูกได้” เว่ย อันไค่ พูดอย่างเย็นชา

 

“ยิ่งไปกว่านั้น เจ้านายของพวกเขายังพลักจู หวู่หยางให้ขึ้นเป็นองค์รัชทายาทและเหล่าสมุนเหล่านี้ช่างประมาท อย่าโทษที่ข้าสอนบทเรียนแทนเจ้านายพวกเขา”

 

เสี่ยวฝูจือ พยักหน้า: "สิ่งที่ขันทีเว่ยพูดเป็นเริ่องจริง"

 

“ไปเข้าเฝ้าพระองค์ก่อน แล้วจึงรวบรวมองค์รักษ์ สาวใช้และขันทีทั้งหมดในวังเพื่อแนะนำพวกเขา”

 

“ในเมื่อเจ้านายของพวกเขาไม่มีเวลาสอน ข้าจะดูแลพวกเขาเอง ข้านี้เละจะสอนบทเรียนที่ดีให้พวกเขา” เว่ย อันไค่กล่าวอย่างเย็นชา

 

ในไม่ช้า จู หวู่หยางก็ได้ยินเสียงเคาะประตูด้านนอก

 

“ฝ่าบาท เว่ย อันไค่ บ่าวชรามาเพื่อขอเข้าพบ”

 

สีหน้าของ จู หวู่หยาง เปลี่ยนไป เว่ย อันไค่เป็นนักรบที่แข็งแกร่ง เขาอยู่ห่างจากอาณาจักรก่อกำเนิดเพียงครึ่งก้าวและเขาก็เชี่ยวชาญเทคนิคการตรวจสอบที่ทรงพลัง เป็นไปได้มากที่เขาจะเห็นผ่านเทคนิคปกปิดมังกรเร้นกายของเขา ไม่ควรปล่อยให้เขาเข้ามา?

 

แม้ว่าเขาต้องการจะขับไล่เว่ย อันไค่กลับไปและป้องกันไม่ให้เขาเข้ามา

 

แต่ถ้าเขาคิดว่า เว่ย อันไค่ จะต้องสงสัยอย่างแน่นอน จะใช้เทคนิคตรวจสอบกับเขาและมีโอกาสถูกเปิดเผย

 

ยิ่งกว่านั้น เว่ย อันไค่เป็นหัวหน้าขันทีของพระราชวัง มันเป็นไปไม่ได้ที่จู หวู่หยางจะปฎิเสธ

 

ด้วยความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายแม้ว่าพวกเขาจะต้องการบังคับเข้ามา จู หวู่หยาง ก็ไม่สามารถหยุดพวกเขาได้ เช่นเดียวกับตอนที่องค์รักษ์ทั้งสองเจิ้นเล่อและเฟิงหยวน

 

เนื่องจากเป็นกรณีนี้ ไม่มีทางที่จะหยุดมันได้และมันจะเปิดเผยได้ง่าย ปล่อยให้เขาเข้ามาดีกว่า

 

"เข้ามา!"

 

เป็นครั้งแรกที่ จู หวู่หยาง รู้สึกว่าความตายอยู่ใกล้ตัวเขามาก เรียกได้ว่าอยู่ใกล้แค่เอื้อม

 

ด้วยความก้าวหน้าของเทคนิคปกปิดมังกรเร้นกายในปัจจุบัน มีความเป็นไปได้สูงที่เขาจะไม่สามารถซ่อนจากการตรวจสอบของเว่ย อันไค่

 

ตราบใดที่เว่ย อันไค่ใช้เทคนิคที่ละเอียดของเขากับเขา ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของจู หวู่หยาง จะถูกเปิดเผย

 

ตอนที่เผชิญหน้าไลซุนกับชูเซียและเจิ้นเล่อกับเฟิงหยวนก่อนหน้านี้ จู หวู่หยาง ยังคงมีความมั่นใจ

 

อย่างไรก็ตาม เว่ย อันไค่นั้นแตกต่าง

 

เว่ย อันไค่นั้นทรงพลังและมีการกล่าวกันว่าเขาเชี่ยวชาญทักษะการตรวจจับที่ทรงพลัง

 

ตอนนี้จู หวู่หยางทำได้เพียงอธิษฐาน หวังว่าเขาจะไม่ใช้เทคนิคการตรวจสอบกับเขา หลายครั้งที่โชคดีและโชคร้ายมาอยู่รวมกัน

 

“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่รู้สึกว่าวิกฤตของชีวิตและความตายกำลังใกล้เข้ามาครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 3000 แต้ม เมื่อพิจารณาถึง...!”

 

“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ได้ยินเสียงขันทีเป็นครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 300 แต้ม เมื่อพิจารณาถึง...!”

 

“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่พูดคุยกับขันทีเป็นครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 300 แต้ม เมื่อพิจารณาถึง...!”