ตอนที่ 35 เหลืออยู่เพียงโครงกระดูก

ร่างกายของไคโดนั้นแข็งแกร่งมากที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย

พลังป้องกันที่สุดโต่ง แม้จะต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีที่รุนแรงที่สุดของสี่จักรพรรดิในระดับเดียวกัน มันก็แทบจะไม่สามารถสร้างความเสียหายให้กับร่างกายนี้ของเขาได้มากนัก

อย่างไรก็ตาม เมื่อต้องเผชิญหน้ากับ ‘หมื่นดาบหวนกลับสู่นิกาย’ ของหลี่ฟาน มันก็ไม่เหมือนกัน

ดาบทุกเล่มที่เขาปลดปล่อยมันออกมา มันสามารถที่จะทะลุผ่านร่างกายที่แข็งแกร่งของไคโดให้เป็นรูได้

ผ่านไปไม่นาน เลือดก็ไหลถ่วมออกมาเต็มร่างของไคโด และท้องฟ้าก็เต็มไปด้วยฝนเลือดที่กำลังตกลงมา

ในเวลานี้ พลังป้องกันและพลังชีวิตอันน่าสะพรึงกลัวของไคโด ไม่สามารถรักษาความเสียหายที่เกิดขึ้นจาก หมื่นดาบหวนกลับสู่นิกายของหลี่ฟานได้อย่างสมบูรณ์

ผู้คนทั่วโลกที่ดูอยู่ต่างตกตะลึง เมื่อพวกเขาเห็นว่าร่างกายของไคโดเต็มไปด้วยเลือด แต่มันก็ยังไม่จบแต่เพียงเท่านี้ เพราะดาบทั้งหมดของหลี่ฟานยังไม่ได้พุ่งเข้าใส่ไคโดจนหมด

หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที ร่างของไคโดก็หลงเหลืออยู่แต่เพียงโครงกระดูก

และแม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่โครงกระดูก แต่พวกเขาทั้งหมดก็สามารถเห็นรอยแตกที่ชัดเจนอยู่บนนั้นได้

ที่วาโนะคุนิ เกาะโอนิงะชิมะ ไคโดเบิกตากว้าง และน้ำเต้าที่อยู่ในมือของเขาก็ถูกบดขยี้จนแตกโดยไม่รู้ตัว

ไคโดรู้พลังของตัวเองดีที่สุด หลังจากแปลงร่างเป็นมังกรแล้ว ความอดทน ความแข็งแกร่งทางกายภาพ และพลังชีวิตของเขา จะอยู่ในสภาพที่แข็งแกร่งที่สุด

แม้ว่าพลังการโจมตีในร่างนั้นอาจจะไม่ใช่สถานะที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา แต่ในแง่ของความสามารถในการป้องกัน มันคือระดับสูงสุดอย่างแท้จริง

และร่างที่มีพลังป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา กลับถูกทำลายจนเหลืออยู่เพียงแค่โครงกระดูก ด้วยวิชาหมื่นดาบหวนกลับสู่นิกายของหลี่ฟาน

นี่คือสิ่งที่ไคโดยอมรับไม่ได้!

ในเวลานี้ บรรดาโจรสลัดกลุ่มโจรสลัดร้อยอสูรต่างมองไปที่ไคโดด้วยความหวาดกลัว

อารมณ์ของไคโดนั้นพวกเขานั้นรู้ดีที่สุด เพราะอารมณ์ของไคโดนั้นไม่แน่ไม่นอน และในบางครั้งเขาก็จะหงุดหงิดเป็นพิเศษ

เมื่อเห็นว่าไคโดในอนาคตถูกฆ่าตาย เหล่าโจรสลัดร้อยอสูรต่างก็กังวลว่าไคโดจะโกรธแค้นและบ้าคลั่งขึ้นมา

ในเวลานี้ แม้แต่ ‘คิง’ หนึ่งใน 3 ภัยพิบัติ ผู้ที่เป็นมือขวาของไคโด ชายที่ได้รับความไว้วางใจจากไคโดมากที่สุด ก็ไม่รู้ว่าจะเกลี้ยกล่อมไคโดยังไงเหมือนกัน

ในเวลาต่อมา ไคโดะก็แปลงร่างกลายเป็นมังกรโดยตรงและบินขึ้นไปบนท้องฟ้า

“โฮกกกกกกกกกก”

ลมหายใจของมังกรที่ลุกโชติช่วงพร้อมกับเสียงคำรามของมังกรที่ดังออกมา มันพุ่งเข้าใส่ภูเขาสูงใหญ่ที่อยู่ห่างไกลออกไป ทำให้ครึ่งหนึ่งของภูเขาถูกระเหยหายไป ภายใต้ลมหายใจนี้

ชั่วขณะนี้ ผู้ที่อาศัยอยู่ในเกาะนี้ทั้งหมดต่างก็ตกอยู่ในอาการวิตกกังวล

วาโนะคุนิ เกาะโอนิงะชิมะ

‘ยามาโตะ’ ผู้เป็นลูกสาวของไคโด มองภาพในรายการทองคำด้วยดวงตาที่สดใส

'ถ้าฉันสามารถเรียนรู้วิชาดาบนี้ได้ ฉันจะไม่สามารถเอาชนะไอ้พ่อบ้าได้รึเปล่านะ! '

'และผลปีศาจของพ่อ ถ้าฉันได้ผลปีศาจนี้มา… มันจะดีสักแค่ไหนกันนะ'

เพราะความคิดเห็นที่ไม่ตรงกัน ไคโดจึงสวมกุญแจมือที่มีระเบิดติดเอาไว้ที่ข้อมือทั้งสองของเธอ และมันจะระเบิดก็ต่อเมื่อยามาโตะออกไปจากเขตของเกาะโอนิงะชิมะ

ยามาโตะผู้โหยหาอิสรภาพโดยธรรมชาติ ต้องการที่จะกำจัดความยับยั้งชั่งใจของไคโด แต่ช่องว่างในความแข็งแกร่งก็ทำให้เธอไม่สามารถต้านทานไคโดได้

และในขณะนี้ เนื่องจากเห็นฉากการตายของไคโดในอนาคต เกือบทุกคนบนโลกนี้ก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจอย่างยิ่ง

“แม้แต่ไคโดก็ป้องกันวิชาดาบนี้ไม่ได้?” ใบหน้าของโดฟลามิงโก้มืดลง

แม้แต่ไคโดก็ยังไม่สามารถหยุดวิชาดาบของหลี่ฟานได้ และยิ่งไม่ต้องพูดถึงตัวเขาในตอนนี้เลยด้วยซ้ำ

“มันเป็นเรื่องที่น่าสนใจจริงๆ เขาเอาชนะตาเหยี่ยวและไคโดได้อย่างต่อเนื่อง เขาจะต้องกลายเป็นชายที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกอย่างไม่ต้องสงสัย”

“และท้องทะเลแห่งนี้ จะรองรับสัตว์ประหลาดแบบเขาได้จริงๆงั้นหรอ ฟุ ฟุ ฟุ ฟุ”

[ราชสีห์ทองคำ ชิกิ: ฉันไม่รู้ว่าตัวเองควรจะพูดอะไรออกมาดี วิชาดาบของหลี่ฟานมันไม่ใช่สิ่งที่ฉันสามารถเข้าใจได้อีกต่อไปแล้ว ]

[ผมแดง แชงค์: วิชาดาบอันดับที่สองในอันดับวิชาดาบสามารถฆ่าไคโดได้ แล้วพลังของวิชาดาบอันดับที่หนึ่งล่ะ? ]

[คิซารุ โบซาริโน่: แย่จัง ไคโดถูกฟันจนกลายเป็นโครงกระดูกไปแล้วจริงๆ ความแข็งแกร่งทางกายภาพของผู้ชายคนนี้สร้างปัญหาให้กับพวกเรากองทัพเรือมาโดยตลอด ]

หลังจากฝากข้อความไว้ คิซารุก็มองไปที่เซ็นโกคุแล้วพูดขึ้นมา

“จอมพลเซ็นโกคุ เราจะไปหาหลี่ฟานเพื่อขอให้เขาส่งมอบม้วนคัมภีร์เทเลพอร์ตจริงๆงั้นหรอ? ฉันคิดว่าผู้ชายคนนี้ค่อนข้างที่จะอันตรายมากเกินไป”

ใบหน้าของเซ็นโกคุดูเคร่งขรึม หลังจากดูฉากดังกล่าว เขาก็รู้ดีถึงความน่ากลัวของหลี่ฟาน

ไคโด แม้แต่กองทัพเรือก็ไม่สามารถประหารชีวิตเขาได้ และพวกเขาก็คงไม่สามารถต้านทานวิชาดาบนี้ของหลี่ฟานได้

นี่แสดงให้เห็นว่าพลังทำลายล้างในวิชาดาบของหลี่ฟานนั้น เหนือกว่าการโจมตีด้วยบัสเตอร์คอลของพวกเขาไปไกลมาก

หากชายคนนี้กลายเป็นศัตรูกับกองทัพเรือ… เซ็นโกคุก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาตลอดเมื่อคิดถึงเรื่องนี้

ยิ่งไปกว่านั้นด้วย ‘ผลกุระ กุระ’ และ ‘ผลยามิ ยามิ’ ที่เขาได้รับมาก่อนหน้านี้ ตอนนี้หลี่ฟานมีผลปีศาจที่แข็งแกร่งมากๆ อยู่ถึงสามชนิดในมือของเขา

แม้ว่าหลี่ฟานจะไม่ได้กินผลปีศาจเข้าไปโดยตรง แต่เขาก็สามารถพึ่งพาผลปีศาจทั้งสามชนิดนี้ เพื่อพัฒนากลุ่มของเขาได้

“ยังไงก็ตาม ตอนนี้ค้นหาวิธีติดต่อกับหลี่ฟานให้ได้ก่อน” หลังจากลังเลเล็กน้อย เซ็นโกคุก็พูดขึ้นมา

“ใครก็ตามที่สามารถติดต่อกับหลี่ฟานได้ พวกเขาจะไม่สามารถแสดงความก้าวร้าวออกมาได้ และต้องพูดคุยกับหลี่ฟานด้วยความเคารพ”

“คนแบบนี้ แม้ว่าเขาจะไม่สามารถเข้าร่วมกับกองทัพเรือได้ แต่เราก็ไม่สามารถทำให้เขากลายเป็นศัตรูกับกองทัพเรือได้เช่นกัน”

เมื่อได้ยินสิ่งที่เซ็นโกคุพูด ทหารเรือทุกคนในห้องนี้ก็พยักหน้าด้วยความจริงจัง

ในเวลานี้ แม้แต่อาคาอินุก็ยังเห็นด้วยกับเซ็นโกคุ

การที่เขาเอาชนะตาเหยี่ยวด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว สามาถพูดว่าเป็นเรื่องบังเอิญได้

แต่การที่เขาสามารถฆ่าไคโดได้ มันก็เพียงพอที่จะพิสูจน์พลังความแข็งแกร่งของหลี่ฟานได้แล้ว และระดับพลังของเขาในตอนนี้ ก็ได้มาถึงระดับที่น่ากลัวมากๆ เกินกว่าที่พวกเขาจะสามารถเข้าใจได้แล้ว

หากกองทัพเรือและหลี่ฟานต่อสู้กันขึ้นมาจริงๆ แม้ว่าพวกเขาจะชนะได้ แต่ราคาที่จะต้องจ่าย มันก็ต้องหนักหนามากแน่นอน

ไม่สามารถทำให้หลี่ฟานเป็นศัตรูกับพวกเขาได้ ความคิดนี้กลายเป็นมติเอกฉันท์ของกองกำลังหลักทั้งหมดในท้องทะเลแห่งนี้

อีกด้านหนึ่ง ที่ซึ่งหลี่ฟานยืนอยู่

หลี่ฟานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เมื่อเห็นร่างของไคโดที่หลงเหลืออยู่เพียงโครงกระดูก

“ความแข็งแกร่งทางร่างกายของไคโดนั้นสุดยอดมากจริงๆ”

“ฉันคิดว่าด้วยพลังของฉันในตอนนี้ มันก็ควรจะสามารถทำลายร่างกายของไคโดได้ทั้งหมด แต่ในที่สุด แม้แต่กระดูกก็ยังคงอยู่”

“บางที ฉันควรใช้พลังให้มากกว่านี้”

แม้ว่าหลี่ฟานจะพูดกระซิบเบาๆ แต่มันก็ดังเข้าถึงหูของทุกคนในท้องทะเลผ่านรายการทองคำ

ในชั่วขณะนี้ ผู้คนทั่วโลกต่างมีคำถามอย่างเดียวกันอยู่ในใจ

“นายเป็นปีศาจรึเปล่า?”

ส่วนไคโดที่เพิ่งสงบสติอารมณ์ลงได้เล็กน้อย ก็กลับมาอยู่ในอารมณ์ที่บ้าคลั่งขึ้นมาอีกครั้ง

…