ตอนที่แล้วบทที่ 64: ความเสียหายที่ทำได้ใน 1 วิ (3-1)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 66 : เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ (1-1)

บทที่ 65 : ความเสียหายที่ทำได้ใน 1 วิ (3-2)


ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay

บทที่ 65 : ความเสียหายที่ทำได้ใน 1 วิ (3-2)

คิดแผนออกแล้ว ฉันสามารถใช้ออลก้าเป็นตัวล่อและกำจัดศัตรูได้

ฉันตรวจดูสภาพแวดล้อมของเราอีกครั้ง

แม้ว่าเราจะอยู่บนที่ราบ แต่ก็มีป่าอยู่ไม่ไกลนัก

“มาเปลี่ยนตำแหน่งของเรากันเถอะ เห็นป่าตรงนั้นไหม? เข้าไปข้างในกัน”

“แต่พื้นที่ตรงนั่นมันจะไม่มีกำแพงมาขวางเหรอ?”

“ไปดูกันก่อน”

ฉันพุ่งไปข้างหน้า แทงดาบของฉันไปที่ก็อบลินที่ขี่หมาป่าและทำให้มันร่วงลงไปด้านล่าง ขณะที่หมาป่าที่อยู่ข้างล่างอ้าปากของมัน ฉันก็ฟาดหน้าผากของมันและหลบเลี่ยงอย่างรวดเร็ว

“อ๊า!”

ออลก้าซึ่งยืนอยู่กับที่ก็โดนพวกก็อบลินไรเดอร์มันพุ่งเข้าใส่ทันที ชุดของเธอปลิวไสวไปข้างหลัง

การจู่โจมมากมายมุ่งเป้าไปที่เธอ

“วิ่งเดี๋ยวนี้!”

เจนน่าและอารอนเก็บอาวุธและรีบมุ่งหน้าไปยังป่า

“เข้าไปได้ไหม?” ฉันตะโกน

“ฉันคิดว่าเข้าไปได้!”

ตามที่คาดไว้ พื้นที่นี้ก่อตัวเป็นทุ่งนั้นเชื่อมโยงกับป่าไม้และที่ราบ ทำให้ทั้งสามจุดเป็นสถานที่เดียวกัน

ฉันคว้ามือที่สั่นเทาของออลก้าแล้วพาเธอเข้าไปในป่าลึก

“เมื่อเราเข้าไปข้างในแล้ว ร่ายมนตร์ของเธอทันทีเลย เล็งเวทย์มนตร์ของเธอไปยังทางที่เราเพิ่งเข้ามา”

“มือฉัน…มันเจ็บ! ฉันต้องการเวลา”

“ต้องให้ฉันพูดซ้ำหรือเปล่า?”

"ไม่!"

"ดี"

ฉันกระชับมือของเธอแน่นขึ้นแล้วดึงเธอเข้าไปในป่าลึก

ก็อบลินไรเดอร์ที่วนกลับมาตอนนี้มันเล็งหน้าไม้มาที่เรา

"เข้าไปข้างใน!"

ฉันก้าวไปข้างหน้า สกัดกั้นลูกธนูด้วยโล่เพื่อปกป้องออลก้า แต่ตอนนี้เธอจับมือขวาพร้อมน้ำตาไหลอาบหน้า

"เธอกำลังทำอะไรอยู่? เข้าไปข้างในได้แล้ว!"

ฉันผลักออลก้าและเร่งให้เธอไปข้างหน้า

“ทำไมทำกับฉันแบบนี้…”

“ไว้บ่นหลังจากรอดไม่ได้หรือไง?”

ออลก้าบ่นพึมพำจากนั้นเธอเดินเข้าไปในป่า

และแสงสีแดงเข้มก็จุดเริ่มประกายจากภายในส่วนลึกของป่า

ฉันพบว่าตัวเองอยู่คนเดียวบนที่ราบอันกว้างใหญ่

ฉันเริ่มนับถอยหลังจาก 60 อย่างเงียบ ๆ

“พี่ เข้ามาสิครับ! ข้างนอกนั่นมันอันตราย!”

"เดี๋ยวไป"

ฉันหายใจเข้าลึกๆ พยายามควบคุมตัวเองให้มั่นคง

['ฮาน(★)' เข้าสู่ทักษะบ้าดีเดือด!]

ฉันมีอาการวิงเวียนศีรษะเล็กน้อย แต่ฉันก็ทนได้ฉันกำดาบแน่นขึ้นเพื่อเตรียมพร้อม พวกก็อบลินรู้ว่าฉันอยู่คนเดียว จึงวนเวียนอยู่รอบตัวฉันแทนที่จะพุ่งเข้าหาตัวฉันตรงๆ มันยิงลูกธนูและเหวี่ยงดาบของพวกมันไปพร้อมกัน

ฉันหันเหทิศทางธนูด้วยโล่ของฉัน

และปัดป้องการโจมตีด้วยดาบ

“อย่าออกมา! ถ้าทำแบบนั้น พวกมันก็จะกระจายตัวไป เมื่อมันมากันหมดแล้วกันแล้ว เราจะเข้าไปในป่าพร้อมกัน”

ฉันเตือนอารอนที่กำลังพยายามจะออกจากป่าเพื่อมาช่วย

ก็อบลินที่ล้อมรอบเข้ามาใกล้ การโจมตีของพวกมันรุนแรงขึ้นฉั นหมอบลงเพื่อรอเวลา

“เหลือเวลาอีกประมาณ 15 วินาที”

ฉันสูดอากาศให้เต็มปอดรวบรวมกำลัง

ดาบสามเล่มเหวี่ยงพร้อมกัน ฉันลดร่างกายลงและใช้แรงผลักในการเหวี่ยงดาบเป็นวงกว้าง ใบมีดเบี่ยงเบนไป ทำให้ก็อบลินตัวหนึ่งเลือดกระเซ็นและล้มลง

'ฉันต้องเคลียร์เส้นทาง!'

ฉันยกโล่ขึ้น เจาะทะลุวงล้อมอย่างรวดเร็ว

จากจุดนี้ ไม่จำเป็นต้องใคร่ครวญอีกต่อไป ฉันรีบวิ่งเข้าไปในป่าอย่างสุดกำลัง ภายในมีแสงสีแดงเข้มเข้มขึ้น ก็อบลินก็เข้าแถวตามฉันมา

เจนน่าซึ่งซ่อนอยู่ใกล้ชายป่าก็ตะโกนออกมา

“ระวังหลัง!”

"ได้แล้ว!"

ดูเหมือนว่าทุกอย่างพร้อมแล้ว

ก่อนจะถึงป่า ฉันก็หมอบลงกับพื้นโดยกดท้องแนบเป็นแนวราบนาบกับพื้น

หมาป่าและก็อบลินยี่สิบตัวพุ่งเข้ามาข้างหลังฉัน

ในยามนั้นเอง

【จงลุกโชน!】

เช่นเดียวกับพายุที่โหมกระหน่ำ เปลวไฟปะทุออกมาจากแนวต้นไม้ กลืนกินขอบเขตการมองเห็นของฉัน ไฟนรกที่ลุกโชนกลืนกินเหล่าก็อบลินไรเดอร์ที่พุ่งเข้ามาโดยไม่เหลือผู้รอดชีวิตเลย

“ดูเหมือนว่าจะยังไม่จบ!”

ฉันรีบเคลื่อนออกจากระยะเปลวไฟโดยตั้งท่าตั้งรับ

ความรู้สึกร้อนผ่าววิ่งผ่านหลังของฉันราวกับว่ามันถูกน้ำร้อนลวก

【อิกไนท์!】

บูม! บูม! บูม!

ด้วยเสียงระเบิดดังกึกก้อง คลื่นกระแทกก็พัดผ่านบริเวณนั้น เปลวไฟที่กลืนกินฝูงก็อบลินก็ระเบิดพร้อมกัน ศพก็อบลินที่ไหม้เกรียมทะยานสูงขึ้นไปบนท้องฟ้าเพราะแรงระเบิด

【จงมอดไหม้!】

เสาเพลิงสูงตระหง่านยิงมาจากพื้นดิน สูงถึงหลายเมตร เสาที่ลุกเป็นไฟหมุนวนด้วยกระแสอันทรงพลังหมุนตัวเหมือนพายุเฮอริเคน พัดพาร่างที่ลุกไหม้ไปทุกทิศทาง

“….”

[เคลียร์ด่านแล้ว!]

[รางวัล – 20,000 ทอง แร่เหล็ก (B) x 3 หนังหมาป่า x 5]

[ฮีโร่ยอดเยี่ยม – ‘ออลก้า (★★★)’]

['อารอน (★)' 'ออลก้า (★★★)' ได้รับการเลื่อนขั้นแล้ว!]

เรากลับมาผ่านรอยแยก

อารอนพึมพำด้วยเสียงสับสน

“นั่นมันอะไรกัน…”

ก็อบลินไรเดอร์มากกว่า 20 ตัวถูกกวาดล้างด้วยคาถาเดียว

“นั่นน่าทึ่งมาก!”

“ฮิฮิฮิ! นี่แหละคือพลังแห่งไฟที่แท้จริง! ฉันไม่ได้บอกไปแล้วเหรอ? ฉันบอกว่านายจะต้องประหลาดใจเมื่อได้เห็นเวทมนตร์ของฉัน! ฉันชื่อออลก้า แม่มดแห่งราชวงศ์รีวัล ณ แม่น้ำบาโรนี่…”

ออลก้าที่หัวเราะอย่างมั่นใจ จู่ๆ ก็ทรุดตัวลงกับพื้น

“เอ่อ พี่สาว?”

“คงใช้พลังเยอะแหละ”

ในระหว่างการร่ายมนตร์เป็นเวลา 1 นาที เธอไม่สามารถทำอะไรได้เลย และสมาชิกปาร์ตี้ก็ต้องปกป้องเธอโดยไม่มีเงื่อนไข เธอไม่สามารถใช้เวทย์มนตร์สนับสนุนได้ และความแข็งแกร่งกับความว่องไวของเธอล้วนต่ำกว่าพวกฮีโร่ 1 ดาว

ตอนเป็นนายท่าน ฉันเคยอัญเชิญและใช้นักเวทย์มานับไม่ถ้วนมาก่อน แต่นี่เป็นประเภทที่หายากที่ฉันแทบจะไม่เคยเห็น ทว่าถึงแม้ฉันจะไม่เคยเห็น ก็ใช่ว่ามันจะไม่มี

หากให้ฉันเปรียบเทียบเธอกับรถถัง มันก็เหมือนกับรถถังที่ไม่มีล้อและเอาเกราะออก มีแค่ปืนไว้ยิงอย่างเดียว

“แต่ดูจากพลังของเธอนั้น เธอก็ทรงพลังมาก”

ดูเหมือนว่าเราจะไม่ต้องเป็นตัวหลักของปาร์ตี้อีกแล้ว

ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด