บทที่ 108 โรชิ
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 108 โรชิ
"อาจารย์โรชิ?"
นาตาชาพึมพำพลางมองไปทางประตูโรงฝึกศิลปะการต่อสู้
เธอเห็นชายชราหัวล้านสวมเสื้อฮาวาย มีคิ้วกับเคราขาวเหมือนหิมะ และสวมแว่นกันแดด เขาพูดกับยิปมันโดยไขว้แขนไว้ที่หน้าอก
"ทำไมท่านถึงมาอยู่ในนิวยอร์คได้?" ยิปมันวางมือลง ก้าวไปข้างหน้าและถามอาจารย์โรชิที่ปรากฏตัวยังประตูทางเข้าด้วยความเคารพ
"ก็ฉันได้รับข้อความที่เธอส่งมายังเผิงไหล จึงรู้สึกว่าจำเป็นต้องมาดูที่นี่ว่ามีสิ่งใดเกิดขึ้นบ้าง อาจารย์โรชิพยักหน้าเบาๆ ดูคล้ายกับผู้อาวุโสเป็นอย่างยิ่ง
นาตาชาสังเกตเห็นว่าเมื่อชายชราผู้นี้ที่ชื่ออาจารย์โรชิปรากฏตัวออกมา ท่าทีของยิปมันก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด จากสีหน้าที่จริงจังก่อนหน้านี้ของเขากลับกลายเป็นผ่อนคลายมากขึ้น เธอเห็นเขาพยักหน้าพลางพูดว่า “ในเมื่ออาจารย์โรชิอยู่ที่นี่ ผมก็คงโล่งใจได้แล้ว”
“ไม่ต้องห่วง ฉันจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยแล้ว”
อาจารย์โรชิตอบพร้อมรอยยิ้มบางเบาและสีหน้าเฉยเมย จากนั้นเขาก็กวาดสายตาไปทั่วโรงฝึกศิลปะการต่อสู้และสังเกตเห็นนาตาชาที่งดงามยิ่ง
“งั้นอาจารย์โรชิก็...”
ในขณะที่นาตาชายังคงคิดอยู่ว่าทำไมชายชราคนนี้ถึงปรากฏตัวขึ้นที่นี่ ทันใดนั้นเธอก็เห็นร่างของอาจารย์โรชิสั่นไหวอยู่ครู่หนึ่งหายไปจากประตู วินาทีต่อมา เขาก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งข้างๆ เธอ
"...?!"
[คะแนนชื่อเสียงจากนาตาชา โรมานอฟฟ์ +200]
เมื่อเห็นร่างที่ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน สีหน้าของนาตาชาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอยกมือขึ้นป้องกันโดยไม่รู้ตัว ด้วยความที่เป็นสายลับ การที่ถูกเข้าใกล้โดยไม่รู้ตัวถือว่าเป็นสิ่งที่ไม่ควรพลาดโดยเด็ดขาด ในระยะนี้ เธอไม่สามารถโต้กลับได้เลย
แต่โชคดีที่อีกฝ่ายดูจะไม่มีแผนทำอะไร
เมื่อเงยหน้าขึ้นพร้อมกับยกแว่นกันแดดบนใบหน้าของเขา อาจารย์โรชิก็มองไปที่แบล็ควิโดว์ผู้มีเรือนร่างโค้งมนตรงหน้าเขาเป็นเวลานาน ก่อนที่จะหันศีรษะไปทางยิปมันและถามว่า "ยิปมัน ผู้หญิงที่งดงามคนนี้คือใครกันเหรอ? รีบแนะนำให้ฉันรู้จักทีสิ!"
เมื่อสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวของอาจารย์โรชิ ยิปมันก็ดูรู้สึกกระอักกระอวนเล็กน้อย เขาได้แต่ตบหน้าผากของตนและกล่าวว่า"อาจารย์โรชิ ท่านเอาอีกแล้วนะครับ"
ยิปมันถึงกับพูดไม่ออกไปชั่วขณะ ก่อนจะไปว่า "นี่คือนาตาชา เป็นเจ้าหน้าที่จากกองงานยุทธวิธีจัดระเบียบกำลังพิเศษแห่งมาตุภูมิ"
เมื่อพูดถึงตัวตนของเธอ ยิปมันก็จงใจใช้น้ำเสียงของเขาเพื่อพยายามเตือนอาจารย์โรชิถึงบางสิ่งบางอย่าง
คำใบ้เล็กๆ น้อยๆ ของยิปมันย่อมหนีไม่พ้นหูของนาตาชา เธอหันหน้าไปมองยิปมันด้านหลังแล้วหันกลับมามองอาจารย์โรชิที่อยู่ข้างๆ เธอ เมื่อรู้สึกถึงสายตาที่จ้องมองผ่านแว่นกันแดด เธอก็ยิ้มให้อาจารย์โรชิอย่างสดใสและม้วนปรอยผมของเธอ "เรียกสั้นๆ ว่าองค์กรชีลด์ค่ะ ว่าแต่ท่านก็มาจากเผิงไหลเหรอคะ?"
“แม่นแล้วแม่หนู” เพื่อตอบคำถามของนาตาชา อาจารย์โรชิพยักหน้าและไม่ลังเลเลยที่จะตอบกลับไป
“คือว่าท่านช่วยเล่าเรื่องเผิงไหลให้ฉันฟังหน่อได้ไหมคะ?”
"อาจารย์โรชิ?"
เมื่อได้ยินคำซักถามจากนาตาชา ยิปมันก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและตะโกนร้องเตือน
ในทางกลับกัน สีหน้าของอาจารย์โรชิกลับดูลังเลอยู่ชั่วขณะ "เพิ่มเติมเหรอ?"
เมื่อสังเกตเห็นความลังเลบนใบหน้าของเขา นาตาชาก็ยิ้มเล็กน้อย เธอทำเหมือนกำลังยืดเสื้อผ้าและ 'เผลอ' ดึงซิปชุดสูทแมวของเธอลงเล็กน้อย เนินเขากว้างใหญ่ได้ถูกเปิดเผยเล็กน้อย "ฉันหวังว่าท่านจะช่วยฉันได้นะคะ บางทีเราอาจจะไปทานอาหารเย็นด้วยกันสักมื้อ? เหมือนกับ...เดทดีไหมคะ?"
"เดท!"
เมื่อได้ยินคำพูดของนาตาชา โรชิก็รีบปิดจมูกและใบหน้าของเขาทันที ในขณะเดียวกัน ดวงตาของเขายังคงจ้องมองไปที่หน้าอกของนาตาชาโดยไม่ขยับเขยื้อน เขาพูดด้วยน้ำเสียงอู้อี้ “จริงเหรอ? เธอจะไปเดทกับฉันจริงๆ เหรอถ้าฉันบอกเธอเรื่องเผิงไหล?”
“แน่นอนค่ะ” นาตาชาเหลือบมองไปที่ยิปมันที่อยู่ด้านข้างด้วยรอยยิ้มที่มั่นใจบนใบหน้าของเธอ
"ได้เลย! จริงๆ แล้วเผิงไหล..
"อาจารย์โรชิ!!"
เมื่อเห็นว่าบุคลิกหื่นกามของโรชิเกือบจะต้องเผลอพูดออกไป ไรอันที่แสดงเป็นโรชิก็รีบสั่งให้ร่างแยกยิปมันมาหยุดตัวเขาทันที
อย่าเข้าใจผิดไป แค่ไรอันมีร่างแยกอยู่จำกัดก็เท่านั้นเอง
ดังนั้นครั้งนี้ไรอันจึต้องลงไปบนเวทีด้วยตัวเอง เขารับบทเป็นปรมาจารย์โรชิจากเผิงไหลด้วยการ์ด [เทพเมฆาอัคคี] ที่ถูกสุ่มออกมาก่อนหน้านี้ เพราะการ์ด [อาจารย์โรชิ] มันมีข้อจำกัดอยู่
“ยิปมัน เธอยังเป็นคนระเบียบเช่นเคยนะ รู้ไหมว่ามันยากแค่ไหนที่จะได้เดทตอนอายุเท่าฉัน?” หลังจากแสร้งดุร่างแยก ไรอันก็หันหน้าไปทางนาตาชาด้วยสีหน้าไม่เต็มใจ ก่อนที่เขาจะถูกยิปมันที่ยืนอยู่ด้านข้างดึงออกไป
“เป็นอะไรไป เจ้าหน้าที่โรมานอฟฟ์?”
ภายในโรงเรียนศิลปะการต่อสู้ ในขณะที่นาตาชากำลังมองดูยิปมันและโรชิถอยไปที่ปลายสุดของห้องโถงไกลออกไป เสียงของฟิวรี่ก็ดังขึ้นมาในหูของเธอ
“มีคนมาที่โรงฝึกศิลปะการต่อสู้ ดูจากวิธีที่ยิปมันเรียกเขา อีกฝ่ายน่าจะเป็นคนสำคัญในเผิงไหลค่ะ” ขณะที่ยิ้มออกมา นาตาชาก็รายงานให้ฟิวรี่ทราบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
"คนใหม่เหรอ?" เพราะเขาเชื่อมต่อกับเธอผ่านหูฟังเท่านั้น ฟิวรี่จึงมองไม่เห็นร่างของอาจารย์โรชิที่ว่า ผู้อำนวยการคนนี้จึงอดไม่ได้ที่จะถามว่า "เขาหน้าตาเป็นยังไง?"
"ชายชรา หัวล้าน เคราขาว สวมเสื้อฮาวายและแว่นกันแดด" เมื่ออธิบายถึงลักษณะของอาจารย์โรชิอย่างถี่ถ้วน นาตาชาก็ลังเลจากนั้นจึงกล่าวเสริมว่า "ฉันคิดว่าเขาค่อนข้าง...เป็นพวกโรคจิต"
“พวกโรคจิต?”
อีกด้านหนึ่งของหูฟัง ฟิวรี่ดูตกตะลึงเล็กน้อย เขาแทบจะเชื่อมโยงตาแก่วิตถารกับเผิงไหลอันแสนลึกลับไม่ได้ด้วยซ้ำ
แต่ในอีกด้านหนึ่ง นาตาชาผู้ซึ่งอยู่ในโรงฝึกศิลปะการต่อสู้ได้ตอบด้วยน้ำเสียงที่มั่นใจผิดปกติ "ค่ะ ตั้งแต่ตอนที่เขาปรากฏตัวในโรงฝึกศิลปะการต่อสู้ ดวงตาของเขายังคงมองมาแต่ที่ฉัน ฉันลองทดสอบดูหน่อยแล้ว ฉันค่อนข้างมั่นใจว่าเขาแพ้ทางผู้หญิง"
"ฉันคิดว่าเราสามารถใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้ได้" ในอีกด้านหนึ่ง ใบหน้าของฟิวรี่แปลกไปอย่างมาก แต่เขาก็ได้กลับไปสงบเช่นเดิมเหมือนเป็นผู้อำนวยการองค์กรชีลด์ที่ชำนาญการ
"เจ้าหน้าที่โรมานอฟ เราต้องการข้อมูลเพิ่มเติมของเผิงไหล"
“ทราบแล้วค่ะ”
ในโรงฝึกศิลปะการต่อสู้ นาตาชาพยักหน้าในขณะที่ยกมือของเธอและแตะหูฟังตรงใบหูเพื่อยุติการสื่อสารกับฟิวรี่
เมื่อเธอเห็นสายตาของอาจารย์โรชิจากอีกด้านหนึ่ง เธอก็เม้มปากทันทีด้วยท่าทางอันแสนยั่วยวนให้กับเขา
หนึ่งในทักษะของเธอที่ทำให้กลายเป็นสายลับอันดับหนึ่งขององค์กรชีลด์คือการแสดง
