1160 - ปรากฏตัวออกมาทั้งหมด 

1160 - ปรากฏตัวออกมาทั้งหมด

“เฟิงเสิ่นปั่ง”

ส่องประกายด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์อันเหลือล้น แสงสีทองของมันสาดส่องออกไปทุกทิศทาง ว่ากันว่าสมบัติชิ้นนี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อปราบปรามผู้อมตะที่แท้จริง

อย่างไรก็ตามในโลกใบนี้ไม่มีผู้อมตะอีกต่อไป ดังนั้นมันจึงถูกใช้เพื่อปิดผนึกเทพในโลกอำพรางสวรรค์โดยเฉพาะ และนั่นทำให้ชื่อของมันถูกเรียกว่าคัมภีร์สถาปนาเทพ!

แม้ว่านี่จะไม่ใช่สมบัติที่มีพลังการโจมตีรุนแรงเหมือนอาวุธเต๋าสุดขั้ว แต่การใช้งานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการปิดผนึก ดังนั้นพลังของมันจึงไม่แตกต่างอะไรจากการลงมืออย่างสุดกำลังของจักรพรรดิอู่ซือ

และนี่จึงเป็นการดำรงอยู่ของสมบัติที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก พลังอำนาจของมันเพียงพอที่จะต่อสู้กับผู้อมตะที่แท้จริงด้วยซ้ำ  หากมันไม่มีอำนาจขนาดนี้มันคงไม่มีทางปิดผนึกสิ่งมีชีวิตอมตะผู้ทรงพลังไว้ในหน้าผาศักดิ์สิทธิ์ได้นานนับแสนปีอย่างแน่นอน

อาวุธวิเศษของจักรพรรดิอู่ซือบินข้ามขอบฟ้าและสังหารราชาบรรพชนอย่างต่อเนื่อง ด้วยการฟาดฟันเพียงไม่กี่ครั้งสิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่อยู่ต่ำกว่าขอบเขตจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ล้วนกลายเป็นฝุ่นละอองที่กระจายไปทั่วท้องฟ้า

การปรากฏตัวของเฟิงเสินปั่งย่อมเทียบได้กับการประกาศว่าจักรพรรดิอู่ซือผู้ยิ่งใหญ่ยังคงมีชีวิตอยู่มาจนถึงปัจจุบัน

“อ่า…”

เสียงกรีดร้องครั้งสุดท้ายดังขึ้นและสายฟ้าสีทองที่สาดส่องออกไปทุกทิศทางก็กลับมาสงบนิ่งอีกครั้ง คัมภีร์สถาปนาเทพลอยอยู่กลางท้องฟ้าเหนือทะเลสาบหยก พลังอำนาจของมันปราบปรามสิ่งมีชีวิตโบราณจนไม่มีใครกล้าลุกขึ้นยืน

สมาชิกเผ่าโบราณทุกคนต่างหวาดกลัว ความกดดันที่ได้รับจากคัมภีร์สถาปนาเทพนั้นเป็นเหมือนใบมีดประหารที่พร้อมจะสับลงมาที่ลำคอของพวกเขาได้ตลอดเวลา

ราชาบรรพชนของเผ่าพันธุ์โบราณทั้งหมดถูกปราบปรามและทุกคนต่างคุกเข่าลงบนพื้นด้วยความหวาดกลัวอย่างยิ่ง

ภายใต้อำนาจของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ไม่มีสิ่งใดต้านทานได้ ผู้บ่มเพาะเผ่าพันธุ์มนุษย์ต่างตะโกนด้วยความตื่นเต้นเนื่องจากความอัดอั้นตันใจที่สะสมมานานหลายปีได้ถูกชะล้างออกไปหมดแล้ว

บนระเบียงตงเทียน มีเพียงราชาสวรรค์เจียงไท่ซูเท่านั้นที่ยังคงยืนหยัดด้วยความโดดเด่น สำหรับราชาบรรพชนคนอื่นๆ ไม่มีใครกล้าขยับตัวด้วยซ้ำ

“ความอัปยศที่บรรพชนของพวกเราได้รับถูกชำระล้างแล้วในวันนี้!”

ราชาสวรรค์เจียงตะโกนเสียงดัง จากนั้นเขาก็หันหน้าไปทางราชาบรรพชนที่กำลังคุกเข่าอยู่บนพื้น เฟิงเสิ่นปั่งแขวนอยู่ในอากาศด้วยความศักดิ์สิทธิ์อย่างน่าเหลือเชื่อ พลังอำนาจนี้ไม่มีผู้ใดกล้าต้านทาน

“พลังอำนาจนี้ให้ความรู้สึกคล้ายกันกับตอนที่ข้าเข้าเฝ้าจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์โต้วจ้าน นี่คือพลังของจักรพรรดิที่ไม่มีใครสามารถลอกเลียนได้!”

ราชาบรรพชนที่แก่ชราคนหนึ่งคุกเข่าอยู่บนพื้น ร่างกายของเขาสั่นสะท้านและมีเม็ดเหงื่อปกคลุมทั่วใบหน้า

“ความเจริญรุ่งเรืองในอดีตไม่ได้หมายถึงความรุ่งโรจน์ชั่วนิรันดร์ ต่อให้มีเผ่าพันธุ์โบราณมากมายนับไม่ถ้วนตื่นขึ้นมาอีกครั้ง จักรพรรดิของเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็จะฟื้นคืนชีพขึ้นมาเพื่อปราบปรามพวกเจ้าเช่นกัน!”

คำพูดของราชาศักดิ์สิทธิ์เจียงเต็มไปด้วยเด็ดขาด เมื่อคำพูดนี้จบลงเขาก็ประสานมือแสดงความเคารพต่อคัมภีร์สถาปนาเทพอย่างนอบน้อม

ในระยะไกลผู้บ่มเพาะเผ่าพันธุ์มนุษย์มีความตื่นเต้นอย่างถึงที่สุด พวกเขาโห่ร้องเสียงดังก่อนจะคุกเข่าเพื่อแสดงความเคารพต่อคัมภีร์สถาปนาเทพอีกครั้ง

“ครืน”

เฟิงเสิ่นปั่งดูเหมือนจะตอบสนองคำพูดของราชาสวรรค์ มันเริ่มขยับตัวไปมาพร้อมกับปลดปล่อยพลังศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่สิ้นสุดให้สาดส่องขึ้นไปบนท้องฟ้า

จากนั้นแสงศักดิ์สิทธิ์ก็ควบแน่นเป็นใบหน้าที่มีลักษณะคลุมเครือถูกปกคลุมด้วยสีทอง ใบหน้านั้นจ้องมองราชาสวรรค์เจียงและพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นใบหน้าสีทองของจักรพรรดิอู่ซือก็เลือนหายไปในความว่างเปล่า

“จักรพรรดิอู่ซือจงเจริญ!”

ผู้บ่มเพาะเผ่าพันธุ์มนุษย์นับแสนคนที่คุกเข่าอยู่บนพื้นต่างโห่ร้องเสียงดัง

ในระยะไกลเย่ฟ่านรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เขาไม่รู้ว่าเฟิงเสิ่นปั่งจะสามารถเคลื่อนไหวแบบนี้ได้อีกกี่ครั้ง แต่เห็นได้ชัดว่าพลังของราชาสวรรค์เจียงเพียงคนเดียวไม่มีทางทำสิ่งนี้ให้เกิดขึ้นได้อย่างแน่นอน

“สิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?”

เหล่าราชาบรรพชนล้วนตื่นตระหนกต่อสิ่งที่เกิดขึ้น พวกเขาไม่มีทางเชื่อว่าจักรพรรดิอู่ซือยังมีชีวิตอยู่ แต่นั่นไม่สำคัญอีกต่อไป เพราะพลังที่มนุษย์แสดงออกมานั้นเพียงพอที่จะบดขยี้พวกเขาให้ตายได้อย่างง่ายดาย

และมันเป็นสิ่งยืนยันแล้วว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์สามารถยืนอยู่ในระดับเดียวกันกับพวกเขาได้โดยไม่เป็นรอง

“มันเกิดเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร ราชาล่มสวรรค์ผู้แข็งแกร่งถูกฆ่าตายแบบนั้น แต่ราชาสวรรค์เผ่าพันธุ์มนุษย์กลับยังมีชีวิตอยู่?”

ท่ามกลางฝูงชนของเผ่าพันธุ์โบราณ เทียนหวงจื่อกระซิบด้วยความโกรธ การปรากฏขึ้นของเฟิงเสิ่นปั่งเป็นเหมือนกับการตบหน้าเขาเป็นครั้งที่สาม

“มันจะต้องเกิดขึ้นเพราะ…”

“หุบปาก!”

แต่ก่อนที่เขาจะมีโอกาสพูดอะไรมากกว่านั้น หยวนกู่ซึ่งคุกเข่าอยู่ด้านข้างตะโกนขึ้นอย่างเร่งร้อน “ข้าคิดว่าตอนนี้องค์ชายไม่ควรพูดอะไรจะดีกว่า!”

สีหน้าของเทียนหวงจื่อและคนของเขาบิดเบี้ยวไปโดยสิ้นเชิง แม้ว่าพวกเขาจะเป็นพันธมิตรกัน แต่การที่หยวนกู่ตะคอกเพื่อให้เขาหยุดพูดเช่นนี้มันก็ทำให้เขาเกิดความไม่พอใจเป็นอย่างมาก

เมื่อเห็นท่าทางของอีกฝ่ายหยวนกู่ก็ถอนหายใจเบาๆ และกล่าวว่า

“องค์ชายอย่าเข้าใจผิด ที่ข้าพูดเช่นนั้นก็เพราะเห็นแก่ความปลอดภัยของเจ้า” พูดจบดวงตาของเขาก็กวาดมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความหวาดกลัวอย่างยิ่ง

เมื่อได้ยินคำพูดนี้สีหน้าของเทียนหวงจื่อก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัวเช่นกัน

“ข้าเข้าใจแล้ว เป็นข้าใจร้อนเกินไปจริงๆ”

เทียนหวงจื่อเป็นถึงทายาทของสิ่งมีชีวิตอมตะที่แท้จริงเขาย่อมไม่ใช่คนปัญญาอ่อน เพียงแต่ก่อนหน้านี้เขาเกิดความโกรธแค้นมากเกินไปจนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้

“ไม่รู้ว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์ควบคุมคัมภีร์สถาปนาเทพเล่มนี้ได้อย่างไร แต่ข้าไม่เชื่อว่าจักรพรรดิอู่ซือจะยังมีชีวิตอยู่…” บนระเบียงตงเทียน ราชาบรรพชนคนหนึ่งกระซิบกับตัวเองเบาๆ

“ปุ๊”

โดยไม่มีเสียงเตือนใดๆ เฟิงเสิ่นปั่งปลดปล่อยสายฟ้าสีทองออกมาอีกครั้งและทำลายร่างของเขาให้กลายเป็นเถ้าถ่านอย่างง่ายดาย

“อย่าบังอาจตั้งคำถามกับพลังของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่!”

เมื่อเห็นฉากนี้เหล่าผู้บ่มเพาะจากเผ่าพันธุ์มนุษย์ต่างก็ตะโกนเสียงดังด้วยความตื่นเต้น

“พวกเจ้ากล้าใช้อาวุธเต๋าสุดขั้วสังหารราชาบรรพชนของพวกเราอย่างนั้นหรือ? อาวุธเต๋าสุดขั้วเราก็มีเช่นกัน!”

ในเทือกเขาโบราณที่อยู่ห่างไกล ราชาบรรพชนคนหนึ่งคำรามด้วยความโกรธ จากนั้นเขาก็ควบคุมอาวุธเต๋าสุดขั้วที่อยู่ในมือให้โจมตีเฟิงเสิ่นปั่งทันที

“ปัง!”

สวรรค์และพิภพเกิดความปั่นป่วนอย่างยิ่ง คลื่นพลังอันน่าสะพรึงกลัวกวาดเข้าหาทะเลสาบหยกและดินแดนภาคเหนือทั้งหมดถูกกำหนดให้ต้องพังทลาย

ภายใต้อำนาจของอาวุธเต๋าสุดขั้วสองชิ้นต่อให้ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกจะมีอาวุธเต๋าสุดขั้วของจักรพรรดินีตะวันตกปกป้องอยู่ มันก็ไม่มีทางต้านทานการโจมตีอันน่าสะพรึงกลัวนี้ได้!

“ในเมื่อพวกเจ้ารนหาที่ตาย ข้าก็ไม่มีความจำเป็นต้องแสดงความเมตตาอีกต่อไป” ราชาสวรรค์เจียงคำรามเสียงดัง จากนั้นแสงสีแดงเลือดก็สาดส่องออกมาจากร่างของเขา

“กรี๊ดดด!”

ในเวลาเดียวกัน เตาศักดิ์สิทธิ์ที่มีความสูงหลายพันวาได้พุ่งออกมาจากร่างกายของราชาสวรรค์เจียง การปรากฏตัวของมันมาพร้อมกับเสียงกรีดร้องที่ไม่สิ้นสุดของราชาหงส์เพลิงและทำให้สวรรค์พิภพสั่นไหวอย่างรุนแรง

เตาเทพสุริยัน! อาวุธของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่เหิงอวี้ยังคงถูกเก็บรักษาไว้โดยราชาสวรรค์เจียงไท่ซู

ขณะเดียวกันเจดีย์น้ำตาเซียนก็ผลิบานด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์สีเขียวที่กวาดไปทั่วท้องฟ้า ม่านแสงที่แข็งแกร่งได้ครอบคลุมลงมาจากด้านบนและปิดกั้นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกออกจากโลกภายนอกโดยสิ้นเชิง

“บูม”

จากอีกทางหนึ่งกระจกสีเงินสดใสได้พุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าพร้อมกับปลดปล่อยแสงศักดิ์สิทธิ์ให้ปะทะกับพลังทำลายล้างของอาวุธเต๋าสุดขั้วทั้งสองชิ้นโดยไม่มีความหวั่นเกรงแม้แต่น้อย!

อาวุธของจักรพรรดิแห่งความว่างเปล่าแห่งตระกูลจี้ก็ปรากฏตัวขึ้น กระจกโบราณนี้มีอำนาจของเต๋าแห่งกาลเวลาที่สามารถลบล้างทุกสิ่งในโลกให้หายไปในความว่างเปล่าได้

อาวุธเต๋าสุดขั้วสามชิ้นเคลื่อนตัวขึ้นสู่ท้องฟ้าเหนือทะเลสาบหยก พวกมันเผชิญหน้ากับอาวุธเต๋าสุดขั้วของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์แห่งเผ่าพันธุ์โบราณด้วยพลังที่ทัดเทียมกัน

……