บทที่ 103 การต่อสู้อันแสนโกลาหล
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 103 การต่อสู้อันแสนโกลาหล
ณ สตาร์กอินดัสตรีส์
ด้วยฐานะเลขานุการ เปปเปอร์จึงแอบเข้าไปในห้องทำงานของโอบาดีห์ได้สำเร็จ หยิบชิปล็อคที่โทนี่ให้เธอออกมาและสอดเข้าไปในคอมพิวเตอร์
เมื่อชิปทำงานข้อมูลในคอมพิวเตอร์ก็เริ่มถูกถอดรหัส เปปเปอร์ค้นพบข้อมูลจำนวนมากในนั้น ไม่เพียงแต่เกี่ยวกับการขายอาวุธส่วนตัวของโอบาดีห์เท่านั้น แต่ยังรวมถึงหลักฐานสำคัญอื่นๆ ด้วย จากการถอดรหัสโฟลเดอร์ เปปเปอร์พบว่าโอบาดีห์กำลังทำงานในโครงการวิจัยและพัฒนาลับในภาคที่ 16 ของโรงงานสตาร์คและผลิตภัณฑ์ของโครงการนี้คือชุดเกราะรบเหล็ก
เปปเปอร์มองไปที่ชุดเกราะที่ปรากฏในพิมพ์เขียวและขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว
ชุดเกราะที่แสดงในข้อมูลมีความคล้ายคลึงกับที่เธอเห็นในบ้านของโทนี่ก่อนหน้านี้มาก แต่มันมีขนาดใหญ่กว่า ราวกับว่ามันเป็นชุดเกราะต่อสู้เหล็กที่รุ่นใหญ่และหนากว่า
หลังจากนั้นเปปเปอร์ก็พบหลักฐานที่สำคัญเพิ่มเติมในไฟล์คอมพิวเตอร์
วีดิทัศน์หลักฐานความร่วมมือส่วนตัวระหว่างโอบาดีห์กับกลุ่มติดอาวุธอัฟกานิสถานที่ลักพาตัวโทนี่
"โอ้ พระเจ้า!"
เปปเปอร์พึมพำในใจ รีบเปิดระบบคอมพิวเตอร์และถ่ายโอนเนื้อหาทั้งหมดไปยังชิป
ทว่าในขณะนั้นเอง เสียงของโอบาดีห์ก็มาจากนอกประตู
"ไง จะยังไงดีล่ะทีนี้?"
"ผมรู้นะว่าคุณต้องอะไรบ้างในนั้น เปปเปอร์ แหม โทนี่คงจะต้องขอแต่ของดีๆ ตลอดเลยใช่ไหม?" โอบาดีห์หยิบสุราของเขาขึ้นมาและเปิดขวด
เปปเปอร์ตกใจกับมากกับการมาถึงอย่างกะทันหันของโอบาดีห์ รอยยิ้มที่ฝืนใจปรากฏบนใบหน้าของเธอ เธอแอบหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาหน้าคอมพิวเตอร์ เพื่อปิดชิปและเปลี่ยนหน้าจออย่างระมัดระวัง เพื่อให้มันแสดงหน้าจอพักเอาไว้
"ผมดีใจมากๆ...เลยตอนที่เขากลับมา เหมือนเขาฟื้นจากความตาย..." โอบาดีห์พูดขณะเดินเข้าไปหาเปเปอร์พร้อมกับแก้วเบอร์เบิน
ในอดีต เปปเปอร์อาจรู้สึกสะเทือนใจกับคำพูดของโอบาดีห์ แต่หลังจากพบว่าเขาเป็นผู้บงการที่อยู่เบื้องหลังการลักพาตัวโทนี่ไป เปปเปอร์ก็ไม่รู้สึกอะไรเลยนอกจากความกลัวอย่างสุดใจ
"แต่ตอนนี้รู้แล้ว...ว่าโทนี่ไม่ได้กลับมาเป็นเหมือนแต่ก่อน เขาทิ้งส่วนหนึ่งของตัวเองไว้ในถ้ำนั้น มันทำให้ผมใจสลาย"
"ก็ โทนี่เป็นคนที่ค่อนข้างซับซ้อน เขาคงผ่านอะไรมามากมาย"
"คุณเป็นผู้หญิงที่หายากมาก เปปเปอร์ โทนี่ไม่รู้เลยว่าเขาโชคดีแค่ไหน"
“ขอบคุณค่ะ ขอบคุณ”
ด้วยสนทนากับโอบาดีห์ เปปเปอร์ก็ประสบความสำเร็จในการยื้อเวลาให้เพียงพอสำหรับชิปที่จะทำการคัดลอกให้เสร็จสิ้น
จากนั้นเปปเปอร์ก็ปิดชิปอย่างรวดเร็วพร้อมกับหยิบหนังสือพิมพ์ ลุกขึ้นและออกจากที่นั่งไป
"ฉันขอตัวกลับดีกว่า"
"นั่นหนังสือพิมพ์วันนี้หรือเปล่า?" ทันใดนั้น โอบาดีห์ก็พูดขึ้นและถามเปปเปอร์ที่กำลังจะเดินออกจากประตูไป
“ค่ะ” เมื่อหยุดลง สีหน้าของเปปเปอร์ก็ดูกังวลเล็กน้อย
"ขอได้ไหม?" ขณะที่เขาพูด โอบาดีห์ก็ก้าวไปข้างหน้าและเอื้อมมือไปหยิบหนังสือพิมพ์
"เชิญเลยค่ะ"
เป็ปเปอร์ยกมือขึ้นและส่งหนังสือพิมพ์ในมือของเธอให้โอบาดีห์ ถือโอกาสซุกชิปไว้ในฝ่ามือของเธอ
"พอดีผมติดละครน่ะ"
"โอเคค่ะ"
เปปเปอร์แสร้งทำเป็นสงบและบอกลาโอบาดีห์ ก่อนจะหันลงไปมองชิปในมือของเธอพร้อมกับยกฝีเท้าขึ้นและวิ่งลงไปข้างล่าง
ในทางกลับกัน โอบาดีห์ตรวจสอบกระดาษและโยนมันทิ้งไป เขาเดินกลับไปที่โต๊ะทำงานและเปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์ขึ้นมา เขาพบคำใหญ่สองคำบนหน้าจอที่เขียนว่าดาวน์โหลดเสร็จแล้ว
"เวรแล้ว!"
เมื่อเห็นเช่นนั้น ใบหน้าของโอบาดีห์ก็เปลี่ยนไป เขารีบหันหลังกลับและมุ่งหน้าไปที่ห้องลิฟต์เพื่อไล่ตาม
เมื่อมาถึงชั้นล่าง เปปเปอร์ก็เห็นเจ้าหน้าที่เคยคุยกับเธอก่อนหน้านี้กำลังนั่งอยู่ตรงนั้น
"คุณพอต? เรามีนัดกัน ลืมไปแล้วเหรอครับ?" เจ้าหน้าที่โคลสันถามขณะที่เขาสังเกตเห็นว่าเปปเปอร์กำลังเดินลงบันไดอย่างเร่งรีบ
"มาเลย ตอนนี้เลย!" เดินตามฉันมา"
"ตอนนี้เลยเหรอครับ?"
"ใช่ เดินตามฉันมา" เมื่อมองย้อนกลับไป เธอก็เหลือบมองโอบาดีห์ที่ยืนอยู่ตรงทางเดินบนชั้นสอง เปปเปอร์พูดอย่างตื่นตระหนก "นี่จะเป็นนัดครั้งประวัติศาสตร์ ไปสำนักงานของคุณเถอะ"
...
แม้ว่าเปปเปอร์จะค้นพบความลับของโอบาดีห์ได้สำเร็จและบันทึกผ่านชิป ทั้งยังได้รับความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่โคลสัน แต่ก็เห็นได้ชัดว่ามันสายเกินไปแล้ว
โอบาดีห์ได้แกนพลังงานมาจากหน้าอกของโทนี่ได้สำเร็จและกำลังสวมชุดไอรอนมองเกอร์
"เปปเปอร์"
นอกโรงงานของสตาร์ค ด้วยความช่วยเหลือจากพรสวรรค์ของเปปเปอร์ เครื่องปฏิกรณ์อาร์คจิ๋วเครื่องแรกของโทนี่ก็กำลังเร่งความเร็วด้วยตัวมันเองในชุดเกราะเหล็กของเขาเอง
“โทนี่ คุณเป็นอะไรไหม?” หลังจากหนีออกมาจากโรงงานแล้ว เปปเปอร์ก็ทำหน้างุนงงขณะที่เธอคุยกับโทนี่ทางโทรศัพท์ "โอบาดีห์บ้าไปแล้ว! เขา.."
"ผมรู้ เปปเปอร์ ฟังผมนะ คุณควรจะรีบหนีออกไปจากที่นั่น!"
กลางอากาศ โทนี่ตะโกนเรียกเปปเปอร์ที่อยู่อีกฟากหนึ่งในขณะที่บินไปยังตำแหน่งของเธออย่างรวดเร็ว
แต่เห็นได้ชัดว่าการเตือนของเขามาช้าไปหน่อย
ด้วยเสียงคำรามขนาดใหญ่และเสียงกรวดแตก โอบาดีห์ไอรอนมองเกอร์ต่อยออกมาจากห้องใต้ดิน
“คิดว่าจะหนีไปที่ไหนได้เหรอ?!” เสียงของโอบาดีห์บิดเบี้ยวเล็กน้อยผ่านชุดเกราะเหล็กหนา กระสุนในมือของเขาหมุนพร้อมที่จะยิง "ที่นี่ไม่ต้องการเธออีกต่อไปแล้ว"
"เฮ้ สเตน!"
ทว่าก่อนที่โอบาดีห์จะพูดจบ เสียงที่คุ้นเคยได้ดังจากท้องฟ้าจนทำให้เขามองขึ้นไปโดยไม่รู้ตัว จากนั้นเขาก็เห็นร่างสีแดงกำลังพุ่งเข้ามาหาเขา
ตู้ม--
การกระแทกครั้งใหญ่ทำให้โทนี่และโอบาดีห์ชนเข้ากับกำแพงเหมือนกระสุนปืนใหญ่หนักสองนัด มันตกลงบนถนนที่พลุกพล่าน ทำให้เกิดอุบัติเหตุจราจรมากมาย
"โทนี่ แกยังไม่ตายอีกเหรอ?"
โอบาดีห์ยกมือขึ้นขณะเบี่ยงรถที่กำลังพุ่งเข้าหาเขา โอบาดีห์มองไปที่ชุดเกราะเหล็ก 'เล็กๆ' ตรงหน้าและเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ
"ประหลาดใจล่ะสิ" ภายใต้หน้ากากโทนี่ เขาเลิกคิ้วขึ้นและตอบด้วยสีหน้าอันเป็นเอกลักษณ์ตามปกติของเขา
"มาดูกันว่าแกจะรอดอีกจากครั้งนี้หรือเปล่า" ขณะที่โอบาดีห์พูด เขาก็ลุกขึ้นยกรถที่เต็มไปด้วยผู้คนและหันไปหาโทนี่
"วางมันลงซะ!"
"โทนี่ สงครามย่อมมีลูกหลงเป็นธรรมดา"
โอบาดีห์และโทนี่ต่อสู้กันด้วยชุดเกราะเหล็กกลางถนน
ในระยะไกลบนยอดตึกสูง ชายในชุดสูทลายจุดสีขาวตัดผมบ๊อบกำลังจ้องมองเหตุการณ์บนท้องถนนด้วยการไขว้แขนและเงยหน้าลงไป
เมื่อสังเกตเห็นฉากที่โอบาดีห์ยกรถขึ้นเขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นเขาก็กระโดดลงมาจากหลังคาอาคาร โดยกางแขนออกและไม่มีการป้องกันอะไรช่วยเลย
"สติกกี้ฟิงเกอร์!" [ผู้แปล:ขอแก้นิ้วเหนียวติดหนึบเป็นทับศัพท์เหมือนในอนิเมะเลยนะครับ]
