ตอนที่ 1375 แค่เร็วเองไม่ใช่เหรอไง?

หัวหน้าลูกเรือได้กัดฟันแน่น ความเจ็บปวดบริเวณง่ามมือทําให้เธอรู้สึกโกรธแค้น หลินฟาน มากขึ้น แต่เมื่อกำลังเผชิญหน้ากับการคุกคามของ ยามะโมโตะ ทาเคชิ หลินฟาน ไม่เพียงแต่ไม่กลัวเท่านั้น ทั้งเธอยังคาดไม่ถึงเลยว่า เขาจะยังขอให้ ยามะโมโตะ ทาเคชิ รีบๆ ลงมือโดยเร็ว นี่มันยิ่งทําให้เธอเกิดความไม่พอใจมากขึ้น..

“คุณมันมั่นใจมากเกินไปแล้ว รู้ไว้ด้วยว่าคนที่มีความมั่นใจมากเกินไป โดยส่วนใหญ่มันก็จะต้องพบเจอกับความสูญเสียในไม่ช้า!” หัวหน้าลูกเรือ ได้กล่าวมันออกมาอย่างเย็นชา

หลินฟาน เขากลับไม่คิดสนใจเธอเลย ทั้งเขาก็ไม่มีความคิดที่จะทําข้อตกลงใดๆ กับเธอ

ยามาโมโตะ ทาเคชิ จ้องมองตรงมาที่ หลินฟาน และในที่สุดเขาก็พูดขึ้นว่า : “ฉันไม่เคยชักดาบออกมาง่ายๆ นอกจากต้องปฏิบัติภารกิจแล้ว น้อยคนนักที่จะทําให้ฉันยอมที่จะชักมันออกมา.. แต่สำหรับคุณนี่คือข้อยกเว้น แต่ฉันต้องขอเตือนไว้ก่อนว่า.. ทันทีที่ฉันชักดาบออกมา มันจะต้องได้ชิมเลือด ถ้าไม่ตายหรือบาดเจ็บ ส่วนใหญ่แล้วมันก็คือ ..ความตาย”

หลินฟาน กล่าวว่า : “เช่นกัน.. ผมเองก็ไม่ลงมือง่ายๆ เว้นเสียแต่ว่าจะมีคนเข้ามา ..รบกวนผม”

กริ๊ง กริ้ง กริ๊งๆ…

ในเวลานี้ ทันใดนั้นโทรศัพท์ของ หลินฟาน ก็ดังขึ้น

“ขอโทษที ผมขอรับสายก่อน” หลินฟาน หยิบโทรศัพท์ออกมา พอเห็นว่าเป็นสายของ อัลเลน เขาก็รีบกดรับสายทันที

“คุณหลิน อีกฝ่ายโทรมาแล้ว และนัดผมให้ไปพบ” เสียงของ อัลเลน ฟังดูเครียดมาก

หลินฟาน กล่าวว่า : “โอเค ผมเข้าใจแล้ว คุณออกเดินทางไปตอนก่อนนี้ได้เลย แล้วเดี๋ยวผมจะรีบตามไป”

หลังจากวางสายแล้ว หลินฟาน มองไปที่ ยามาโมโตะ ทาเคชิ : “คุณยังต้องการลงมืออยู่อีกไหม? หากไม่ลงมือแล้ว ผมเองจะได้รีบไป จริงๆ พอดีผมยังมีเรื่องให้ต้องไปจัดการต่อ”

ยามาโมโตะ ทาเคชิ : “......”

ในเวลานี้.. เขารู้สึกว่าตัวเองถูกดูหมิ่นอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน โดยส่วนใหญ่จะมีเพียงคนอื่นเท่านั้นที่หวาดกลัวเขา ตัวสั่นเมื่อมายืนอยู่ต่อหน้าเขา บางครั้งเพียงแค่แรงกดดันจากเขา.. มันก็เพียงพอแล้วที่จะทําให้อีกฝ่ายหวาดกลัว และยอมจำนนโดยไม่ต้องให้เขาลงมือ ที่นี่ภารกิจของเขาก็บรรลุผล ทั้งนี้ตลอดเวลาที่ผ่านมาก็ไม่เคยมีใครเหมือนกับ หลินฟาน ที่ไม่เพียงแต่ไม่กลัวเขาเท่านั้น แต่กลับยังกระตุ้นให้เขาลงมืออย่างรวดเร็ว นี่ช่าง... น่าโมโหจริงๆ!

รอยยิ้มอันชั่วร้ายได้ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ ยามาโมโตะ ทาเคชิ และเขาได้พูดเสียงเย็นออกไปว่า : “ฉันเองเคยเห็นคนที่ไม่รู้จักว่าอะไรดี.. อะไรร้าย อะไรควร หรืออะไรไม่ควร แต่ฉันกลับไม่เคยเห็นคนที่เป็นได้อย่างคุณ.. ขนาดนี้มาก่อนเลยจริงๆ”

ขณะที่เขาพูด ยามาโมโตะ ทาเคชิ ได้เอื้อมมือไปจับที่ด้ามดาบไปพลาง แล้วค่อยๆ ดึงดาบซามูไรออกมา ใบมีดถูกยกขึ้นมาอยู่ในระดับสายตาของเขา ส่องแสงเปล่งประกายสะดุดตา ตัวใบมีดที่ส่องแสง มองปราดเดียวก็รู้แล้วว่ามัน ..คมมาก และเห็นได้ชัดว่ามันสามารถตัดเหล็กได้เหมือน ตัดโคลน..

หากดาบเล่นนี้ถูกฟันลงมาที่คน เกรงว่าต่อให้คนคนนั้นกระดูกเหล็กก็ไม่อาจต้านทานได้ไหว

ชิ้งงง!

ดาบยาวถูกดึงออกมา ยามาโมโตะ ทาเคชิ จับด้ามดาบนั้นด้วยทั้งสองมือ และตั้งท่าโจมตี

“คุณหลิน คุณทําให้คุณยามาโมโตะ โกรธเข้าให้แล้ว และนั่นมันไม่เกิดผลประโยชน์ใดๆ กับคุณเลย ฉันขอแนะนําคุณเป็นครั้งสุดท้าย ทําข้อตกลงกับพวกเรา ฉันสัญญาได้ว่าคุณจะสามารถออกจากประเทศอังกฤษไปได้ ..อย่างมีชีวิต” หัวหน้าลูกเรือ ยังคงใช้ความพยายามครั้งสุดท้าย

หลินฟาน กล่าวว่า : “เมื่อคืนผมพูดอย่างชัดเจนไปแล้ว เฉินหลิง ผมได้พาเธอออกไปด้วยตนเอง ส่วนคนที่อยู่เบื้องหลังอย่างพวกคุณอย่าได้มายุ่งกับผมอีก ตอนนี้ผมขอย้ำอีกครั้งว่า ..มันยังไม่สายเกินไปที่พวกคุณจะเสียใจ”

หัวหน้าลูกเรือ โกรธมาก หลินฟาน ดูเหมือนว่า.. ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตาจริงๆ และเธอต้องการอยากฆ่า หลินฟาน ด้วยมือของตัวเองจริงๆ แต่ตอนนี้ หลินฟาน ยังไม่สามารถตายได้ เธอได้แต่ต้องพูดเตือน ยามาโมโตะ ทาเคชิ ไปว่า : “คุณยามาโมโตะ ได้โปรดเบามือด้วย เรายังคงต้องการเขาแบบมีชีวิต”

ยามาโมโตะ ทาเคชิ เขาได้ส่งเสียงฮึ่มออกมาในจมูก และถือว่านี่เขาได้ตอบรับคำขอของ หัวหน้าลูกเรือ แล้ว จากนั้นเขาเองได้ส่งเสียงคำราม พร้อมยกดาบในมือขึ้นมาด้วยสองมือ และวิ่งตรงเข้าหา หลินฟาน

เร็วมาก!

ปลายใบมีดดาบอันแหลมคม, ได้วาดเส้นโค้งแวววาวไปในอากาศ…

หัวใจของทุกคนแทบหยุดชะงักไปในชั่วพริบตาหนึ่ง, หลินฟาน สามารถหลบดาบนี้.. ได้หรือไม่กัน?

หลินฟาน มองตรงไปที่ ยามะโมโตะ ทาเคชิ ด้วยสีหน้าเรียบเฉย.. คนคนนี้ค่อนข้างเก่งมากจริงๆ, การลงดาบของเขาก็เร็วมาก, และต้องบอกว่า ดาบซามูไรญี่ปุ่นยังเป็นอะไรที่คมมากๆ, หลินฟาน เองก็ไม่เคยได้ติดต่อ หรือใกล้ชิดกับคนญี่ปุ่นมาก่อน และยิ่งไม่เคยเห็นซามูไรญี่ปุ่นจริงๆ แต่กล่าวได้ว่า หลินฟาน เองก็ไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับ ซามูไรญี่ปุ่น เพราะเขาเคยเห็นมันในภาพยนตร์ ในอนิเมะ มานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว ตั้งแต่เขายังเป็นเด็ก

มาวันนี้เขาได้เห็นมันกับตาตัวเองแล้ว และมันก็น่าทึ่งมาก แต่เมื่อเทียบกับศิลปะการต่อสู้ของจีน ศิลปะการต่อสู้ของญี่ปุ่น ก็นับว่ายังด้อยกว่ามาก เพราะท้ายที่สุดแล้ว กังฟูจีนยังคงรักษาความเป็นดั้งเดิม แม้ว่าญี่ปุ่นจะยังคงพัฒนาสิ่งใหม่ๆ บางอย่างขึ้นมา แต่ก็ไม่เคยเหนือไปกว่าศิลปะการต่อสู้ของจีน…

อย่างนักรบซามูไรญี่ปุ่นในภาพยนตร์ก็ได้ถูกทุบตีไปโดย เย่เวิ่น(Ip-Man), เฉินเจิน(Fist of Fury,1972), พอมาวันนี้ ยามาโมโตะ ทาเคชิ คนนี้ ก็ต้องโดน หลินฟาน ทุบตีกลับไปเช่นกัน

อีกทั้งอีกฝ่ายหนึ่ง แค่เร็วเองไม่ใช่เหรอไง?

ทว่า.. ดาบจะเร็วกว่า หรือกระสุนจะเร็วกว่ากันแน่? อย่าง.. เหรียญที่อยู่ในมือของ หลินฟาน หากเขาใช้มันออกไปแบบเต็มกําลังจริงๆ แน่นอนว่า มัน ..ไม่เลวร้ายไปกว่า กระสุนปืน

ทันใดนั้นท่ามกลางอากาศได้มีแสงสีเงินวาบวับ พุ่งตรงไปทาง ยามาโมโตะ ทาเคชิ

ในก่อนหน้านี้ ยามาโมโตะ ทาเคชิ ได้เห็นการลงมือของ หลินฟาน แล้ว และรู้ว่าคนที่ปลดปืนออกจากมือของ หัวหน้าลูกเรือ ก็คือ หลินฟาน

และเขาก็ได้ให้ความสนใจกับมันมานานแล้ว ทั้งเมื่อพบว่า หลินฟาน ได้ดีดเหรียญออกมา เขาเองก็ไม่กล้าประมาท และรีบเบี่ยงใบมีดเพื่อตั้งรับอย่างรวดเร็ว

กริ้ง!

เหรียญ และใบมีดของดาบซามูไรได้เข้าปะทะกันทันที

ท้ายที่สุดแล้ว.. เหรียญก็เป็นเพียงเหรียญหนึ่งเท่านั้น ที่ไหนจะทนความคมของดาบซามูไรได้ ทันทีที่สัมผัส เหรียญก็ได้ถูกแยกออกเป็นสองส่วน นี่คือเหรียญอังกฤษ รูปพระเศียรของสมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษบนเหรียญถูกตัดออกเป็นสองส่วนจากตรงกลาง…

อย่างไรก็ตาม หลินฟาน ไม่ได้วางแผนที่จะทําลายดาบซามูไรของอีกฝ่ายด้วยเหรียญเลย ซึ่งเป็นเพราะว่า นั่น.. มันดูไม่สมจริงเกินไป

หลินฟาน กลับมีแผนที่ดีกว่า, และเหรียญนี้เป็นเพียงการเบี่ยงเบนความสนใจของ ยามาโมโตะ ทาเคชิ เท่านั้น…

และเป้าหมายนี้ก็ได้บรรลุผลแล้ว ในขณะที่ ยามาโมโตะ ทาเคชิ ตัดเหรียญ หลินฟาน ก็รีบวิ่งพุ่งตรงเข้าไปหา ยามาโมโตะ ทาเคชิ

เมื่อ ยามาโมโตะ ทาเคชิ คิดโต้กลับ และพร้อมจะออกดาบของเขาอีกครั้ง มันก็สายเกินไปแล้ว

ด้ามดาบของเขา ได้ถูก หลินฟาน คว้าเอาไว้แล้ว

และมันเปรียบเสมือนคีมเหล็กขนาดใหญ่ที่ถูกล็อคตาย ยามาโมโตะ ทาเคชิ พยายามดึงสลัดมันให้หลุด แต่ไม่สามารถหลุดออกไปได้ หลินฟาน ที่ได้รับพลังนี้มาจากระบบ ซึ่งพลังนี้มันก็ทรงพลังเกินกว่าคนธรรมดาจะจินตนาการได้

แน่นอนมาถึงตรงนี้ หลินฟาน ไม่คิดปล่อยโอกาสใดๆ ให้กับ ยามาโมโตะ ทาเคชิ คิดหาวิธี, เขาได้กำหมัดด้วยมืออีกข้างหนึ่ง และซัดตรงเข้าเต็มๆ ใบหน้าของ ยามาโมโตะ ทาเคชิ ไปอย่างรุนแรง

อ๊าากก!

เสียงกรีดร้องดังสนั่น จมูกของ ยามาโมโตะ ทาเคชิ บวมแดงทันที และมีเลือดไหลโชกออกมา ทั้งเขายังรู้สึกเวียนหัวอย่างรุนแรง, หมัดนี้ของ หลินฟาน ถ้าหากเขาต้องการจริงๆ มันก็ไม่นับว่าเป็นปัญหาอะไรหากเขาจะคิดเป่าหัวของอีกฝ่าย คุณเองต้องรู้ก่อนว่าพลังของแคปซูลเซรั่มเพิ่มความแข็งแกร่งของร่างกาย มันสามารถระเบิดได้หมด แม้แต่กระทั่งก้อนหิน

“ญี่ปุ่นคุง อย่าได้มาแกล้งทำเป็นบังคับต่อหน้าฉัน เล่าจื้อ เกลียดคนญี่ปุ่นแบบคุณมากที่สุด”

หลินฟาน ได้หัวเราะออกมาเบาๆ

และผัวะ!

อีกหมัดถูกส่งเข้าไปยังหน้าของ ยามาโมโตะ ทาเคชิ

จมูกของ ยามะโมโตะ ทาเคชิ ถูกทุบจนเบี้ยวเลือดอาบท่วมใบหน้าทั้งสองข้าง ใบหน้าของเขาทั้งแดง และบวม เกือบจะเสียรูปร่างไป เขารู้สึกว่าทุกอย่างรอบตัวมันหมุนไปหมด

เคร้งงง…!

ดาบซามูไรได้ตกลงไปกับพื้น..

หากสังเกตดีๆ จะพบว่าบนใบมีดของดาบซามูไรของเขามีรอยแหว่งปรากฏขึ้นมาอย่างน่าประหลาดใจ ซึ่งมันเป็นรอยที่ถูกทิ้งไว้ตอนที่เขาได้ตัดเหรียญไปเมื่อกี้นี้ ทั้งเหรียญธรรมดาที่ผ่านมือของ หลินฟาน มันกลับทรงพลังได้มากจนถึงขนาดสร้างรอยแหว่งให้กับดาบซามูไรที่ราวกับสามารถตัดเหล็กได้เหมือนตัดโคลน

ผัวะ!

หลินฟาน ยังคงซัดหมัดที่สามออกไป หมัดนี้ยังคงซัดตรงเข้าที่ใบหน้าของ ยามะโมโตะ ทาเคชิ พร้อมกับเขาได้พูดไปว่า : “ฉันอยากทําแบบนี้มานานแล้ว แต่กลับ.. ไม่มีโอกาสเลย วันนี้ถือว่ามีโอกาสแล้ว หมัดนี้ งั้นฉันขอมอบเป็นของขวัญให้กับบรรพบุรุษของคุณไปเลยแล้วกัน!”

ยามาโมโตะ ทาเคชิ เดินโซเซถอยหลังออกไป ร่างกายของเขาโยกเยกไปมาเหมือนกับคนเมา สติสัมปชัญญะของเขาแทบจะเลือนลางไปแล้วในตอนนี้ หมัดทั้งสามหมัดของ หลินฟาน นั้น มันเพียงพอแล้วที่จะเป่าหัวของเขาไปได้ถึงสามครั้ง ยิ่งมาตอนนี้ สมองของเขามันเหมือนกับว่างเปล่าไปหมด…

ในที่สุดเขาก็ไม่มีแรงพอที่จะค้ำยันหรือ พยุงตัวเองได้อีกต่อไป ตัวเขาได้ล้มลงไปกับพื้น และหมดสติไปทันที ใบหน้าของเขาที่ถูกทุบตีจนแทบไม่เหลือเค้าเดิม อีกทั้งยังคงมีเลือดไหลออกมาไม่หยุด น่าเวทนาจนแทบทนดูไม่ได้ ฉากนี้ดูน่าสลดใจอย่างมาก..

มาทางทุกคนในตอนนี้ ก็ต่างตกตะลึง ..ไปแล้ว