บทที่ 49 : ดันเจี้ยนรายสัปดาห์ (4-2)
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 49 : ดันเจี้ยนรายสัปดาห์ (4-2)
การต่อสู้ครั้งนี้ไม่ได้ต้องใช้กลยุทธ์ที่ซับซ้อน มันเป็นการต่อสู้ที่ดิบเถื่อนและไร้ขอบเขต ฉันตัดสินใจที่จะลองใช้ทักษะบ้าดีเดือดที่ฉันได้รับมาก่อนหน้านี้ มันเป็นทักษะที่มีความเสี่ยงสูงและให้ผลตอบแทนสูงเช่นกัน มันจะปลดปล่อยศักยภาพสูงสุดของฉันออกมาด้วยการลดสติลง
ฉันจะเปิดใช้งานมันยังไง?
ฉันจำเป็นต้องระเบิดความโกรธออกหรือเปล่า?
ฉันคิดไม่ออก ฉันจึงหยุดความคิดและยกโล่ขึ้นป้องกัน
แรงกระแทกอันทรงพลังทำให้มือซ้ายของฉันสั่น
หมาป่าเหวี่ยงอุ้งเท้าอันใหญ่โตของมัน เล็งไปที่โล่ของฉันโดยตรง มันไม่ได้มีแรงเทียบเท่ากับราชินีแห่งป่า แต่มันมีความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงยิ่ง
ฉันรีบลุกขึ้นยืนอีกครั้ง และกลิ้งตัวออกไปก่อนที่กรงเล็บของหมาป่าเจาะลงบนพื้นที่ห่างออกไปเพียงไม่กี่นิ้ว
หมาป่าตอบโต้ทันทีด้วยกรงเล็บของมัน
กรงเล็บของมันเกี่ยวแทงปลายจมูกของฉัน
เลือดหยดหนึ่งก็ไหลออกมาจากรูจมูกของฉัน
การได้หยุดพักระหว่างการโจมตีนั้นมีโอกาสน้อยมาก การจัดการกับมันโดยใช้ดาบของฉันจึงเป็นเรื่องที่ท้าทาย หากขยับผิดเพียงครั้งเดียวและแขนขวาของฉันอาจจะขาดได้ถ้าไม่มีโล่ของป้องกัน หากต้องเผชิญหน้าตรงๆ มันเป็นคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวมาก
ฉันค่อยๆ ถอยตั้งรับ และปัดป้องการโจมตีของมันแต่ละครั้งด้วยโล่อย่างชำนาญ
ชึ้บ!
ลูกธนูปลิวไปในจังหวะที่เหมาะสม แทงทะลุด้านข้างของหมาป่า
“โฮ้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!”
หมาป่าหันหลังแยกเขี้ยวอันแหลมคมใส่เจนน่า
โอกาสนี้แหละ ฉันแทงดาบของฉันไปที่หลังของหมาป่า หมาป่าหมุนตัวกลับมมาอย่างรวดเร็วและเหวี่ยงกรงเล็บแหลมๆ ของมันมาที่ฉัน
กรงเล็บของมันฉีกทะลุวิถีการโจมตีของฉัน ปลอกแขนหนังที่ใส่มาเริ่มจะขาดรุ่งริ่ง แต่ฉันก็สามารถแทงดาบเข้าที่ด้านข้างของมันที่โดนลูกธนูปักอยู่ได้
ชึ้บ!
ลูกธนูอีกดอกหนึ่งแทงทะลุส่วนหลังของหมาป่า
ทันใดนั้นฉันก็โจมตีด้านข้างของหัวหมาป่าด้วยโล่ขณะที่มันพุ่งเข้าหาเจนน่า
“ฟุบ!”
มีลูกธนูพุ่งเสียบกลางหน้าผากมัน
เจนน่าอยู่ข้างหลังและฉันอยู่ข้างหน้า
หมาป่าที่ราบพบกับจุดจบ โดยการโจมตีด้วยดาบและลูกธนูของเราสองคน
หลังจากนั้นไม่นาน หมาป่าก็คายหินจากปากขณะที่มันทรุดลงไป
หินทรงกลมเล็กๆ กลิ้งออกมาจากปากมัน
[หินธาตุน้ำเกรดต่ำ] ระดับ – D- ] [หินที่สั่งสมไปด้วยจิตวิญญาณแห่งสายน้ำแก่นแท้ของที่ราบสูง ใช้สำหรับการประดิษฐ์อุกรณ์ต่าง ๆ และวิวัฒนาการของฮีโร่]
โชคเข้าข้างเราอีกครั้ง
เราได้รับหินธาตุในการจัดการมันครั้งแรก
โชคดีที่มีหมาป่าเพียงตัวเดียวปรากฏตัว โดยปกติแล้วพวกมันจะอยู่กันเป็นฝูงตั้งแต่สองตัวขึ้นไป ดูเหมือนเจ้าตัวนี้จะหลงไปจากกลุ่มแล้วแสวงหาแหล่งน้ำเพื่อดับความกระหาย
แม้ว่าฉันจะไม่มีโอกาสใช้ทักษะบ้าดีเดือดในครั้งนี้ แต่โอกาสที่จะใช้ในอนาคตคงต้องมีแน่
“เจนน่า ถลกหนังสัตว์มันที”
“จะใช้มันทำอะไรเหรอ?”
“ฉันมีแผนที่จะเอาไว้ใช้ทีหลัง”
“แล้วเมื่อไหร่จะถึง ‘ทีหลัง’ ที่ว่าสักทีล่ะ?”
เจนน่าบ่นแต่ก็เริ่มถลกหนังหมาป่าด้วยกริชของเธอ
ในขณะเดียวกัน ฉันก็เด็ดดอกไม้สีเลือดที่อยู่ริมแม่น้ำ
“เอาล่ะ มาดูสิ…ส่วนผสมของยามีอะไรบ้าง…”
ดอกไม้สีเลือด น้ำจากที่ราบสูง เห็ดป่าและเศษทองคำของคนโง่
สองอันแรกสามารถพบได้ที่นี่ เห็ดในป่าและเศษทองคำคนโง่จะพบในเหมือง
ขณะที่เจนน่ากำลังถลกหนัง ฉันก็รวบรวมดอกไม้สีเลือดอย่างขยันขันแข็ง
เดิมทีการรวบรวมสมุนไพรคงเป็นเรื่องยากหากไม่มีทักษะของนักสมุนไพร แต่เมื่อชื่อมันปรากฏขึ้นให้รู้ การรวบรวมสมุนไพรเหล่านั้นก็ไม่ใช่เรื่องยากเกินไป
ส่วนน้ำจากที่ราบสูงก็เป็นเพียงแม่น้ำที่ไหลผ่านที่ราบสูง
ฉันหยิบภาชนะบรรจุน้ำที่เตรียมไว้ออกมาแล้ว เติมน้ำจากแม่น้ำที่ใสดุจคริสตัลลงไป
“กรงเล็บและเขี้ยวล่ะ?”
“ฉันแยกพวกมันออกไปแล้ว”
"สมบูรณ์แบบ"
ฉับ ฉับ
นิ้วอันว่องไวของเจนน่าทำหน้าที่แล่เนื้ออย่างเชี่ยวชาญ
“ที่นี่รู้สึกสงบจัง”
“ก่อนที่เธอจะพูดถึงความสงบ เช็ดเลือดออกจากมือก่อนเถอะ”
"ทำไมล่ะ? เป็นข้อพิสูจน์ว่าเรามีทุ่มเทและความพยายามนะ”
ตอนนี้ขนสีน้ำเงินแสมดำของหมาป่าถูกถลกออกแล้ว เผยให้เห็นรูปร่างที่แท้จริงของมัน
เจนน่าเริ่มแล่เนื้ออย่างพิถีพิถัน
“คงจะวิเศษมากเลยนะถ้าเราสามารถใช้ชีวิตกับความเงียบสงบแบบนี้ได้ตลอดเวลา แค่ล่าสัตว์และการเก็บพืชผักสมุนไพร มีอาหารให้กิน มีที่ให้ซุกหัวนอน แค่นี้ก็ดีแล้ว ถ้าปราศจากนายท่านที่คอยบงการเรามันก็เหมือนกับสวรรค์บนดินดีๆ นี่เอง!”
'เอ่อ ฉันก็เป็นนายท่านเหมือนกันนะ'
ฉันได้แต่กลืนน้ำลาย ในทางหนึ่งมันก็ไม่ผิดเลยที่จะถือว่าที่นี่เป็นสวรรค์หากปราศจากการบงการตลอดเวลาของนายท่าน เราได้พบเพื่อนร่วมเดินทาง และการเปิดดันเจี้ยนรายสัปดาห์นี้ก็นำส่วนผสมต่างๆ และอาหารมาให้เรา ราวกับว่ามีหมู่บ้านเล็กๆ ที่อบอุ่นเกิดขึ้นท่ามกลางความบัดซบ
“ฉันสงสัยเหลือเกินว่าคนในนิฟล์เฮมจะมีความคิดคล้ายกันหรือเปล่า?”
พวกเขาจะคิดว่า คงจะดีถ้านายท่านไม่กลับมาแล้ว หรือเปล่านะ?
ฉันได้แต่เก็บซ่อนความไม่พอใจกับนายท่านคนปัจจุบันของเราไว้ในใจ
หากได้รับโอกาสกลับไปที่โลกปัจจุบัน ฉันเชื่อว่าฉันสามารถจัดการห้องรอได้อย่างมีประสิทธิภาพมากกว่าสถานการณ์ปัจจุบันของเราในตอนนี้แน่นอน
“เธอไม่อยากเข้าร่วมการต่อสู้แล้วเหรอ?”
ฉันถามเจนน่า
"หมายความว่าไง?"
“การต่อสู้ไม่ได้จำกัดอยู่เพียงการต่อสู้ในแนวหน้าเท่านั้น เธอมีความสามารถในการล่าสัตว์ และเธอเองก็มีทักษะต่างๆ อีกอย่างเธอจะได้ไม่ต้องห่วงเรื่องการโดนหลอมรวมด้วย”
“พูดแบบนี้ราวกับว่านายจะหาหน้าที่สบายๆ ให้ฉันหรือไง?”
“หากสถานการณ์ดีขึ้นจากที่เป็นอยู่ตอนนี้ ฉันก็หางานสบายๆ ให้เธอได้นะ”
ในแง่ของการเอาชีวิตรอด มักจะได้เปรียบกว่ามากหากรับบทบาทที่ไม่ใช่การต่อสู้ แทนที่จะอยู่ในแนวหน้าในปาร์ตี้หลัก หากฉันมีทักษะอย่างอื่น ฉันคงไม่เอาตัวรอดอย่างเอาเป็นเอาตายแบบีน้หรอก
“กลับกันเถอะ เวลากำลังจะหมดลงแล้ว”
เจนน่ารีบเช็ดมือที่เปื้อนเลือดของเธอแล้วลุกขึ้นยืน
ด้วยของที่หามาได้ในมือ เราก็มุ่งหน้าสู่ประตูมิติ
แต่เมื่อเราคิดว่าการเดินทางใกล้จะสิ้นสุดแล้ว จู่ๆ ก็มีร่างปรากฏขึ้นหน้าประตูมิติ
ฉันวิ่งไปเพื่อเรียกเจนน่า จู่ๆ พวกหมาป่าที่ราบเป็นฝูงก็วิ่งมาใกล้ประตูมิติ
“เอานี่!”
เจนน่าโยนหนังหมาป่าเข้าไปในประตูมิติ
['เจนน่า (★)' ได้เก็บ 'หนังหมาป่าที่ราบ']
['เจนน่า (★)' ได้เก็บ 'เขี้ยวแหลม']
['ฮัน (★)' ได้เก็บ 'ดอกไม้สีเลือด']
ด้วยการรวบรวมวัสดุในคราวเดียว เราก็กระโดดเข้าไปในส่วนลึกของประตูมิติ
[ภารกิจเสร็จสิ้น!]
[ฮีโร่กลับไปที่ห้องรอ]
[ไอเทมที่ได้รับ]
[ดอกไม้สีเลือด…]
เมื่อกลับถึงจัตุรัส เราก็รีบจัดของเข้าที่ให้เรียบร้อย
วัตถุดิบที่เราเพิ่งนำออกมาจากดันเจี้ยนจะถูกจัดเก็บไว้บนชั้นวางในคลังเก็บของโดยอัตโนมัติ
“ฉันคิดว่าเราจะเสร็จพวกมันซะแล้ว!”
“ปกติแล้วพวกหมาป่ามันจะไม่รวมตัวกันใกล้ประตูมิติหรอก”
แม้ว่าเราจะเจอพวกมันเป็นฝูง เราก็สามารถถอยเข้าไปในประตูมิติได้ มันดีกว่าดันเจี้ยนหลักที่เข้าไปแล้วไม่มีทางหลบหนีออกไปได้เลย
ในอนาคต เราจะจัดปาร์ตี้สำหรับดันเจี้ยนรายสัปดาห์ โดยมีสมาชิกที่ชำนาญในการต่อสู้หนึ่งคนที่ได้รับมอบหมายให้เป็นผู้นำและมีผู้รวบรวมวัตถุดิบสี่คน
ฉันอธิบายสั้นๆ เกี่ยวกับดันเจี้ยนรายสัปดาห์ให้เจนน่าฟัง
ฉันไม่สามารถแนะนำในทุกรายละเอียดได้ ฉันจึงบอกเธอเกี่ยวกับสิ่งที่เธอต้องเก็บและวิธีไปถึงระดับ 2 ดาว
เจนน่าเข้าใจง่ายมาก เมื่อระดับดาวเพิ่มขึ้น ความสามารถทางกายภาพของเธอจะเพิ่มขึ้นตามด้วย
“มันแปลกจริงๆ สถานที่เปลี่ยนทุกวัน แถมเราก็เข้าไปได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้นเอง”
“ไม่ต้องสนใจเรื่องนั้นหรอก เมื่อเราเข้าไปในสถานที่นั้นแล้วหน้าที่ของเราคือต้องค้นหาวัตถุดิบหลักและจัดการสัตว์ที่อยู่ในนั้นให้ได้ก่อน ปล่อยให้การหาวัตถุรองเป็นของคนอื่น”
“เข้าใจแล้ว”
ยิ่งเราได้รับหินธาตุและวัตถุดิบหายากมากเท่าไร มันก็ยิ่งดีเท่านั้น
หลังจากการเลื่อนระดับ เราสามารถใช้พวกมันเพื่อสร้างอาวุธพิเศษหรือตกแต่งอุปกรณ์ให้มีพลังพิเศษได้
“ฉันคิดว่านี่ไกลที่สุดเท่าที่ฉันจะทำได้แล้วล่ะ”
การเลื่อนระดับดาวเป็นขั้นตอนที่จำเป็นมาก แต่ก็ไม่ได้มีความเร่งด่วนที่ต้องทำในทันที แม้ว่าเราจะไม่สามารถเลื่อนระดับได้ แต่เรายังสามารถสะสมค่าประสบการณ์ได้ และในขณะที่เราสำรวจดันเจี้ยนรายสัปดาห์ต่อไป เราก็จะสะสมวัตถุดิบตามธรรมชาติได้มากขึ้นเท่านั้น
ดังนั้นตอนนี้ฉันจึงมุ่งหน้าไปยังสนามฝึกซ้อมทันที