บทที่ 39: ประเภทภารกิจ - จงเอาชีวิตรอดให้ได้ (3-2)
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 39: ประเภทภารกิจ - จงเอาชีวิตรอดให้ได้ (3-2)
นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมารักษา
แฮนสันเหวี่ยงดาบต่อสู้เรื่อยๆ โดยที่ไม่รู้ว่าชีวิตซีกำลังจะร่วงโรยอยู่ข้างหลังเขา
ซีพ่นลมหายใจออกมาอย่างโรยริน
เลือดทะลักออกมาพร้อมกับลมหายใจของเขา
"เฮ้!"
เจนน่าหมุนร่างของเธออย่างรวดเร็วและยิงลูกธนูสี่ดอกติดต่อกันอย่างรวดเร็ว ลูกธนูแต่ละลูกพุ่งใส่ตัวก็อบลินสี่ตัวที่กำลังกระโดดข้ามกำแพง
[08:05]
เจนน่ารีบวิ่งไปข้างซี
ดวงตาของเขาพร่ามัว โดยไม่รับรู้ว่ามีอะไรอยู่ตรงหน้าเขา
“บ้าเอ๊ย!”
ขณะนั้นกริชของเธอก็กระซวกกะโหลกของก็อบลินให้แยกออกจากกัน
“อั้ก อั้ก...”
แม้ว่าจะรักษาเบื้องต้นไม่ได้ แต่จะให้ดึงมีดที่ฝังอยู่ในท้องของเขาออกมาเหรอ? มันมีแต่จะทำให้เลือดพุ่งออกมาเหมือนน้ำพุ
เจนน่ารู้ว่าเธอทำอะไรไม่ได้ เธอค่อยๆ ส่ายศีรษะแล้วลุกขึ้นอีกครั้งพร้อมจับคันธนู
['ซี(★)' กลับสู่อ้อมกอดของเทพธิดาแล้ว จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้อันกล้าหาญของเขาจะถูกจดจำไปชั่วนิรันดร์]
“ซ… ซี มาแทนที่ฉันทีสิ ขอแค่ 30 วินาทีเท่านั้น…”
แฮนสันอ้าปากค้าง คำพูดของเขาขาดห้วงไป
ซีไม่อยู่ฟังเขาแล้ว
ก็อบลินแทงหอกของมันมาที่ฉัน ฉันคว้ามันไว้ข้างตัวแล้วดึงออกมา หอกยาวหลุดจากมือมันออกมาอย่างง่ายดาย เป็นเวลานานแล้วที่ฉันไม่ได้ใช้อาวุธเช่นนี้ ฉันจับหอกด้วยมือทั้งสองข้างและแทงมันไปข้างหน้า
แทงที่ตัวแรก ตัวที่สอง สาม สี่ ไปจนถึงตัวที่หก
ฉันทุ่มเทพลังทั้งหมดลงไป กล้ามเนื้อบริเวณข้อเท้าและน่องของฉันเริ่มเกร็ง
"อึ้ก!"
ทันใดนั้นฉันรีบตรงไปยังพื้นที่โล่ง ตอนนี้พวกก็อบลินได้หายไปแล้วชั่วคราว
“แฮนสัน ไปทางซ้าย! ฉันจะจัดการด้านนี้ให้เอง!”
“พี่? แล้วซีล่ะ…?”
“หมอนั้นกำลังพัก ไม่มีเวลาแล้ว ไป!”
“ครับ เข้าใจแล้ว!”
แฮนสันรีบไปทางด้านซ้าย
ดูเหมือนเขาจะไม่รู้เลยว่ามีร่างไร้ชีวิตของซีที่อยู่บนพื้น
ฉันสะบัดดาบ เช็ดเลือดที่เหนียวเหนอะหนะออกไป
[เมื่อเผชิญกับสถานการณ์ที่เลวร้าย จิตวิญญาณของฮีโร่ก็ตื่นขึ้น!]
[ตึ้ง ตึ้ง ตึ้ง!]
[ทักษะปลุกพลัง!]
['ทักษะดาบและโล่' ของฮาน (★) มาถึงระดับ 5 แล้ว!]
['การต้านทานความเจ็บปวด' ของฮาน (★) ไปถึงระดับ 2 แล้ว!]
['การสงบจิตใจ' ของฮาน (★) ได้รับการยกระดับขึ้นสองระดับ! ตอนนี้อยู่ที่ระดับ 3]
[ตึ้ง ตึ้ง ตึ้ง!]
[ทักษะปลุกพลัง!]
['ความชำนาญกริช' ของ เจนน่า (★) มาถึงระดับ 3 แล้ว!]
['เจนน่า (★)' ได้รับทักษะ 'ความว่องไวคล่องแคลว'!]
การได้รับการยกย่องว่าเป็นวีรบุรุษหรือการเสียสละตัวเองไม่มีความหมายอะไรหรอกหากมันนำไปสู่ความตาย
ฉันไม่ลังเลยที่จะพุ่งไปข้างหน้าเลย
สถานการณ์ในตรอกนี้ถึงจุดแตกหัก แม้จะเป็นทางเดินแคบๆ แต่พวกก็อบลินก็กำลังรอและพร้อมที่จะบุกโจมตีอย่างไม่ลดละ
ฉันฟาดหัวของก็อบลินที่จุดสำคัญอย่างแรง แม้จะเตะหน้าอกของพวกมันด้วยสุดกำลังของฉัน แต่พวกมันก็ยังยืนหยัดได้ ก็อบลินที่อยู่ด้านหลังพวกมันทำหน้าที่เป็นเบาะดูดซับแรงกระแทก ถ้าอย่างนั้นก็ตายไปซะ ฉันเตะและแทงใส่พวกเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก จนพวกมันตายและมีเลือดไหลออกจากปากของพวกมัน
[05:21]
เจนน่าจับกริชของเธอไว้แน่น และเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็ว
ลูกธนูถูกใช้หมดไปนานแล้ว ก็อบลินที่ตอนนี้ไม่มีใครกำจัดมันจากกำแพงได้พุ่งเข้ามาทีละตัว
“อ๊ากกก!”
['แฮนสัน (★)' มีเลือดออก พลังชีวิตของเขาลดลงเรื่อยๆ]
เสียงร้องได้ดังมาจากทางเดินด้านซ้าย
แขนขวาของแฮนสันโชกไปด้วยเลือด มีรอยแผลที่โดนฟันอย่างโหดเหี้ยม
เลือดออกรุนแรงมาก
'...เราไม่สามารถสู้ได้อีกต่อไปแล้ว'
“รวมตัวกัน! เว้นทางเดินหลักไว้!”
ก็อบลินล้อมพวกเราไว้หมดแล้ว
ซ้าย ขวา และล่าง และสุดท้ายคือบนกำแพงหิน
เพื่อหยุดการรุก เราต้องการคนอย่างน้อยสี่คน
เจนนาและอารอนสองคนนี้เท่านั้นที่พร้อมรบ
“พี่ครับ ช่วยผมด้วย! ได้โปรดช่วยผมด้วย!”
ถ้าฉันไปช่วยแฮนสัน ฉันคงตกอยู่ในอันตราย
ฉันกัดฟันกรอด ฉันไม่มีทางเลือกจริงๆ
ฉันรีบเดินไปที่ลานโล่ง
ก็อบลินหลั่งไหลออกมาราวกับคลื่นที่ไม่อาจหยุดยั้งได้
อารอนดูกังวลมาก
ชุดเกราะหนังของเขา มีเลือดโชกตั้งแต่หัวจรดเท้า
“เจนน่า แอรอน ตามฉันมา”
['แฮนสัน (★)' กลับสู่อ้อมกอดของเทพธิดาแล้ว จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้อันกล้าหาญของเขาจะถูกจดจำไปชั่วนิรันดร์]
“แล้วซีกับแฮนสันล่ะ…พวกเขาตายแล้วเหรอ?”
“ถ้าอยากไว้อาลัยให้ก็ค่อยทำหลังจากที่เรารอดแล้ว!”
สิ่งกีดขวางที่เราใช้กันก็อบลินพังทลายทั้งหมด พวกมันหลั่งไหลเข้ามาสู่พื้นที่โล่งเหมือนกับกองทัพมด
เจนนา อารอนและฉันยืนเอาหลังพิงกำแพงไว้ ฉันอยู่ตรงกลาง อารอนอยู่ทางขวา และเจนน่าอยู่ทางซ้าย
“เราจะตายที่นี่เหรอ?”
“อย่าพูดเรื่องไร้สาระแบบนั้นนะเจนน่า”
