ตอนที่แล้วบทที่ 30: การวางรากฐานให้มั่นคง (4-1)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 32: การวางรากฐานให้มั่นคง (5-1)

บทที่ 31:  การวางรากฐานให้มั่นคง  (4-2)


ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay

บทที่ 31:  การวางรากฐานให้มั่นคง  (4-2)

กลุ่มของอารอนกลับมาแล้ว

ไม่มีผู้เสียชีวิต ไปห้าคนก่อนกลับมาห้าคน ฉันจึงพูดว่า

“อารอน นายฆ่าก็อบลินไปกี่ตัว?”

"หนึ่งครับ"

"ดีมาก"

เขาเข้าใจความตั้งใจของฉัน

ฉันตรวจสอบหน้าต่างสถานะของทั้งสี่คน แต่ละระดับของพวกเขาเพิ่มขึ้นคนละหนึ่งระดับ นั่นหมายความว่าพวกเขาทั้งหมดได้เข้าร่วมการต่อสู้ด้วย

ในการต่อสู้ครั้งแรกของอารอนและอีกสองคน ตอนนั้นฉันกับเจนน่าต่อสู้กันเกือบตาย ขณะที่อีกสามคนเฝ้าดูจากด้านหลัง ในที่สุดทั้งสองก็ลงเอยด้วยการสังเวยในการหลอมรวม

ฉันรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขาต่อไป แต่พวกเขาคงไม่เข้าใจสถานการณ์และไม่รู้สึกว่าจำเป็นเท่าไรที่ต้องมาสู้แบบนี้

อารอนอาจมีพรสวรรค์ในการปลุกใจที่แตกต่างจากฉันก็ได้

“วันนี้เสร็จแล้วเหรอ?”

[สักครู่นะคะ อืม ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรแล้วค่ะ]

ไอเซลล์รีบตอบ

รอยแยกที่ประตูปิดลงแล้ว แต่แสงบนท้องฟ้ายังคงสว่างอยู่

“เธอกลับไปได้แล้ว”

"เย้!"

เจนน่าเป็นคนแรกที่กระโดดโลดเต้นและวิ่งไปที่หอพัก

อารอนเข้ามาหาฉันด้วยสีหน้าไม่สบายใจ

“พี่ครับ แต่ท้องฟ้ายังสดใส…”

“เขาคงแค่กำลังดูพวกเราอยู่”

เหมือนเทพเจ้าผู้เฝ้ามองโลก

เหมือนเจ้าเมืองตรวจดูเมือง

เขากำลังสังเกตกระบวนการและผลลัพธ์ของสิ่งที่เขาสร้าง เขาไม่ได้ยินที่เราคุยกันหรอก ไม่มีการสนทนาเกิดขึ้นระหว่างนายท่านกับฮีโร่ มีเพียงแจ้งเตือนเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้นที่ส่งไปยังนายท่านได้ เช่น เราขอให้มีการปรับปรุงที่พัก แต่สำหรับเขาแล้ว มันก็คงเหมือนกับอีกโลกหนึ่ง

ฉันเองก็ไม่สามารถลืมความตื่นเต้นในตอนเล่นเกมครั้งแรกได้เลย

“แล้วพวกนายอยากจะยืนอยู่ที่นี่ทั้งวันเหรอ?”

ฉันพูดกับพวกหน้าใหม่ที่อยู่ข้างหลังฉัน

พวกเขาลังเล แต่ก็เดินตามไป

พวกเขาเข้าไปในหอพักผ่านประตูที่เจนน่าเปิดไว้

เจนน่านอนยืดเหยียดอยู่บนโซฟาหนัง เธอใช้มือถูที่โซฟาหนังแล้วสูดดมกลิ่นของเบาะ

ฉันปล่อยให้เธอพักผ่อนตามสบาย

หอพักมีขนาดกว้างขวางขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

ห้องนั่งเล่น ซึ่งเป็นสถานที่แรกที่เห็นเมื่อเปิดประตูได้ขยายออกไปกว่าเดิม แม้จะมีถึงสิบเอ็ดคน แต่ก็ไม่รู้สึกแออัด พื้นห้องถูกปูด้วยพรมนุ่มๆ และมีแสงสว่างและความอบอุ่นออกมาจากเตาผิง

“สิ่งอำนวยความสะดวกได้รับการปรับปรุงแล้ว”

ฉันมุ่งไปยังห้องอาหาร มีโต๊ะรับประทานอาหารและเก้าอี้ขนาดใหญ่ตั้งอยู่และได้รับการตกแต่งอันประณีต มีห้องครัวอยู่ด้านใน ตู้โชว์เผยให้เห็นอุปกรณ์ทำอาหารต่างๆ เช่น มีดและทัพพี

ฉันเปิดตู้ด้านล่างออก

นอกจากมันฝรั่งแล้ว ยังมีขวดที่บรรจุเครื่องปรุงรสต่างๆ เช่น เกลือ น้ำตาล และเนยอีกด้วย นอกจากนี้ยังมีผลไม้หลายชนิดเช่นแอปเปิ้ลและองุ่น

“มันฝรั่งยังคงเป็นส่วนประกอบหลักแฮะ”

แต่ก็ดีกว่าแค่มันฝรั่งอบแหละนะ

มันจะดีขึ้นมากกว่านี้เองเมื่อเวลาผ่านไป เมื่อดันเจี้ยนประจำสัปดาห์เปิดขึ้น เราก็สามารถรวบรวมวัตถุดิบไว้ทำอาหารมากขึ้นได้

ฉันกลับมาที่ห้องนั่งเล่น

ฉันคุยกับผู้ชายที่เคยบอกว่ามีความสามารถในการทำอาหาร

“นายบอกว่าทำอาหารได้ใช่ไหม?”

"ใช่ ฉันทำได้…"

[รายชื่อสำหรับผู้ดูแลห้องครัว!]

['ดอล์ฟ (★)']

['ดอล์ฟ (★)' ถูกแต่งตั้งในฐานะพ่อครัว คุณต้องการแต่งตั้งเขาไหม?]

[ใช่ (เลือก) / ไม่ใช่]

ดูเหมือนว่า ไรก็ได้ จะมีความคิดแบบเดียวกัน

มีข้อความปรากฏขึ้น เป็นการแต่งตั้งดอล์ฟให้เป็นพ่อครัว

“นายมีหน้าที่ดูแลมื้ออาหารของเรา มันคือความรับผิดชอบของนายแล้”

“ความรับผิดชอบเหรอ?”

“ทำไม นายไม่อยากทำเหรอ? ถ้าไม่ทำก็ออกไปต่อสู้เหมือนคนอื่นๆ สิ”

ดอล์ฟหน้าซีดลง

เขาส่ายศีรษะไปมา ดอล์ฟเองก็รู้ดีว่าคนที่เหลือได้ตายไปแล้ว

“ทำอาหารเย็นสำหรับสิบเอ็ดคน ไหวไหม?”

“ฉันจะ ฉันจะพยายามทำให้ดีที่สุด”

ดอล์ฟเดินโซเซเข้าไปในห้องครัว

“ในที่สุดเราก็บอกลามันฝรั่งอบได้สักที!”

เจนน่าที่กำลังอยู่ไม่สุขอยู่บนโซฟาก็ส่งเสียงตะโกนออกมา

ฉันมองดูท้องฟ้าอีกครั้ง ดูเหมือนว่าเขายังไม่ได้ออกจากระบบ ฉันไม่สามารถกลับห้องของฉันแบบนี้ได้ เพราะถ้าฉันเปิดประตูหอพัก ห้องที่แตกต่างออกไปจากทุกคนก็จะปรากฏขึ้น ฉันไม่ต้องการที่จะทำให้นายท่านรู้เด็ดขาดว่าฉันเป็นคนจากโลก

“พี่ ถึงเวลาคุยกับพวกเขาแล้วไม่ใช่เหรอ?”

“ฉันเองก็คิดเหมือนกัน หลังจากอาหารเย็นพร้อมแล้ว เดี๋ยวค่อยพูดก็ได้”

เมื่อจำนวนคนเพิ่มขึ้น ก็ต้องจัดการอะไรบางอย่าง

“เราต้องการนาฬิกา”

['ฮาน (★)' ต้องการ 'นาฬิกา' ในหอพัก คุณจะติดตั้งมันไหม?]

[ใช้ทอง 3,000 ทอง]

[ใช่ (เลือก) / ไม่ใช่]

นาฬิกาลูกตุ้มปรากฏขึ้นที่มุมห้อง

“ติ้ง!”

ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์นั้นต่างก็สูดลมหายใจเข้าอย่างแรง

ฉันตรวจสอบเวลาปัจจุบัน ขณะนี้เวลา 18:45 น.

“ทุกคนมารวมตัวกันตรงนี้ที ฉันจะอธิบายกฎของโลกนี้ให้ฟัง”

อย่างน้อยพวกเขาต้องได้ยินคำอธิบายบางอย่าง

ห้องรับรองไม่ใช่สถานที่ที่เหมาะสมในการพูดคุย

เรานั่งที่โต๊ะทานอาหาร และสักพักหนึ่ง ดอล์ฟก็เดินออกมาพร้อมอาหาร

…มันคือมันฝรั่งอบ

เจนน่าทำหน้าผิดหวัง

['เจนน่า (★)' แสดงความไม่พอใจกับอาหาร]

“ก็ไม่ใช่ความผิดของฉัน มันไม่มีวัตถุดิบอื่นเลยนะ”

เขาไม่ได้ปอกเปลือกมันฝรั่งด้วยซ้ำ ฉันต้องปอกมันเองเพื่อที่ฉันจะได้กิน

รสชาติที่คุ้นเคย

['ฮาน (★)' แสดงความไม่พอใจกับอาหาร]

[คำแนะนำ : หากฮีโร่หลายคนแสดงความไม่พอใจกับอาหาร ให้ลองซื้อวัตถุดิบอื่นหรือเปลี่ยนพ่อครัว]

ฉันมีลางสังหรณ์บางอย่างและมันก็กลายเป็นเรื่องจริง ดอล์ฟไม่มีทักษะการทำอาหารในหน้าต่างสถานะของเขา

ตรงข้ามกับฉัน เป็นผู้หญิงอีกคนที่น่าจะอายุยี่สิบต้นๆ เธอมีผมยาวสีดำมัดรวบไว้ ชื่อที่แสดงในหน้าต่างสถานะของเธอคือโคลอี้และด้านล่างนั้น มีทักษะการทำอาหารติดอยู่ที่หน้าต่างสถานะของเธอ ดูท่าเราจะหาแม่ครัวคนใหม่มาแทนพ่อครัวปลอมๆ คนนี้ได้แล้ว

ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด