บทที่ 21: หากต้องการมีชีวิตรอด จงโต้คลื่นที่ซัดเข้ามาให้ดี (3-2)
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 21: หากต้องการมีชีวิตรอด จงโต้คลื่นที่ซัดเข้ามาให้ดี (3-2)
เมื่อเราเดินออกมาที่จัตุรัส ไอเซลล์ก็กำลังลากทั้งสามคนออกจากที่พัก
[ออกมา ฉันบอกให้ออกมา! เมื่อนายท่านกลับมา ก็ออกมาที่จัตุรัสสิ ทำไมพวกแกไม่เชื่อฟังฉัน! อยากโดนเหรอ?]
ฉันเงยหน้าขึ้นมองเพดาน
ที่จริงแล้วมันไม่มีเพดานในห้องรอ มันเป็นเพียงท้องฟ้าสีเทาบางเบาลอยอยู่ และท้องฟ้านี้จะส่องสว่างเจิดจ้าขึ้นมากกว่าเดิมเมื่อนายท่านเข้ามาในเกม นอกจากข้อความแล้ว ฉันก็ยังสามารถรับรู้ข้อมูลผ่านจอแสดงผลที่ปรากฏข้างบนได้อีกด้วย
“เธอกำลังจะส่งเราเเข้าไปต่อสู้อีกแล้วใช่ไหม? ฉันไม่เอา ฉันไม่ไป!”
“ธะ-เธอต้องการเงินไหม ฉันมีเงินอยู่ที่บ้านนะ! ให้ฉันกลับไปสิจะเอาเงินให้! ฉันเบื่อที่จะกินแค่มันฝรั่งแล้ว!”
[โอ้ย ฉันจะบ้าตายกับคนพวกนี้แล้วจริงๆ!]
ด้วยความรำคาญ ไอเซลล์จึงทำอะไรบางอย่าง
หมัดที่คล้ายกับเปลวไฟพุ่งออกมาจากมือน้อยๆ ที่น่ารักของเธอ
“อ๊ากก!”
[โอ้ยยยย ฉันต้องมานั่งขอโทษพวกแกเหรอหา? เข้าไปสู้ ไม่งั้นมันก็จะเป็นวันสุดท้ายของพวกแกที่นี่แน่นอน!]
“…”
ทั้งสามมองหน้ากัน
[พร้อมรึยัง? ไปได้แล้ว!]
[กำลังโหลด...]
หลังจากนั้นไม่นาน ทั้งสามคนก็ยืนอยู่ในจตุรัส สภาพสะบักสะบอมพร้อมกับเลือดที่เปื้อนอยู่ใต้จมูกแต่ละข้าง
“จงเปิดออกรอยแยกแห่งมิติและเวลา!”
[คำแนะนำ : ทำให้ฮีโร่ที่ไม่เชื่อฟังลงหอคอยชั้นซ้ำที่เคยเล่น ค่าความร่วมมือของพวกเขาจะเพิ่มขึ้น]
ไอเซล์ออกไปแล้ว
ทันทีที่รอยแยกแห่งมิติและเวลาเปิด คลังอาวุธก็ถูกเปิดออกเช่นกัน หลังจากหยิบอาวุธของและเข้าไปในรอยแยกแห่งมิติและเวลา กระจกก็เริ่มส่องแสงสว่างขึ้นมาทันที
“ปีนหอคอยและกอบกู้โลก!”
[ดันเจี้ยนหลัก : ชั้นปัจจุบัน 2]
แสงค่อยๆ บางเบาลง
[ชั้น 3]
[ประเภทภารกิจ – ปราบปราม]
[เป้าหมาย – กำจัดศัตรูให้หมด!]
[ก็อบลิน Lv.5 X 4]
ประเภทด่าน : พื้นที่ราบ
คราวนี้ศัตรูที่เรากำลังเผชิญหน้าคือก็อบลินสี่ตัว
“กรรร!”
พวกเขาสองคนต่างหยิบดาบและโล่มา
ส่วนคนที่อยู่ด้านหลังถือหน้าไม้แทนหอกขว้าง
“อาวุธและทักษะของฉันพัฒนาขึ้นมามากแล้ว”
ก็อบลินเล็งหน้าไม้มาที่ฉัน
ก่อนที่มันจะเหนี่ยวยิงหน้าไม้มาได้..
ซวบ!
ลูกธนูลอยมาจากด้านหลังและแทงทะลุเข้าไปหน้าผากของก็อบลินตัวนั้น
“กรร!”
ก็อบลินล้มลงและตาย
"ฉันบอกแล้ว ฉันเป็นประโยชน์ ไม่เป็นภาระของนายหรอก” เจนน่ายิ้ม
ฉันวิ่งไปข้างหน้า
ก่อนที่พวกมันจะเข้าโจมตีเป็นกลุ่ม ฉันก็เริ่มโจมตีก่อน เริ่มที่ก็อบลินตัวที่หนึ่ง โจมตีร่างกายส่วนบนของมันด้วยโล่ จากนั้นฉันแทงดาบเข้าไปเหมือนกับตอนที่ฝึก
ก็อบลินตัวที่สองพุ่งเข้าใส่ฉัน แต่ฉันก็ยกโล่ขึ้นบังได้ทัน ฉันเริ่มปะทะกับมัน ฉันได้เปรียบในเรื่องความสูง น้ำหนัก และความแข็งแกร่ง ฉันคว้าโอกาสที่ได้เปรียบนี้เหวี่ยงดาบไปที่คอเพื่อจัดการมันทันที
และตัวสุดท้าย
บางทีมันอาจจะเริ่มกลัวเพราะมันเริ่มถอยหลังไปหนึ่งก้าว ขณะที่ฉันเข้าใกล้มันอย่างเชื่องช้า
ลูกธนูพุ่งทะลุหน้าแข้งของก็อบลิน มันเป็นพื้นที่ที่ยากต่อการป้องกันด้วยโล่ที่มันถือ หลังจากที่มันสูญเสียการทรงตัว ฉันก็ปิดฉากด้วยการแทงดาบเข้าไปที่หัวใจมัน
[ผ่านด่านแล้ว!]
['เจนน่า(★)' ได้รับการเลื่อนขั้น!]
[รางวัล – 7,000 ทอง หนัง (C) x 1 แร่เหล็ก (C) x 1]
[ฮีโร่ยอดเยี่ยม – 'เจนน่า(★)']
การถูกเลือกให้เป็นฮีโร่ยอดเยี่ยมของด่านนั้นๆ จะได้รับคะแนนประสบการณ์เพิ่ม
คราวนี้เจนน่าเป็นฮีโร่ยอดเยี่ยม ดูเหมือนว่าก็อบลินตัวแรกที่เธอฆ่านั้นจะเป็นตัวที่ทำให้เธอได้รับค่าประสบการณ์สูงสุดสินะ
“พวกเขาสามคนยังไม่มีความคิดที่จะต่อสู้อีกเหรอ?”
พวกเขาทั้งสามมองมาที่เราด้วยสายตาที่ดูกังวล
“มันไม่สำคัญอะไรหรอก ฉันไม่ต้องการแบ่งปันคะแนนประสบการณ์กับคนพวกนั้นสักหน่อย”
หากพวกเขาไม่ได้มีส่วนร่วมในการต่อสู้ พวกเขาจะไม่ได้รับคะแนนประสบการณ์
เรากลับมาผ่านรอยแยกแห่งมิติและเวลา
“ครั้งนี้มันง่ายเกินไปหน่อยไหม?”
ไม่ใช่ว่าศัตรูจะเอาชนะง่ายเกินไป เราต่างหากที่แข็งแกร่งขึ้น
ฉันรู้สึกได้ว่าการฝึกไม่ได้ไร้ค่าเสียทีเดียว ดาบและโล่ขยับได้คล่องมือขึ้น และไม่มีช่องว่างให้ศัตรูโจมตีได้ในการเคลื่อนไหวของเราเลย
“มันจบแล้วเหรอ? แล้วเราจะ…”
โทบี้กำลังจะออกไปจากที่นี้ แต่กลับต้องค้างอยู่ภายในห้อง
ประตูที่นำไปสู่จัตุรัสยังคงปิดอยู่
กระจกทางด้านซ้ายเริ่มส่องแสง
[เลือกชั้น ชั้นที่ 1 ต้องการเข้าอีกรอบหรือไม่]
[ใช่ (เลือก) / ไม่ใช่]
"มันยังไม่จบ"
เจนน่าจับคันธนูของเธอไว้ด้วยสีหน้ามุ่งมั่น
“ดูเหมือนนายท่านจะเล่นซ้ำนะ”
เขาต้องได้รับคำแนะนำของไอเซลล์มาแน่ๆ
แม้ว่าคะแนนประสบการณ์และรางวัลจะไม่ได้มากเท่าชั้นที่เพิ่งจัดการไป แต่ดูเหมือนว่านายท่านไรก็ได้จะให้ความสำคัญกับพื้นฐานของฮีโร่มากกว่าการรีบไปอีกชั้นหนึ่ง
[ประเภทภารกิจ – ปราบปราม]
[เป้าหมาย – กำจัดศัตรูให้หมด!]
[ก็อบลิน Lv.2 x 3]
“กรร!”
ซวบ!
"กรร!"
หัวของก็อบลินตัวหนึ่งถูกลูกธนูยิงทะลุและมันก็ตายคาทีทันที
เจนน่ายิงธนูลูกที่สองทันที จากนั้นลูกธนูก็พุ่งเข้าใส่หน้าอกของก็อบลินที่กำลังจ้องมองเพื่อนฝูงของมันที่ล้มลงไปในความว่างเปล่า
[ผ่านด่านแล้ว!]
[รางวัล – 1,000 ทอง]
[ฮีโร่ยอดเยี่ยม – 'เจนน่า(★)']
“….”
กระจกก็เริ่มส่องแสงสว่างอีกครั้ง
[ชั้น 1]
[ประเภทภารกิจ – ปราบปราม]
[เป้าหมาย – กำจัดศัตรูให้หมด!]
[ก็อบลิน Lv.4 x 2]
ทันทีที่ด่านเปลี่ยนไป ฉันก็วิ่งไปข้างหน้าทันที
ฉันได้ยินเสียงธนูพุ่งทะลุอากาศจากด้านหลัง ฉันใช้ปัดลูกธนูออกไปด้วยโล่ของฉัน
"นายกำลังทำอะไร?"
"หุบปาก!"
ใครจะยอมให้คะแนนประสบการณ์กับคนอื่นคนเดียวกันล่ะ?
ฉันสังหารก็อบลินทั้งสองอย่างไร้ความปราณีโดยไม่ลังเล
[ผ่านด่านแล้ว!]
[รางวัล – 1,000G]
[ฮีโร่ยอดเยี่ยม – 'ฮาน (★)']
หลังจากนายท่านทำซ้ำการต่อสู้อีกสองครั้ง เราก็สามารถออกไปที่จัตุรัสได้
"นี่มันจบแล้วหรือยัง?"
“ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน”
เจนน่าส่ายศีรษะเพื่อตอบคำถามของสมาชิกในปาร์ตี้อีกคน
ในระหว่างทำการต่อสู้ห้าครั้ง พวกเขาสามก็ไม่ได้ทำอะไรช่วยเลย พวกเขาเอาแต่พูดคุยกันในระหว่างที่เราจัดการกับพวกสัตว์ประหลาด
เจนน่าเม้มริมฝีปากก่อนพูดขึ้นมา
“พวกนี่มันเริ่มน่ารำคาญจริงๆ เราต้องช่วยพวกเขาอีกนานแค่ไหน?”
“มันจะจบลงในวันนี้แน่นอน”
"จบ? จบได้ยังไง ก็เห็นนี้ว่าดูเหมือนพวกเขาไม่มีความตั้งใจที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองเลย”
“คิดว่านายท่านจะมีเวลาว่างเพียงพอที่จะเลี้ยงพวกปรสิตเหล่านั้นไว้เหรอ?”
[นายท่าน การหลอมรวมกำลังเริ่มต้น]
[ลากและวางฮีโร่ที่คุณต้องการสังเวยลงบนฮีโร่ที่ท่านต้องการหลอมรวม! ฮีโร่ผู้เสียสละจะหายไป]
ประตูห้องหลอมรวมกำลังเปิดออก
