1152 - ผู้อยู่ยงคงกระพัน
1152 - ผู้อยู่ยงคงกระพัน
“เช่นนั้นข้าคงไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว”
ราชาบรรพชนเถิงชิงก้าวไปข้างหน้า ชุดเกราะทองแดงบนร่างของเขาเปล่งประกายด้วยความแวววาวเย็น นี่คืออาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่แท้จริงที่สืบทอดมาจากสมัยโบราณ ซึ่งได้รับการตกทอดมาไม่รู้ว่ากี่ยุคกี่สมัย
เขาก้าวไปข้างหน้าทีละก้าว เดินช้าๆ ด้วยสีหน้าไม่แยแส และไม่มีการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ใดๆ มีเพียงร่องรอยของความกระตือรือร้นที่แวบเข้ามาในดวงตาของเขาเป็นครั้งคราวราวกับว่าเขากำลังจ้องมองเหยื่ออันโอชะที่อยู่ตรงหน้า
“เถิงชิงเด็กน้อยคนนี้ต้องการใช้บทเพลงศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่สมบูรณ์เพื่อเอาชนะความยากลำบากและทะลวงเข้าสู่ขอบเขตอันยิ่งใหญ่ที่อยู่เหนือกว่าหรือไม่?” ราชาบรรพชนไท่หมิงกล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก
“เขากำลังเล่นกับไฟ!”
ราชาบรรพชนสือเตี้ยนกล่าว หญิงสาวเพียงคนเดียวจากกลุ่มราชาบรรพชนผู้ยิ่งใหญ่มีท่าทางเย็นชาและดุร้ายอย่างยิ่ง
“เฉียง”
ลำแสงปรากฏขึ้นในมือของราชาบรรพชนเถิงชิง ซึ่งมีความยาวหนึ่งวา และในไม่ช้าก็กลายเป็นทวนมังกรที่มีลักษณะคล้ายกับอาวุธของราชาบรรพชนสือเตี้ยน และน่าสะพรึงกลัวไม่แพ้กัน
“เฮอะ!”
ราชาบรรพชนสือเตี้ยนส่งเสียงเย็นชาเมื่อเห็นอีกฝ่ายเลียนแบบอาวุธของตัวเอง อย่างไรก็ตามนางเพียงชมการต่อสู้อยู่ห่างๆและไม่ได้เข้าไปแทรกแซงแต่อย่างใด
“วีรบุรุษเผ่าพันธุ์มนุษย์หวังว่าเจ้าจะไม่ทำให้ข้าผิดหวัง ข้าไม่ได้มีความสุขเช่นนี้มาหลายปีแล้ว แม้ว่าเจ้าจะกดดันข้าเล็กน้อยแต่มันก็ทำให้ข้าเกิดความตื่นเต้นอย่างถึงที่สุดเช่นกัน”
ราชาเถิงชิงก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับทวนทองแดงในมือ ท่าทางของเขาราวกับนายพรานได้พบเหยื่อที่ดีที่สุด
“ปัง”
ทวนมังกรเจาะเข้าไปในความว่างเปล่าราวกับสายฟ้าสีเลือด เขาทิ่มแทงทวนเข้าหาราชาสวรรค์อย่างรวดเร็วด้วยการโจมตีหลายสิบกระบวนท่า
ภายใต้เสียงคำรามดังก้องไม่รู้จบ มีประกายไฟปลิวไปทุกที่ เปลวไฟทุกชนิดระเบิดขึ้นบนระเบียงตงเทียน ผู้บ่มเพาะจำนวนมากต่างถอยออกห่างจากสนามรบไปหลายร้อยลี้เพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบที่อาจจะเกิดขึ้น
ราชาสวรรค์ขยับนิ้วมือและบรรเลงกู่ฉินให้ยิงแสงศักดิ์สิทธิ์ออกมาหลายร้อยเส้น พวกมันพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าและปะทะกับทวนมังกรทำให้เกิดเสียงดังสนั่น
“ช่างเป็นบทเพลงศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงพลังจริงๆ!”
ราชาบรรพชนเถิงชิงอุทานพร้อมกับถือทวนมังกรไว้ในมือทั้งสองข้าง จากนั้นเขาก็กดด้ามทวนลงไปข้างล่างโดยต้องการจะใช้ทวนมังกรของตัวเองต่อตรึงร่างของราชาสวรรค์ให้ตายอยู่บนพื้น
ทุกคนอุทานเสียงดัง การโจมตีครั้งนี้รวดเร็วและเต็มไปด้วยพลังทำลายล้างอันดุร้าย เสียงคำรามที่เกิดจากทวนแหวกอากาศทำให้สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนแปลงไปอย่างรุนแรง
ทวนมังกรที่ไม่มีใครเทียบได้ทะลุผ่านอุปสรรคทั้งหมด และแรงกดของอากาศอันน่าสะพรึงกลัวได้ทะลวงไปถึงบริเวณหน้าผากของราชาสวรรค์และทำให้เลือดสีแดงสดหยดหนึ่งตกลงบนพื้น
“อา...”
ทันทีที่เห็นเหตุการณ์นี้ผู้คนจำนวนมากต่างอุทานด้วยความหวาดกลัว ราชาสวรรค์จะเป็นอะไรหรือไม่?
เผ่าพันธุ์โบราณตกตะลึงราชาบรรพชนเถิงชิงคนนี้มีชื่อเสียงมาตั้งแต่เมื่อหลายล้านปีก่อน พลังการโจมตีของเขาไม่มีสิ่งใดเทียบได้ เขาแข็งแกร่งสมกับที่เป็นราชาในหมู่ราชาบรรพชนอย่างแท้จริง
แต่ในขณะที่ทวนมังกรกำลังจะสัมผัสกับหน้าผากของราชาสวรรค์ ก็มีเสียงดัง “แคร่ก” ดังขึ้น ราชาสวรรค์ในชุดสีขาวสง่างามยื่นสองนิ้วออกไปและครีบปลายทวนที่กดลงมาจากด้านบนไว้อย่างแน่นหนา
“บูม”
ในช่วงเวลาสุดท้ายราชาสวรรค์กดมือซ้ายบนกู่ฉินและปลดปล่อยคลื่นสังหารให้กระแทกร่างของราชาบรรพชนเถิงชิงลอยคว้างขึ้นไปบนท้องฟ้า
“ทรงพลังมาก เจ้าแข็งแกร่งยิ่งกว่าที่ข้าคิดไว้เสียอีก!” ราชาบรรพชนเถิงชิงกระอักเลือดออกมาและคำรามด้วยความตื่นเต้น
เผ่าพันธุ์โบราณทั้งหมดเกิดความหวาดกลัวอย่างถึงที่สุด พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าราชาสวรรค์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์จะแข็งแกร่งถึงขนาดนี้
ในปัจจุบันมีเซียนที่เป็นมนุษย์เพียงคนเดียวที่นี่ และราชาสวรรค์ได้กลายเป็นผู้พิทักษ์แห่งจิตวิญญาณของเผ่าพันธุ์มนุษย์ไปแล้ว ความเป็นความตายของเขามีส่วนอย่างยิ่งต่อการดำรงอยู่ของเผ่าพันธุ์มนุษย์
ภายใต้การต่อสู้ที่รุนแรงของราชาผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสอง โลกทั้งใบสั่นสะเทือนราวกับจะแตกออกจากกัน หากระเบียงตงเทียนไม่ได้รับการคุ้มครองจากค่ายกลจักรพรรดินีตะวันตกมันคงพังทลายลงตั้งแต่แรก
“ถึงเวลาตายของเจ้าแล้ว!”
ในพริบตาเดียวก็ผ่านไปถึงห้าร้อยกระบวนท่า ราชาบรรพชนเถิงชิงคำรามเสียงดัง จากนั้นทวนมังกรของเขาก็ทิ่มแทงเข้าหาราชาสวรรค์สี่สิบเก้าครั้งจากทุกทิศทาง
ท้องฟ้าเต็มไปด้วยเงาทวนซึ่งระเบิดขึ้นด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์สีแดงเข้ม โลกทั้งใบกำลังจะพังทลายจากความปั่นป่วนของพลังแห่งความโกลาหล ในการโจมตีที่ทรงพลังเช่นนี้แม้แต่ราชาบรรพชนหลายคนที่มองเห็นเหตุการณ์ก็ยังเกิดความหวาดหวั่นอย่างถึงที่สุด
“ราชาบรรพชนเถิงชิงช่างน่ากลัวจริงๆ สมแล้วที่เป็นราชาในหมู่ราชา ในโลกนี้มีไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถเอาชนะเขาได้” ราชาบรรพชนหลายคนอุทานด้วยความตื่นเต้น
ยกเว้นราชาบรรพชนฮ่าวหยาง ราชาบรรพชนสือเตี้ยน และราชาบรรพชนไท่หมิง สีหน้าของพวกเขาทั้งสามคนยังคงเคร่งเครียดอย่างถึงที่สุด
“ติ๊ง”
โครม!
เสียงกู่ฉินดังขึ้นท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย ราชาสวรรค์ในชุดสีขาวยังคงนั่งอย่างสงบโดยไม่มีท่าทีได้รับผลกระทบอะไรทั้งสิ้น คลื่นเสียงที่ยิงขึ้นไปบนฟ้าได้ทำให้การโจมตีจากทวนมังกรทั้งสี่สิบครั้งหายสาบสูญไปอย่างไร้ร่องรอย
“เขาสบายดี!” ทุกคนต่างประหลาดใจ
“เจ้ามีพลังมากกว่าที่ข้าคาดไว้”
ราชาบรรพชนเถิงชิงกล่าวอย่างสงบ แต่ในเวลาต่อมามือของเขามีปีกหงส์เพลิงสีแดงฉานเปล่งประกายสดใสปรากฏขึ้น
“การต่อสู้ควรจะจบลงได้แล้ว!”
ราชาบรรพชนเถิงชิงคำรามเสียงดัง จากนั้นก็ฟาดฟันปีกหงส์เพลิงเข้าหาราชาสวรรค์ด้วยความโกรธเกรี้ยวอย่างถึงที่สุด พลังแห่งความโกลาหลม้วนพันไปข้างหน้าแม้แต่โลกก็ยังสูญเสียสีสันไปทันที
ราชาสวรรค์ไม่สามารถสงบนิ่งได้อีกต่อไป มือของเขาดีดกู่ฉินอย่างเร่งเร้าพร้อมกับปลดปล่อยพลังทำลายล้างที่แข็งแกร่งให้ยิงเข้าหาราชาบรรพชนเถิงชิงอย่างบ้าคลั่ง
โครม!
“อา..”
ร่างของราชาบรรพชนเถิงชิงปลิวกระเด็นออกไปอีกครั้ง ปีกหงส์เพลิงที่อยู่ในมือของเขาถูกหั่นออกเป็นหลายสิบชิ้น และเศษเสี้ยวของมันก็ปลิวกระจายไปทั่วท้องฟ้า
“ราชาบรรพชนเถิงชิงพ่ายแพ้? วีรบุรุษเผ่าพันธุ์มนุษย์แข็งแกร่งถึงขนาดนี้?!”
ราชาบรรพชนหลายคนตกตะลึงเป็นอย่างมาก พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าราชาเถิงชิงจะพ่ายแพ้อย่างเด็ดขาดแม้แต่อาวุธศักดิ์สิทธิ์ประจำตัวก็ยังถูกทำลาย
“ปัง”
ราชาเถิงชิงกระโดดขึ้นจากพื้นด้วยความโกรธ อย่างไรก็ตามต่อให้การโจมตีของราชาสวรรค์จะรุนแรงมากแค่ไหนก็ไม่สามารถสร้างอันตรายต่อร่างกายของเขาที่สวมชุดเกาะระดับครึ่งก้าวเต๋าสุดขั้วได้
“ข้ามีเกราะศักดิ์สิทธิ์ที่สืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่น ดังนั้นแม้ว่าเจ้าจะแข็งแกร่งก็ไม่สามารถฝ่าการป้องกันชุดเกราะของข้ามาได้!”
เถิงชิงตะโกน ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยแสงที่สว่างไสวไปทั่วท้องฟ้า จากนั้นเขาก็โบกมือเบาๆ และควบแน่นทวนมังกรขึ้นมาอีกครั้ง
ในโลกนี้มีอาวุธครึ่งก้าวเต๋าสุดขั้วไม่มากนัก ไม่ต้องพูดถึงพลังของเขาที่เป็นถึงราชาของราชา ภายใต้อำนาจป้องกันของชุดเกราะทองแดงนี้ จะไม่มีการโจมตีของสิ่งมีชีวิตใดคุกคามชีวิตของเขาได้!
ดังนั้นเขาจึงสามารถทุ่มเทการโจมตีได้อย่างเต็มกำลังโดยไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องอันตรายที่อาจจะเกิดขึ้นกับตัวเองเลย
เมื่อตระหนักถึงเรื่องนี้หัวใจของเย่ฟ่านก็จมดิ่งลง เขาเรียกหลี่เทียนออกมาเพื่อร้องขอเตาหลอมเซียนให้กับราชาสวรรค์ใช้เป็นอาวุธ แต่สุดท้ายเขาก็ถูกห้ามตามไว้โดยชายชราตาบอด
“ตอนนี้ราชาสวรรค์กำลังใช้ความแข็งแกร่งของตัวเองข่มขู่สิ่งมีชีวิตโบราณทั้งหมด เขาไม่สามารถพึ่งพาพลังของอาวุธครึ่งก้าวเต๋าสุดขั้วได้ ไม่เช่นนั้นเขาคงนำเตาเทพสุริยันของตระกูลเจียงมาใช้ตั้งแต่แรกแล้ว”
“พลังของเจ้าเกินความคาดหมายของข้าครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ทุกอย่างต้องจบลง!” เสียงของเถิงชิงดังก้อง
จากนั้นร่างของเขาก็โอบล้อมไปด้วยสายฟ้าสีแดงอย่างแน่นหนา ในเวลาต่อมาเขาได้ทุบกำปั้นที่แข็งแกร่งเข้าหาราชาสวรรค์ที่กำลังดีดกู่ฉินอยู่เบื้องล่างด้วยพลังทั้งหมดที่มี
ดวงตาของผู้บ่มเพาะเผ่าพันธุ์มนุษย์จำนวนมากเบิกกว้างด้วยความตกใจ พวกเขารู้ดีว่าหลังจากกระบวนท่านี้มันจะจบลงด้วยความเป็นความตายของฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดอย่างแน่นอน
“เจิ้ง!”
เสียงดนตรีกรีดร้องราวกับกระบี่สวรรค์ ภายใต้การปะทะกันครั้งนี้แสงสีแดงได้ส่องสว่างไปทั่วระเบียงตงเทียน จากนั้นเลือดสีแดงสดก็ไหลทะลักออกมาจากหน้าผากของราชาสวรรค์แห่งเผ่าพันธุ์มนุษย์
แต่ในทางตรงกันข้ามสีหน้าของราชาบรรพชนเถิงชิงกลับเต็มไปด้วยความหวาดกลัวอย่างสุดซึ้ง
“เจ้า...ทำได้อย่างไร…”
คำพูดของราชาบรรพชนเถิงชิงจบลงเพียงเท่านี้ เพราะร่างกายของเขาแหลกสลายกลายเป็นฝุ่นผงเหลือเพียงชุดเกาะทองแดงที่ร่วงลงบนพื้น
……….