บทที่ 7: พิธีแต่งงาน วัวแก่กินหญ้าอ่อน

ในเวลานี้ จี ชิงหยูก็สังเกตเห็นฉากที่เกิดขึ้นเมื่อกี้เช่นกัน

"สามี คนที่เพิ่งผ่านไปคือหลิวตง คนที่คุณพูดถึงก่อนหน้านี้ใช่ไหม?"

จี ชิงหยูส่งเสียงลับๆ

"ใช่"

โจวสุ่ยก็ไม่ปิดบังเช่นกัน "คนนี้เคยเป็นเพื่อนที่ดีของพ่อฉัน แต่หลังจากพ่อแม่ฉันเสียชีวิต เขาก็พยายามบังคับให้ฉันขายบ้านบ่อยๆ ถ้าฉันไม่ได้อยู่ เมืองเมฆหมอก ฉันเกรงว่าฉันจะถูกทำร้ายโดยเขานานมาแล้ว"

"ฮึ่ม จริงอย่างที่ว่า ตัดสินคนจากรูปลักษณ์ไม่ได้ เป็นเพื่อนกันมานาน แต่ต้องการทำร้ายลูกชายของเพื่อนเพื่อบ้าน สมควรตาย"

แววตาฆ่าฟันของจี ชิงหยูฉายแววในดวงตาที่สวยงามของเธอ

เธอไม่ได้เป็นผู้บ่มเพาะท้องถิ่นของเมืองเมฆหมอก แต่เธอมาจากที่ห่างไกลหลายหมื่นลี้ เพื่อที่จะสามารถประสบความสำเร็จในการบ่มเพาะในระดับนี้ เธอเป็นผู้บ่มเพาะหญิงที่ไม่ธรรมดา".

ความโหดเหี้ยมและไร้ความปรานีเป็นคุณสมบัติที่จำเป็นสำหรับ ผู้บ่มเพาะอิสระ

ถ้าไม่มีความสามารถบางอย่างก็ไม่สามารถข้ามไปหลายหมื่นลี้และมาถึง เมืองเมฆหมอก ได้อย่างปลอดภัยจำนวน ผู้บ่มเพาะชั่วร้าย ที่เสียชีวิตด้วยน้ำมือเธอนั้นมากมายเหลือคณานับ

หลิวตงคนนี้กล้าลงมือกับสามีของเธอ เขาก็แค่เบื่อชีวิตและไม่ได้รู้จักเขียนคำว่า "ตาย"

"ยู่เอ๋อ อย่าโกรธ นี่มัน เมืองเมฆหมอก เราไม่สามารถทำอะไรได้ที่นี่ มิฉะนั้นเราจะต้องถูกลงโทษโดยเจ้าหน้าที่ของเมืองอย่างแน่นอน เราต้องไม่ประมาท"

โจวสุ่ยรีบห้ามปรามเมื่อรู้สึกถึงเจตนาฆ่าลึก ๆ ในใจของจี ชิงหยู

ถ้าพวกเขาต่อสู้กันจริงๆ ใน เมืองเมฆหมอก ก็ไม่สามารถอยู่ที่นี่อีกต่อไป

"ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ใช่ ผู้บ่มเพาะ ที่ชอบฆ่า ฉันแค่โกรธที่คนคนนั้นทำตัวต่ำช้า คนแบบนั้นอาจตายโดยบังเอิญในป่าสักวันหนึ่ง"

"ลืมมันไปเถอะ สามี วันนี้เป็นวันสำคัญของเรา อย่าให้คนตัวเล็ก ๆ แบบนี้มาทำลายบรรยากาศของเรา"

จี ชิงหยูหัวเราะเบา ๆ บ่งบอกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่อ่อนแอและจะไม่ทำสิ่งที่น่ากลัวอย่างการฆ่าอย่างแน่นอน

แต่เธอได้ตัดสินในใจแล้ว เมื่อหลิวตงออกจากเมือง เธอจะลงมือทันทีและกำจัดปัญหา

"ตกลง"

โจวสุ่ยพยักหน้าและวางเรื่องนี้ไว้ชั่วคราว

ท้ายที่สุด วันนี้เป็นวันสำคัญของเขา หลิวตงจะทำอะไรได้บ้าง?

.........

ในเวลานี้ เหล่า ผู้บ่มเพาะ หลายคนในงานเลี้ยงต่างมีความคิดที่แตกต่างกันขณะที่มองดู โจวสุ่ย

ที่หล่อเหลาและ จี ชิงหยู ที่สวยงาม พวกเขาเต็มไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย

"ไม่น่าเชื่อเลย ฉันไม่เคยคิดว่า น้องโจว จะแต่งงานตอนอายุ 18 ปี และเขายังแต่งงานกับ ผู้บ่มเพาะหญิงระดับ รวมลมปราณ เก้าด้วย เด็กคนนี้โชคดีมาก"

"ใช่มั้ยล่ะ? หญิง ผู้บ่มเพาะ คนนี้มีผิวขาว สวย และมีพลังการบ่มเพาะที่แข็งแกร่ง เธอเห็นอะไร

ในตัวเด็กคนนี้? อาจเป็นบุคลิกภาพและเสน่ห์ของเขาก็ได้ ฉันอิจฉาจริงๆ"

"ทำไมไม่มี ผู้บ่มเพาะหญิงที่สวยงามคนไหนชอบฉันบ้างล่ะ ฉันก็ไม่ได้แย่ในเรื่องนี้เหมือนกัน มีพรสวรรค์พิเศษ"

"หึหึ พูดเก่งต่อไปสิ ทุกคนรู้ถึงความสามารถของคุณดี คุณได้ขึ้นชื่อในย่าน โคมแดง มานานแล้ว เป็นที่รู้จักในนาม 'เด็กผู้ชายที่ใช้จ่ายเงินอย่างฟุ่มเฟือย อวดรวย' ลูกค้าที่สร้างรายได้มากที่สุดในแต่ละปี ผู้คนในยุทธภพเรียกคุณว่า หลิวสามวินาที"

(ปล.คนแปลถ้าผมเข้าใจไม่ผิดคือแตกไว)

"อวดดีอะไร 'สามวินาที' ของคุณสิ ใครแพร่ข่าวลือแบบนี้?"

"เฮะๆ ยังไม่แน่ว่าจะเป็นพรหรือคำสาป เรายังไม่รู้กันหรอก หญิง ผู้บ่มเพาะ คนนี้อาจสนใจเขาจริงๆก็ได้ ฉันคิดว่าเธอสนใจบ้านของเขามากกว่า เหมือนกับวัวแก่กินหญ้าอ่อน ได้ทั้งคนและทรัพย์สมบัติ"

ไม่หรอก ถ้าอย่างนั้น น้องโจวจะไม่ตกอยู่ในอันตรายมากกว่าโชคดีหรอ? ผู้บ่มเพาะหญิงที่เหมือนแม่ม่ายดำเหล่านี้ต่างก็เชี่ยวชาญในการดูดซับแก่นแท้ โจวอาจจะถูกดูดแห้งในไม่ช้า

เหล่า ผู้บ่มเพาะ หลายคนแอบคุยกัน

พวกเขาต่างรู้สึกว่าความสนใจของ ผู้บ่มเพาะหญิงคนนี้ที่มีต่อ โจวสุ่ย นั้นค่อนข้างไม่ธรรมดา

ท้ายที่สุดเธออยู่ในระดับ รวมลมปราณ ขั้นเก้า เพียงก้าวเดียวก่อนกลายเป็น ผู้บ่มเพาะสร้างรากฐาน

คนแบบไหนบ้างที่ไม่สามารถดึงดูด ผู้บ่มเพาะหญิงที่ทรงพลังเช่นนี้ได้? แต่เธอกลับสนใจ ผู้บ่มเพาะรุ่นเยาวน์ ระดับ รวมลมปราณขั้นแรก ถ้านี่ไม่ใช่เจตนาร้ายล่ะก็ แล้วมันคืออะไร?

"เมื่อกี้ฉันเห็นความสัมพันธ์ระหว่าง โจว กับพ่อแม่ของเขา ดังนั้นฉันจึงไปเตือนพวกเขาอย่างเงียบ ๆ ว่าผู้หญิงคนนี้อาจมีเจตนาร้าย ฉันบอก โจว ให้ระวังและอย่าหลงกลผู้หญิงปีศาจคนนี้ เขาไม่สามารถจัดการกับผู้หญิงแบบนั้นได้

แต่คุณรู้ไหมว่าเด็กคนนั้นพูดอะไร? เขาบอกว่าพวกเขารักกันมาก รักแรกพบ คู่สร้างคู่สม เขาบอกให้เราอย่ายุยงให้แตกแยก

ฉันสบถ เด็กคนนี้ควรมองตัวเองให้ดี ถ้าไม่ใช่เพราะครอบครัวของเขามีบ้าน ผู้บ่มเพาะหญิงคนอื่นจะสนใจเขาได้อย่างไร? "

ผู้บ่มเพาะ ชายคนหนึ่งโกรธทันทีทันใด. เขารู้สึกว่าในฐานะเพื่อนบ้าน เขามีหน้าที่เตือน แต่อีก

ฝ่ายกลับกล่าวหาว่าเขายุยงให้แตกแยก ทำให้เขาดูเหมือนคนร้ายที่เจ้าเล่ห์

เขารู้สึกว่านี่ไม่เป็นธรรมอย่างยิ่ง ไม่รู้จักหัวใจของคนดี

"เฮ้ เป็นการยากที่จะโน้มน้าวผีหัวแข็ง ความเห็นอกเห็นใจไม่สามารถช่วยคนที่ไม่ต้องการช่วย

ได้ เด็กคนนี้ถูกลิขิตให้พบกับภัยพิบัตินี้ และเราไม่สามารถหยุดเขาได้"

"คุณพูดถูก คุณควรระวังกันทุกคน ถ้าผู้หญิงคนนั้นได้ยินสิ่งที่คุณพูด คุณจะมีช่วงเวลาที่ยากลำบาก"

"ถูกต้อง ถึงแม้ว่าเธออาจจะเป็นปีศาจ แต่เธอก็เป็น ผู้บ่มเพาะ ระดับ รวมลมปราณ ขั้นเก้า ถ้าเธอต้องการจัดการกับเรา มันก็เป็นเรื่องง่าย"

"สงสาร โจว ดูเหมือนว่าอีกไม่นานเขาจะถูกเอาเปรียบโดยหญิงปีศาจคนนี้”"

"ไม่มีทางแก้ไขได้ นี่คือโชคชะตาของ โจว ถ้าเขาขายบ้านและกลับไปที่โลกมนุษย์อย่างรวดเร็ว เขาอาจจะยังมีชีวิตอยู่ แต่หากเขายืนกรานที่จะอยู่ใน เมืองเมฆหมอก มันเป็นเส้นทางสู่ความตายของเขาเอง"/

"เอาเถอะ เราไม่ได้รู้จัก โจว เราแค่เป็นเพื่อนบ้าน มันไม่เกี่ยวอะไรกับเรามากนัก"

"หลังจากดื่มสุรางานแต่งงานแล้ว พวกเราก็จากกันเถอะ ผู้หญิงปีศาจคนนี้อันตรายเกินไป"

เหล่า ผู้บ่มเพาะ ต่างกำลังถกเถียงกัน

พวกเขาต่างคิดว่า โจวสุ่ย คราวนี้ถึงคราวล่มจม ถูกหญิง ผู้บ่มเพาะ อาวุโสเล็งเป้า เขาจะ ถูกเอาเปรียบอย่างแน่นอน

โอกาสรอดตายไม่มากนัก

................

"ไอ้สารเลวพวกนี้ปากโคตรเหม็น"

"พวกเขายังพูดว่า 'วัวแก่กินหญ้าอ่อน' พี่สาวฉันยังเด็กอยู่ ทำไมเธอถึงกินหญ้าอ่อน?"

มู่ ซีหยาน ที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ ก็ได้ยินเสียงเหล่านี้เช่นกันและก็โกรธมาก ท้ายที่สุดเจ้าสาวก็คือน้องสาวของเธอ เป็นเรื่องไร้สาระที่ ผู้บ่มเพาะ เหล่านี้คิดว่าเธอเป็นปีศาจ มันไม่สมเหตุสมผลเลย

"ปล่อยมันไป ปล่อยมันไป วันนี้เป็นวันแห่งความสุข เราไม่สามารถมีความขัดแย้งได้ ปล่อยให้พวกเขาพูดอะไรก็ได้ที่พวกเขาต้องการ หลังจากวันนี้ พวกเราก็ไม่จำเป็นต้องพบกันอีก"

เซีย จิงหยาน พยายามหยุดเธอทันที

พูดตามตรง เธอก็เข้าใจความรู้สึกของ ผู้บ่มเพาะ เหล่านี้เช่นกัน

ถ้าเธอจินตนาการว่าตัวเองเป็นพวกเขา ยืนมองหญิง ผู้บ่มเพาะ รวมลมปราณระดับ 9 กำลังคบหากับชาย ผู้บ่มเพาะ รวมลมปราณระดับหนึ่ง เธอคงจะคิดว่าหญิง ผู้บ่มเพาะ คนนั้นต้องมีจุดประสงค์อื่นแน่ และคงจะมองชาย ผู้บ่มเพาะ คนนั้นเป็นหม้อปรุงยามานานแล้ว

แต่ จี ชิงหยู เป็นน้องสาวของเธอ และพวกเขารู้จักกันมานานหลายปี เธอรู้จักนิสัยของพี่สาวของเธอเป็นอย่างดี และรู้ว่าเธอไม่ใช่ ผู้บ่มเพาะ ที่ชอบเอาเปรียบคนอื่น

ทั้งสองคนรักกันจริงๆ อย่างน้อยพี่สาวของเธอก็ชอบเขา

แต่เธอไม่จำเป็นต้องบอกคนอื่นเกี่ยวกับเรื่องนี้ แม้ว่าเธอจะทำอย่างนั้น พวกเขาก็ไม่เชื่อ

"ผู้ชายคนนี้มีเสน่ห์อะไรที่ทำให้พี่สาวฉันชอบเขามาก?"

เซีย จิงหยาน มอง โจวสุ่ย ที่อยู่ไกล ๆ เงียบ ๆ รู้สึกงุนงงอย่างยิ่ง เธอสงสัยว่าทำไมพี่สาวของเธอถึงชอบผู้ชายธรรมดาและไม่น่าจดจำคนนี้

เป็นไปได้ไหมว่า ตามที่ผู้บ่มเพาะ คนอื่นพูดว่า ชายคนนี้หน้าตาธรรมดา แต่มีออร่าที่แข็งแกร่งและมีความรู้อย่างมากเกี่ยวกับ การบ่มเพาะคู่ ด้วยพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม?

แต่ไม่ว่าเธอจะคิดอะไร งานแต่งงานก็ดำเนินต่อไป

ในไม่ช้า โจวสุ่ย และ จี ชิงหยู ก็เสร็จสิ้นพิธีและถูกส่งเข้าเรือนหอ ยุติงานเลี้ยงแต่งงาน

(จบบทนี้)