บทที่ 12: การกลั่นสุรากู่ เมืองเมฆหมอกในความโกลาหล

"อุบัติเหตุ? คุณต่างหากที่ประสบอุบัติเหตุ ฉันจะประสบอุบัติเหตุที่บ้านได้ยังไง?!"

โจวสุ่ยพูดอย่างหงุดหงิด

"ไอไอ มันเข้าใจผิดจริงๆ แค่เข้าใจผิด ดูปากฉันสิ ฉันพูดไม่ชัดเฉยๆ อย่าโกรธฉันนะ" จาง เฉิง ขอโทษซ้ำๆ "อ้อ อย่างไรก็ตาม นายวางแผนจะทำอะไรเมื่อออกไปวันนี้ล่ะ?"

เขาดูเขินมาก เพราะเป็นความผิดของเขาที่พูดผิด

"ฉันจะไปซื้ออะไรบางอย่าง" โจวสุ่ยไม่อยากเสียเวลาพูดอะไรอีกแล้วและเดินหนีไป

ทันทีที่โจวสุ่ยออกจากถนน ดูเหมือนว่าเพื่อนบ้านทุกคนออกมา แต่ละคนมองรูปร่างที่ออกเดินทางของโจวสุ่ยด้วยความสงสัยและประหลาดใจ

"เป็นไปไม่ได้ เด็กโจวไม่ตายจริงๆเหรอ? เขาไม่ได้ถูกจับโดยผู้หญิงปีศาจนั่นเหรอ?"

ใครบางคนรู้สึกประหลาดใจมาก

เพราะตามการประมาณการของเขา โจวสุ่ยน่าจะหายไปนานแล้ว ใครจะไปคิดว่าเขายังมีชีวิตอยู่และสบายดี?

ถ้าเขาไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง เขาคงไม่เชื่อ

"มันแปลกนิดหน่อยจริงๆ อาจเป็นไปได้ไหมที่ผู้หญิงคนนี้ไม่ต้องการจับเขา แต่ต้องการเป็นภรรยาของเขา?"

"เป็นไปไม่ได้ เด็กคนนี้มีการบ่มเพาะต่ำ ผู้หญิงสวยและเก่งกาจจะสนใจเขาได้อย่างไร? ไม่ต้องล้อเล่นหรอก"

"ฉันก็ไม่เชื่อเหมือนกัน แต่ความจริงพูดแทนตัวเอง เด็กคนนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง และการบ่มเพาะของเขาก็ดีขึ้นด้วยซ้ำ"

"ปลอม มันเป็นภาพลวงตา อย่าหลงกลโดยวิธีการของผู้หญิงปีศาจนั่น บางทีเธออาจคิดว่าการบ่มเพาะของเด็กโจวไม่เพียงพอและต้องการขุนเขาให้มีน้ำมีนวลก่อนฆ่าเขา"

"นั่นก็มีความเป็นไปได้เช่นกัน หากมันอยู่แค่ในขั้นรวมลมปราณ แม้ว่าเธอจะดูดพลังของเขาจนหมด มันก็คงไม่ได้ให้ประโยชน์มากนัก ควรจะปล่อยให้เด็กหนุ่มตระกูลโจวฝึกฝนก่อน จากนั้นจึงดูดพลังของเขา ซึ่งจะเป็นประโยชน์มากกว่า"

เหล่าผู้คนใกล้เคียงต่างก็พูดคุยกันอย่างครึกโครม

พวกเขาจะไม่มีทางเชื่อว่าผู้บ่มเพาะหญิงผู้งดงามสนใจโจวสุ่ย พวกเขาสงสัยว่าหญิงปีศาจผู้นี้กำลังวางแผนที่จะเลี้ยงดูเขาให้มีน้ำมีนวล จากนั้นจึงเก็บเกี่ยวเขา

หากไม่เป็นเช่นนั้น ก็ไม่มีทางอธิบายสถานการณ์นี้ได้

...

ไม่นานนัก โจวสุ่ยก็มาถึงศาลาอัลเคมีในเมืองหมอกคลุมเครือ ขับรถม้าของเขาอย่างชำนาญ ร้านนี้ไม่เพียงขายยาเม็ดประเภทต่างๆ แต่ยังรวมถึงสมุนไพรต่างๆ ด้วย

เจ้าของร้าน ศาลายา นามว่า จ้าวเป็นคนรู้จักกับพ่อแม่ของ โจวสุ่ย หลังจากนั้นพวกเขาก็รู้จักกันมานานกว่าสิบปี

"เสี่ยวโจว วันนี้มาซื้อยารึ?" เฒ่าแก่จ้าวยิ้มเล็กน้อย

"ไม่ ฉันต้องการซื้อสมุนไพรวิญญาณบางชนิด เช่น หญ้างูสุรา อายุสิบปี คุณมีไหม"

โจวสุ่ยระบุคำขอของเขาโดยตรง

เหตุผลที่เขาต้องการ หญ้างูสุรา เป็นเพราะมันเป็นส่วนผสมหลักในการกลั่น กู่สุรา ซึ่งเป็นหนอนพิเศษที่เขาต้องการกลั่นเพื่อรับหินวิญญาณ

กู่สุรา เเป็นหนอนพิเศษที่อาศัยอยู่ในสุราและมีพลังเหลือเชื่อในเปลี่ยนเครื่องดื่มธรรมดาให้เป็นสุราวิญญาณ

แม้แต่เครื่องดื่มธรรมดา ภายใต้พลังของ กู่สุรา ก็จะเปลี่ยนเป็นสุราวิญญาณ

คุณควรจะรู้ว่าสุราวิญญาณระดับหนึ่งธรรมดาๆนั้นมีค่าอย่างน้อยสี่สิบถึงห้าสิบหินวิญญาณขั้นต่ำ ซึ่งแพงกว่ายาธรรมดามาก

เหตุผลก็คือเมื่อเทียบกับยาเม็ด สุราวิญญาณมีพิษน้อยกว่าและสามารถฟอกพลังวิญญาณในร่างกาย ทำให้เป็นที่นิยมอย่างมากในหมู่ผู้ฝึกฝน

น่าเสียดายที่ความยากลำบากในการทำสุราวิญญาณนั้นสูงและการผลิตก็ยาก ส่งผลให้มีการขาดแคลนสินค้าอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าจะมีหินวิญญาณก็ไม่ได้หมายความว่าจะซื้อได้เสมอไป

เมื่อ กู่สุรา ได้รับการกลั่นสำเร็จ ด้วยพลังของ กู่สุรา มันสามารถแปลงร่างสุราธรรมดาให้เป็นสุราวิญญาณได้

สิ่งนี้เทียบเท่ากับการเปลี่ยนเครื่องดื่มไร้ค่าให้กลายเป็นสุราวิญญาณที่มีมูลค่าหลายสิบหินวิญญาณระดับต่ำ มันเหมือนกับการสร้างโชคลาภค้างคืน เหมือนกับเครื่องพิมพ์เงิน

ในความเป็นจริง โจวสุ่ยก็ต้องการกลั่น กู่สุรา โดยเร็วที่สุดและได้รับหินวิญญาณจำนวนมาก

อย่างไรก็ตาม เขายังรู้ว่าถ้าเขาทำสิ่งนั้นจริงๆ แม้ว่า เมืองเมฆหมอก จะปลอดภัยมาก แต่เขาก็จะถูกสังหารในวันถัดไป ถูกผู้บ่มเพาะคนอื่นลอบสังหารและปล้นหินวิญญาณของเขา

ท้ายที่สุด เหตุผลที่ผู้บ่มเพาะไม่ดำเนินการก็เป็นเพียงเพราะผลประโยชน์ไม่เพียงพอ

หากผลประโยชน์มีมากจริงๆ หลังจากสังหารแล้ว อีกฝ่ายสามารถหลบหนีจาก เมืองเมฆหมอก ได้ตลอดเวลา

แม้ว่าจะถูกเมืองเมฆหมอก ไล่ตาม แต่พวกเขาก็ไม่สามารถมาที่ เมืองเมฆหมอก ในอนาคตได้

ด้วยหินวิญญาณจำนวนมาก โลกนี้กว้างใหญ่ และไม่มีที่ใดที่พวกเขาไปไม่ได้

ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะกลั่น กู่สุรา

แต่ตอนนี้มันแตกต่างกัน เขามีสหายเต๋าที่มีการบ่มเพาะระดับที่เก้าของ รวมลมปราณ เพื่อสนับสนุนเขา แม้ว่าเขาจะได้รับหินวิญญาณจำนวนมาก เขาก็สามารถปกป้องทรัพย์สมบัตินี้ได้อย่างง่ายดายโดยไม่ต้องกังวลว่าคนอื่นจะต้องการมัน

"หญ้างู สำหรับทำสุราเหรอ? แน่นอน เรามีมัน มันเป็นหนึ่งในวัสดุสำหรับกลั่นสุราวิญญาณ แต่หนึ่งส่วนของ หญ้างู มีมูลค่าหนึ่งร้อยหินวิญญาณระดับต่ำ คุณต้องการซื้อไหม?" เจ้าของร้านกล่าว

"หินวิญญาณระดับต่ำหนึ่งร้อยก้อน? มันจะแพงขนาดนี้ได้อย่างไร? เดือนที่แล้วมันแค่เจ็ดสิบหินวิญญาณระดับต่ำ" โจวสุ่ยขมวดคิ้ว เขาไม่ใช่คนโง่และโดยธรรมชาติแล้วจะไม่ซื้อยาสมุนไพรวิญญาณที่มีราคาแพงเกินไป

เฒ่าแก่จ้าว คนนี้คงพยายามเอารัดเอาเปรียบเขาใช่มั้ย?!

"โจวน้อย ฉันไม่ได้โกหกคุณ" เฒ่าแก่จ้าว อธิบาย "บางทีคุณยังไม่รู้ แต่ราคาของยาเม็ด ตะกรุด ยาสมุนไพรวิญญาณ ฯลฯ ใน เมืองเมฆหมอก เพิ่มสูงขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ อาจจะเป็นในอีกสักระยะ ราคาจะยิ่งสูงขึ้นไปอีก"

"หมายความว่าอย่างไร?" โจวสุ่ยถึงกับตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนี้ เพราะราคาในเมือง เมืองเมฆหมอก นั้นคงที่เสมอ มีความผันผวนน้อยมาก

แต่ตอนนี้การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวได้เกิดขึ้น เกิดอะไรขึ้นใน เมืองเมฆหมอก หรือไม่?

"คุณยังไม่รู้เหรอ? เรื่องนี้แพร่หลายมานานแล้ว" เฒ่าแก่จ้าว พูดด้วยเสียงลึก "เมื่อเร็ว ๆ นี้ นิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์ได้ค้นพบเส้นเลือดทองแดงและเส้นเลือดหินวิญญาณในเทือกเขาเมฆหมอก ผลผลิตเกินหนึ่งแสนตัน ตอนนี้ นิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์กำลังบ้าคลั่ง"

"เพื่อที่จะพัฒนาเส้นเลือดนี้ นิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์ได้ส่งบุคลากรจำนวนมากไปยังเทือกเขาเมฆหมอก ตระกูลผู้บ่มเพาะหลายแห่งก็หลั่งไหลมาที่นี่ด้วยการสนับสนุนของ นิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์"

"ท้ายที่สุด เทือกเขาเมฆหมอก มีภูมิประเทศที่ซับซ้อน ปกคลุมด้วยเมฆและหมอกตลอดทั้งวัน และมีสัตว์อสูรมากมาย ความยากลำบากในการพัฒนาสูงมาก ดังนั้น นิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์จึงได้เชิญผู้บ่มเพาะจำนวนมากมาพัฒนาร่วมกัน"

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมผู้บ่มเพาะพเนจรจำนวนมากจึงหลั่งไหลเข้ามาใน เมืองเมฆหมอก ของเราในช่วงเวลานี้ คุณสังเกตเห็นหรือไม่ว่าความปลอดภัยสาธารณะใน เมืองเมฆหมอก ลดลงไปมากเมื่อเร็ว ๆ นี้ มีเหตุการณ์ฆาตกรรมและปล้นสมบัติบ่อยครั้ง

หากเป็น เมืองเมฆหมอก ก่อนหน้านี้ เป็นไปไม่ได้ที่สิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นเลย แต่เพราะตอนนี้มีผู้บ่มเพาะพเนจรมากเกินไป ทีมบังคับใช้กฎหมายของ เมืองเมฆหมอก จึงไม่สามารถจัดการได้

แน่นอนว่าแม้ว่าทีมบังคับใช้กฎหมายต้องการจัดการก็ไม่สามารถทำได้ ท้ายที่สุดแล้วผู้บ่มเพาะนอกเมืองเหล่านี้ล้วนดุร้ายและไร้ความปรานี และบางคนก็มีตระกูลทรงพลังหนุนหลัง ทีมบังคับใช้กฎหมายสามารถมองข้ามการกระทำผิดกฎหมายเหล่านี้ได้เท่านั้น

"อะไร?!"

เมื่อพูดสิ่งนี้ โจวสุ่ยรู้สึกประหลาดใจมาก เขาคาดไม่ถึงว่าในเวลาเพียงหนึ่งเดือน เมืองเมฆหมอก จะต้องเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เช่นนี้

ในช่วงเดือนนี้ เขาจมอยู่ในโลกแห่งความอ่อนโยน อยู่ที่บ้านตลอดเวลา ไม่ใส่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอก

อย่างไม่คาดคิด ในเวลาเพียงหนึ่งเดือน เมืองเมฆหมอก ได้ประสบกับความวุ่นวายเช่นนี้

ไม่น่าแปลกใจที่เขารู้สึกตลอดเวลาว่ามีผู้บ่มเพาะมากขึ้นบนถนน และพวกเขาทั้งหมดก็เปล่งออร่าที่ดุร้ายและชั่วร้าย

(จบบทนี้)