ตอนที่ 793 การมาถึงของจักรพรรดิโลหิต (ฟรี)

ตอนที่ 793 การมาถึงของจักรพรรดิโลหิต

“สหายหวู่หยาหยิบดาบ!”

ฉินซู่เจียนพูดเสียงดัง

เฮยหวู่หยาที่มีอาการคันมาเป็นเวลานาน ตอนนี้เมื่อเขาได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย เขาก็อดกลั้นไม่ได้อีกต่อไป เขาก้าวไปข้างหน้า และรีบไปที่ด้านข้างของดาบ โดยจับด้ามดาบด้วยฝ่ามือโดยตรง

เขาละเลยการต่อต้านของดาบ

เขาบังคับเลือดหยดหนึ่งออกจากร่างกาย และหยดลงบนใบดาบ

อย่างไรก็ตาม

ก่อนที่เลือดจะสัมผัสกับดาบอย่างสมบูรณ์ มันก็ถูกทำลายโดยดาบชี่

ฉินซู่เจียนกล่าวว่า "แม้ว่าดาบนี้จะเป็นเพียงอาวุธจิตวิญญาณ แต่ในแง่ของพลัง มันก็ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าสิ่งประดิษฐ์เต๋าขั้นหก และพลังสังหารของมันก็แข็งแกร่งมากสหายหวู่หยา ถ้าเจ้าต้องการให้มันจดจำเป็นเจ้านาย ใช้แก่นโลหิตจะดีกว่า”

ได้ยินแบบนั้น..

เฮยหวู่หยาไม่แปลกใจ แต่การแสดงออกของผู้ฝึกฝนคนอื่นเปลี่ยนไปอย่างมาก

อาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่เทียบได้กับสิ่งประดิษฐ์เต๋าขั้นหก

อาวุธศักดิ์สิทธิ์เช่นนี้

มันเป็นหนึ่งในสิ่งที่ดีที่สุดในสี่ทวีปอย่างแน่นอน

แม้ว่ามันจะไม่มีผลในกักเก็บโชคชะตา แต่มันก็ยังคงเหมือนเดิม

อีกด้านหนึ่ง

เฮยหวู่หยาทำตามคำแนะนำของฉินซู่เจียน และหลอมรวมแก่นโลหิตของเขาลงในดาบ

ในทันที

ดาบสั่นอย่างรุนแรง และเสียงคำรามของมังกรก็ดังก้องไปทั่วโลก

จู่ๆ เฮยหวู่หยาที่ถือดาบยาวไว้ในมือ และฟันไปทางความว่างเปล่าทันที

ดาบชี่ที่ควบแน่นตัดผ่านความว่างเปล่าโดยตรง ข้ามไปหลายพันลี้ และให้ภูเขาหนึ่งหมื่นฟุตราบเรียบ

"ฮ่าฮ่าฮ่า ดาบดี มันเป็นดาบที่ดีจริงๆ!"

เฮยหวู่หยามองขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วหัวเราะ

เขาแทบไม่ได้กระตุ้นพลังของดาบ แต่แค่อาศัยความคมของมันโดยสิ้นเชิงก็ได้ผลลัพธ์เช่นนั้นแล้ว

ส่วนคนอื่นๆ

พวกเขาตกอยู่ในความงุนงงอย่างสมบูรณ์

แข็งแกร่ง!

มันแข็งแกร่งเกินไปจริงๆ

เฮยหวู่หยาลังเลที่จะปล่อยมือจากดาบ จากนั้นเขาก็มองไปที่ฉินซู่เจียน และพูดว่า "ข้าขอถามได้ไหมว่าดาบนี้ชื่ออะไร"

“ดาบเล่มนี้ไม่มีชื่อ สหายหวู่หยา เจ้าสามารถตั้งเองได้”

ได้ยินแบบนั้น..

เฮยหวู่หยามองไปที่ดาบในมือของเขาและพึมพำกับตัวเองว่า "เนื่องจากดาบนี้มีรากฐานมาจากศพมังกร ดังนั้นมันจึงควรถูกเรียกว่าดาบสังหารมังกร!"

"ถูกต้อง!"

“จากนี้ไปเจ้าจะถูกเรียกว่าดาบสังหารมังกร!”

ดาบสังหารมังกร!

ความแค้นระหว่างเฮยหวู่หยากับเผ่าอสูรไม่ได้เป็นความลับ

ในขณะนี้ อีกฝ่ายตั้งชื่อดาบเช่นนี้ และความคิดของเขาก็ชัดเจนแล้ว

สังหารมังกร!

มันไม่ใช่มังกรธรรมดา แต่เป็นจักรพรรดิอสูร

จากนี้ก็จะเห็นได้ เฮยหวู่หยากระตือรือร้นที่จะแก้แค้น

ณ ตอนนี้.

ฉินซู่เจียน ยังมองไปที่ผู้เชี่ยวชาญของเผ่าอื่นๆ และพูดด้วยน้ำเสียงที่ชัดเจนว่า "ภารกิจที่ข้าได้ประกาศออกไปยังคงอยู่ หากเจ้าคนใดสามารถผู้ทรงอำนาจของทั้งสามเผ่าได้ก็จะได้รับอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่อ่อนด้อยกว่ากว่าดาบสังหารมังกร”

“หากเจ้าสามารถฆ่าเซียนจากในสามเผ่าจะได้รับอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่เทียบได้กับสิ่งประดิษฐ์เต๋าขั้นห้า หากเป็นการสังการตัดนภาจะได้รับอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่เทียบเคียงได้กับสิ่งประดิษฐ์เต๋าขั้นสี่”

"หากพวกเจ้ากังวลเกี่ยวกับการเปิดเผยตัวตน และถูกไล่ล่าจากทั้งสามเผ่า สามารถแอบส่งคนมาส่งศพที่ศาลาหยวนในเมืองตงเฉิงได้แล้วข้าจะสร้างอาวุธศักดิ์สิทธิ์ให้”

“เมื่อถึงเวลานั้น ข้าจะแอบส่งมันถึงมือพวกเจ้า รับรองว่าจะไม่มีใครรู้ โปรดจำไว้ว่าภารกิจนี้จะมีผลตลอดไป คิดให้ดี”

ทันทีที่เสียงของเขาจางหายไป

ทันใดนั้น ฉินซู่เจียนก็มองไปที่ความว่างเปล่าในระยะไกล จากนั้นนำซาเสิ่น ออกมา และฟันไปในทิศทางนั้น

ความคมของอาวุธบรรพบุรุษนั้นไม่มีใครเทียบได้

ในทันใดนั้น ความว่างเปล่าก็แตกสลาย

ในความว่างเปล่าอันห่างไกล การแสดงออกของคนที่ซ่อนอยู่เปลี่ยนไปอย่างมาก เขาหันหลังกลับ และหนีไปโดยไม่ต้องคิดอะไรอีก

ในขณะนี้

รายชื่อสวรรค์บินออกมาจากทะเลจิตสำนึก

พลังของสิ่งประดิษฐ์เต๋าขั้นแปดผนึกท้องฟ้า และบังคับปราบปราม

ใน ช่วงเวลาถัดไป

กระบี่หินฟันลง

อีกฝ่ายไม่มีเวลาแม้แต่จะต่อต้าน และถูกอาวุธบรรพบุรุษตัดเป็นสองท่อนโดยตรง เขาเสียชีวิตแล้ว

มองดูพลังแห่งกฎที่เอ่อล้น

การแสดงออกของผู้เชี่ยวชาญหลายคนเปลี่ยนไปอย่างมาก

หลายคนจำได้ว่อีกฝ่ายเป็นผู้ทรงอำนาจของเผ่าโลหิต

หลายคนไม่รู้

มีผู้ทรงอำนาจของเผ่าโลหิตซ่อนตัวอยู่ข้างๆ

พวกเขาไม่คาดคิดว่าฉินซู่เจียนจะฆ่าผู้ทรงอำนาจได้ด้วยการฟันเพียงครั้งเดียว

ราวกับว่าเขาไม่ได้ฆ่าผู้ทรงอำนาจ แต่เป็นมดที่ตัวใหญ่กว่าเล็กน้อย

เช่นเดียวกับที่ผู้ทรงอำนาจนั้นร่วงหล่น

ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวปะทุออกมาจากแดนลับของเผ่าโลหิต

ความว่างเปล่าก็พังทลายลง

ชายวัยกลางคนก้าวออกมา โดยมองไปที่ฉินซู่เจียนอย่างไม่แยแส “เจ้ากล้าสังหารผู้ทรงอำนาจของเผ่าโลหิตในทวีปเหนือ เจ้าคิดว่าเผ่าโลหิตไม่มีใครสู้เจ้าได้จริงๆ หรือ?”

“จักรพรรดิโลหิต!!”

เมื่อเห็นคนที่มา การแสดงออกของผู้เชี่ยวชาญทุกคนก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

ผู้เชี่ยวชาญที่เฝ้าดูอยู่บางคนถอยกลับโดยไม่ลังเลใจ

สำหรับเฮยหวู่หยา สีหน้าของเขาดูเคร่งขรึมทันทีเมื่อเขาลงข้างๆ ฉินซู่เจียน

เขาไม่ได้หลบหนี

เพราะ ฉินซู่เจียนยังอยู่ที่นั่น

อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญหน้ากับจักพรรดิโลหิต เฮยหวู่หยาก็ตกอยู่ภายใต้แรงกดดันอย่างมากเช่นกัน

ความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายเทียบได้กับจักรพรรดิอสูร

จักรพรรดิอสูรแข็งแกร่งแค่ไหน สำหรับเฮยหวู่หยา มันเป็นฝันร้าย

แม้ว่าเขาจะกล้าตั้งชื่ออาวุธศักดิ์สิทธิ์ว่า ‘สังหารมังกร’ แต่จริงๆ แล้วมันมีไว้เพื่อแสดงเท่านั้น หากจักรพรรดิอสูรยืนอยู่ที่นี่ ปฏิกิริยาแรกของเฮยหวู่หยาจะไม่เร่งรีบ แต่เป็นการหันหลังกลับ และวิ่ง

“ข้าฆ่าเขาแล้วยังไง เจ้าจะทำอะไรได้?”

ฉินซู่เจียนไพล่มือไว้ด้านหลัง มองที่จักพรรดิโลหิตตรงหน้าเขา และพูดอย่างสงบว่า "ทำไม เจ้าต้องการยืนหยัดเพื่อเขางั้นรึ?"

"หยิ่ง!"

การแสดงออกที่ไม่แยแสของจักพรรดิโลหิต ค่อยๆ มืดมน

หลังจากที่เขาพูดจบ

ไม่มีใครพูดอีกเลย

พวกเขาทั้งสองเผชิญหน้ากันในความว่างเปล่า และออร่าอันน่าสะพรึงกลัวทั้งสองได้ปะทะกันอย่างเงียบ ๆ แล้ว

อาจจะเป็นเสี้ยวลมหายใจที่ผ่านไป

หรืออาจเป็นเวลานับชั่วโมงที่ผ่านไป

ทันใดนั้น ฉินซู่เจียนก็หยิบรายชื่อสวรรค์ออกมา และยับยั้งจักพรรดิโลหิต

บูม

แม่น้ำแห่งกฎที่ทอดยาวพุ่งสูงขึ้น จักพรรดิโลหิตต่อยออกไป และพลังอันน่าสะพรึงกลัวก็ระเบิดโดยตรงในรายชื่อสวรรค์

อย่างไรก็ตาม

รายชื่อสวรรค์เป็นสิ่งประดิษฐ์เต๋าขั้นแปด และยังเป็นสมบัติแห่งความโชคชะตาอีกด้วย

ในแง่ของพลัง มันไม่ได้ด้อยไปกว่าสิ่งประดิษฐ์เต๋าขั้นเก้าธรรมดา

ดังนั้นเมื่อ จักพรรดิโลหิตต่อยออกไป

รายชื่อสวรรค์สั่นเพียงเล็กน้อย แต่หมัดของเขาถูกทำลาย

ฉินซู่เจียน ก้าวไปข้างหน้า และกระบี่หินก็ฟันลง

ความคมของอาวุธบรรพบุรุษนั้นไม่มีใครเทียบได้

แม้แต่แม่น้ำแห่งกฎก็ไม่สามารถหยุดยั้งมันได้

จักพรรดิโลหิตก้าวไปข้างหน้า และอาการบาดเจ็บที่หมัดของเขาก็หายเป็นปกติทันที แม่น้ำแห่งกฎใต้เท้าของเขาพุ่งสูงขึ้น ทันทีที่เขาใช้ฝ่ามือดันออก ทะเลโลหิตก็ลอยขึ้นมาในความว่างเปล่า ราวกับต้องการกลืนกินฉินซู่เจียน

อย่างไรก็ตาม ทันทีที่ทะเลโลหิตปะทุขึ้น

รายชื่อสวรรค์กดอีกครั้ง

พลังที่เพียงพอที่จะปราบปรามฟ้าดินได้สะกดทะเลโลหิตโดยตรง

ในเวลาเดียวกัน.

กระบี่หิฟันออก และกระบี่ก็ฉีกทะเลโลหิตออกจากกัน

จักพรรดิโลหิตถอยหลังหนึ่งก้าว และแม่น้ำแห่งกฎก็สั่นสะเทือน บังคับให้ทำลายการปราบปรามของรายชื่อสวรรค์ ทะเลโลหิตขนาดมหึมากลับมาอีกครั้ง

ความเร็วของการต่อสู้ของทั้งสองนั้นไม่เร็วหรือช้า

แต่ทุกครั้งที่ปะทะกัน

มันเปลี่ยนความว่างเปล่าหลายพันลี้ให้กลายเป็นความปั่นป่วน

เมื่อเห็นเหตุการณ์ทุกคนก็ตกตะลึง และไม่กล้าละสายตาไปชั่วขณะ

"แข็งแกร่งมาก!"

นี่เป็นความคิดเดียวในใจของทุกคน

สิ่งที่พวกเขาพูดนั้นว่าแข็งแกร่งมาก

มันไม่ได้หมายถึง จักพรรดิโลหิต แต่หมายถึงฉินซู่เจียน

ความแข็งแกร่งของจักพรรดิโลหิต

มันหยั่งรากลึกอยู่ในใจผู้คนมายาวนาน

อย่างไรก็ตาม มีหลายคนที่ได้เห็นความแข็งแกร่งของฉินซู่เจียนด้วยตาของตัวเอง แต่ยังมีผู้คนจำนวนมากที่แค่เคยได้ยิน

นอกจากนี้.

แม้ว่าจักรพรรดิจื่อหยวนจะเป็นจักรพรรดิ แต่เขาก็ไม่ได้ก้าวเข้าสู่ขอบเขตนิพพาน

ฉินซู่เจียนสามารถฆ่าเขาได้ ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องปฏิเสธความแข็งแกร่งของเขา อย่างไรก็ตาม เรื่องที่เขาจะสามารถแข่งขันกับจักรพรรดิของเผ่าพันธุ์ชั้นนำได้หรือไม่นั้นก็ยังเป็นเรื่องที่ต้องถกเถียงกัน

แต่ในขณะนี้. ไม่มีใครสงสัยอีกต่อไป

เพราะไม่มีความจำเป็น

จักพรรดิโลหิต เคลื่อนไหวเป็นการส่วนตัวและต่อสู้กับฉินซู่เจียน

แต่จนถึงตอนนี้

จักพรรดิโลหิตไม่มีความได้เปรียบใดๆ

จากนี้ก็จะเห็นได้

ความแข็งแกร่งของฉินซู่เจียนนั้นเทียบได้กับจักรพรรดิของเผ่าพันธุ์ชั้นนำแล้ว

บูม

สำแดงกฏฟ้าดิน

ยักษ์สูงนับหมื่นฟุตยืนอย่างภาคภูมิบนท้องฟ้า

แม่น้ำแห่งกฎฉีกผ่านอากาศ

ฉินซู่เจียน คว้าทะเลโลหิตด้วยมือทั้งสองข้าง ร่างกายของเขาถูกกัดกร่อน และเขาฉีกมันออกเป็นชิ้นๆ

แล้วเขาก้าวไปข้างหน้าอีกขั้น และบังคับให้จักพรรดิโลหิตล่าถอยด้วยกระบี่หิน มือซ้ายของเขาระเบิดออกมาราวกับสายฟ้าแลบ

จักพรรดิโลหิตไม่สามารถหลบได้ทันเวลา และต้องรับหมัดของฉินซู่เจียนโดยตรง

พลังอันน่าสะพรึงกลัวปะทุขึ้น

ร่างกายของเขาร่วงลง

อย่างไรก็ตาม จักพรรดิโลหิตก็เป็นคนที่โหดเหี้ยมเช่นกัน เขาก็ไม่ถอยกลับ แต่เขากลับพุ่งเข้ามาใกล้ และชกหน้าอกของฉินซู่เจียนแทน

พลังอันน่าสะพรึงกลัวนั้น แม้แต่เก้าทัณฑ์สวรรค์กายอมตะก็ไม่สามารถต้านทานได้

ร่างทั้งสองก็ระเบิดพร้อมกัน ขณะที่คลื่นกระแทกอันน่าสะพรึงกลัวปะทุ ทั้งสองถอยห่างออกไปสามร้อยลี้

ทันทีหลังจากนั้น

พวกเขาปะทะกันอย่างดุเดือดอีกครั้ง

บูม!

บูม! บูม!

พลังอันน่าสะพรึงกลัวกวาดไปทั่วฟ้าดิน และแพร่กระจายออกด้วยความยิ่งใหญ่

ไม่ทราบระยะเวลา

การปราบปรามรายชื่อสวรรค์สาดเทลงมา และความว่างเปล่าก็แตกสลาย

เมื่อจักพรรดิโลหิตโจมตีร่างกายของฉินซู่เจียนจนกระทั่งพังทลายลง ไหล่ของเขาก็หักจากการปราบปรามของรายชื่อสวรรค์

ในท้ายที่สุด เขาก็ฉีกช่องว่างด้วยมือข้างเดียวแล้วหันหลัง และจากไป

ในเวลาเดียวกัน.

ฉินซู่เจียนไม่ได้แลกหมัดกับคู่ต่อสู้ กระบี่หินตัดเปิดความว่างเปล่า และหายตัวไปจากที่ๆ เขาอยู่

ทั้งสองมาอย่างรวดเร็ว และถอยกลับอย่างรวดเร็ว

มีเพียงพลังที่ไม่อาจดับได้เท่านั้นที่หลงเหลืออยู่

ผู้เห็นเหตุการณ์หลายคนพูดไม่ออก

หลังจากเวลานาน.

จากนั้นมีคนทำลายความเงียบ “ใครชนะการต่อสู้ครั้งนี้?”

ใช่แล้วใครชนะ?

จักพรรดิโลหิตจากไปแล้ว ฉินซู่เจียนก็จากไปเช่นกัน

ดูเหมือนว่าทั้งคู่ได้รับบาดเจ็บสาหัส

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ใครคือผู้ชนะ?

“มันควรจะเสมอกัน!”

ผู้เชี่ยวชาญบางคนถอนหายใจ

และคนอื่นๆ ต่างก็เงียบ

เสมอ!

จริงๆ แล้วมันเป็นเสมอกัน!

ผู้เชี่ยวชาญทุกคนสามารถคาดการณ์ได้ว่าหลังจากวันนี้ ชื่อของฉินซู่เจียน จะแพร่กระจายไปในสี่ทวีปอีกครั้ง

“จักรพรรดิฉิน!”

ไม่รู้ว่าใครพูดชื่อนี้

มันดึงดูดความสนใจของผู้อื่นทันที

จักรพรรดิฉิน!

หลังจากวันนี้ บางทีคำทั้งสองนี้อาจฝังรากลึกอยู่ในใจของผู้คนมากกว่าชื่อจริงของฉินซู่เจียน

พวกเขากลับมามีสติอีกครั้งจากการต่อสู้ระหว่างจักรพรรดิทั้งสอง

ดวงตาของบางคนก็สั่นไหวเช่นกัน

จักพรรดิโลหิต ไม่สามารถทำอะไรกับฉินซู่เจียนได้ กล่าวอีกนัยหนึ่ง ภารกิจของฉินซู่เจียนมีผลจริงๆ

ท้ายที่สุดแล้ว ไม่จำเป็นต้องให้ผู้เชี่ยวชาญระดับนี้โกหก

เมื่อคิดถึงดาบสังหารมังกรในมือของเฮยหวู่หยา แล้วคิดถึงสิ่งที่ฉินซู่เจียนพูด

หัวใจของผู้เชี่ยวชาญบางคนถูกคลื่นลมรบกวนเล็กน้อยแล้ว

ต่อมา คนเหล่านี้ก็แยกย้ายกันไป

ในเวลาเดียวกัน.

คำสองคำนี้ จักรพรรดิฉิน ก็แพร่กระจายอย่างเป็นทางการเช่นกัน