ตอนที่ 1361 ดูเหมือนแก.. ยังคงจะปฏิเสธที่จะพูดความจริง
“ฉันไปได้หรือยัง?”
หัวหน้าลูกเรือ บอกกล่าวกับตํารวจจราจร บนถนนสายเล็กๆ ที่มืดสลัว ในเมืองลอนดอน ข้างๆ มีรถเก๋งคันหนึ่งที่หน้ารถชนเข้ากับเสาข้างทาง
ตำรวจจราจรอังกฤษ พยักหน้าด้วยสีหน้าจนใจเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้ฝ่าสัญญาณไฟจราจรในตอนกลางคืน ขับรถด้วยความเร็วบนถนน และยังปฏิเสธการสกัดกั้นของทางตํารวจ เราสามารถดําเนินคดีกับเธอได้อย่างสมบูรณ์ และพวกเขาต้องการจะจับกุมเธอ..
แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากมีโทรศัพท์เข้ามา พวกเขาก็ได้รับคําสั่งจากผู้บังคับบัญชาให้ปล่อยตัวเธอ!
แม้จะไม่ทราบภูมิหลังของผู้หญิงคนนี้ แต่สามารถทำให้ผู้บังคับบัญชาของพวกเขาเคลื่อนไหวได้นั้น เธอจะต้องเป็นคนที่พวกเขาไม่สามารถยั่วยุได้อย่างแน่นอน
ตำรวจจราจรอังกฤษ ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องปล่อยเธอไป
หัวหน้าลูกเรือ ได้ถูกปล่อยตัว แต่ในเวลานี้ หลินฟาน กลับได้หายตัวไปแล้ว ถ้าหาก หลินฟาน หลบซ่อนตัว เธออาจจะหาเขาไม่เจอเลย..
รถของเธอก็ขับต่อไม่ได้แล้ว เธอได้แต่รออยู่ข้างถนนด้วยความโกรธ
ไม่นานหลังจากนั้น รถเก๋งสีดําคันหนึ่งก็ขับเข้ามาจอดข้างๆ หัวหน้าลูกเรือ ชายชาวจีนคนหนึ่ง ได้ชะโงกหน้าออกมา แล้วพูดว่า : “ขึ้นรถ”
ชายชาวจีนคนนี้ก็คือ ชายคนที่ลักพาตัว เฉินหลิง ไปในก่อนหน้านี้ หลังจาก หลินฟาน ช่วย เฉินหลิง ได้สําเร็จ ชายคนนี้ก็กลับไปที่คฤหาสน์สมิธ และรายงานเรื่องราวทั้งหมดนี้ต่อคุณชายสามสมิธ และถูกคุณชายสามสมิธดุกลับมาด้วยความโกรธ
คุณชายสามสมิธคนนี้ได้ตัดสินใจส่งกำลังตนเองออกไปจํานวนมาก แม้ว่าเมืองลอนดอนจะถูกขุดลึกลงไปสามฟุต ก็ต้องหาทั้งสามคนนั้นให้พบ!
ในเวลานี้ ชายคนนั้น ได้รับโทรศัพท์จาก หัวหน้าลูกเรือ ว่าเธอพบที่อยู่ของ หลินฟาน แล้ว แต่รถของเธอถูกทําลาย และต้องการความช่วยเหลือ ชายคนนั้น ได้รายงาน คุณชายสมิธ ในทันที แล้วขับรถมารับ หัวหน้าลูกเรือ
หัวหน้าลูกเรือ ได้ขึ้นรถ และพูดว่า : “กลับไปที่ไชน่าทาวน์”
ชายชาวจีน พูดว่า : “เดี๋ยวนะ พวกเขายังอยู่ในไชน่าทาวน์?”
นี่มันคือสิ่งที่เขาคาดไม่ถึง หลังจาก หลินฟาน และเฉินหลง ได้ช่วย เฉินหลิง ไปแล้ว พวกเขาควรหลบหนีออกจากไชน่าทาวน์ไม่ใช่หรือ แล้วทำไมถึงยังเลือกอยู่ต่อในไชน่าทาวน์?
หัวหน้าลูกเรือ กล่าวว่า : “เห็นได้ชัดว่าพวกเขาแยกย้ายกันไปแล้ว ฉันเห็นแต่คนแซ่หลินคนนั้น.. แค่คนเดียว”
ชายชาวจีน ถามว่า : “แล้วก่อนหน้า มันเกิดอะไรขึ้น?”
หัวหน้าลูกเรือ เล่าไปว่า เธอได้ไปพบกับ หลินฟาน บนถนน และได้ติดตาม หลินฟาน ไป ทั้งหมดนี้เพื่อต้องการลบความผิดพลาดทั้งหมดของเธอที่เกิดจาก หลินฟาน
ชายชาวจีน ได้ยินก็ตกตะลึงทันที : “เด็กคนนี้เป็นใครมาจากไหนกันแน่?”
หลินฟาน นั้นเก่งมากจริงๆ แค่นึกถึง.. เขาก็รู้สึกใจสั่นขึ้นมา ถ้าเกิดเป็นไปได้เขาจะไม่ยอมยุ่งเกี่ยวกับ หลินฟาน อีกจริงๆ นั่น.. เพราะเขากลัวจริงๆ และสิ่งเดียวที่ควรค่าแก่การปลอบใจเขาคือ หลินฟาน ดูเหมือนจะไม่ใช่คนฆ่าคน ทั้งอีกฝ่ายก็ไม่ใช่คนกระหายเลือด แม้ว่าคนของเขาจะถูก หลินฟาน จัดการลงทั้งหมด แต่กลับไม่มีใครเลยสักคน.. ที่เสียชีวิต
นี่ก็คือเหตุผลที่เขายังกล้ามา
หัวหน้าลูกเรือ กล่าวว่า : “เขาชื่อ หลินฟาน ตอนนี้รู้แค่ว่าเขามาจากจีนแผ่นดินใหญ่ ตัวตนที่แน่นอนนั้นยังไม่ชัดเจน”
ชายชาวจีน กล่าวว่า : “ศิลปะการต่อสู้ของจีนนั้นกว้างขวาง และลึกซึ้งมาก แน่นอนว่ามีผู้เชี่ยวชาญที่ซ่อนเร้นอยู่อีกมากมาย คนคนนี้น่าจะเป็นหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญ ทั้งยังอาจฝึกศิลปะการต่อสู้มาตั้งแต่เด็ก ดูจากการแต่งตัวของเขาแล้ว มันมีความรู้สึกราวกับว่าอีกฝ่ายเพิ่งลงมาจากภูเขา”
หัวหน้าลูกเรือ กล่าวว่า : “ที่มาของเขานั้นไม่สําคัญ สิ่งสําคัญคือเราจะจับเขาได้อย่างไร คนคนนี้เก่งมาก ถึงเจอตัวเขาแล้ว ก็ใช่ว่าจะจับเขาได้ง่ายๆ”
ชายชาวจีน พูดว่า : “ในเรื่องนี้คุณวางใจได้ คุณสมิธได้เรียกผู้เชี่ยวชาญมาแล้ว ตราบใดที่เราหาเขาเจอก็ย่อมมีคนมาจัดการกับเขา”
หัวหน้าลูกเรือ กล่าวว่า : “พวกคุณได้ไปมองหาใครมา เชื่อถือได้ไหม?”
ชายชาวจีน พูดว่า : “เป็นซามูไรที่เก่งมากคนหนึ่ง เขามีชื่อว่า ยามาโมโตะ ทาเคชิ(นึกถึง รีบอร์น เลยฮะ) เป็นผู้เชี่ยวชาญที่จงรักภักดีต่อตระกูลสมิธมาหลายปีแล้ว และเขาเชื่อถือได้อย่างแน่นอน ฉันเห็นว่าเด็ก หลินฟาน คนนี้มีทักษะเฉพาะตัว คืออาวุธลับ แต่ดาบของคุณยามาโมโตะคนนี้ก็มีชื่อเสียงในด้านความรวดเร็ว เมื่อ ยามาโมโตะ ทาเคชิ ลงมือ ทุกอย่างไม่ควรจะเป็นปัญหาใหญ่อะไร”
หัวหน้าลูกเรือ กล่าวว่า : “หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น”
ไชน่าทาวน์..
รถเก๋งสีดำได้มาจอดอยู่หน้าร้านขายยาจีน
เวลานี้ก็ประมาณสี่ทุ่มได้แล้ว อาจารย์เสี่ยวเย่ เองก็กำลังจะปิดร้าน
แต่แล้วเขาก็ได้เห็น ชาย และหญิงคู่หนึ่งลงมาจากรถเก๋งคันสีดำ พร้อมกับเดินตรงเข้ามา
“พวกคุณทั้งสองมาทันเวลาพอดี ฉันเองกําลังจะปิดร้านแล้ว ทั้งสองต้องการจะซื้อยา?” อาจารย์เสี่ยวเย่ ได้พูดอย่างกระตือรือร้น
“ให้เราเข้าไปก่อนเถอะ” หัวหน้าลูกเรือ ได้พูดขัดออกไป
อาจารย์เสี่ยวเย่ ดูเหมือนจะเห็นความผิดปกติบางอย่าง และทั้งสองคนนี้ ..ดูเหมือนไม่ได้จะมาซื้อยา
อาจารย์เสี่ยวเย่ กล่าวว่า : “พวกคุณทั้งสองมีอะไรหรือเปล่า?”
“เราบอกให้คุณเข้าไปก็เข้าไป อย่าได้มาพูดร่ำไรให้มาก!” ด้วยความใจร้อนของชายชาวจีน เขาได้ลงมือผลัก อาจารย์เสี่ยวเย่ ให้เข้าไป แต่ อาจารย์เสี่ยวเย่ ที่ถูกผลักก็ถอยห่างออกไปเพียงไม่กี่ก้าว
อาจารย์เสี่ยวเย่ ยังคงค่อนข้างอารมณ์ดี และมีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขา : “ทั้งสองนี้มันเรื่องอะไรกัน?”
หัวหน้าลูกเรือ กล่าวว่า : “เรากําลังมองหา หลินฟาน เขาหายไปไหน?”
อาจารย์เสี่ยวเย่ หัวใจเต็นแรงขึ้นมาทันที จากนั้นเขาได้หัวเราะ แล้วพูดไปว่า : “หลินฟาน ไหน? ฉันไม่รู้จัก หลินฟาน อะไรที่คุณว่า แล้วนี่พวกคุณมาผิดที่หรือเปล่า?”
หัวหน้าลูกเรือ พูดว่า : “คืนนี้ หลินฟาน มาหาคุณ และขับรถของคุณออกไป มาตอนนี้คุณบอกฉันว่าคุณไม่รู้จักเขา งั้นเหรอ?”
ชายชาวจีน พูดอย่างโหดเหี้ยมออกไปว่า : “บอกความจริงมา อย่าให้ต้องใช้กำลังบังคับ!”
อาจารย์เสี่ยวเย่ พูดขึ้นทันทีว่า : “พวกคุณกำลังหมายถึง ชายหนุ่มคนนั้นนะเหรอ เมื่อกี้ที่พวกคุณพูดชื่อเขาออกมา ฉันเองก็ไม่ใช่ว่าจะรู้จักชื่อเขาจริงๆ คืนนี้ ฉันเองก็เจอเขาเป็นครั้งแรกเหมือนกัน”
หัวหน้าลูกเรือ กล่าวว่า : “แล้วตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน?”
อาจารย์เสี่ยวเย่ ส่ายศีรษะ : “เรื่องนี้ฉันก็ไม่รู้”
หัวหน้าลูกเรือ พูดว่า : “คุณบอกว่า.. ไม่รู้จักเขา แล้วเขาจะขับรถคุณออกไปได้ยังไง?”
ชายชาวจีน พูดด้วยความโกรธออกไปว่า : “ไอ้อ้วนนี่มึงยังจะโกหกอีกหรือ คงจะอยากตายมากใช่มั้ย ได้.. เชื่อหรือไม่ว่าฉันจะฆ่าแกให้ตายตรงนี่!”
อาจารย์เสี่ยวเย่ กล่าวว่า : “ฉันไม่รู้จริงๆ นะ ชายหนุ่มคนนี้มาซื้อยา ส่วนรถคันนั้นก็ไม่ใช่รถของฉัน และคันนั้นจริงๆ แล้วเขาก็ทิ้งมันเอาไว้ และแค่มาเอากุญแจคืนเท่านั้น พวกเราคนจีนด้วยกัน ก็แค่ต้องช่วยเหลือกันจริงไหม ส่วนเขาจะไปไหนนั้น ฉันเองก็ไม่รู้จริงๆ”
ชายชาวจีน กล่าวว่า : “ดูเหมือนแก.. ยังคงจะปฏิเสธที่จะพูดความจริง”
พูดจบเขาก็ขึ้นไปจะตบหน้า อาจารย์เสี่ยวเย่
เดินที หัวหน้าลูกเรือตั้งใจจะหยุดเขา แต่ในที่สุดก็ไม่ได้ทำมัน เพราะลุงคนนี้เลือกที่จะโกหก และบางทีการทุบตี ..อาจเป็นทางเลือกที่ดีก็ได้
อย่างไรก็ตาม……
มือของชายชาวจีนคนนั้นยังไม่ได้ทันแตะต้องสัมผัสถูก อาจารย์เสี่ยวเย่ เลยด้วยซ้ำ แต่ทันใดนั้นเอง อาจารย์เสี่ยวเย่ ก็ได้ยื่นมือออกไปคว้าจับข้อมือของชายชาวจีน พร้อมกับชูขึ้น แล้วเหยียดเท้าเตะออกไป
ชายชาวจีน เมื่อถูกอีกฝ่ายกระชากมือขึ้นก็เสียจุดศูนย์ถ่วงไปในทันที และจากนั้นก็ถูกอีกฝ่ายเตะจนล้มลงไปกับพื้น อาจารย์เสี่ยวเย่ เดินตามเข้าไปพลิกหักข้อมือของเขาให้ไขว้หลัง และกดเข้าให้ฟุบหน้าลงไปกับพื้น
“อ๊าากก!”
ชายชาวจีนคนนั้นได้ส่งเสียงกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
ทักษะการต่อสู้ของ อาจารย์เสี่ยวเย่ ในการเข้าจับกุมอีกฝ่ายนั้นรวดเร็ว ตรงไปตรงมา และสวยงามจริงๆ ชายชาวจีนคนนั้นที่ตอนแรกตั้งใจจะแกล้งทำเป็นบังคับ มาตอนนี้เขารู้สึกอับอายมาก
แต่เดิม อาจารย์เสี่ยวเย่ ไม่อยากจะลงมือ แต่ชายคนนี้กลับยืนกรานที่จะลงมือ เขาจึงถูกอีกฝ่ายบังคับให้ตอบโต้กลับ
สีหน้าของ หัวหน้าลูกเรือ ได้เปลี่ยนไปแล้ว.. ร้านขายยาจีนเล็กๆ แห่งนี้คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีเสือหมอบมังกรซ่อนอยู่ ทั้ง อาจารย์เสี่ยวเย่ ..คนนี้ ก็แข็งแกร่งมาก แม้แต่เธอก็อาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
หัวหน้าลูกเรือ ไม่อยากต่อสู้กับเขา จึงชักปืนออกมาทันที ปากกระบอกปืนได้ชี้เล็งไปที่ อาจารย์เสี่ยวเย่ : “ปล่อยเขาไป!”
อาจารย์เสี่ยวเย่ กล่าวว่า : “พวกคุณมาผิดที่แล้ว ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าชายหนุ่มคนนั้นไปที่ไหน ฉันปล่อยเขาได้ แต่ก็ต้องขอให้พวกคุณกลับออกไปเช่นกัน!”
หัวหน้าลูกเรือ ได้พูดพร้อมกับหัวเราะออกไปว่า : “ถ้าคุณยังคงแสดงความอ่อนแออยู่ ฉันอาจจะยังเชื่อคุณ แต่ตอนนี้การที่คุณแสดงฝีมือนี้ออกมามันก็ยืนยันได้แล้วว่าคุณ ไม่ใช่คนธรรมดา แล้วที่นี่คุณยังคิดว่าฉันจะยังเชื่อคุณอีกไหม?”
อาจารย์เสี่ยวเย่ กล่าวว่า : “ไม่ว่าคุณจะเชื่อ หรือไม่เชื่อ ฉันก็ไม่มีอะไรจะบอกกับพวกคุณ”
จังหวะนั้นด้านนอกประตูได้มีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามา และทันทีที่เธอก้าวเข้ามา ผู้หญิงคนนั้นก็ได้เห็นฉากตรงหน้า และได้หน้าซีดไปด้วยความกลัว พร้อมกับกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ
