บทที่ 53 หารือเกี่ยวกับแผน  

ใคร ๆ ก็เห็นได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเฟิ่งหยินซวงและองค์ชายสามนั้นไม่แน่นแฟ้นอย่างที่เคยเป็นอีกต่อไป

ไม่มีใครในราชวงศ์ชูตอนใตไม่รู้ว่าเฟิ่งหยินซวง ผู้หญิงคนโตของตระกูลเฟิ่งรักองค์ชายสามมากถึงกับไปหาองค์ชายสามที่คฤหาสน์องค์ชายสามทุกวัน

แต่ตอนนี้องค์ชายสามวิ่งไปที่คฤหาสน์ไท่ซือทุกวัน แต่เฟิ่งหยินซวงไม่ได้แสดงความรู้สึกใด ๆ เลย ทุกคนได้ยินว่านางไปที่พระราชวังชิงผิง หลายครั้งและใช้เวลานานกว่าจะออกมา

นี่เป็นข่าวที่น่าตกใจจริง ๆ อาจเป็นเพราะเฟิ่งหยินซวงบูชากษัตริย์ชิงผิง เขามีใจให้กับกษัตริย์ชิงผิงอยู่แล้ว แต่นางกลับทิ้งคนรักเก่าของนางไว้ข้างหลัง?

แน่นอนว่ามีข่าวลือเช่นกันว่าเฟิ่งหยินซวงไม่ไร้เดียงสาอีกต่อไปและห้องแต่งงานหัวจูเย่ได้คืนดีกับชิงผิงหวังแล้ว

ไม่ดีหรือที่จะบอกว่ามอบร่างกายของผู้หญิงให้กับใครแล้วหัวใจของนางจะตกอยู่กับใคร ทัศนคติในปัจจุบันของนางที่มีต่อกษัตริย์ชิงผิงและองค์ชายสามเป็นหลักฐานที่ชัดเจนหรือไม่?

ขอเพียงนางคนนี้ใจใหญ่พอ องค์ชายสามหล่อและอ่อนโยนมาก นางไม่คิดว่าตัวเองไร้เดียงสา นางไม่รู้วิธีถนอมมัน หากนางยืนยันที่จะแต่งงานกับกษัตริย์ชิงผิง นางก็ไม่กลัวว่านางจะกลายเป็นผีตัวต่อไปที่ตายโดยเปล่าประโยชน์อะไร

นางยังเด็กและโง่เขลา สิ่งที่เข้าใจยากที่สุดคือเหตุใดตระกูลเฟิ่งถึงไม่ออกมาหยุดนาง พวกเขาเป็นลูกสาวคนเดียวที่มีค่าที่สุดไม่ใช่หรือ

ไม่ใช่แค่ไม่เข้าใจ กลัวอีกฝ่ายรับไม่ได้ จริงไหม?

ลี่เฟยเห็นว่าสถานการณ์เลวร้ายลงเรื่อย ๆ และนางไม่สามารถนั่งนิ่งได้

หากยังเป็นเช่นนี้ เมื่อใดนางจะสามารถช่วยองค์ฮ่องเต้ครองโลกได้?

ด้วยเห็นว่าพระวรกายของฮ่องเต้ไม่สู้จะดีนัก หากองค์รัชทายาทหรือองค์ชายรองขึ้นครองบัลลังก์ ก็ยากที่พระมารดาและพระโอรสจะพลิกกลับได้

แม้ว่าชีวิตในวังจะมั่งคั่งและสูงส่ง และอาหารการกินก็อบอวลไปด้วยชีวิตชีวา แต่ชีวิตเดิม ๆ ซ้ำ ๆ ทุกวันก็น่าสมเพช ถ้าวันหนึ่งนางได้เป็นอัครมเหสีและได้นั่งบนโลกใบนี้กับลูกชายของนาง นางก็จะเป็นอย่างนั้นจริง ๆ มีสิ่งที่เจ้าต้องการ

ในนามของการอธิษฐานเพื่อประเทศและไปที่วัดผู่โถวในเมืองหลวงเพื่อถวายเครื่องหอม สนมหลี่ได้รับเหรียญและออกจากวัง เมื่อกลับมาก็แวะบ้านลูกชายอยู่พักหนึ่งซึ่งยังไม่มากนัก

หนานหยูเทียนได้รับรายงานจากสาวใช้ส่วนตัวของ สนมหลี่ ดังนั้นนางจึงเตรียมการล่วงหน้าเพื่อต้อนรับนางสนมของนาง

ซูมันรูได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้เช่นกัน ดังนั้นนางจึงมาที่วังสามกษัตริย์ ทันที โดยต้องการที่จะประพฤติตัวดีต่อหน้าสนมหลี่และสร้างความประทับใจที่ดีให้กับนาง

ก่อนหน้านี้ เมื่อนางมาถึงคฤหาสน์องค์ชายสาม นางต้องแอบไปรอบ ๆ เพราะกลัวจะถูกพบ แต่เนื่องจากเฟิ่งหยินซวงสัญญากับนางว่าจะเป็นนางสนมขององค์ชายสาม นางจึงมาที่นี่ทุกครั้งที่มา และนางก็ไม่กลัวการถูกนินทาอีกต่อไป

…..

หลังจากที่สนมหลี่มาถึงคฤหาสน์องค์ชายสามแล้ว หนานหยูเทียนก็ถอยห่างออกไปทันที มีเพียงเขาและซูมันรูเท่านั้นที่อยู่ที่นี่

เห็นได้ชัดว่าพวกเขามีเรื่องต้องคุยกัน

สนมหลี่ชำเลืองมองที่ซูมันรูนางไม่เคยให้ความลูกสาวของผู้พิพากษามณฑลน้อยคนนี้อยู่ในสายตา แต่ตอนนี้อาจถึงเวลาจ้างใครสักคนแล้ว และจริง ๆ แล้วนางก็เป็นมิตรมากกว่าเล็กน้อย

“รูเอ๋อร์ วังนี้ได้ยินจากฮ่องเต้แล้ว เมื่อถึงเวลาที่ตกลงกัน เจ้าจะแต่งงานกับฮ่องเต้กับหยินซวง และน้องสาวจะรับใช้สามีคนเดียวกัน เมื่อเจ้าอยู่กับหยินซวงมาก่อน วังแห่งนี้ข้าแค่รู้สึกว่าเจ้าเป็นคนอ่อนโยน ประพฤติดี เอาใจใส่ และมีเหตุผล ข้าสบายใจได้ถ้าเจ้าสามารถติดตามฮ่องเต้ในอนาคตได้”

เมื่อซูมันรูได้ยินนางรู้สึกปลื้มปีติในทันที และรีบพูดอย่างสุภาพว่า “ขอบคุณสนมหลี่ นับเป็นพรสำหรับรูเอ๋อร์ที่ได้รับใช้องค์ชายสาม และรูเอ๋อร์ จะไม่ทำให้ความคาดหวังของนางผิดหวัง และนางจะรับใช้องค์ชายสามอย่างแน่นอนในอนาคต”

ลี่เฟยกุมมือของนางและมองนางด้วยรอยยิ้มแห่งความรัก “เจ้าเด็กโง่ เจ้ายังอยากจะสุภาพกับข้าอีกหรือ ชื่อนี้... เราควรเปลี่ยนมันไหม และข้าจะตามฮ่องเต้ไป ในอนาคตเหรอแม่สามี”

อะไรนะแม่สามี!

แม้ว่านางจะแต่งงานกับหนานหยูเทียนแต่นางก็เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง พูดตรง ๆ นางเป็นแค่นางบำเรอ นางจะมีเจ้าสมบัติถูกเรียกชื่อเช่นนั้นได้อย่างไร?

แต่เมื่อนางถามเช่นนั้น ซูมันรูก็มีความสุขมากโดยธรรมชาติ ลี่เฟย ชอบนาง นั่นเป็นสิ่งที่ดี นางวิ่งมาที่นี่เพื่อแสดงการต้อนรับของนางในวันนี้ด้วยจุดประสงค์เดียวกันไม่ใช่หรือ? ตอนนี้ดูเหมือนว่าทุกอย่างกำลังพัฒนาไปตามที่นางต้องการ แล้วนางจะไม่มีความสุขได้อย่างไร

“เจ้าค่ะ ท่านแม่!”

หน่านหยูเทียนได้ยินว่านางกรีดร้องแบบนั้นจริง ๆ แสงเย็นวาบในดวงตาของเขา นางเป็นอะไร และนางจะมีเจ้าสมบัติเช่นนั้นได้อย่างไร?

แต่คิดว่าแม่สามีคงมีเจตนาเช่นนั้นจึงรั้งไว้ก่อน

ในเวลานี้ จู่ ๆ สนมหลี่ก็ถอดกำไลหยกคู่หนึ่งที่นางสวมอยู่ออก และสวมมันไว้ที่มือของซูมันรูด้วยตัวเอง

“เจ้าจะเป็นลูกสะใภ้ของเปิ่นกงในอนาคต เมื่อแม่ผัวคนนี้เห็นลูกสะใภ้ นางควรจะทักทายเล็กน้อย นี่คือความในใจเล็กน้อยของเปิ่นกง”

ลี่เฟยผู้นี้ก็ใจดีกับนางเช่นกันใช่ไหม? มันทำให้นางรู้สึกเหมือนพายหล่นลงมาจากท้องฟ้าและกระแทกศีรษะของนางอย่างแรง

แม้ว่าซูมันรูจะทรงพลังแต่นางก็ไม่ได้โง่ และรู้สึกได้ทันทีว่าสิ่งต่าง ๆ ไม่ง่ายอย่างนั้น

“รูเอ๋อร์จะยอมรับสิ่งที่มีค่าเช่นนี้ได้อย่างไร นอกจากนี้... แม้ว่าท่านต้องการให้มัน แต่ก็ควรมอบมันให้กับท่านพี่หยินซวง”

ทันทีที่นางกัดฟัน นางแสดงท่าทางว่าจะถอดออกและกลับไป แต่ในเวลานี้มีมืออีกข้างหนึ่งกดไว้ที่นาง ป้องกันไม่ให้นางขยับ

เมื่อมองขึ้นไปก็กลายเป็นองค์ชายสาม เป็นไปได้ไหมว่าเขาหวังว่านางจะรับกำไลหยกคู่นี้?

หน่านหยูเทียนพูดอย่างเฉยเมย “ในเมื่อมันเป็นน้ำใจของแม่สามี เจ้าจะยอมรับมันไหม”

ซูมันรูพยายามอย่างเต็มที่เพื่อซ่อนความปีติยินดีไว้ในใจ นางต้องการคืนสร้อยข้อมือจริง ๆ ได้อย่างไร นางแค่กังวลว่าองค์ชายสามจะคิดว่านางไม่เข้าใจมารยาท และตอนนี้แม้เขาจะพูดเช่นนั้น แน่นอนว่านางรู้สึกโล่งใจที่รับมันทันที

เพียงเพราะสนมหลี่และองค์ชายสามปฏิบัติต่อนางอย่างดี แม้ว่าพวกเขาจะขอให้นางช่วยอะไรก็ตาม นางก็จะไม่หันหลังกลับ

จะเห็นได้ว่านางเป็นคนที่มาแรงจริง ๆ แถมยังรู้วิธีที่จะตามเทรนด์เพื่อเอาใจอีกด้วย

หวานกันแค่นี้ก็ถึงเวลาต้องยอมรับผล

ซูมันรูเองเข้าใจความจริงนี้ ดังนั้นนางจึงเตรียมใจ

“ดีมาก เราจะเป็นครอบครัวเดียวกันตั้งแต่นี้ไป รูเอ๋อร์ เจ้าเป็นผู้หญิงที่ฉลาด ดังนั้นเจ้าต้องเข้าใจสิ่งที่ กำลังจะพูดต่อไป องค์ชายจะเป็นสามีของเจ้าในอนาคต ในฐานะผู้หญิง เกียรติและศักดิ์ศรีของสามีก็เป็นเกียรติและศักดิ์ศรีของเราเช่นกัน หากเราไม่ต้องการเป็นทาสของผู้อื่น เราควรต่อสู้อย่างหนักเพื่อตัวเอง และในอนาคต สามีของเราจะรุ่งเรือง ตัวตนของเจ้าจะไม่ธรรมชาติ เหมือนกับวันนี้”

แม้ว่าซูมันรูจะอ่านหนังสือไม่มากนัก แต่นางก็ไม่ได้โง่ แน่นอนว่านางสามารถเข้าใจความหมายของลี่เฟย

หน่านหยูเทียนเป็นองค์ชายสามแล้ว ดังนั้นเขาจะทะยานได้อย่างไร?

ขึ้นไป นั่นไม่ใช่ตำแหน่งของฮ่องเต้แห่งเก้าสิบห้า จือซุน เหรอ?

แม้ว่าซูมันรูจะรู้อยู่เสมอว่าหนานหยูเทียนขอให้นางตรวจสอบเฟิ่งหยินซวง หลายครั้งและขอให้นางรายงานทุกอย่างเกี่ยวกับเฟิ่งหยินซวง ให้เขาฟัง แต่เขาก็ไม่เคยยอมรับเรื่องนี้เป็นการส่วนตัว และตอนนี้ นางสนมหลี่ โดยตรง เรื่องนี้ถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ และใบหน้าของซูมันรูซีดลงเมื่อนางได้ยิน

ความทะเยอทะยานอยู่ที่นั่น แต่นางก็กลัวเล็กน้อยเช่นกัน พวกเขาแค่พยายามที่จะเอาชนะกองกำลังเพื่อชิงบัลลังก์หรือไม่? หรือเป็นเพียงการพยายามแย่งชิงบัลลังก์?

ถ้าเขาล้มเหลว เขาจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย นั่นเป็นบาปใหญ่ของการลงโทษเก้าตระกูล นางรู้สึกอ่อนแอเล็กน้อยเมื่อคิดถึงเรื่องนี้

แต่คิดดูอีกที ถ้าสำเร็จ องค์ชายสามจะได้ขึ้นเป็นฮ่องเต้ในอนาคต และนางก็เป็นนางบำเรอของเขาได้

ผู้หญิงของฮ่องเต้ ช่างเป็นตัวตนที่สูงส่งและน่าภาคภูมิใจ นางรู้สึกตื่นเต้นเมื่อคิดถึงเรื่องนี้

ดังคำกล่าวที่ว่าไม่เข้าถ้ำเสือจะได้ลูกเสือได้อย่างไร นางต้องมีความมั่นใจในตัวองค์ชายสาม และนี่ก็เป็นโอกาสดีที่นางจะยอมจำนนและแสดงออก

ซูมันรูถอยหลังไปสองสามก้าวทันที จากนั้นคุกเข่าลงบนพื้นและโค้งคำนับเพื่อแสดงความภักดีของนาง

“รูเอ๋อร์เข้าใจว่าองค์ชายสามจะเป็นสามีของรูเอ๋อร์ในอนาคตเพื่อช่วยให้องค์ชายสามทำแผนการใหญ่ให้สำเร็จ รูเอ๋อร์ยินดีที่จะทำทุกอย่าง”

นางเป็นผู้หญิงที่มีเหตุผลมาก นางเคยอยู่เคียงข้างเฟิ่งหยินซวง ตลอดเวลามาก่อน นางต้องสามารถช่วยพวกเขาได้มาก

“เบนกง ได้ยินมาว่ายินซวงมีน้องสาวที่แสนดี คนใหม่ในวันนี้ เฉินหยิงลูกสาวของเฉินหานหลินที่เพิ่งได้รับการแต่งตั้งใหม่ ในงานเลี้ยงของวังในวันนั้นเบนกงได้พบนางและเห็นนางกับฮวงจุ้ยซวงมีความสัมพันธ์ที่ดี แต่เจ้าถูกทิ้งข้างนอกหนาวเกิดอะไรขึ้น”

แน่นอนว่าเจียงนั้นแก่และร้อนแรง และนางสนมหลี่จะโจมตีจุดที่เจ็บของผู้คนโดยตรงทันทีที่นางพูด

ซูมันรูรู้สึกอิจฉามากเพราะเรื่องนี้ แต่ตอนนี้นางสนมหลี่พูดถึงเรื่องนี้แล้วนางอดไม่ได้ที่จะตาแดง

“สถานะของข้าต่ำต้อย และโดยธรรมชาติข้าไม่สามารถเปรียบเทียบกับพวกเขาได้ ตอนนี้พ่อของแม่นางเฉินได้รับการเลื่อนตำแหน่งแล้ว สถานะของนางก็สูงส่งเช่นกัน ข้าควรทำอย่างไร”

สนมหลี่ขมวดคิ้วและมองไปที่นาง นางต้องคิดให้ออกว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนนี้ ไม่ว่าทำไมนางและเฟิ่งหยินซวง ถึงกลายเป็นแบบนี้ นางก็ต้องคิดหาวิธีที่จะทำให้นางได้รับความไว้วางใจจากเฟิ่งหยินซวงกลับคืนมา

“นางถือว่าเจ้าเป็นน้องสาวที่แสนดีเสมอไม่ใช่หรือ? เมื่อก่อนนางจะพาเจ้าไปทุกที่ ทำไมนางไม่เห็นเจ้ารังเกียจตัวตนของเจ้าในตอนนั้น เจ้าบอกตามตรงว่าวังนี้มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างสองคน เจ้ากำลังปิดบังอะไรจากเราอยู่หรือเปล่า”

หน่านหยูเทียนเคยบอกนางเกี่ยวกับการใช้ซูมันรูแต่ตอนนี้พวกเขารู้สึกว่าชิ้นส่วนนี้ค่อย ๆ สูญเสียไป ดังนั้นพวกเขาจึงต้องหาวิธีแก้ไขอย่างรวดเร็ว

เมื่อซูมันรูได้ยินสิ่งนี้นางรีบส่ายหัว “ไม่ รูเอ๋อร์ไม่กล้าหลอกลวงแม่และองค์ชายสามได้อย่างไร เมื่อก่อนเราดีมากแต่ในวันที่นางแต่งงาน ข้ารู้สึกว่านางแตกต่างออกไปเล็กน้อย ตั้งแต่ก่อนหน้านี้ หลังจากนั้นนางก็เริ่มทำให้ข้าแปลกแยกโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ รูเอ๋อร์ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น!”

นางสนมหลี่และหนานหยูเทียนมองหน้ากัน คิดเกี่ยวกับความถูกต้องของสิ่งที่นางพูด เพราะแม้พวกเขาจะรู้สึกว่าเฟิ่งหยินซวงในปัจจุบันดูแปลกไปเล็กน้อย แต่พวกเขาไม่สามารถบอกได้ว่ามีอะไรผิดปกติ

หลังจากซักถามอย่างระมัดระวังจากปากของซูมันรูพวกเขาก็รู้สึกว่าพวกเขาอาจได้รับเบาะแสที่มีค่า