บทที่ 49 รู้สึกอยากจะอ้วกทุกครั้งที่เห็นผลไม้!
บทที่ 49 รู้สึกอยากจะอ้วกทุกครั้งที่เห็นผลไม้!
เอลิซาเบธสามารถสลับไปมาระหว่างสองรูปแบบได้ ซึ่งเป็นความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดระหว่างสัตว์ดัดแปลงและมนุษย์ พวกเขามีเพียงสองรูปแบบ - รูปแบบหลักของตัวเองและรูปแบบโปเกมอน และไม่มีรูปแบบผสมระหว่างมนุษย์สัตว์
นี่อาจเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงใช้พลังงานน้อยลง นอกจากนี้ การดัดแปลงแบบถาวรยังใช้พลังงานน้อยลง ในขณะที่การสร้างบางสิ่งจากไม่มีอะไรเลยจะใช้พลังงานมากขึ้น
อินเทเลียน ซึ่งเป็นโปเกมอนสายลับ เป็นหนึ่งในสามโปเกมอนเริ่มต้นของภูมิภาคกาลาร์
โดยปกติแล้ว น้ำของโปเกมอนประเภทน้ำจะมาจากแหล่งภายนอก และโปเกมอนประเภทน้ำทุกตัวจะมีอวัยวะกักเก็บน้ำและวิธีการแปลงที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง
ในสภาพแวดล้อมที่ไม่มีน้ำ ความชื้นในอากาศสามารถเปลี่ยนเป็นน้ำได้ด้วยวิธีการพิเศษ รวมถึงพลังงานของพวกมันเองด้วย อย่างไรก็ตาม ยกเว้นบางกรณี พื้นที่อยู่อาศัยของโปเกมอนประเภทน้ำอยู่ไม่ไกลจากบริเวณน้ำ
การจัดเก็บและการใช้น้ำจากแหล่งภายนอกเป็นวิธีที่นิยมใช้กันมากที่สุด นอกจากนี้ยังเป็นเรื่องของการอนุรักษ์พลังงานด้วย เนื่องจากการควบคุมคลื่นที่มีอยู่จากทะเลนั้นง่ายกว่าการสร้างคลื่นขนาดใหญ่ด้วยตัวเองมาก
อนุภาคไพโรโบรินมีอยู่ทุกมุมของโลก ดังนั้นแม้แต่น้ำที่สร้างโดยโปเกมอนประเภทน้ำที่นี่ก็ยังระงับผู้ใช้ผลปีศาจได้ในระดับหนึ่งเนื่องจากอนุภาคเหล่านี้
แต่อาร์เซอุสก็เป็นข้อยกเว้นเพียงหนึ่งเดียว เขาสามารถสร้างน้ำบริสุทธิ์พิเศษโดยไม่ต้องมีอนุภาคไพโรโบรินผ่านศิลาแห่งวารี และในน้ำนี้ แม้แต่ผู้ใช้ผลปีศาจก็สามารถสัมผัสความรู้สึกของการว่ายน้ำได้อีกครั้ง
ดวงตาของอินเทเลียน มีเมมเบรนพิเศษที่ทำให้สามารถระบุจุดอ่อนของคู่ต่อสู้ได้อย่างแม่นยำ
มันมีเยื่อหุ้มปีกพิเศษที่ด้านหลังซึ่งช่วยให้สามารถเหินได้ในช่วงเวลาสั้นๆ และยังมีโครงสร้างคล้ายใบมีดซ่อนอยู่ที่หางด้วย แต่ความสามารถหลักของมันคือพรสวรรค์โดยกำเนิดในฐานะนักแม่นปืน
ตามทฤษฎี อินเทเลียนสามารถยิงน้ำที่เก็บไว้ในร่างกายด้วยความเร็ว 3 มัคจากนิ้วได้ แม้ว่าในกรณีของเอลิซาเบธ มันอาจไม่สามารถบรรลุความเร็วนี้ได้ แต่กระสุนน้ำความเร็วสูงเป็นอันตรายถึงชีวิตสำหรับคนส่วนใหญ่
แม้แต่ผู้ใช้ความสามารถ หากความสามารถของตนเองไม่สามารถแช่แข็งหรือระเหยน้ำทะเลได้ พวกเขาก็จะไร้พลังต่อเอลิซาเบธ โปเกมอนประเภทน้ำเกือบจะได้เปรียบโดยธรรมชาติเหนือผู้ใช้ความสามารถ
อย่างไรก็ตาม จุดที่สำคัญที่สุดคือความฉลาดของสัตว์ที่กลายเป็นโปเกมอนจะดีขึ้นอย่างมาก อินเทเลียนยังเป็นโปเกมอนประเภท IQ สูงอีกด้วย ดังนั้น ณ จุดนี้ เรียกได้ว่าเอลิซาเบธมีทิศทางการพัฒนาที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
“โอลกะ เธอสามารถลองสอนให้มันพูดทีหลังได้”
“สอนให้พูดเหรอ? อันที่จริงฉันลองมาแล้วกว่าร้อยปีที่แล้ว” เมื่อเธออยู่ในท้องของเจ้าทะเล โอลกะค่อนข้างเบื่อ ดังนั้นเธอจึงพยายามสอนมันแล้ว แต่เอลิซาเบธทำได้เพียงเข้าใจคำพูดของเธอเท่านั้น และไม่สามารถพูดภาษามนุษย์ได้
“ตอนนี้มันแตกต่างออกไปแล้ว”
เนียสจากทีมร็อคเก็ตก็เป็นเพียงเนียสธรรมดาๆในตอนแรก แต่พลังแห่งความรักทำให้มันเรียนรู้ที่จะเดินตัวตรงและพูดภาษามนุษย์ ตามทฤษฎีแล้ว ตราบใดที่คนๆหนึ่งมีความเพียรพยายาม ก็เป็นไปได้ที่โปเกมอนจะเรียนรู้ภาษามนุษย์
ไม่รวมโปเกมอนในตำนานและโปเกมอนมายา และโรตอมบางร่าง แม้แต่โกสที่อาศัยอยู่บนยอดเขาเมเดนเป็นเวลานานก็สามารถพูดภาษามนุษย์ได้ ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่โปเกมอนจะเรียนรู้ภาษามนุษย์ ด้วยการสอนที่มากขึ้น พวกมันก็ยังสามารถเรียนรู้ได้
เมื่อมองดูนิ้วที่คล้ายกับมนุษย์อย่างมากในรูปแบบใหม่ เอลิซาเบธเริ่มศึกษาความสามารถของมันและลองใช้ความสามารถสไนเปอร์
อย่างไรก็ตามผลลัพธ์ที่ได้กลับไม่เป็นที่น่าพอใจนัก กระสุนน้ำที่ปล่อยออกมายังห่างไกลจากความเร็วมัค 3 ที่บันทึกไว้
และเอลิซาเบธ “สไนเปอร์” ที่เพิ่งเกิดใหม่ยังไม่สามารถควบคุมความสามารถนี้ได้ดีนัก เมื่ออยู่ในรูปกิ้งก่าบาซิลิสก์ มือของมันจะเป็นเหมือนเครื่องมือเสริม โดยมีกล้ามเนื้อหลักเติบโตในร่างกายส่วนล่าง
ในตอนนี้ มันมีปัญหาในการควบคุมแรงถีบของความสามารถ "การซุ่มยิง" ดังนั้นเมื่อยิงที่ผิวน้ำทะเล การโจมตีจึงเบี่ยงเบนไปโดยไม่ตั้งใจ
"อึก"
ควีน ผู้ที่เพิ่งขึ้นบันไดด้านข้างกลืนน้ำลายแล้วมองดูกระสุนน้ำที่โดนราวจับข้างตัวเขา และรู้สึกหนาวที่ขาหนีบ
เนื่องจากปัญหาเรื่องความสูง ราวจับที่ถูกเอลิซาเบธยิงจึงเกือบจะอยู่ในระดับเดียวกับเอวของควีน ถ้ากระสุนน้ำขยับไปอีกหน่อย ควีนก็คงจะต้องพิจารณาสร้างอุปกรณ์เทียมให้ตัวเอง
“เวรเอ๊ย! ใครมันอยากจะฆ่าฉัน? กิ้งก่าสีน้ำเงินนี่คืออะไร?”
ถ้าไม่ใช่เพราะการปรากฏตัวของอาร์เซอุส เขาอาจจะรีบคว้าคอเสื้อของโอลกะแล้วถามคำถามนี้ อย่างไรก็ตาม อาร์เซอุสทำให้เขาควบคุมตัวเองได้
“ควีน หลีกทางหน่อย” ไคโดผลักควีนจากด้านหลัง มองเห็นคราบน้ำบนไหล่ของเขา ดูเหมือนว่ากระสุนน้ำเพิ่งจะโดนเขา อย่างไรก็ตาม พลังในปัจจุบันไม่สามารถทำร้ายร่างกายของเขาได้
ตัวตนที่เปลี่ยนแปลงของเอลิซาเบธก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขาเช่นกัน แม้ว่ารูปร่างหน้าตาจะเปลี่ยนไปอย่างมาก แต่เขาก็ยังสังเกตเห็นอานบนหลังของเอลิซาเบธ
“กิ้งก่านั่นเหรอ? ดูเหมือนว่าความสามารถของแกจะมีประโยชน์มากมาย”
ไคโดตระหนักว่าเขายังคงประเมินความสามารถของอาร์เซอุสต่ำเกินไป ความสามารถของเขาดูเหมือนจะมีประโยชน์มากมายมากกว่าที่เขาคิด
“ยังมีอีกหลายสิ่งที่ต้องลอง พวกเจ้าขึ้นมาทำไม?”
“พบสิ่งที่น่าสนใจน่ะ” เมื่อพูดอย่างนั้นเขาก็โยนผลไม้ในมือให้โอลกะ
“รับมันไว้ ยัยหนู” ผลไม้สีขาวบินขึ้นไปบนท้องฟ้าเป็นแนวโค้งและตกลงมาในมือของโอลกะอย่างแม่นยำ
"อา? อะไรอ่ะ?" โอลกะรู้สึกสับสนเล็กน้อยขณะมองดูแตงไทยในมือ
“สมบัติแห่งท้องทะเล ผลปีศาจ เธอควรรู้ว่านี่คืออะไร มีผู้ใช้ความสามารถค่อนข้างน้อยบนเรือลำนี้ มันนี้คือผลอินุ อินุ แต่เราไม่แน่ใจว่ามันเป็นชนิดไหนโดยเฉพาะ เธอสามารถเดิมพันได้ว่าความสามารถประเภทใดที่มันจะมอบให้ แต่ไม่จำเป็นต้องกังวล เพราะเมื่อมีลอร์ดอาร์เซอุสอยู่ข้างๆ แม้ว่ามันจะไม่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้น แต่ก็ยังเทียบได้กับความสามารถของโซออนสัตว์มายาในตำนาน”
ควีนอธิบายประเภทของผลไม้ การไม่ทราบประเภทของผลปีศาจถือเป็นความท้าทายอย่างยิ่ง แม้ว่าอนาคตของผลปีศาจจะขึ้นอยู่กับวิธีการพัฒนาก็ตาม
แต่ผลไม้นั้นมีความแตกต่างกันด้วยความแข็งแกร่ง หากใครสามารถพัฒนาความสามารถร่วมกันจนถึงจุดสูงสุดของพลังของมันได้ จากนั้นจึงเปลี่ยนไปใช้ความสามารถที่ทรงพลังมากขึ้น ขีดจำกัดก็จะสูงขึ้นตามธรรมชาติ
ก่อนการปรากฏตัวของอาร์เซอุส ผลปีศาจสายโซออนปกติมีสถานะต่ำที่สุด การเสริมประสิทธิภาพร่างกายในการแปลงร่างอสูรที่ได้รับจากพลังของผลไม้นั้นไม่ดีเท่ากับสายพารามีเซียและสายโลเกียในช่วงแรก มีเพียงการฝึกร่างกายในระดับหนึ่งเท่านั้น การเพิ่มประสิทธิภาพของสายโซออนอาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในเชิงคุณภาพได้
แต่กับอาร์เซอุส มันแตกต่างออกไป อาร์เซอุสไม่มีความตั้งใจที่จะทำการดัดแปลงโดยตรง สำหรับสายโซออนที่ไม่รู้จัก หากเป็นโซออนสัตว์มายาในตำนาน การดัดแปลงแบบธรรมดาจะไม่เหมาะ และควรเตรียมตัวให้ดีจะสมควรกว่า
“อะไร ดูเหมือนเธอจะลังเลใช่ไหม? เธอไม่สนใจที่จะเป็นผู้ใช้ความสามารถเหรอ?”
“เปล่า หนูได้ยินมาว่ารสชาติค่อนข้างแย่ และหลังจากกินผลไม้มาเป็นเวลากว่าร้อยปี พูดตามตรง ตอนนี้ทุกครั้งที่เห็นผลไม้หนูรู้สึกอยากจะอ้วก”
