Chapter 7 (Part 2) ภารกิจสำหรับผู้เล่นและทักษะโล่
ทหารแนวหน้าตื่นขึ้นมาในฐานะเกมเมอร์ในสงคราม!
Chapter 7 (Part 2) ภารกิจสำหรับผู้เล่นและทักษะโล่
เขาแทงได้สำเร็จ ดาบแทงทะลุหัวของโนลล์ และมันก็ตายทันที ไม่สามารถกรีดร้องได้เลย ข้อความเปลี่ยนจาก 0 เป็น 1
“ตอนนี้ปัญหาอยู่ที่สามตัวที่เหลือ” ไคญานพึมพำ
“หมอบคลาน? หมอบ!”
บูม!
พวกโนลล์โกรธแค้นกับการตายของญาติๆ ของพวกมัน มันเหวี่ยงอาวุธไปทุกทิศทาง
พวกเขาอยู่ใกล้เกินไปที่จะหลบการโจมตีไคญานยื่นโล่ออกมาข้างหน้า เพื่อเตรียมพร้อมรับอาการบาดเจ็บ
'...นี่มันคงจะเจ็บมาก ข้าเดาว่าโนลล์สี่ตัวนั้นมากเกินไป'
แขนของเขารู้สึกเสียวซ่าเมื่อมันขวางไม้กระบอง แต่การเผชิญหน้ากับกระบองสามตัวหมายความว่าเขาจะต้องอธิษฐานว่ามันจะไม่หักแขนของเขา
กว๊าง!
ไคญานได้ยินเสียงการปะทะกันของโล่และอาวุธ แต่ก็รู้สึกแปลกๆ ที่ไม่รู้สึกเจ็บปวดที่แขนของเขา
เขาเงยหน้าขึ้นมองและเห็นลุงแม็กซ์ยืนอยู่ตรงหน้าพร้อมยกโล่ขึ้น
"เจ้ากำลังทำอะไร? เจ้าจะอยู่แบบนั้นอีกนานไหม!” ลุงแม็กซ์ตะโกนด้วยหน้าตาบูดบึ้งเมื่อเขาตระหนักว่าโนลล์ทั้งสามตัวค่อนข้างท้าทาย
"ขอบคุณ! ฮ่า!” ไคญาน ได้ตอบกลับ
เขาไม่ได้ตั้งใจจะเสียโอกาสที่ลุงแม็กซ์สร้างไว้ให้เขา ดังนั้นเขาจึงเตะฝุ่นที่พื้นเข้าหาพวกมันแล้วดึงดาบกลับ
เป้าหมายของเขาคือโนลล์ พวกมันกระแทกกระบองลงมาทางซ้าย
ไคญานก้มและเลื่อนไปใต้โล่ที่ยกขึ้น ทำให้เขาเงยหน้าขึ้นมองด้วยความประหลาดใจ
"เจ้ากำลังทำอะไร!" ลุงแม็กซ์อุทาน
"ถือมันไว้!" ไคญานตะโกนกลับ
“กว๊าง?”
แม็กซ์มองขณะที่ไคญานกระโดดลุกขึ้นยืนและแทงดาบที่เขาถือไว้ใส่พวกมัน ขณะที่เขาอ้าปากค้างเมื่อเห็นไคญานโผล่ออกมาระหว่างโล่ของเขา
เฉือน-
ดาบของเขาเฉือนผ่านกล้ามเนื้อไหล่ของโนลล์เห็นได้ชัดว่าท่าทางของมันไม่มั่นคง
ไคญานรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยที่ไม่สามารถทำให้มันตายได้ด้วยการตีเพียงครั้งเดียว แต่ก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะบังคับมัน เขาจึงลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและหลบไปข้างหลังลุงแม็กซ์
“ถ้ามันไม่ตายทันที ข้าจะแทงเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก” ไคญานกล่าว
บูม!
เขายังคงแทงพวกมันในขณะที่ลุงแม็กซ์ปิดกั้นการโจมตีและการมองเห็นของพวกมัน
พวกมันจะฟาดฟันด้วยกระบองด้วยความโกรธและไคญานก็จะบังพวกมันด้วยโล่ของเขา และแทงอีกครั้งด้วยดาบของเขา
“อ๊า”
“กว๊าง!”
หลังจากนั้นไม่นาน เขาสามารถเห็นการเคลื่อนไหวของพวกมันช้าลงเล็กน้อยเมื่อมีบาดแผลปรากฏบนร่างกายของพวกมันมากขึ้นเรื่อยๆ
“ตายซะ ไอ้สารเลว!”
“คร๊าก!”
พวกโนลล์เริ่มบิดตัวด้วยความเจ็บปวดขณะที่ไคญานและแม็กซ์ก้าวเข้ามาหามัน
“นั่นมัน!” ไคญานอุทานออกมา
คริ!
“เอานี่!” แม็กซ์ตะโกนขณะที่เขาโจมตีโนลล์ด้วยโล่ของเขา ทำให้มันส่งเสียงร้องและถอยออกไปด้วยความตกใจ
“ตอนนี้เป็นโอกาสของเจ้าแล้ว!” ไคญานหมอบลงต่ำและโผล่ออกมาจากด้านหลังโล่ของเขา โดยแทงดาบไปที่สิ่งมีชีวิตที่ไร้การป้องกัน
โนลล์ที่เหนื่อยล้าพยายามหลบดาบอย่างรวดเร็ว
“ดาบของข้าเร็วขึ้น!” ไคญานประกาศชัยชนะในขณะที่ดาบเชื่อมต่อกับโนลล์
พู๊ววว!
[จัดการกับโนลล์ 2/4 0:43]
ตอนนี้เหลือโนลล์เพียงสองตัวเท่านั้น และทั้งคู่ก็เหนื่อยมาก
ไคญานหันไปหาแม็กซ์และเขาก็พยักหน้าเห็นด้วย
"เอาชนะพวกมันให้ได้!” ไคญานตะโกนขณะที่พวกเขาพุ่งเข้าหาพวกโนลล์
พวกโนลล์ที่เหนื่อยล้าพยายามต่อสู้กลับ แต่แม็กซ์และไคญานเอาชนะโดยใช้ดาบและโล่ของพวกเขา
“โนลล์ที่แข็งแรงสองตัวไม่เหมาะกับเรา ไม่ต้องพูดถึงผู้บาดเจ็บสองตัวเลย!” แม็กซ์อุทานขณะที่เขาโจมตีด้วยโล่อันทรงพลัง
แป๊ะ!
“อันสุดท้าย เข่าซ้ายของท่าน!” ไคญานสั่งแมกซ์ขณะที่เขาใช้โล่โจมตีเข่าซ้ายของโนลล์ตัวสุดท้าย
พวกโนลล์ที่ได้รับบาดเจ็บจากดาบของไคญานไม่สามารถทนต่อความเจ็บปวดได้และล้มลงคุกเข่าข้างหนึ่ง ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความสิ้นหวัง
[0:06]
"ตาย!" ไคญานตะโกนขณะที่เขาแทงดาบไปที่สิ่งมีชีวิตที่ไร้ทางป้องกันเป็นครั้งสุดท้าย
พู๊ววว!
[จัดการกับโนลล์ 4/4 0:03] [เสร็จสิ้น]
- รางวัลจะถูกส่งไปยังคลังเก็บของของคุณ
ติ๊ง! [คุณเลเวลอัพแล้ว]
มีการแจ้งเตือนหลายชุดดังขึ้นเมื่อโนลล์คนสุดท้ายที่เหลือตาย
“ฮ่าฮ่า… เราทำได้แล้ว” ไคญานถอนหายใจด้วยความโล่งอกขณะที่เขาถือดาบ
มันให้ความรู้สึกที่แตกต่างจากภารกิจก็อบลิน ตอนนั้นเขาไม่ได้ตระหนักถึงมัน ดังนั้นเขาจึงไม่รู้สึกอะไรเลย แต่ตอนนี้เขารู้สึกได้ถึงความภาคภูมิใจในการทำภารกิจให้สำเร็จ
“ว้าว…เจ้าคือ…” แม็กซ์เริ่มพูด แต่ไคญานก็ขัดจังหวะเขา
“ขอโทษครับลุงแม็กซ์”
“เห้ย เจ้าควรจะเรียกข้าว่าพี่ชายไม่ใช่เหรอ?” แม็กซ์หัวเราะคิกคัก
"อะไร? อา… ใช่แล้ว พี่ชาย” ไคญานทำหน้าเคอะเขินขณะแก้ไขตัวเอง
“อ่ะ” แม็กซ์หัวเราะอีกครั้ง "ข้าล้อเล่น ตราบใดที่เจ้าไม่เรียกข้าว่าปู่ เจ้าจะเรียกข้าว่าอะไรก็ได้”
“รับทราบ ลุงแม็กซ์” ขอบคุณอีกครั้งที่มาด้วยกัน” ไคญานรู้สึกขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือจากแมกซ์ในภารกิจนี้
เขาลุ่มหลงจากภารกิจ แต่เมื่อลองคิดดูอีกครั้ง มันอันตรายมาก ถ้าลุงแม็กซ์ไม่ตามเขาไป เขาคงไม่สามารถจัดการโนลล์ทั้งสี่ตัวด้วยตัวคนเดียวได้ ลุงแม็กซ์ช่วยได้มากในการฆ่าโนลล์ทั้งสี่ตัว ไคญานยังคงไม่สามารถจัดการกับโนลล์สองตัวในเวลาเดียวกันได้ ไม่ต้องพูดถึงสี่ตัวเลย
“แต่ทำไมเจ้าถึงไม่ใช้โล่ล่ะ? ท่าทางของเจ้าแปลก” ลุงแม็กซ์ที่นั่งอยู่ข้างๆ มองดูโล่ของไคญานแล้วเอียงหัวด้วยความสับสน
“ก็… ข้าลองใช้มันป้องกันการโจมตีของโนลล์ครั้งหนึ่ง แต่มันทำให้แขนข้าเจ็บมาก บางทีโล่อาจจะไม่ได้มีไว้สำหรับข้า หรือโล่นี้มีข้อบกพร่อง” ไคญานอธิบาย
"ฮะ? แขนของเจ้าเจ็บ? ข้าจะช่วยดูท่าทางของเจ้าให้” ลุงแม็กซ์อดีตทหารโล่เสนอตัวช่วย ไคญานจึงยืนขึ้นทำท่า
โอกาสเช่นนี้หาได้ยากสำหรับไคญาน โอกาสในการเรียนรู้ทักษะที่มีประโยชน์ เหมือนกับทักษะดาบที่ลุงเจฟเคยสอนเขา
ลุงแม็กซ์ขมวดคิ้วขณะดูท่าทางของไคญาน
“ฮึ่ม ข้าเห็นว่าเจ้าไม่เคยใช้โล่ของเจ้ามาก่อน แขนของเจ้าเจ็บจากการใช้มันแบบนั้น”
“ใช่ นั่นเป็นเรื่องจริง… แต่นั่นไม่ใช่วิธีที่ท่านใช้มันเหรอ?”
“อืม ดูนี้ ขยับออกไปอีกหน่อย ข้าคิดว่าสามารถสอนเจ้าได้อย่างปลอดภัย ถ้าเจ้าอยู่ตรงนั้น”
ทันใดนั้นกลางสนามรบ การฝึกโล่ของลุงแม็กซ์ก็เริ่มขึ้น โดยไม่มีค่าใช้จ่ายแน่นอน
“ด้วยโล่ทรงกลมที่เจ้าใช้ ไม่ควรปิดกั้นการโจมตีของศัตรูแบบตัวต่อตัว เว้นแต่ว่าจะเป็นอันตรายจริงๆ”
"…ดังนั้น?"
หากโล่ไม่ป้องกันการโจมตี แล้วไคญานจะใช้มันได้อย่างไร?
ขณะที่เขาถามด้วยความสงสัย ลุงแม็กซ์ก็ถอนหายใจและยกโล่ของตัวเองขึ้นมา
“ฮ่า… เจ้าคิดว่าตอนนี้ข้าต้านทานการโจมตีของโนลล์ทั้งสามตัวได้อย่างไร?”
“…นั่นไม่ใช่เพราะท่านแข็งแกร่งหรอกเหรอ?”
“เจ้าบ้าไปแล้ว… ข้าหันเหการโจมตีของพวกเขาได้ กล่าวอีกนัยหนึ่ง การโจมตีของพวกเขาถูกเบี่ยงเบนโดยโล่ของข้า”
“ท่านทำมันได้อย่างไร?”
“มันง่ายกว่าที่เจ้าคิด เพียงแค่ต้องดูทิศทางของการโจมตีและหันโล่ของเจ้าเป็นมุมหนึ่ง”
“อย่าปิดกั้นมันโดยหันหน้ามา เปิดโล่ของเจ้า… โอเคน่ะ
คำอธิบายของลุงแม็กซ์ยอดเยี่ยมมาก และไคญานก็สามารถเข้าใจหลักการป้องกันได้
“ลุงแม็กซ์ มาลองโจมตีกันเถอะ”
ตอนนี้ถึงเวลาลงมือปฏิบัติแล้ว
มันเป็นทักษะที่ไร้ประโยชน์ถ้ามีในทางทฤษฎีเท่านั้น ต้องเรียนรู้มันจากการลงมือทำ จึงจะสามารถใช้มันได้ตลอดไป
"แค่นั้นแหละ! ข้าจะทำเบาๆ และท่านสามารถฝึกฝนกับก็อบลินใกล้กับแนวหน้าได้ วันนี้เราจัดการกับสัตว์ประหลาดได้ดี ต้องขอบคุณเจ้า ดังนั้นข้าจะใช้เวลาที่เหลือของวันสอนวิธีใช้โล่ให้เจ้า”
"ขอบคุณ!"
ทักษะดาบที่ไคญาน เรียนรู้จากลุงเจฟมีประโยชน์มาก ถ้าเขาไม่เรียนรู้วิชาดาบ เขาคงไม่สามารถต่อสู้กับพวกโนลล์ได้
แต่คราวนี้ อดีตปรมาจารย์โล่จะสอนเขาเกี่ยวกับเทคนิคโล่ และการฝึกอบรม
นี่เป็นโอกาสที่ไคญาน ไม่อาจผ่านไปได้
“ถ้าเจ้าบิดโล่แบบนั้น จะไม่สามารถรองรับแรงมันได้อย่างเหมาะสม และนั่นเป็นเพียงความผิดพลาดที่ต้องแก้ไขให้ถูกต้อง!”
ลุงแม็กซ์จะตะโกนใส่เขาถ้าทำผิดแม้แต่นิดเดียว ไคญานเรียนรู้เกี่ยวกับการป้องกันอย่างรวดเร็ว
“อี๊ก!”
“ปานกลาง… ฮะ!”
เขาบิดโล่เพื่อป้องกันการโจมตีของก็อบลินก่อนที่มันจะไปถึงโล่ของเขา
มันเป็นไปได้เพราะความเร็วโจมตีของสิ่งมีชีวิตนั้นช้า แม้ว่าจะแค่เล่นๆ แต่ก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่จะได้จังหวะที่เหมาะสม
"ใช่ใช่ใช่! แค่นั้นแหละ! งั้นก็ใช้โล่ดัน!”
"ใช่! เข้าใจแล้ว!"
ไคญานคิดว่าโล่มีไว้เพื่อป้องกันการโจมตีเท่านั้น แต่มีเทคนิคมากกว่าที่เขาคิด เช่น การปัดป้อง การผลัก และการเหวี่ยง
และเขาเรียนรู้พวกมันทีละตัวด้วยความช่วยเหลือจากลุงแม็กซ์และมีก็อบลินเป็นศัตรู
“ฮ่า!”
เขากระทืบเท้าและผลักโล่ไปข้างหน้า
แป๊ะ!
"กระทืบ!"
ก็อบลินตกใจมากกับการโจมตีด้วยโล่ถ่วงน้ำหนักจนพวกมันล้มลงกับพื้นด้วยความงุนงง และในขณะนั้น สิ่งที่ไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้น
ติ๊ง! [ทักษะความชำนาญโล่ได้ถูกสร้างขึ้น]
ทักษะโล่ที่ไม่ได้สร้างขึ้นเมื่อวานนี้ได้ถูกสร้างขึ้นอย่างกะทันหัน
