บทที่ 39 บทลงโทษของสามี  

เฟิ่งหยินซวงถูกอุ้มออกไปนอกวังแล้วจับยัดใส่รถม้า

นางปิดปากเงียบมาตลอดทาง เหมือนกับเขาที่เอาแต่พ่นลมหายใจหนัก ๆ ชวนอึดอัด ทั้งยังเอาแต่หันมองออกไปนอกหน้าต่าง

ถ้าเขาไม่พูด เฟิ่งหยินซวงก็ไม่มีอะไรจะพูด

นางไม่คิดว่าต้องรายงานทุกอย่างให้เขารู้ เพราะถึงอย่างไรนางก็ไม่ได้ทำอะไรผิด

อันที่จริง นางควรขอบคุณที่เขาช่วยนางเอาไว้ ทั้งเรื่องแก้ต่างให้นางในงานเลี้ยง และพานางออกมาจากสถานการณ์น่าอึดอัดนั่นด้วย

ไม่นานนัก จู่ ๆ รถม้าก็หยุดลงกะทันหันก่อนคนขับจะแจ้งว่าถึงที่หมายแล้ว

เฟิ่งหยินซวงก็รีบเปิดผ้าม่านออกดูในทันที แล้วก็เป็นไปตามคาด ตัวอักษรบนป้ายเหนือประตูแกะสลักเป็นคำว่า ‘คฤหาสน์ชิงผิง’ อย่างชัดเจน

เห็นอย่างนั้นนางก็ทำท่าจะกระโดดลงจากรถ แต่ยังไม่ทันได้ขยับตัว มือใหญ่ของเขาก็โอบเข้าที่เอวของนาง แล้วดึงให้กลับมาล้มลงทับตักเขา

“โอ๊ยเจ็บ!” จากการเคลื่อนไหวแบบไม่ทันตั้งตัวนั้น ทำให้ข้อเท้าของนางเจ็บแปลบขึ้นมาในทันที

เฟิ่งหยินซวงส่งเสียงครวญครางเบา ๆ ด้วยความเจ็บปวด แต่ต้นเหตุที่ทำให้นางเจ็บตัวนั้นกลับไม่แสดงท่าทีใด ๆ เห็นได้ชัดว่าเขาตั้งใจทำให้นางเป็นแบบนี้

“เจ้าพอใจกับการแตะต้องผู้ชายคนอื่น แต่กลับไม่พอใจที่ถูกสามีตัวเองแตะต้องหรือ?”

ภายใต้ความมืดในรถม้านี้ นัยน์ตาของจุนโมเชนดูลึกซึ้งเป็นพิเศษ น้ำเสียงของเขาทำให้เฟิ่งหยินซวงสั่นสะท้านไปทั้งตัว นางรู้สึกได้ว่าเขากดกลั้นอารมณ์โกรธมาแล้วตลอดทาง

“ข้าไม่ได้ทำอะไรผิด ท่านเข้าใจผิดไปเอง” เฟิ่งหยินซวงพูดด้วยน้ำเสียงประหม่า

“เข้าใจผิด?” เขาเชยคางของนางขึ้นช้า ๆ “เจ้ากอดรัดฟัดเหวี่ยงกับชายอื่นต่อหน้าทุกคน เจ้าคิดว่าสามีของเจ้าตายไปแล้วหรือ?”

ต่อให้ไม่เห็นสีหน้าของเขาตอนนี้นางก็สัมผัสได้ถึงความโกรธ เขาไม่พอใจที่เฟิ่งหยินซวงตั้งใจล้มใส่องค์ชายใหญ่ถึงสองครั้ง กับกษัตริย์ชิงผิงและองค์ชายสามยังวุ่นวายไม่พอหรือ? นางจะพยายามทำตัวโดดเด่นไปเพื่ออะไร?

“เอาเถิด ข้าจะให้โอกาสเจ้าอธิบายเหตุผล แต่หากเหตุผลของเจ้ามันไร้สาระ ข้าจะจัดการเจ้าตามกฎหมายครอบครัว”

กฎหมายครอบครัว? กฎหมายครอบครัวคืออะไร?

เฟิ่งหยินซวงถึงกับพูดไม่ออก เขาชักจะจริงจังกับสถานะสามีกำมะลอของนางมากเกินไปแล้ว!

“ข้าไม่มีทางเลือก ในตอนนั้นข้าเพียงต้องการช่วยชีวิตคน ๆ หนึ่งเท่านั้น”

“ช่วยชีวิต?” กษัตริย์ชิงผิงอึ้งไปครู่หนึ่ง “คนที่เจ้าต้องการช่วยชีวิตคือองค์ชายใหญ่หรือ?”

เมื่อนึกถึงการที่นางชนแก้วไวน์ขององค์ชายใหญ่ให้หกถึงสองครั้ง เหตุผลนี้ก็อาจเป็นความจริง

“เจ้าจะบอกว่าในแก้วไวน์ขององค์ชายใหญ่มียาพิษ?”

“ท่านช่างหลักแหลมจริง ๆ”

เพราะเขารู้ความลับของนางมาเยอะแล้วจึงไม่มีอะไรที่ต้องปิดบังเกี่ยวกับเรื่องนี้

กษัตริย์ชิงผิงครุ่นคิดถึงเหตุและผลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงสบตากับนางอีกครั้ง

“แต่นั่นคือไวน์ออสมันตัสที่สนมซีอานเป็นคนกลั่นเอง คนที่รินไวน์ก็เป็นคนของนางเอง แล้วทุกคนก็ได้รับไวน์จากขวดเดียวกันทั้งหมด แต่ทำไมถึงมีเพียงไวน์ในแก้วขององค์ชายใหญ่เท่านั้นที่มียาพิษ เป็นไปได้หรือไม่ที่สนมซีอานต้องการสังหารเขา?”

“มีสายตามากมายที่จ้องมาที่นางในตอนนั้น นางคงไม่ทำอะไรโง่ ๆ อย่างเช่นการลงมือฆ่าคนในงานวันเกิดของตัวเอง” เฟิ่งหยินซวงอธิบาย

“เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าในไวน์ขององค์ชายใหญ่มียาพิษ?”

เฟิ่งหยินซวงเม้มปากแน่น ถึงเขาจะรู้ความลับของนางหลายอย่าง แต่สิ่งหนึ่งที่เขาไม่รู้คือนางผ่านเหตุการณ์เหล่านี้แล้วในอดีตชาติ

“เพราะว่า…” นางพยายามคิดหาเหตุผล “...เพราะระหว่างที่ข้ากำลังเดินไปยังตำหนักสนมซีอาน จู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงใครบางคนกำลังคุยเรื่องแผนการลอบสังหารองค์ชายใหญ่อยู่หลังโขดหิน ข้าจึงพยายามหาทางช่วยเขา ถ้าองค์ชายใหญ่ตายจริง ๆ ผลที่ตามมาจะวุ่นวายมาก และคงมีผู้คนมากมายที่ต้องพัวพันกับการลอบสังหารนี้”

แน่นอนว่าเขารับรู้ถึงความจริงจังผ่านน้ำเสียงของนาง เมื่อเขาได้ยินคำอธิบายแบบนั้นและรู้ว่านางแค่ต้องการช่วยชีวิตคน ความโกรธในใจของจุนโมเชนก็หายไปในทันที

“ทำไมเจ้าถึงกล้าที่จะปิดบังเรื่องใหญ่เช่นนี้กับข้าได้? เจ้าเป็นหญิงสาวที่ร้ายกาจจริง ๆ ข้าจะใช้กฎหมายครอบครัวกับเจ้าในตอนนี้!”

“อะไรนะ!?”

ไม่ทันได้ตกใจ เฟิ่งหยินซวงก็ถูกเขากอดไว้ แล้วกดร่างของนางลงบนที่นั่งนุ่ม ๆ ก่อนจูบอันเร่าร้อนจะพรากสติของนางออกไปจนหมดสิ้น

นางได้เข้าใจอย่างถ่องแท้ว่า ‘กฎหมายครอบครัว’ ที่เขาพูดถึงคืออะไรก็ตอนนี้เอง

สุดท้ายแล้วจุนโมเชนก็พาเฟิ่งหยินซวงไปส่งที่หน้าบ้านตระกูลเฟิ่ง เมื่อนางเดินลงจากรถม้า ใบหน้าของนางก็แดงก่ำจนจะแทบระเบิด ผิดกับเขาที่กำลังยิ้มมุมปากอย่างอารมณ์ดี ราวกับเพิ่งได้รับรางวัลชิ้นใหญ่

เฟิ่งหยินซวงกลับขึ้นห้องส่วนตัวมาแล้วแต่ใบหน้าของนางก็ยังคงแดงก่ำ ขนาดว่าอยู่ในห้องน้ำและกำลังชำระล้างร่างกาย ใบหน้าของนางก็ยังคงขึ้นสีระเรื่ออย่างเห็นได้ชัด

แม้รัวซุ่ยจะไม่ได้อยู่ในรถม้าคันเดียวกับนาง แต่จากเมื่อเห็นท่าทางของนางในตอนนี้ นางก็จินตนาการได้ทันทีว่าเกิดอะไรบางอย่างขึ้นระหว่างคุณหนูของนางกับกษัตริย์ชิงผิงอย่างแน่นอน