บทที่ 16: การทดสอบทักษะการต่อสู้ภาคปฏิบัติ (2)
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 16: การทดสอบทักษะการต่อสู้ภาคปฏิบัติ (2)
เดิมทีการแข่งนัดแรกและนัดสุดท้ายมักได้รับความสนใจมากที่สุดในฐานะที่เป็นรอบดาวเด่น
นีกี้และปิเอลนั้นครองอันดับ 1 และ 2
มันจึงเป็นเรื่องปกติสำหรับพวกเขาที่จะเป็นจุดสนใจ เพราะพวกเขาคืออัจฉริยะที่เก่งที่สุดในทวีป
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงได้รับมอบหมายให้แข่งขันกันในนัดสุดท้าย
แม้ว่าจาง วูฮีและเอชิลด์จะเป็นนักเรียนตัวท็อปเช่นกัน แต่พวกเขาก็ไม่อาจแข็งแกร่งได้เทียบเท่ากับสองคนที่กล่าวมาข้างต้น
แต่ถึงอย่างนั้น พวกเขาก็ได้รับมอบหมายให้ลงแข่งในนัดแรก
เหตุผลก็เพื่อเรียกความสนใจและสร้างความตื่นเต้นในการแข่งกันให้กับผู้ชม เพราะระหว่างพวกเขานั้นต่างก็มาจากตระกูลนักฆ่า
[โปรดปรบมือให้พวกเขาหน่อย~!]
แปะๆๆๆ─
สนามประลองเต็มไปด้วยเสียงปรบมือ
ดูเหมือนเอชิลด์จะเพลิดเพลินไปกับความสนใจของผู้ชม เขามองไปรอบๆ ส่วนทางด้านจางวูฮีไม่ได้ให้ความสนใจและมองเพียงเอชิลด์เท่านั้น
จากนั้นเอชิลด์ก็จ้องไปที่จาง วูฮีแล้วพูดว่า
“เทคนิคการต่อสู้ของจักรวรรดิตะวันออกของเธอจะจบลงในวันนี้แหละ จางวูฮี ตั้งแต่พ่ายแพ้เธอครั้งนั้น ฉันก็ฝึกฝนอย่างหนักทุกวัน ครั้งนี้ฉันจะเดิมพันศักดิ์ศรีและเกียรติยศของตระกูล แล้วเอาชนะเธอซะ-”
"···นายพูดมากไปแล้วนะ"
จางวูฮี มองเขาด้วยสายตาที่ไร้อารมณ์เหมือนเอมี่
“ศักดิ์ศรีและเกียรติยศไม่ใช่สิ่งที่นายจะโยนมันทิ้งไปง่ายๆ สักหน่อย”
จากนั้นจางวูฮีก็กระชับมีดสั้นในมือให้แน่นขึ้น
"เอาล่ะ งั้นก็ดี"
เอชิลด์ ยังคงถือมีดสั้นสำหรับการดวลสองเล่มในมือของเขาแน่น
จางวูฮีและเอชิลด์
การแข่งนี้ มันเป็นการพบกันระหว่างนักฆ่า
เอชิลด์ เป็นทายาทของตระกูลที่ได้รับสืบทอดเทคนิคการลอบสังหารมาโดยตลอดจากรุ่นสู่รุ่น เขาจึงมีชื่อเสียงมาก จนยากที่จะเรียกเขาว่าเป็นเพียงนักฆ่าธรรมดา
เขาระมัดระวังเธอมาก เพราะจางวูฮี หญิงสาวผมดำจากจักรวรรดิตะวันออกนั้นเต็มไปด้วยความลึกลับมากมาย รวมถึงต้นกำเนิดของเธอด้วย
พวกเขาอยู่ชั้นปีเดียวกัน และเป็นเพียงสองคนในห้องฮีโร่ที่ใช้มีดสั้นเป็นอาวุธหลัก ดังนั้นเอชิลด์จึงเป็นคู่แข่งกับจางวูฮีไปโดยปริยาย
ผู้ชมทุกคนไม่อาจละสายตาจากการแข่งอันชวนสะกดนัดนี้ได้
ในงานแข่งขันครั้งก่อนๆ พวกเขาก็มักจะได้มาแข่งกันทุกนัด และครั้งนี้ก็เช่นกัน
[นักเรียนทั้งสองคน โปรดฟังสัญญาณจากผู้ตัดสิน!]
กรรมการมองกลับไปกลับมาระหว่างจางวูฮีและเอชิลด์
“ทั้งสองคนพร้อมหรือยัง?”
“เอชิลด์ ออร์กามิน ผมพร้อมแล้ว”
"...ฉันพร้อมแล้ว"
ชิง-
"ว้าว!"
"ชนะซะ เอชิลด์! อย่าแพ้พวกตะวันออกล่ะ!"
เนื่องจากเป็นนัดแรก เสียงเชียร์ก็ดังขึ้นจากทุกๆ ที่บนอัฒจันทร์
“นายคิดว่าใครจะเป็นผู้ชนะล่ะธีโอ? ฉันคิดว่าเอชิลด์”
“จางวูฮีจะต้องชนะแน่”
เพราะฉันรู้ผลลัพธ์อยู่แล้ว
จางวูฮีจะชนะในการแข่งขันรอบนี้
หรือแม้แต่ในรอบถัดๆ ไป จางวูฮีก็จะยังชนะ
นั่นเป็นเพราะความแตกต่างของทักษะระหว่างทั้งสอง
ทักษะหลักของเอชิลด์ คือคาถาที่ต้องใช้มานาและเวทมนตร์ที่ทำให้เป็นอัมพาต
แม้ว่าความสามารถในการคาดการณ์ของเขาจะดีกว่าของจางวูฮี แต่จางวูฮีก็มีทักษะที่หายากเช่นกัน
[ลบล้างเวทมนตร์]
จางวูฮีมีทักษะเช่นเดียวกับฉัน
นอกจากนี้ มานาของเธอมีอยู่เพียง 4 หน่วย ซึ่งเป็นตัวเลขที่ต่ำมากสำหรับนักเรียนห้องฮีโร่
ด้วยเหตุนี้ มันจึงทำให้เธอสามารถป้องกันเวทมนตร์ระดับปานกลางได้
และเพราะคุณสมบัติของทักษะนั้นเอง ทักษะทั้งหมดของเอชิลด์จึงถูกจางวูฮีป้องกันไว้ได้
นอกจากนี้ ในการต่อสู้ระหว่างนักฆ่านั้น มันยังต้องอาศัยทักษะส่วนบุคคลมากกว่าความสามารถในการคาดการณ์
ซึ่งทักษะของจางวูฮีในฐานะนักฆ่านั่นถือว่าอยู่ในอันดับต้นๆ ของทวีปเลยก็ว่าได้
มันเป็นเรื่องธรรมดา เพราะจางวูฮีเป็นลูกสาวของหัวหน้าหน่วยลอบสังหารสมดุล ซึ่งเอมี่ก็สังกัดอยู่ที่นั่นด้วย
อีกทั้งตอนนี้เธอเองก็ยังติดอันดับหนึ่งในนักฆ่าระดับแนวหน้าของทวีปไปแล้ว
"ฮ่าๆ"
การแข่งขันเริ่มต้นขึ้นแล้ว แต่จาง วูฮี และเอชิลด์ไม่ได้เคลื่อนไหวเลย เพียงแต่ดูเชิงกันและกันอยู่
1 นาที 2 นาที… เวลาผ่านไปหลายนาที
ขณะที่ผู้ชมเริ่มหาวทีละคน เอชิลด์ก็เคลื่อนไหวเป็นคนแรก
ฟึบ-
เขาหยิบมีดสั้นขว้างออกจากกระเป๋าอย่างรวดเร็วแล้วปาใส่เธอ แม้ว่าพวกมันมีไว้สำหรับฝึกฝน แต่มีดแต่ละเล่มก็มีมานา การถูกมีดนั้นโจมตีจะทำให้ไม่สามารถขยับได้
ทว่า
ชิง-ชิง-
ด้วยการขยับกริชเพียงสองครั้ง จางวูฮีก็หันเหทิศทางของมีดที่พุ่งมาไปได้ทั้งหมด และดูเหมือนว่าคนอื่นๆ จะเห็นเพียงเท่านั้น
แต่ด้วย [ดวงตาผู้สังเกตการณ์] ของฉัน จางวูฮีแท้จริงแล้วได้ปัดกริชด้วย [ลบล้างเวทมนตร์] ของเธออย่างแม่นยำถึง 6 ครั้ง
เป็นความเร็วที่น่าเหลือเชื่อจริงๆ
“ใช้กลอุบายกระจอกๆ อีกแล้วนะจางวูฮี!”
เอชิลด์ร่ายเวทย์อัมพาตใส่จางวูฮีทันที ในการแข่งขันแบบตัวต่อตัว เวทมนตร์นี้ให้ผลได้ดีมาก
แต่ไม่มีทางที่มันจะได้ผลกับจางวูฮี เวทมนตร์อัมพาตของเอชิลด์ไม่แข็งแกร่งพอที่จะทะลุความสามารถลบล้างเวทมนตร์ของจางวูฮีได้
ทว่าจางวูฮียังคงอยู่ที่เดิม เธอแกล้งทำเป็นได้รับผลกระทบจากอัมพาต และล่อให้เอชิลด์ลดการป้องกันลง
"...อา"
สำหรับคนอื่นๆ มันดูราวกับว่าเธอได้รับผลกระทบจากเวทมนตร์ตามที่อีกฝ่ายตั้งใจไว้
“เยี่ยมมาก ฉันว่าแล้วเชียวมันแค่บังเอิญ! ไม่มีทางที่เวทย์มนตร์ของฉันจะไม่ได้ผลหรอก!”
แม้ว่าเขาจะพูดออกไปแบบนั้น แต่เอชิลด์ก็ขว้างมีดสั้นออกไปอีกครั้งจากระยะไกลเพื่อกันไว้ก่อน
แกร่ง แกร่ง-
จางวูฮีเบี่ยงวิถีมีดออกไปด้วยการเคลื่อนไหวที่เชื่องช้า ราวกับต้านทานอาการอัมพาต เมื่อมีดเล่มสุดท้ายของเอชิลด์ตกลงไป ร่างกายของจางวูฮีก็มีบาดแผลเล็กน้อย
"ถึงเวลาที่จะจบเรื่องนี้กันแล้ว!"
ด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้ายบนใบหน้าของเขา เอชิลด์รีบวิ่งไปหาจางวูฮี
ซึ่งนั่นเป็นการกระทำที่โง่มาก
ขณะที่เอชิลด์เหวี่ยงกริชไปที่จางวูฮีด้วยความมั่นใจในชัยชนะของเขา ทันใดนั้น
ฉึก-
การโจมตีที่แม่นยำและหมดจด พุ่งตรงไปยังจุดสำคัญ ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว จางวูฮีก็โค่นเอชิลด์ลงไปได้
[ผู้ชนะรอบแรกคือนักเรียนจางวูฮี!]
อย่างที่ฉันคาดไว้ การแข่งขันจบลงด้วยชัยชนะของจางวูฮี
หลังจากการแข่งขันผ่านไปหลายรอบแล้ว
“ว้าว! ไอช่า!”
“ไอช่า ดูฉันสิ! ฉันทำป้ายขนาดใหญ่นี้ให้เธอเลยนะ!”
“ไอช่า! ไอช่า! ไอช่า! ไอช่า!”
"อ่า ไอช่ามองมาที่ฉันสิ! ตอนนี้ฉันมีความสุขจะตายแล้ว······"
"ฉันด้วย?!"
ถึงตาของไอช่าแล้ว
ผู้ชมหลายคนโบกธงและตะโกนชื่อของไอช่า
[เดอะ มิวกี้ ไวท์ ไอช่า]
[ไอช่า ชื่อของท่านเทพธิดา เธอคือเทพธิดามาโปรด]
[ไอช่า ที่รักของเรา เราจะปกป้องเธอ]
[ไอช่า······สุดหล่อของคุณมาแล้ว!! - จากนักศึกษาปีสามของห้องอัศวินทุกคน-]
[นักธนูอัจฉริยะ ไอช่าคนสวยของเรา]
[ไอช่าของเรา เอาชนะให้ได้]
ป้ายสีสันสดใสจำนวนมากโบกสะบัดไปมา
ไม่เหมือนกับการแข่งขันของนักเรียนคนอื่นๆ บรรยากาศมันคล้ายกับคอนเสิร์ตไอดอลก็มิปาน
- แชะ แชะ แชะ แชะ
นักข่าวรัวถ่ายรูปกันไม่หยุด
ในความเป็นจริง ไอช่าไม่เพียงแต่มีทักษะชั้นยอดเท่านั้น แต่ยังมีรอยยิ้มที่สดใสและไร้เดียงสาบนใบหน้าของเธออยู่เสมอ ทำให้เธอได้กลายเป็นนักเรียนที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโรงเรียนเอลิเนีย ซึ่งก็ไม่ต่างอะไรจากไอดอลเลย
เธอค่อนข้างเชี่ยวชาญในการออกสื่อ และด้วยเหตุนี้ เธอจึงมีแฟนๆ มากมายทั้งในและนอกโรงเรียน ไม่ว่าผลการแข่งขันจะเป็นอย่างไร มันก็มีความเป็นไปได้สูงที่บทสัมภาษณ์ของเธอจะถูกนำเสนอบนหน้าแรกของหนังสือพิมพ์
ทว่าบุคลิกที่เธอแสดงออกมาเป็นเพียงฉากหน้าเท่านั้น
"ขอบคุณนะทุกคน~!"
ไอช่าสวมซองลูกธนูที่ใช้ในการต่อสู้บนหลังและสวมรองเท้าบูทหนังยาวเดินเข้ามาอย่างร่าเริง พร้อมโบกมือไปทางผู้ชม
ในทางตรงกันข้าม แม็กซ์ คู่ต่อสู้ของไอช่าก็เข้ามาในสนามด้วยท่าทางที่ค่อนข้างหดหู่
เขาคงจะรู้สึกเหมือนว่าเขากลายเป็นคนร้าย เพราะหากว่าเขาเอาชนะไอช่าได้ เขาอาจถูกแฟนๆ ที่คลั่งไคล้ของเธอคุกคามเขาด้วยการไล่ฆ่าก็เป็นได้
ฉันก็คงจะรู้สึกหดหู่เหมือนกันในสถานการณ์แบบนั้น
[ตามที่คาดไว้ ไอช่าจากตระกูลวัลเดิร์กอันทรงเกียรติสามารถมัดใจแฟนๆ ได้อย่างดีเยี่ยม ว้าว ทุกคนใจเย็นๆ สิค่ะ อืม! ดูเหมือนว่าทุกคนจะสงบลงแล้ว มาเริ่มการแข่งขันกันดีกว่า! การแข่งขันรอบที่ 21 ที่ทุกคนตั้งตารอระหว่าง ไอช่าอันดับ 6 ของโรงเรียนและแม็กซ์อันดับ 53 จะเริ่ม ณ บัดนี้!]
หลังจากผ่านการตรวจสอบอุปกรณ์แล้ว ไอช่าและแม็กซ์ก็ขึ้นไปบนเวที
มีกำแพงล้อมรอบที่นั่งผู้ชม และการแข่งขันก็เริ่มขึ้น
ไอช่าและแม็กซ์ การเจอกันครั้งนี้เป็นการต่อสู้ระหว่างธนูและโล่
เป็นการแข่งขันระหว่างการบุกและป้องกัน
อาวุธหลักของไอช่าคือธนู และที่น่าสนใจคืออาวุธหลักของ แม็กซ์เป็นโล่ขนาดใหญ่
เขาไม่มีอาวุธอื่นเลย
ตัวของแม็กซ์นั้นเน้นหนักไปที่การป้องกันในทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องค่าสถานะหรือทักษะ
แม้จะมีร่างกายที่ใหญ่เท่ากับออร์ค แต่เขาก็มีนิสัยนิ่งเฉยและขี้อาย ทำให้เขาเหมาะสมกว่าในฐานะผู้ช่วยมากกว่ามาเป็นฮีโร่
วืด
ราวกับจะพิสูจน์สัญชาตญาณของเขา แม็กซ์ยกโล่ขึ้นทันทีและซ่อนร่างของเขาไว้ด้านหลัง เป็นการส่งสัญญาณถึงความตั้งใจของเขาที่จะปกป้องจนหมดเป็นเวลาห้านาที
“หืม นายอยากให้ฉันเจาะทะลุโล่นั่นเหรอ?”
เมื่อรู้ความตั้งใจของแม็กซ์แล้ว ไอช่าก็ยิงธนูที่ใส่มานาออกไป
ทว่าลูกธนูทั้งหมดก็ถูกป้องกันโดยโล่ยักษ์ ซึ่งเคลือบด้วยมานาเช่นกัน
โดยปกติแล้ว แนวหน้านั้นจะหมดแรงก่อนแนวหลัง
แต่ในฐานะนักธนู ไอช่าก็ไม่สามารถเข้าต่อสู้ระยะประชิดได้เช่นกัน
“นั่นไงเพื่อน! นั่นแม็กซ์ใช่ไหม? เขาอดทนได้ดีจริงๆ ขนาดฉันก็ยังไม่คิดเลยว่าจะสามารถทะลุการป้องกันระดับนั้นไปได้”
น็อคตาร์อุทานด้วยความชื่นชม
“ไอช่าก็คงไม่อาจทำได้เช่นกัน”
การแข่งขันรอบนี้จะจบลงด้วยการเสมอกัน
ในแง่ของการป้องกัน แม็กซ์คืออันดับหนึ่งในห้องฮีโร่อย่างไม่มีข้อสงสัย
แม้แต่อาวุธที่ดีที่สุดก็ยังเจาะการป้องกันของแม็กซ์ได้ยาก
เว้นเสียแต่ว่าไอช่าจะมีธนูที่มีทักษะ "ขโมยพลังชีวิต" จากห้องเก็บสมบัติของตระกูลวัลเดิร์ก แต่มันคงเป็นไปไม่ได้
สุดท้ายแล้ว เธอก็คงไม่สามารถเจาะการป้องกันของเขาได้ด้วยแค่ธนูฝึกซ้อม
ไอช่าเริ่มหงุดหงิด
“โอ้ ไม่เอาน่า! นายชื่อแม็กซ์ใช่ไหม? แค่ซ่อนตัวอยู่หลังโล่นั่นก็สนุกแล้วเหรอ!”
"...อืม"
แม็กซ์ยังคงไม่แสดงท่าทีว่าจะละทิ้งการป้องกันด้วยโล่ของเขา
การแข่งขันเป็นไปตามที่ฉันคาดไว้
ไอช่าใช้มานาทั้งหมดของเธอ แต่เธอก็ยังไม่สามารถทะลุการป้องกันอันแข็งแกร่งของ แม็กซ์ ได้
ตอนนี้เหลือเวลาเพียง 20 วินาทีเท่านั้น
ผลการแข่งก็จะเสมอ
ความไม่พอใจได้ปะทุขึ้นในหมู่ผู้ชมทั่วสารทิศ
“เฮ้ นายน่ะ! นายเป็นฮีโร่แน่เหรอ? เป็นผู้ชายไหม?! อย่าเอาแต่อยู่หลังโล่สิ!”
“เอาจริงๆ นี่เป็นการแข่งขันที่แย่ที่สุดตลอดกาลเลย ช่างเสียเวลาจริงๆ!”
“อย่ามัวแต่ตั้งรับสิ! สู้กลับบ้าง!”
ไม่ว่ายังไง แม็กซ์ก็ยังไม่ละทิ้งการป้องกันของเขา
"หมดเวลา!"
กรรมการประกาศหมดเวลา..
เวลาการแข่งขัน 5 นาทีได้สิ้นสุดลง
ช่องว่างทางทักษะระหว่างไอช่าและแม็กซ์นั้นกว้างใหญ่
จากมุมมองของฉัน กลยุทธ์ของแม็กซ์นั้นยอดเยี่ยมมาก
ทว่าจากมุมมองของผู้ชม อาจถือเป็นการแข่งขันที่แย่ที่สุดในประวัติศาสตร์
มารีพยายามอธิบายเพื่อดำเนินรายการต่อไป
[เนื่องจากเวลาจำกัด การแข่งขันครั้งนี้จึงจบลงด้วยผลเสมอ กรุณาปรบมือให้กับนักเรียนทั้งสองไอช่าและแม็กซ์ด้วยค่ะ!]
ไม่มีเสียงปรบมือให้กำลังใจดังขึ้นมาแต่อย่างใด
มีเพียงความเงียบที่ไหลผ่านมาจากที่นั่งของผู้ชมเพียงเท่านั้น
