1133 - ตายเพื่อชดใช้ความผิด 

1133 - ตายเพื่อชดใช้ความผิด

ในเวลานี้ เย่ฟ่าน วานรศักดิ์สิทธิ์ และต้วนเต๋อยืนอยู่ด้วยกัน พลังศักดิ์สิทธิ์สีทองของพวกเขาหมุนวนกลางอากาศกลายเป็นพายุบ้าคลั่ง

“ใครกล้าต่อสู้กันและเพิกเฉยต่อกฎของการประลอง?”

มีเสียงตะโกนดังมาจากทะเลสาปหยก จากนั้นสิ่งมีชีวิตอมตะที่แข็งแกร่งหลายตนได้ปรากฏตัวขึ้น

ราชาบรรพชนแห่งภูเขาเสิ่นคานและราชาบรรพชนแห่งถ้ำโหวหลินเป็นคนกลุ่มแรกที่ก้าวไปข้างหน้า พวกเขาคือตัวแทนของสิ่งมีชีวิตโบราณที่เข้าร่วมการชุมนุมครั้งนี้

แต่ทันทีที่มองเห็นวานรศักดิ์สิทธิ์ยืนอยู่อย่างองอาจกล้าหาญสีหน้าของพวกเขาก็บิดเบี้ยวไปเล็กน้อย

ตัวตนของวานรศักดิ์สิทธิ์ไม่ใช่ตะเกียงขาดน้ำมัน หากพวกเขากระทำรุนแรงมากเกินไปอาจนำภัยพิบัติครั้งใหญ่มาสู่เผ่าพันธุ์ของตัวเองได้

“ข้ายังไม่ได้ก้าวเข้าสู่ทะเลสาบหยกย่อมไม่ถือว่าละเมิดกฎของการชุมนุม ข้าอยากจะฆ่าทายาทของจักรพรรดิอมตะที่นี่วันนี้ ไม่ทราบว่าใครต้องการสอดมือเข้ามายุ่งเกี่ยว!”

วานรศักดิ์สิทธิ์ถือกระบองสีดำอยู่ในมือ จิตสังหารของเขาแผ่ออกไปทั่วบริเวณและทำให้สีหน้าของทุกคนบิดเบี้ยวอย่างรุนแรง

วานรศักดิ์สิทธิ์ตัวนี้เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าและครอบงำอย่างมาก กระบองสีดำขนาดใหญ่ในมือของเขาไม่รู้ว่าเป็นอาวุธระดับผู้อมตะหรือครึ่งก้าวเต๋าสุดขั้วกันแน่!

ราชาโบราณจากภูเขาเสิ่นคานก้าวไปข้างหน้าเล็กน้อยก่อนจะกล่าวด้วยรอยยิ้ม “การชุมนุมครั้งนี้มีขึ้นเพื่อสร้างสันติสุขให้ทุกเผ่าพันธุ์ องค์ชายศักดิ์สิทธิ์ได้โปรดระงับโทสะด้วย”

อย่างไรก็ตามวานรศักดิ์สิทธิ์กลับทำหูทวนลมคล้ายไม่ได้ยินคำพูดนี้ ท่าทางของเขาเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามและทำให้สีหน้าของบรรพชนโบราณแห่งหุบภูเขาเสิ่นคานไม่พอใจเล็กน้อย

บรรพชนโบราณแห่งภูเขาภูเขาเสิ่นคานและบรรพชนโบราณแห่งถ้ำโหวหลินล้วนเป็นสิ่งมีชีวิตอมตะที่แข็งแกร่ง ตามปกติแล้วพวกเขาต่างได้รับความเคารพจากผู้คนอย่างสูงเสมอ

อย่างไรก็ตาม คนที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาคือเทียนหวงจื่อและองค์ชายศักดิ์สิทธิ์ ภูมิหลังของพวกเขาแม้แต่ราชาโบราณทั้งสองยังไม่กล้าสร้างความขุ่นเคืองให้

ในเวลานี้ทั้งสองฝ่ายไม่คิดจะฟังคำเตือนของพวกเขาและมีทีท่าว่าจะลงมืออยู่ตลอดเวลา หากเป็นช่วงเวลาปกติมีใครกล้าไม่ฟังคำพูดของสิ่งมีชีวิตอมตะอย่างพวกเขา ทั้งสองคนคงลงมือสังหารคนเหล่านั้นไปแล้ว

“ปัง”

ท่ามกลางสายตาตกตะลึงของทุกคน กระบองสีดำของวานรศักดิ์สิทธิ์ฟาดหวดออกไปอีกครั้ง เป้าหมายของเขาคือทาสชราของเทียนหวงจื่อ

การกระทำในครั้งนี้เห็นได้ชัดว่าเป็นการฉีกหน้าของสิ่งมีชีวิตอมตะทั้งสองอย่างรุนแรง

วานรศักดิ์สิทธิ์มีความกล้าหาญที่ไม่มีใครเทียบได้ กระบองใหญ่ มีพลังที่สามารถเคลื่อนภูเขาถมแม่น้ำ ความรุนแรงของพลังนี้เพียงพอที่จะบดขยี้เซียนเทียมระดับสามได้อย่างแน่นอน

ตัวแทนของตระกูลใหญ่หลายคนตกตะลึง นี่คือบุตรชายของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ ด้วยพลังการต่อสู้ระดับนี้จะมีใครในบรรดาคนรุ่นหลังสามารถต่อสู้กับเขาได้?

ปัง!

ในฐานะสิ่งมีชีวิตอมตะราชาบรรพชนโบราณแห่งภูเขาเสิ่นคานเขาไม่อาจปล่อยให้เด็กน้อยคนหนึ่งทำตามอำเภอใจของตัวเองได้ ดังนั้นเขาจึงคว้ากระบองสีดำของวานรศักดิ์สิทธิ์ไว้

“องค์ชายโปรดใจเย็นๆ ไม่ว่าเจ้าจะมีเรื่องคับข้องใจอะไรกัน เจ้าสามารถไปที่ทะเลสาบหยกเพื่อหารือและอธิบายเหตุผลโดยละเอียด พวกเราจะคืนความเป็นธรรมให้ท่านอย่างแน่นอน”

ข้อพิพาทขององค์ชายผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสองแม้แต่ภูเขาเสิ่นคาน ทะเลสาบหยวนหู และถ้ำโหวหลินก็ไม่สามารถแทรกแซงได้ นั่นก็เพราะคู่พิพาททั้งสองฝ่ายนั้นมีสถานะเหนือกว่าสิ่งมีชีวิตอมตะเผ่าพันธุ์โบราณด้วยซ้ำ

ไม่จำเป็นต้องกล่าวถึงตัวตนของเทียนหวงจื่อ นี่คือทายาทเพียงคนเดียวของเทพที่พวกเขาเคารพ

ยิ่งกว่านั้นแม้ว่าภูเขาจักรพรรดิจะถูกครอบครองโดยจักรพรรดิอู่ซือ แต่สุดท้ายจักรพรรดิแห่งเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็ไม่กล้าที่จะทำลายเขาทิ้ง ซึ่งเพียงพอที่จะพิสูจน์แล้วว่าจักรพรรดิอมตะมีชื่อเสียงยิ่งใหญ่มากเพียงใด

ส่วนวานรศักดิ์สิทธิ์นั้นกลับน่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งโองการสวรรค์ที่ดังก้องไปทั่วโลก พระพุทธเจ้าโต้วจ้านที่ประทับอยู่บนเขาพระสุเมรุคืออาแท้ๆ ขององค์ชายศักดิ์สิทธิ์คนนี้นี่เอง

แม้กระทั่งเมื่อหลายล้านปีก่อนตัวเขาก็มีความแข็งแกร่งอย่างที่สิ่งมีชีวิตอมตะตนใดก็ไม่สามารถเปรียบเทียบได้แล้ว เมื่อเวลาผ่านไปอีกหลายปีความรู้แจ้งในเต๋าของเขานั้นจะยิ่งใหญ่มากเพียงใดย่อมไม่สามารถจินตนาการได้

น้องชายของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ซ่อนตัวเองอยู่ในต้นกำเนิดสวรรค์เป็นเวลาหลายล้านปี การกระทำนี้ไม่ต้องบอกก็ทราบได้ว่าเขาทำเพื่อหลีกเลี่ยงการเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ในยุคเดียวกันกับพี่ชายนั่นเอง!

ทุกคนเคยได้ยินมาบ้างว่าวานรศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองตัวมีความขัดแย้งกันอย่างลึกล้ำ อย่างไรก็ตามไม่มีผู้ใดกล้าเอาชีวิตของตัวเองไปทดสอบกับเรื่องนี้

สุดท้ายราชาบรรพชนแห่งภูเขาเสิ่นคานในฐานะผู้นำของเผ่าพันธุ์โบราณทั้งหมดที่เข้าร่วมการชุมนุมครั้งนี้จึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องลงมือสยบความขัดแย้งด้วยตัวเอง

“องค์ชายศักดิ์สิทธิ์เจ้าคิดเห็นอย่างไรกับเรื่องนี้” ราชาบรรพชนแห่งภูเขาเสิ่นคานกล่าว

วานรศักดิ์สิทธิ์ยังคงยืนกรานที่จะฆ่าเทียนหวงจื่อและปฏิเสธที่จะยอมรับข้อเสนอของเผ่าพันธุ์โบราณทั้งหมด ตัวเขาถูกข้าทาสของเทียนหวงจื่อไล่ล่ามาเป็นเวลาหลายปี ความแค้นครั้งนี้ไม่มีทางที่จะสงบลงได้

“นี่เป็นปัญหาร้ายแรงจริงๆ ในฐานะบุตรชายของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์เขากลับถูกข้าทาสไล่ล่าสังหาร เรื่องนี้จำต้องนำคนผิดออกมารับโทษ”

สิ่งมีชีวิตอมตะจากภูเขาเสิ่นคานทำได้เพียงยอมรับความเป็นจริงข้อนี้

จู่ๆ ใบหน้าของจักรพรรดิก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยแต่เขายังคงไม่ได้กล่าวอะไร มีเผ่าพันธุ์โบราณที่แข็งแกร่งยืนอยู่เคียงข้างวานรศักดิ์สิทธิ์ เรื่องนี้ทำให้เขาไม่พอใจเล็กน้อย

“ผู้ที่ลอบทำร้ายองค์ชายศักดิ์สิทธิ์จะต้องได้รับโทษอย่างสาสม” สมาชิกอีกคนหนึ่งของเผ่าพันธุ์โบราณพยักหน้าเห็นด้วย

สีหน้าของเทียนหวงจื่อบิดเบี้ยวเล็กน้อย หากสถานการณ์ดำเนินไปถึงจุดสิ้นสุดแม้ว่าสิ่งมีชีวิตโบราณเหล่านี้จะไม่กล้าสังหารเขาด้วยตัวเอง แต่หากทุกคนผลักดันให้เขาออกไปต่อสู้กับวานรศักดิ์สิทธิ์เขาก็รู้ตัวดีว่ายากที่จะเอาชีวิตรอดได้

“ทุกอย่างเป็นความผิดของเราเอง เราไม่ควรตัดสินใจโดยพลการและลงมือกับองค์ชายศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นเราจะรับผิดชอบเรื่องนี้เอง” ทาสชราหลายคนที่อยู่เบื้องหลังเทียนหวงจื่อก้าวออกมาข้างหน้า

“เจ้าเป็นเพียงข้าทาสเท่านั้นแต่กลับลงมือต่อองค์ชายศักดิ์สิทธิ์ แน่นอนว่าโทษของเจ้าจะต้องถูกประหารเท่านั้น” สิ่งมีชีวิตอมตะจากภูเขาเสิ่นคานพยักหน้า

สีหน้าของหลายคนเกิดความเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าตอนนี้ภูเขาเสิ่นคานได้เลือกที่จะยืนอยู่เคียงข้างวานรศักดิ์สิทธิ์แล้ว

อย่างไรก็ตามพวกเขายังคงไม่มีความกล้าที่จะลงมือต่อเทียนหวงจื่อ และทำได้เพียงประหารชีวิตของข้าชราเหล่านี้เท่านั้น

“องค์ชายศักดิ์สิทธิ์พวกเราผิดไปแล้ว ดังนั้นเราจะขอฆ่าตัวตายเพื่อขอขมาต่อท่าน!”

ทาสชราทั้งสามคนมีความเด็ดเดี่ยวอย่างยิ่ง พวกเขากระแทกฝ่ามือเข้าหาศีรษะของตัวเองและทำการบดขยี้วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ไปพร้อมกัน

ดวงตาของเทียนหวงจื่อเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว อย่างไรก็ตามเมื่อข้อสรุปออกมาเช่นนี้เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้

“ไม่พอใจหรือ? ไม่พอใจก็ก้าวออกมาข้างหน้า อย่าทำตัวหลบๆ ซ่อนๆ เหมือนคนขี้ขลาด!” วานรศักดิ์สิทธิ์เย้ยหยัน

“หยุดเพียงเท่านี้เถอะ ผู้ที่กระทำผิดได้รับการลงโทษไปแล้ว เราไม่ควรขยายเรื่องนี้ให้ใหญ่โตมากขึ้น” ผู้คนจากถ้ำโหวหลินกล่าว แน่นอนว่าเผ่าพันธุ์โบราณทั้งหมดที่อยู่ในบริเวณนี้ต่างก็ส่งเสียงสนับสนุน

สถานการณ์ของเผ่าพันธุ์โบราณค่อนข้างล่อแหลม ความขัดแย้งระหว่างสองมหาอำนาจใหญ่นั้นไม่มีทางเป็นเรื่องดีกับพวกเขา ดังนั้นทุกคนจึงปรารถนาให้ความขัดแย้งนี้จบลงโดยเร็วที่สุด

ในเมื่อฝ่ายตรงข้ามเลือกที่จะหดหัวหดหาง วานรศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เช่นกัน ถึงอย่างนั้นการกระทำของเขาในวันนี้ก็เป็นการฉีกหน้าของเทียนหวงจื่ออย่างรุนแรงแล้ว เขาไม่เชื่อว่าเทียนหวงจื่อจะอดกลั้นได้ตลอดไป

วานรศักดิ์สิทธิ์รู้ตัวว่าวันนี้ไม่สามารถลงมือได้อีกแล้ว ดังนั้นเขาจึงชักชวนเย่ฟ่านเดินเข้าไปในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกและสนทนากันอย่างสนุกสนาน

ผู้คนจำนวนมากต่างถอยห่างจากพวกเขา ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้องค์ชายทั้งสองมากเกินไป เพราะกลัวว่าจะถูกดึงเข้าสู่ความขัดแย้งนี้โดยไม่รู้ตัว

ร่างศักดิ์สิทธิ์เซียนโบราณและวานรศักดิ์สิทธิ์เดินเข้าไปในทะเลสาบหยกด้วยกัน การปรากฏตัวของพวกเขาดึงดูดความสนใจของผู้คนมากมาย

ครั้งนี้การเผชิญหน้าจบลงด้วยชัยชนะอย่างเด็ดขาดของวานรศักดิ์สิทธิ์และใบหน้าของเทียนหวงจื่อก็บิดเบี้ยวและยากที่จะระงับความโกรธลงได้

“ว่ากันว่าทายาทของจักรพรรดิอมตะนั้นมีพรสวรรค์อย่างที่ไม่มีผู้ใดเทียบได้ การฝึกฝนหนึ่งปีของเขาเทียบเท่ากับการฝึกฝนนับร้อยปีสำหรับผู้อื่น ข้าคิดว่าในอนาคตเขาจะต้องพิสูจน์เต๋าได้สำเร็จอย่างแน่นอน”

“สายเลือดของวานรศักดิ์สิทธิ์ยังหายากมากกว่ามังกรที่แท้จริงด้วยซ้ำ ว่ากันว่ายุคที่พวกเขารุ่งเรืองมากที่สุดก็มีสายเลือดของเผ่าพันธุ์นี้อยู่เพียงห้าคนเท่านั้น อย่างไรก็ตามด้วยจำนวนเพียงน้อยนิดพวกเขากลับมีจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์คนหนึ่ง เจ้าคิดว่าพรสวรรค์ของพวกเขาจะอ่อนด้อยกว่าทายาทจักรพรรดิอมตะหรือ?”

ผู้คนมากมายกระซิบกระซาบกันอย่างตื่นเต้น พวกเขากำลังวาดฝันถึงการต่อสู้ครั้งต่อไปขององค์ชายทั้งสอง

…..