บทที่ 97
"ช่วยให้นายรู้สึกผ่อนคลายช่วงไหล่ไง" หลินอันหลานค่อนข้างรู้สึกเกรงใจ แต่ว่าเฉิงอวี้ก็นวดได้เพลินสบายจริงๆ "ทำไมนายยังเป็นสิ่งนี้ด้วยล่ะ" เฉิงอวี้ยิ้ม หรี่ตาลงไม่พูดจาใดๆ เขาจำได้เมื่อก่อนตอนที่ไปเรียนนั้น มีบางครั้งหลินอันหลานเขียนหนังสือนานเกินไป ก็จะปวดไหล่ เขานั่งอยู่ด้านหลัง บางครั้งเห็นหลินอันห...
