บทที่ 521 หน่วยพลีชีพ
เมื่อนายพลหลายคนนำโดยเย่ปิงคืนสติ กวนอูก็ลงจากหลังม้าทันที แล้วก้าวขึ้นไปบนรถถังแถวหน้าโดยถือง้าวมังกรเขียวพร้อมเปลวไฟสีทองเล็ดลอดออกมาจากดวงตาของเขา
มันคือเปลวเพลิงสีทองของจริง!
ในความมืดมิดของราตรี มันเหมือนกับตะเกียงที่ลุกอยู่ตลอดเวลา
ส่วนหลี่หยวนป้าก้าวไปข้างหน้าโดยถือค้อนขนาดใหญ่สองอัน และค่อยๆ เปล่งแสงสีน้ำเงิน เกาชุนพร้อมด้วยกองกำลังของเขาเคลื่อนตัวไปข้างหน้า ผสมปนเปกันในหมู่รถถัง แต่ละคนแสดงสีหน้าโกรธเคือง
สำหรับพวกเขา การต่อสู้แบบเผชิญหน้า แม้ว่าจะตายในสนามรบ พวกเขาก็ทำหน้าที่ของพวกเขาต่อจักรพรรดิโดยไม่เสียใจเลย!
แต่ถ้าข้าศึกเล่นทริคภาพหลอนเหล่านี้!
รู้ไหมว่า "พลังล้นหลามที่แท้จริง" แปลว่าอะไร?
ความโกรธยังปรากฏชัดในน้ำเสียงของเย่ปิงในขณะที่เขาตะโกนออกคำสั่ง
"จู่โจม!"
กองทหารซึ่งเดิมทีดูเหมือนสับสนมึนงงอยู่กับที่ก็เริ่มเคลื่อนไหว
หัวมังกรทองอ้าปากกว้างและปล่อยเสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว
ทหารที่นำโดยผู้นำซากุระรู้สึกถึงสิ่งผิดปกติ รอยยิ้มอันบ้าคลั่งบนใบหน้าของพวกเขาค่อยๆ กลายเป็นความตื่นตระหนก แต่ทหารแถวหน้าติดอยู่ที่ด้านหน้าและไม่สามารถหันหลังกลับได้ พวกเขาทำได้เพียงมองดูอย่างช่วยไม่ได้ในขณะที่มังกรทองอ้าปากและกลืนพวกเขาเข้าไปทั้งตัว!
ผู้ที่ยืนอยู่บนยอดรถถัง นายพลกวนอูเป็นผู้นำการโจมตีครั้งนี้ ง้าวมังกรเขียวของเขาฟันอย่างเจ็บแสบด้วยความโกรธ!
ส่วนโค้งสีทองของพลังงานดาบได้ตัดศีรษะของทหารเกือบพันคนที่อยู่ตรงหน้าเขาทันที!
นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น ก่อนที่ทหารซากุระจะได้ทันตอบสนอง กระแสน้ำเหล็กที่เกิดจากรถถังก็เริ่มบดขยี้พวกเขา เนื้อและเลือดจะต้านทานการก่อตัวของถังเหมือนกระแสน้ำได้อย่างไร?
จากมุมมองด้านบนในการสตรีมสด มันดูเหมือนมังกรทองกลืนร่างหลากสีสันเข้าไป
และมันก็ไม่พ่นกระดูกออกมาด้วยซ้ำ!
ในนาทีแรก กลุ่มพันธมิตรผู้นำซากุระทั้งหมดสูญเสียทหารไปนับหมื่นคน!
ในที่สุด ผู้นำซากุระบางคนก็ตระหนักได้ว่าการดำเนินการในลักษณะนี้ต่อไปนั้นไร้ประโยชน์ ไม่ว่าพวกเขาจะส่งคนไปกี่คนก็ตาม พวกเขาก็ไม่เพียงพอต่อพลังอันล้นหลามของกองทัพเย่ปิง
“เราต้องระเบิดรถถังพวกนั้น!”
พวกเขายังพอมีระเบิดทำมืออยู่บ้าง เมื่อมาถึงจุดนี้ ผู้นำซากุระหลายคนก็เริ่มโกรธแค้นอย่างแท้จริง
เมื่อทหารที่เป็นกำลังหลักของพวกเขาถูกบดขยี้ และไม่มีอะไรจะต้องเสีย พวกเขาจึงตัดสินใจสั่งให้ทหารรีบเร่งไปข้างหน้าพร้อมกับระเบิดจำนวนมาก พวกเขาหวังว่าจะโยนพวกมันไปใต้รถถัง แล้วเรียกตัวเองว่าหน่วยพลีชีพ!
แต่พวกเขาไม่รู้เลยว่า ระหว่างรถถังมีกองกำลังที่น่าเกรงขามคอยปกป้องรถถังอยู่ โดยเฉพาะหลี่หยวนป้า
หน่วยพลีชีพแต่ละคนถูกทุบก่อนที่พวกเขาจะจุดชนวนด้วยซ้ำ!
ในตอนแรกเหมือนกับว่ามือระเบิดจะสามารถหยุดขบวนรถถังทีละคันได้ แต่ในความเป็นจริง มันเหมือนกับว่าคบเพลิงถูกโยนลงไปในน้ำ โดยไม่ทำให้น้ำเกิดการกระเซ็นด้วยซ้ำ
ในห้องสตรีมสด รวมถึงผู้นำซากุระทุกคนที่หัวเราะเยาะราวกับกำลังดูละครตลกเมื่อสักครู่ ต่างก็เงียบลง
ความแข็งแกร่งที่ล้นหลามของกองทหารอาณาจักรเทียนหลานนั้นกดดันมากจนดูเหมือนทั้งโลกหายใจไม่ออก!
แต่นี่ไม่ใช่จุดสิ้นสุด รถถังเป็นเพียงส่วนหนึ่งของกองกำลังที่น่าเกรงขามเท่านั้น
หลังจากที่รถถังรุกคืบ การถ่ายทอดสดก็เปลี่ยนไป โดยมุ่งเน้นไปที่รูปแบบของการโจมตีด้วยปืนใหญ่!
ณ จุดนี้ ไม่มีผู้นำคนใดในโลกนี้ที่มีปืนใหญ่จำนวนมากเช่นนี้ ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับตำแหน่งปืนใหญ่ของพวกเขาที่จะถูกค้นพบ เพระมันได้วางอยู่เต็มไปหมด!
ช่องโลกเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นมีคนกล่าวว่า:
"ดูจากจำนวนปืนใหญ่แล้ว การยิงครั้งนี้น่าจะหนักหน่วง แม้แต่ในระหว่างการต่อสู้กับอาณาจักรเฉาไห่ครั้งล่าสุด ฉันก็ไม่เคยเห็นเขาใช้อำนาจการยิงที่น่ากลัวเช่นนี้เลย"
ปืนใหญ่ที่มีขนาดแตกต่างกันห้าพันกระบอกตั้งเรียงรายราวกับว่ามันหาได้ง่ายในโลกแห่งนี้
ปืนใหญ่มังกร ปืนใหญ่อาร์มสตรอง หรือแม้แต่ปืนใหญ่พระเจ้าซาร์ที่หายากพร้อมที่จะยิง!
ปืนใหญ่มังกรและปืนใหญ่อาร์มสตรองอยู่แถวหน้ายิงไปยังพื้นที่ที่รถถังยังไม่คืบหน้า แต่ละนัดทำให้เห็นกองทหารที่อัดแน่นกระจายออกเป็นวงกลมเล็กๆ หนึ่งนัดเคลียร์หนึ่งวงกลม สามนัดเคลียร์สามวงกลม มันทำให้ผู้ใต้บังคับบัญชาของผู้นำซากุระต่างก็สูดลมหายใจเข้าอย่างแรงเมื่อเผชิญหน้ากับสิ่งนี้
"โอ้ ให้ตายเถอะ! รถถังน่ากลัวมากพอแล้ว แต่พอปืนใหญ่เริ่มยิง มันน่ากลัวยิ่งกว่า!”
“เราโชคดีที่ปืนใหญ่อยู่ห่างจากพวกเราค่อนข้างไกลพอสมควร ปืนใหญ่เหล่านั้นน่าจะไม่สามารถโจมตีพวกเราได้”
ไม่นานหลังจากผู้นำซากุระพูดจบ พวกเขาก็ได้ยินเสียงแหวกอากาศดังอย่างต่อเนื่องติดต่อกัน มันกลบแม้กระทั่งเสียงปืนใหญ่อื่นๆ ในสนามรบออกไป
ปืนใหญ่พระเจ้าซาร์ยิงแล้ว!
ลูกกระสุนขนาดมหึมาและลำกล้องขนาดใหญ่ทำงานในทันที!
กระสุนขนาดใหญ่พร้อมเสียงหวีดหวิว พุ่งเข้าชนกองทัพใหญ่ซึ่งอยู่ไกลที่สุด!
คนที่เพิ่งบอกว่าพวกเขาปลอดภัยจากการถูกโจมตีก็ถูกฆ่าตายในทันที ไม่เหลือแม้แต่ร่องรอยของพวกเขา!
ผู้นำบางคนที่รอดตายรู้สึกหวาดกลัว ก่อนที่จะถูกส่งมายังโลกนี้ พวกเขาเป็นเพียงคนธรรมดา การต่อสู้ระยะประชิดด้วยอาวุธเย็นเป็นสิ่งหนึ่งที่พวกเขาสามารถทำได้ แต่การเผชิญหน้ากับอำนาจการยิงที่รุนแรงเช่นนั้นถือเป็นความสยดสยองอีกระดับหนึ่ง
