บทที่ 21: ภารกิจที่เป็นไปไม่ได้

บทที่ 21: ภารกิจที่เป็นไปไม่ได้

"ตกลง! ข้าแต่งตั้งเจ้าให้เป็นผู้รับผิดชอบการดำเนินการนี้ และสั่งให้เจ้านำหน่วยข่าวกรองหนึ่งร้อยคนจากอาณาจักรหนานหลิน ของเราแทรกซึมเข้าไปในอาณาจักรเทพยุทธ์และคว้าความลับของอาณาจักรเทพยุทธ์มาให้ได้!" เย่ฮั่นเทียน ตะโกนเสียงดัง

เย่เฟิงคุกเข่าข้างหนึ่งก่อนจะพูดออกมาว่า "ลูกชายผู้นี้ รับบัญชา!"

……

เมื่ออาณาจักรหนานหลินตัดสินใจที่จะแทรกแทรงอย่างระมัดระวัง พระราชกฤษฎีกาทั้งสามที่ออกโดยซูเฉินได้แพร่กระจายไปทั่วอาณาจักรเทพยุทธ์ทั้งหมด

หลังจากเรียนรู้เกี่ยวกับ กฎหมายทหารต่อต้านกองกำลังส่วนตัว กฎหมายการคัดเลือกทั่วไป ผู้คนในอาณาจักรเทพยุทธ์ต่างก็นิ่งอึ้งในครั้งแรกจากนั้นต่างก็มีความสุขอย่างที่สุด

ด้วยพระราชกฤษฎีกาทั้งสองนี้อาณาจักรเทพยุทธ์จะไม่ต้องกังวลกับการเกิดขึ้นของความขัดแย้งของเหล่าเชื้อพระวงศ์ที่คิดจะสนับสนุนตัวเองอีกต่อไป!

และหลังจากเรียนรู้เกี่ยวกับกฎอัยการศึกทั่วไป ผู้คนในอาณาจักรเทพยุทธ์ก็ยิ่งมีความสุขมากขึ้น พวกเขาภูมิใจที่ได้เป็นประชากรของอาณาจักรเทพยุทธ์!

ท้ายที่สุด นอกเหนือจากอาณาจักรเทพยุทธ์พวกเขาต่างก็กลัวว่าจะไม่มีอาณาจักรในโลกนี้ที่จะยอมมอบความรู้ในเรื่องศิลปะการต่อสู้และศิลปะการต่อสู้แก่ผู้คนของคุณตนเองอย่างไม่เห็นแก่ตัวเช่นนี้!

ในความเป็นจริง เรื่องนี้ช่างผิดวิสัยกับจักรพรรดิของอาณาจักรอื่นเป็นอย่างมากแล้วเช่นกัน!

หากพวกเขาทำการฝึกฝนบ่มเพาะและฝึกฝนศิลปะการต่อสู้อย่างเปิดเผยแล้ว หลังจากที่คนเหล่านี้มีความแข็งแกร่งเพียงพอ ยามที่พวกเขาไม่พอใจกับการปกครองแล้วตั้งตนขึ้นมาเป็นใหญ่แทนจะทำอย่างไรกันล่ะ?

หากว่าผู้ฝึกฝนบ่มเพาะมีใจภักดีก็ถือว่าเป็นอีกเรื่องหนึ่ง แต่หากว่าไม่ล่ะ

ป่ามีขนาดใหญ่พอที่จะมีนกทุกชนิด อาณาจักรก็เช่นกัน!

จักรพรรดิของอาณาจักรอื่นไม่กล้าพนันในเรื่องนี้!

แต่ซูเฉินแตกต่างกัน ในการเข้าสู่สํานักศิลปะการต่อสู้ ความภักดีเป็นเกณฑ์แรกที่จะต้องผ่าน

ซูเฉินไม่ต้องกังวลว่าคนเหล่านี้ที่ประสบความสําเร็จในการบ่มเพาะในสํานักศิลปะการต่อสู้จะต่อต้านเขาหรือไม่

หลังจากยืนยันความถูกต้องของกฎอัยการศึกทั่วไปที่ครอบคลุมพลเมืองของเมืองต่าง ๆ ของอาณาจักรเทพยุทธ์รวมตัวกันนอกคฤหาสน์ของเจ้าเมืองในท้องถิ่นเพื่อเตรียมที่จะแข่งขันเพื่อเข้าสู่สํานักศิลปะการต่อสู้

ใช่การคัดเลือกรายวันสําหรับการเข้าสู่สํานักศิลปะการต่อสู้ไม่เพียงแต่มีให้ผู้คนในเมืองหลวงเท่านั้น แต่ยังมีการกระจายไปยังเมืองต่างๆอย่างเท่าเทียมกันตามจํานวนประชากรของแต่ละเมือง

ด้วยวิธีนี้ยังสามารถหลีกเลี่ยงการเกิดขึ้นที่น่าอับอายของคนเหล่านี้ที่เดินทางหลายพันไมล์ไปยังเมืองหลวง แต่ไม่สามารถเข้าใช้สำนักศิลปะการต่อสู้ได้

ในเวลานี้ที่พระราชวัง หอตำราของจักรพรรดิ

"องค์จักรพรรดิ"

หยูเหวินจัวมองมาที่ซูเฉินคลื่นพลังรอบตัวเขาได้เก็บเข้าไปในร่างกายของเขาอย่างสมบูรณ์ แม้กระทั่งกับซูเฉินเอง เขาก็เห็นได้เพียงหลังจากสังเกตอย่างรอบคอบ เขาถึงได้เห็นการบ่มเพาะของอีกฝ่าย

ซูเฉินถามออกมา "ก้าวหน้าขึ้นรึ?"

หยูเหวินจัวมีความสุขเล็กน้อยบนใบหน้าของเขาเขาพยักหน้าก่อนจะพูดออกมาว่า" ขอบคุณคําแนะนําขององค์จักรพรรดิ หลังจากฝึกฝนในสํานักศิลปะการต่อสู้ไม่กี่วัน ข้าได้ทะลุคอขวดของจุดสูงสุดของนักศิลปะการต่อสู้และไปถึงอาณาจักรของปรมาจารย์การต่อสู้!"

"เดิมทีเสนาบดีคนนี้คิดว่านักศิลปะการต่อสู้ระดับปรมาจารย์คือจุดสุดยอดของศิลปะการต่อสู้ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเสนาบดีผู้นี้ยังคงเป็นเพียงคนที่นั่งอยู่ในบ่อน้ําและดูท้องฟ้าเพียงเท่านั้น"

หลังจากพูดบ่นออกมาหยูเหวินจัวอดไม่ได้ที่จะถอดถอนลมหายใจ

หยูเหวินจัวรู้สึกอับอายเมื่อเขาคิดว่าซูเฉินนักศิลปะการต่อสู้ลําดับที่สี่ ไปที่ค่ายกบฏเพียงเพราะความอ่อนประสบการณ์ นี่ทำให้เขากังวลว่าซูเฉินจะแพ้คู่ต่อสู้ในตอนนั้น

ซูเฉินยิ้มและส่ายหัวก่อนจะพูดออกมาว่า "มันเป็นเพียงธรรมชาติของมนุษย์ แล้วทางด้านนายพลหนานกงเล่า?"

หยูเหวินจัวกล่าวว่า "นายพลหนานกง และทหาร 50,000 นายจากชายแดนใต้กําลังบ่มเพาะในสํานักศิลปะการต่อสู้"

"เขาอยู่ในช่วงท้ายของระดับเปลี่ยนแปลงต์แล้ว หลังจากสิบห้าวันนับจากนี้เป็นอย่างน้อยเขาจะสามารถไปถึงจุดสูงสุดของนักศิลปะการต่อสู้ระดับปรมาจารย์ เมื่อเขากลับไปที่ชายแดนใต้ของอาณาจักร เขาควรจะสามารถทะลุผ่านไปได้แล้ว"

หยูเหวินจัวกล่าว

"ดี." ซูเฉินพยักหน้าแสดงความเข้าใจว่า "ในฐานะที่ท่านเป็นนายพล ท่านรู้สถานการณ์ปัจจุบันของอาณาจักรเทพยุทธ์ของข้าหรือไม่?"

"ข้าเติบโตขึ้นมาในเมืองหลวงตั้งแต่เล็ก ข้าไม่ค่อยเคยได้ยินเรื่องนอกอาณาจักร"

ซูเฉินถาม

หยูเหวินจัวกล่าวว่า "อาณาจักรเทพยุทธ์ขอเรานตั้งอยู่ทางตะวันออกของแผ่นดินใหญ่ มีอาณาจักรอื่น ๆ ในภาคเหนือใต้และตะวันออกของอาณาจักรและความแข็งแกร่งของอาณาจักรเหล่านี้ก็ไม่เลว และยังมีอาณาจักรที่อยู่เหนือกว่าอาณาจักรเทพยุทธ์ของเรา"

"แล้วทางตะวันตกล่ะ" ซูเฉินถาม

"ทางตะวันตกของอาณาจักรเทพยุทธ์ของเรามีเทือกเขาที่ทอดยาวไปถึงสามอาณาจักรหลักคือเทือกเขาถงเทียน เทือกเขาถงเทียนอยู่สูงจากระดับน้ําทะเลและยอดเขาที่สูงที่สุดของพวกเขาสูงถึง 8,000 เมตรเหนือระดับน้ําทะเล"

"เทือกเขาถงเทียนตัดการเชื่อมต่อระหว่างอาณาจักรเทพยุทธ์ของเรากับอาณาจักรอื่น ๆ ทางตะวันตกโดยสิ้นเชิง และยังส่งผลต่อการต้านทานการรุกรานของประเทศอื่น ๆ ด้วย"

หยูเหวินจัวอธิบาย

ในความเป็นจริงเหตุผลที่ซูเฉินกล่าวถึงเพียงสามกองทัพชายแดนที่สําคัญในตะวันออกเฉียงใต้และเหนือเมื่อจัดสรรตําแหน่งการฝึกอบรมของสํานักศิลปะการต่อสู้ แต่ไม่ใช่สิ่งที่เรียกว่ากองทัพชายแดนตะวันตกเป็นเพราะการดํารงอยู่ของเทือกเขาถงเทียนเพื่อให้อาณาจักรเทพยุทธ์ไม่ได้มีการจัดตั้งกองทัพชายแดนตะวันตกแต่อย่างใด

เมื่อได้ยินเช่นนี้ซูเฉินทำได้เพียงแค่ประหลาดใจชั่วขณะหนึ่ง

ยอดเขาที่สูงที่สุดของเทือกเขาถงเทียนนี้เทียบเท่ากับยอดเขาเอเวอเรสต์ในชีวิตก่อนหน้าของเขาแล้ว!

หากมีโอกาสเขาต้องไปปีนเทือกเขาถงเทียนเป็นการส่วนตัว

น่าเสียดายที่อาณาจักรเทพยุทธ์ในปัจจุบันยังคงอ่อนแอและไม่สามารถแยกออกจากการปกครองของเขาได้

"ดิง!"

"ตรวจพบว่าเจ้าของระบบได้เริ่มแผน 'การแทรกซึมของอาณาจักร' และเป็นไปตามเงื่อนไขการตอบรับภารกิจ เจ้าของระบบลงชื่อเข้าร่วมภารกิจหรือไม่"

ขณะที่ซูเฉินกำลังคิดอยู่นั้น เสียงเตือนของระบบก็ดังขึ้นในใจของเขา

ซูเฉินนิ่งอึ้งชั่วขณะ จากนั้นเปิดหน้ารายละเอียดของข้อมูลระบบ

"ระบบตรวจพบว่า เย่เตียนฮั่น จักรพรรดิแห่งอาณาจักรหนานหลิน ได้ส่งหน่วยสายลับมารุกรานอาณาจักรเทพยุทธ์โดยพยายามแทรกซึมเข้าไปในระบบการปกครองของอาณาจักรเทพยุทธ์และตรวจสอบความลับของอาณาจักรเทพยุทธ์"

หลังจากอ่านเนื้อหาเฉพาะที่เขาต้องลงชื่อเข้าร่วมภารกิจ ซูเฉินอดไม่ได้ที่จะแสดงสีหน้าเคร่งขรึม

"รับภารกิจ!"

ซูเฉินกล่าวอย่างเงียบ ๆ

"ดิง!"

"การลงชื่อเข้าร่วมภารกิจสำเร็จ ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของระบบที่ได้รับ: คู่มือการจัดการกระบวนทัพ เครือข่ายน้ำแข็งทมิฬ, ค่ายกลมหาอินทรีย์เหล็ก!"

เมื่อได้ยินเสียงแจ้งเตือนของระบบ  ซูเฉินรู้สึกมีความสุขอย่างช่วยไม่ได้

ในยามที่เขาง่วงอย่างที่สุด ระบบก็ให้หมอนแก่เขาในทันที ในตอนนี้ ซูเฉินรู้สึกลำบากใจกับการแทรกซึมของหน่วยสายลับจากอาณาจักรหนานหลิน และระบบก็ให้ภารกิจเขาในการจัดการองค์กรสายลับอย่างต้าฉิน เหอปิงไถในพริบตา

ด้วยทีมอินทรีเหล็กสามร้อยตัว และกระบวนทัพน้ำแข็งทมิฬต้าฉิน สายลับจะต้องสามารถยืนอยู่บนส้นด้ายในขณะที่อยู่ในอาณาจักรเทพยุทธ์แม้จะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆก็ตาม!

"นายพลหยูเหวินจัวเจ้ารู้จักอาณาจักรหนานหลิน หรือไม่" ซูเฉินถามหยูเหวินจัว

หยูเหวินจัวพยักหน้าและได้พูดออกมา "อาณาจักรหนานหลิน มีพรมแดนติดกับชายแดนทางใต้ของอาณาจักรเทพยุทธ์ของเรา ความแข็งแกร่งของอาณาจักรนั้นอ่อนแอกว่าอาณาจักรเทพยุทธ์ของเราเล็กน้อย แต่ก็ยังไม่ควรประมาท ฝ่าบาท เหตุใดจึงเอ่ยถึง อาณาจักรหนานหลิน?”

ซูเฉินสบถเสียงเย็นอย่างเย็นชาและได้พูดออกมา "ข้าได้รับข่าวว่าจักรพรรดิแห่งอาณาจักรหนานหลินได้ส่งหน่วยสายลับเข้ามาในอาณาจักรเทพยุทธ์ของเราเพื่อพยายามแทรกซึมเข้าไปในระบบการปกครองของอาณาจักรเทพยุทธ์ของเรา!"

"อะไรนะ?"หยูเหวินจัวพูดด้วยความประหลาดใจ "อาณาจักรหนานหลินนี้ไม่รู้จักที่ตายรึไงกัน!"

"ใช่! แต่มันก็เป็นเรื่องดีที่มีเพื่อนมาจากแดนไกลเยี่ยมเยือน ในเมื่ออาณาจักรหนานหลินได้ส่งหน่วยสายลับมาที่นี่ เราก็ต้องสร้างความบันเทิงให้กับพวกเขา!"

"ข้าวางแผนที่จะใช้กลยุทธ์ของ ภารกิจที่เป็นไปไม่ได้ เพื่อเปลี่ยนสายลับเหล่านี้ให้กลายเป็นกบฏ และใช้สิ่งนี้เป็นรากฐานในการรุกรานอาณาจักรหนานหลิน ในทางกลับกัน!"

ซูเฉินกล่าวพร้อมกับยิ้มเยาะ

หยูเหวินจัวลังเลและถามออกมา "อย่างไรก็ตาม เราจะยืนยันตัวตนของหน่วยสายลับเหล่านี้จากอาณาจักรหนานหลินได้อย่างไร"

ซูเฉินพูดอย่างสบายๆ: "ไม่เห็นจะยากเลย คนของหน่วยสายลับเหล่านี้ต้องการแทรกซึมเข้าไปในระบบการปกครองของอาณาจักรเทพยุทธ์ของเรา และแน่นอนว่าพวกเขาจะพยายามเป็นหนึ่งในเจ้าหน้าที่ของอาณาจักรเทพยุทธ์ของเราในทุกหนทาง"

“เราเพียงแค่สั่งให้เจ้าหน้าที่ทั้งหมดของอาณาจักรเทพยุทธ์เข้าสู่ สำนักศิลปะการต่อสู้ เป็นกลุ่มในหนึ่งเดือน ด้วยวิธีนี้ ใครคือสายลับจะได้รู้ทันที!”