บทที่ 215: สุดยอดไปหมด ทหารก็กล้าม้าก็แกร่ง!
ศิษย์อาจารย์พูดคุยแลกเปลี่ยนปรับทุกข์กันใต้แสงจันทร์และในที่สุดก็เดินกลับเต็นท์ไปด้วยกัน หลังจากที่พวกเขาจากไปแล้วถังเจิ้นก็ปิดม่านแสงควอนตัมเร้นกายและค่อย ๆ ปรากฏตัวขึ้นในจุดที่อยู่ไม่ไกลพร้อมกับใบหน้าเปื้อนยิ้ม เมื่อเทียบกับเสี่ยวรุ่ยซึ่งเป็นแค่เสียงเบา ๆ ของเด็กน้อยในเมืองเฮยเหยี่ยนแล้ว เสียงของน...