บทที่ 30 การตื่นขึ้นของหัวโจกแห่งโรงเรียนอนุบาลของอาจารย์ใหญ่ไคโด

บทที่ 30 การตื่นขึ้นของหัวโจกแห่งโรงเรียนอนุบาลของอาจารย์ใหญ่ไคโด

เธอหยิบมีดโบราณเล่มเล็กๆออกมาจากเอวของเธอ แล้วกลิ้งไปด้านข้างของไคโด

“อย่าเข้ามานะ! ถ้าพวกแกเข้ามา ฉันจะฆ่าผู้ชายคนนี้!”

การแสดงออกของเชย์น่ากระตุกสองสามครั้ง และควีนถึงกับทำซิการ์ของเขาตกด้วยความตกใจ พวกเขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอยู่ครู่หนึ่ง

หากมอร์แกนส์อยู่ที่นี่ พาดหัวข่าวของวันพรุ่งนี้ก็จะถูกตัดสินแล้ว ด้วยความชื่นชอบคำอธิบายที่เกินจริง จึงน่าจะนำไปสู่พาดหัวที่คล้ายกัน:

【สาวน้อยลึกลับลักพาตัวไคโด ซูเปอร์รุคกี้แห่งยุคใหม่】

ด้วยขนาดที่แตกต่างกันมาก ท่าทางของเธอในการถือมีดเล็กๆไว้mujคอของไคโดจึงดูน่าขบขัน อย่างไรก็ตาม ทั้งคิงและเชย์น่าไม่ได้ปฏิบัติต่อมันอย่างจริงจัง เนื่องจากมีดขนาดเล็กนี้ไม่สามารถเจาะผิวหนังของไคโดได้

แม้ว่าเขาจะหลับอยู่ก็ตาม

“เธอกับคิงนิสัยไม่ดีคนนั้นอยู่ในยามกลางคืนไม่ใช่เหรอ? เธอมาที่นี่ได้ยังไง?”

“เธอเป็นแค่ขโมยตัวน้อยที่ขโมยอาหาร แม้ว่าข้าจะไม่ได้ใส่ใจ แต่เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆจะก่อให้เกิดอันตรายอะไรได้บ้าง?”

“แล้วตอนนี้ล่ะ?”

“แล้วนายคิดว่าใครตกอยู่ในอันตราย”

ควีนหยิบซิการ์ของเขาขึ้นมา แต่เขาก็เหวี่ยงมันอีกครั้งทันที มันเป็นสถานการณ์ที่น่าตกใจมากที่เขาถือซิการ์ไปข้างหลัง และเผาปากของเขา

เชย์น่าพูดถูก ในสถานการณ์นี้ไม่ใช่ไคโดที่ตกอยู่ในอันตราย เขาเป็นสัตว์ประหลาดที่รู้จักกันในชื่อสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุด และแม้แต่แท่นประหารก็ไม่สามารถทำร้ายเขาได้ ไม่ต้องพูดถึงมีดเล็กๆนี้

และนี่คือสิ่งที่ทำให้ควีนตกใจ แม้ว่าไม่ใช่ทุกคนที่จะจดจำตัวตนของไคโดได้ แม้จะแค่มองดูร่างกายของเขา แต่เขาก็ยังไม่ใช่เป้าหมายที่ดีนัก เด็กคนนี้มีความกล้าขนาดนี้จากไหน?

“เฮ้ เฮ้ แกสองคน อย่ามองข้ามฉัน ฉันจะฆ่าเขาจริงๆนะ!”

“เอ๊ะ? เกิดอะไรขึ้น? ฉันสูงขึ้นหรือเปล่า?”

เดิมทีเธอโบกกริชไปที่ควีนและเชย์น่า แต่ทันใดนั้นก็รู้สึกว่าเธอสูงขึ้นมาก แน่นอนว่า เธอจะไม่สูงขึ้นจากที่ไหนเลย แต่ไคโดกลับตื่นขึ้นมาแล้ว

ไคโดที่กำลังนั่งอยู่ได้พยุงเธอขึ้น ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอรู้สึกว่าเธอสูงขึ้นแล้ว

“ไอ้เด็กเวร แกพยายามจะลักพาตัวฉันเหรอ?”

“ถูกต้องแล้ว พี่ไคโด สาวน้อยคนนี้จับคุณไปเป็นตัวประกันจริงๆ มาฆ่าเธอกันเถอะ” ในหมู่พวกเขา ควีนเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับชีวิตของผู้อื่นน้อยที่สุด สำหรับเขาแล้ว ชีวิตเด็กสารเลวไม่มีความหมายอะไรเลย

คำพูดเหล่านี้ทำให้เด็กหญิงตัวเล็กกลัว ทำให้เธอเหวี่ยงมีดในมือไปทางแขนของไคโดอย่างดุเดือด แต่ใบมีดก็หัก

เมื่อมองดูมีดที่หักในมือของเธอ เธอสับสนอยู่ครู่หนึ่ง และสงสัยว่าผิวหนังของใครบางคนจะแข็งยิ่งกว่าเหล็กได้อย่างไร

“สัตว์ประหลาดตัวนี้คืออะไรกัน? ฉันกำลังจะตายเหรอ? ไม่ ฉันเพิ่งหนีออกมาจากท้องของมิสเตอร์แลนเทิร์น!”

อย่างไรก็ตาม ไคโดไม่ได้ทำอะไรเลย พฤติกรรมของเด็กหญิงตัวเล็กๆดูเหมือนจะดึงดูดความสนใจของเขา

“วอโรโรโระ เจ้าเด็กเลวนี่น่าสนใจ น่าเสียดายที่เธออ่อนแอเกินไป เฮ้ ยัยหนู มาขึ้นเรือของฉันในฐานะเด็กฝึกฟังดูเป็นไง? เธอจะต้องสร้างชื่อให้ตัวเองด้วยความกล้าหาญในอนาคตอย่างแน่นอน”

เป็นที่ทราบกันดีว่าไคโดมีงานอดิเรกมากมาย หนึ่งในนั้นคือการสรรหาผู้ใต้บังคับบัญชาต่างๆ ผู้ใต้บังคับบัญชาเหล่านี้ไม่เพียงแต่เป็นคนที่แข็งแกร่งที่เขาชอบเท่านั้น แต่ยังรวมถึงเด็กที่เขาชอบใจเช่นกัน

ไม่ว่าจะเป็นความสามารถ ตัวตน หรือบุคลิกภาพ ไคโดก็พากลุ่มโจรสลัดอสูรรุ่นใหม่มาเองเกือบทั้งหมด

แม้ว่าเขาจะใจดีกับผู้ที่เต็มใจเข้าร่วมกับเขามาโดยตลอด แต่เขาก็ไม่ใช่คนโง่ เมื่อมองดูอนาคตของภัยพิบัติทั้งสามและโทบิ รปโปจากกลุ่มร้อยอสูร นอกเหนือจากควีนและคิงผู้มีประสบการณ์แล้ว ส่วนใหญ่เป็นพวกที่เขาพากลับมาตั้งแต่ยังเป็นเด็กและเลี้ยงดูมา คนเหล่านี้คือแกนกลางที่แท้จริงของกลุ่มโจรสลัดร้อยอสูร

มีเด็กมากมายที่เขาพากลับมาจากสถานที่ต่างๆ และเมื่อเทียบกับบิ๊กมัมที่ให้กำเนิดเด็กๆทุกคนและหนวดขาวชอบที่จะรับลูกชายบุญธรรม ไคโดถือได้ว่าเป็นครูใหญ่โรงเรียนอนุบาลอันดับหนึ่งในนิวเวิลด์

เด็กหญิงตัวเล็กๆอ่อนแอมากจนไม่สามารถทำร้ายแม้กระทั่งผิวของเขาได้ แต่เขาชอบจิตวิญญาณที่กล้าหาญและบ้าบิ่นแบบนี้ เธอกล้าจับเขาเป็นตัวประกัน ใช้มีดแทง และแม้มีดหักเธอก็ยังกล้ากัดเขา ความปรารถนาที่จะอยู่รอดนี้ถูกใจเขาเป็นอย่างมาก

หากไม่มีหัวใจที่กล้าหาญ ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะกลายเป็นคนเข้มแข็ง คนเราอาจขี้ขลาดและขี้อายในช่วงเวลาปกติ แต่มีเพียงคนที่ยืนหยัดในช่วงเวลาสำคัญเท่านั้นที่ถือว่าแข็งแกร่งอย่างแท้จริง

ถ้าเรานับโชคเป็นปัจจัย บากี้ตัวตลกพันเรียว เป็นเพียงคนเดียวในทะเลที่ไม่เห็นหัวผมแดง แต่เขายังคงมีอาชีพการเดินเรือที่ราบรื่น

“ตกลง หนูจะเข้าร่วมกับคุณ”

“ชิ ใครอยากเข้าร่วมกับแก ฉันเกลียดโจรสลัดที่สุด ฉันจะวิ่งหนีไปหสเอลิซาเบธในขณะที่แกไม่สนใจ”

นี่เป็นความคิดภายในของเธอ แต่ปัญหาคือเธอพูดมันออกมาดังๆ

เธอดูเหมือนเด็ก แต่จริงๆแล้วเธอมีอายุมากกว่า 150 ปีแล้ว แหวนบนมือของเธอฝังด้วยโลหะหายากชิ้นเล็กๆที่เรียกว่า “ทองคำอันบริสุทธิ์” ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นโลหะล้ำค่าที่สามารถซื้อทั้งโลกได้

ผลของมันคือการหยุดการเจริญเติบโตของร่างกาย ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงอยู่ได้นานขนาดนี้

อย่างไรก็ตาม เธออาศัยอยู่ในท้องของเจ้าทะเลมาโดยตลอด และเธอไม่ได้พบเห็นผู้คนอื่นใดที่ยังมีชีวิตอยู่มานานกว่า 100 ปีแล้ว มีเพียงกิ้งก่าอยู่กับเธอ เธอจึงเริ่มมีนิสัยที่ไม่ดีในการพูดคุยกับตัวเอง

เธอคิดว่าไคโดจะโกรธ แต่ไคโดไม่เป็นเช่นนั้น แต่เขากลับหัวเราะต่อไป

“หากเธอมีความสามารถ ก็ลองวิ่งหนีดูสิ ยังไงก็ตาม ถ้าเธอโดนฉันจับได้ มันคงจะเจ็บมาก ชื่ออะไรล่ะ ยัยหนู?”

"โอลกะ มีสกินะ โอลกะ"

“ฉันชื่อไคโด จำชื่อนี้ไว้ให้ดี เพราะฉันจะเป็นกัปตันของเธอนับจากนี้เป็นต้นไป”

เมื่ออาร์เซอุสทดสอบทักษะของเขาเสร็จแล้วและกลับมา เขาก็ต้องประหลาดใจที่ตอนนี้มีคนและมีกิ้งก่าเพิ่มอยู่ด้วย

จากนั้น เชย์น่าได้อธิบายสั้นๆให้อาร์เซอุสฟังถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ จากนั้นจึงดึงหูของโอลกะและเตือนเธอเกี่ยวกับบางสิ่ง ในฐานะผู้หญิงคนเดียวบนเรือ ไคโดจึงมอบโอลกะให้กับเชย์น่าดูแล

อย่างไรก็ตาม โอลกะยังคงต่อต้านการถูกดึงขึ้นไปบนเรือของไคโดอยู่บ้าง เธอเคยมีครอบครัวที่มีความสุข แต่เนื่องจากทองคำอันบริสุทธิ์ โจรสลัดจำนวนมากจึงบุกโจมตีเกาะของพวกเขาและสังหารแม่ของเธอ นี่คือเหตุผลว่าทำไมเธอถึงเกลียดโจรสลัด

เดิมทีทองคำอันบริสุทธิ์ได้หายไปจากโลก แต่พ่อของเธอได้สร้างมันขึ้นมาใหม่โดยใช้เอกสารที่สืบทอดมาเพื่อชะลอการพัฒนาของไวรัสภายในร่างกายของเธอและทำให้เธอมีชีวิตรอดมาได้ ทว่า สิ่งนี้ดึงดูดใจโจรสลัดและส่งผลให้ภรรยาของเขาเสียชีวิต

ต่อมา ทองคำอันบริสุทธิ์ได้ดึงดูดเจ้าทะเลขนาดมหึมา ตัวที่กลืนกินทั้งเกาะได้ พ่อของเธอไม่ได้บอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดังนั้นเธอจึงเกลียดพ่อของเธอมานานกว่าร้อยปี

สิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้นถ้าเขาไม่สร้างทองคำอันบริสุทธิ์ขึ้นมา

เดิมทีเธอวางแผนที่จะหาโอกาสหลบหนี แต่เอลิซาเบธทำให้เธอผิดหวังในขณะนี้ เมื่อเห็นอาร์เซอุส มันก็ล้มตัวลงนอนราบกับพื้นอย่างยอมจำนน ไม่อยากจากไปไหนเลย

โอลกะเอนตัวพิงด้านข้างของเรือ ดวงตาของเธอกวาดมองไปรอบๆ ขณะที่เธอคิดว่าจะหลบหนีอย่างไร ควีนได้เตรียมระบบขับเคลื่อนของเขาไว้แล้วและพร้อมที่จะออกเดินทางตามหาจอห์น

แต่ในขณะที่เรือกำลังจะออก ชายคนหนึ่งสวมชุดผ้าขี้ริ้วและสวมชุดไดโนเสาร์ก็ลอยขึ้นมาจากทะเล....