บทที่ 454 แขนขวา 4

บทที่ 454 แขนขวา 4

บทที่ 454 แขนขวา 4 ทั่วบริเวณเงียบสงัด ไม่มีใครกล้าเปิดปากพูดในขณะนั้น ท้องฟ้ายามเช้าส่องสว่างทันทีที่กลุ่มเมฆดำซึ่งเป็นตัวการให้เกิดสายฟ้าฟาดหายไป ทุกคนสามารถมองเห็นคนที่อยู่ข้างๆได้ชัดเจนขึ้น “แค่ก!” คาร์ลกระอักเลือดอีกครั้ง ชเวฮันยังคงประคองเขาไว้พลางเอ่ยถามอย่างห่วงใย “ท่านเป็นไรมากหรือไม่?” อย่...