บทที่ 75 งอแงก็ได้
เธอมองอย่างสงสัยและเปิดประตูเข้าไป ด้านในเป็นภาพและเสียงสรวลเสที่คุ้นเคย หร่วนหลางนั่งอยู่ระหว่างพ่อกับแม่และพูดคุยหยอกล้อกับพวกเขา เมื่อเห็นเธอเข้ามาก็โบกมือให้ด้วยความดีใจ “พี่! ผมกลับมาแล้ว!” เธอยิ้มเล็กน้อย “ว่าแล้วต้องเป็นนาย มีแต่นายกลับบ้านถึงจะครึกครื้นได้แบบนี้!” ในฐานะพี่สาวคนโต เธอปฏิบัติ...