บทที่ 20 ตามหาคนผิด

บทที่ 20 ตามหาคนผิด

การฟังเสียงของทุกสิ่ง ประสาทสัมผัสที่เพิ่มขึ้น อ่านใจ การทำนายอนาคต ขึ้นอยู่กับความเชี่ยวชาญของฮาคิสังเกตและความแข็งแกร่งของตัวเอง สิ่งที่คุณสามารถทำได้อาจแตกต่างกันไป

ความสามารถบางอย่างเหล่านี้ต้องได้รับการพัฒนาหรือขึ้นอยู่กับความสามารถพิเศษ

แต่เมื่อเทียบกับความสามารถข้างต้น ฮาคิสังเกตการณ์มีความสามารถที่น่ากลัวกว่ามาก

ฮากิสังเกตประเภทนั้นสามารถสัมผัสถึงการเปลี่ยนแปลงทางจิตวิทยาและการคิดทางอารมณ์ของเป้าหมาย สัมผัสประสบการณ์อารมณ์ของผู้อื่น และยังสามารถถ่ายทอดจิตสำนึกของตนเองไปยังจิตใจของอีกฝ่ายได้

พวกเขาสามารถมีอิทธิพลต่อจิตใจของเป้าหมายด้วยความคิดของพวกเขา สามารถสร้างเสียงสะท้อนที่แข็งแกร่งกับความคิด และเปลี่ยนแปลงค่านิยมของผู้อื่นอย่างละเอียดเช่น การล้างสมอง

อย่างไรก็ตาม ฮาคิสังเกตระดับสูงสุดประเภทนี้มีมาแต่กำเนิดและไม่สามารถเลื่อนระดับได้ด้วยการฝึกฝน ผู้ที่มีฮาคิสังเกตระดับสูงสุดประเภทนี้จะหายากยิ่งกว่าผู้ที่มีฮาคิราชันย์เสียอีก

ยกเว้นเจ้าหญิงโอโตฮิเมะแห่งเกาะเงือก ไม่มีใครอีกที่จะมีความสามารถเหมือนกันได้

ฮาคิสังเกตของไคโดมีความสามารถพิเศษไม่มากนัก แต่เขายังคงเชี่ยวชาญประสาทสัมผัสพื้นฐานขั้นสูงสุด

“ในกรณีนี้ เราต้องหาที่ลงจอดก่อน”

ในความเห็นของอาร์เซอุส แม้ว่าจอห์นคนนี้จะน่าสงสัยและอาจเป็นของปลอม แต่เขาอาจจะมีความเกี่ยวข้องกับจอห์นตัวจริงอยู่บ้าง ดังนั้น พวกเขาควรจะได้สิ่งที่ต้องการจากเขา แต่ไคโดไม่ได้เลือกวิธีนี้

เขาไม่เห็นว่ามีประโยชน์อะไรในการเสียเวลากับตัวปลอม

“ไม่ มันลำบากเกินไป มีวิธีที่ง่ายกว่าในการจะรู้ว่าผู้ชายคนนี้คือจอห์นตัวจริงหรือไม่”

เมื่อพูดอย่างนั้น ไคโดก็อ้าปากกว้างและเริ่มรวบรวมพลังงานที่แผดเผาในปากของเขา

“ลมหายใจเพลิง!”

เขายิงเปลวไฟมังกรที่แผดเผาทุกสิ่ง เล็งไปที่จอห์นซึ่งอยู่ด้านล่าง

จอห์นเคยเป็นลูกเรือของร็อคส์ในตอนนั้น หากจอห์นด้านล่างเป็นตัวจริง การโจมตีของเขาคงไม่ส่งผลอะไรมากนัก เขาคงมีวิธีจัดการกับมันอยู่แล้ว

แต่ถ้าเขาเป็นตัวปลอมและเขารับการโจมตีของไคโดไม่ได้ เขาก็พูดได้แค่ว่าจอห์นสมควรโดนรมันแล้วล่ะ ปลอมเป็นใครสักคน ราคาที่ต้องจ่ายเพื่อสิ่งนี้มันสูงมาก

ไคโดไม่ใช่คนที่ใส่ใจผู้อื่น และแม้แต่คนของเขาเองก็อาจได้รับผลกระทบจากเขาในบางครั้ง ไม่ต้องพูดถึงคนที่ไม่เกี่ยวข้องกับเขาเลย

ลมหายใจของมังกรที่แผดเผาพัดลงมา และโจรสลัดที่อยู่ใกล้จอห์นก็ประสบหายนะที่ไม่คาดคิด และกลายเป็นซากไหม้เกรียมภายใต้เปลวไฟที่ลุกโชน ไม่มีใครคิดจะหยุดไคโด ควีนไม่สามารถหยุดได้และไม่ต้องการหยุดเขาด้วย เขาไม่สนใจชีวิตของคนเหล่านี้เลย

คิงและเชย์น่าก็ไม่แยแสเช่นกัน ศัตรูของพวกเขาไม่ใช่แค่รัฐบาลโลกเท่านั้นเมื่อครั้งยังหลบหนี

ทหารเรือ โจรสลัด นักล่าเงินรางวัล และแม้แต่คนธรรมดาก็อาจเป็นศัตรูของพวกเขาได้ จิตใจของพวกเขาไม่สนเรื่องนี้มานานแล้ว และสิ่งต่างๆที่ไม่เกี่ยวข้องกับชาวลูนาเรียก็ไม่คู่ควรกับอารมณ์ของพวกเขา

อาร์เซอุสสามารถหยุดไคโดได้ แต่เขาไม่มีเหตุผลที่จะทำอย่างนั้นเช่นกัน เขาสามารถมองดูได้อย่างเฉยเมยเนื่องจากอิทธิพลของอาร์เซอุส และแม้แต่หัวใจของมนุษย์เขาก็ไม่มีความตั้งใจที่จะหยุดไคโด

สถานการณ์ในฐานทัพเรือไม่ค่อยดีนัก ผู้คนบนเกาะคาคิระต้องทนทุกข์ทรมานมากที่สุดจากการเปลี่ยนแปลงนี้ ปัจจุบันเขาอาจเป็นพันธมิตรของโจรสลัด แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาต้องการที่จะเสื่อมถอยลงเป็นสวะแบบพวกนี้ด้วย

"อะไรวะ?"

ลมหายใจเพลิงของไคโดดึงดูดความสนใจของทุกคน เมฆแยกออกจากกัน และร่างใหญ่โตของไคโดก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า เป้าหมายหลักของลมหายใจเพลิงเมื่อกี้คือจอห์น แต่มันก็คร่าชีวิตคนที่อยู่ใกล้เคียงไปเกือบร้อยคนด้วย

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าศพที่ถูกไฟไหม้ทำให้เกิดความกลัวกระจายไปทั่วฝูงชน

พวกเขาแค่อยากจะใกล้ชิดกับจอห์นมากขึ้น เพื่อดูว่าพวกเขาจะเป็นพวกเดียวกับเขาได้หรือไม่ แต่ตอนนี้พวกเขาแค่อยากอยู่ห่างจากมัจจุราชบนฟ้า

ความสับสนแพร่กระจายในหมู่ฝูงชน แต่เสียงคำรามในเวลานี้ทำให้พวกเขาสงบลงอีกครั้ง

“ไอ้สารเลวตัวไหน กล้าแอบโจมตีฉัน!”

จอห์นยังมีชีวิตอยู่ เปลวไฟยังไม่ดับ แต่เสียงของจอห์นก้องออกมาจากควัน

“ใช่แล้ว เรายังมีกัปตันจอห์นอยู่ กัปตันจอห์นยังไม่ตาย! เรายังมีกัปตันจอห์นอยู่!! เขาเป็นโจรสลัดที่ทรงพลังและมีค่าหัวถึง 2.1 พันล้านเบรี!”

“กัปตันจอห์น แสดงให้มังกรประหลาดนั้นเห็นว่าคุณแข็งแกร่งแค่ไหน!”

ในแกรนด์ไลน์ ผู้ใช้ผลปีศาจไม่ใช่เรื่องแปลก ดังนั้น คนส่วนใหญ่ที่เคยไปที่แกรนด์ไลน์จึงรู้ถึงพลังของผลปีศาจอยู่แล้ว

แต่นี่คือเซาท์บลู และโจรสลัดบางคนที่มาที่นี่อาจไม่เคยออกจากบริเวณเกาะที่พวกเขาเกิด และพวกเขาก็อาจไม่เคยได้ยินเรื่องในตำนานเช่นผลปีศาจด้วย

มังกรของไคโดเป็นเพียงสัตว์ประหลาดในสายตาของบางคน และกัปตันจอห์นก็เป็นฮีโร่ผู้ฆ่ามังกรโดยธรรมชาติอยู่แล้ว

บางคนยังคงวิ่งหนี แต่มีคนหยุดและเริ่มตะโกนชื่อจอห์นมากขึ้น

และจอห์นยังมองเห็นคนที่ปล่อยการโจมตีนั้น ไคโด ที่กำลังบินอยู่บนท้องฟ้า ดวงตาของเขาหดลงทันทีและมีเหงื่อไหลหยดลงมาจากหน้าผากของเขา

“น่ารำคาญ มดควรทำตัวเหมือนมด!” เสียงตะโกนของฝูงชนดูเหมือนจะทำให้ไคโดโกรธเคือง โดยมีเขาเป็นศูนย์กลาง ฮาคิราชันย์ก็กวาดล้างทั้งฐานทัพเรือ

ไม่ว่าจะเป็นทหารที่ใช้ปืนใหญ่หรือผู้คนที่มีค่าหัวมากกว่าสิบล้าน หรือคนที่โจรสลัดคนนั้นกล่าวถึง หลังจากการใช้ฮาคิราชันย์ของไคโด พวกเขาก็พังทลายลงราวกับกำลังตัดข้าวสาลี โจรสลัดที่มีฟองฟูมปากและกลอกตาแทบจะครอบคลุมพื้นที่ฝึกซ้อมเกือบทั้งหมด

มีเพียงผู้ที่ไม่เคยหยุดวิ่งหนีเท่านั้นที่ยังปกติดี แต่ผู้คนเหล่านั้นดูงุนงงและสับสน พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

จากนั้น อาร์เซอุสก็กระโดดลงจากเมฆเพลิงของไคโด ร่างกายของเขาไม่ได้แย่นัก ดังนั้นเมื่อไคโดลงมาพร้อมปล่อยออร่าของเขาออกมา นอกเหนือจากการสร้างปล่องภูเขาไฟขนาดใหญ่บนพื้น เขาก็ไม่ได้รับผลกระทบจากสิ่งอื่นใดอีก

“กัปตันจอห์นตัวจริงอยู่ที่ไหน”

เขาได้กลิ่นความกลัวจากอีกฝ่าย และด้วยเหตุนี้เพียงอย่างเดียว เขาจึงไม่สามารถเป็นจอห์นผู้โด่งดังได้

แม้ว่าค่าหัวที่สูงของจอห์นจะเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมของเขา แต่เขาก็ค่อนข้างแข็งแกร่งเช่นกัน ท้ายที่สุดแล้ว ยังไงเขาก็เคยเป็นลูกเรือของร็อคส์เมื่อห้าปีก่อน

เมื่อกี้การโจมตีของไคโดเป็นเพียงการโจมตีที่เหมือนกับการทักทาย แต่ถึงอย่างนั้นการโจมตีดังกล่าวเขาก็ไม่สามารถป้องกันได้ นี่ไม่สามารถเป็นจอห์นได้เลย ตอนนี้เขาแค่อยากจะรู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างจอห์นคนนี้กับจอห์นตัวจริงเป็นอย่างไร

“แกกำลังพูดถึงเรื่องอะไร ฉันคือจอห์น! แกเป็นเพียงผู้ใช้ความสามารถที่มีพลังเพียงเล็กน้อย อย่าอวดดีไปเลย!”

สัตว์พูดได้แปลกๆ ในความเห็นของจอห์นนั้น เป็นเพียงผู้ใช้ความสามารถสายโซออนเท่านั้น ในเวลานี้ ไคโดกลับมาเป็นมนุษย์และกลับสู่พื้น

“แล้วนายจำฉันได้ไหมจอห์น”

“ไคโด! เพื่อนเก่าของฉัน!! ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ แต่ทำไม นายถึงออกมาแบบนี้แหละ”

คำพูดที่ว่าเพื่อนเก่าทำให้ใบหน้าของไคโดมืดมนโดยสิ้นเชิง มีคนบนเรือโจรสลัดของร็อคส์จริงๆ ที่มีความสัมพันธ์ที่ดี แต่ความสัมพันธ์ของเขากับจอห์นไม่ใช่แบบนั้นอย่างแน่นอน

นี่ก็หมายความว่าพวกเขามาหาคนผิด...