ตอนที่ 1336 ตัวเองเป็นคนโง่...

หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส ได้ร้องไห้ออกมาอย่างขมขื่น และกล่าวขอโทษทุกคน และได้เล่าถึงความขมขื่นของตัวเองออกไปพลาง : “ฉันไม่อยากทำจริงๆ ..มันไม่ง่ายเลยที่สามี และฉันจะผ่านความยากลำบากเหล่านั้นมาได้ ฉันรักเขามาก และฉันก็รักลูกชายของเรามาก พวกเขาเป็นคนที่สําคัญที่สุดในชีวิตของฉัน ฉัน.. ต้องปกป้องพวกเขา ทั้งมันมีแต่ต้องทําภารกิจนี้ให้สําเร็จเท่านั้น ฉันถึงจะรับประกันความอยู่รอดของพวกเขาได้ ฉันเป็นแค่ภรรยาคนหนึ่ง เป็นแค่แม่คนหนึ่ง ฉันแค่ทำมันก็เพื่อปกป้องครอบครัวเท่านั้น ถ้าหากเรื่องนี้มันเกิดขึ้นกับทุกคนในที่นี่ ฉันเองก็เชื่อว่าทุกคนก็จะเป็นเหมือนกันกับฉัน…”

เธอร้องไห้ฟูมฟายออกมาอย่างน่าสงสาร จนทำให้ทุกคนทนด่าเธอไปอีกไม่ไหวจริงๆ และต้องบอกว่า การใช้วิธีที่ดูน่าสงสารเช่นนี้ หรือหากให้พูดตรงๆ ก็คือการขายความอเนจอนาถของตัวเองมันก็ยังใช้ได้ผลดีอยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ได้ร้องไห้ออกมา พลางบ่นแสดงท่าที่ไปพลาง บวกกับเรื่องความโชคร้ายของตนเอง

แต่ทาง หลินฟาน เขากลับพูดเปิดเผยเธอออกไปอย่างไร้ความปราณี : “มันน่าประทับใจจริงๆ แต่น่าเสียดายที่มัน เป็นของปลอม”

อะไรนะ?

ทุกคนเมื่อได้ยินต่างก็ได้มองไป ปลอม? หลินฟาน พูดออกมาแบบนี้ นี่เขาหมายความว่าอย่างไรกันแน่?

ทาง เฉินหลง เองก็มองไปที่หน้า หลินฟาน เช่นกัน จริงๆ แล้วทั้งคู่ก็รู้จักกันแล้ว พวกเขาเป็นคนที่มีความเข้าใจเกี่ยวกับจิตวิทยาของผู้คน โดยเฉพาะ หลินฟาน ที่มีความเข้าใจลึกซึ้งยิ่งไปกว่าเขา คนอื่นโกหก เขาสามารถระบุมันได้ในทันที แม้ว่า เฉินหลง จะไม่ได้เก่งเท่ากับ หลินฟาน แต่ไม่มีทาง.. ไม่มีใครในโลกที่มีความเก่งกาจนี้ได้เท่ากับ หลินฟาน แล้ว แต่กับทาง เฉินหลง เขาเองก็เก่งกาจมากเช่นกัน ในฐานะผู้เชี่ยวชาญในด้านการจับการแสดงออกทางสีหน้า และตํารวจสากล อย่างเขาที่ผ่านประสบการณ์มากมายในการไขคดี เขากลับยังไม่เห็นคำโกหกใดๆ บนสีหน้าของ หัวหน้าลูกเรือ ด้วยซ้ำ

ถ้าอย่างนั้นก็ต้องบอกว่า หัวหน้าลูกเรือ คนนี้ เก่งมากจริงๆ  ฝีมือในการแสดงนี้ ตีเอาชนะนางเอกผู้ที่ได้รับรางวัลออสการ์ได้เลย หากเป็นเช่นนี้ไปจริงๆ คนทั่วไปก็จะต้องถูกเธอหลอกเอาได้โดยง่ายๆ เลย

“และ.. แม้แต่ฉันก็ยังเกือบจะถูกเธอหลอกเข้าให้แล้ว ต้องบอกว่าความสามารถในการโกหกของคุณนั้น ยอดเยี่ยมมากแล้วจริงๆ” เฉินหลง ได้พูดพร้อมกับหัวเราะออกไปเบาๆ

แล้วหัวหน้าทีมแอร์โฮสเตสก็ได้ร้องไห้ พร้อมกับพูดไปว่า : “ฉันไม่ได้โกหก ทำไมพวกคุณถึงได้บอกว่าฉันโกหก ทุกสิ่งที่ฉันพูดออกไปนั้นเป็นความจริง การที่พวกคุณไม่เชื่อฉันนั้น ฉันเข้าใจได้ นั่นเพราะฉันทำสิ่งที่เลวร้ายลงไป แต่สิ่งที่ฉันพูดออกไปก่อนหน้านี้ทั้งหมดนั้นมันเป็นความจริงจริงๆ สามี และลูกชายของฉัน ฉันจำเป็นต้องช่วยพวกเขาให้รอด และทุกสิ่งที่ฉันทำก็เพื่อช่วยพวกเขา”

หลินฟาน ได้พูดอย่างใจเย็นออกไปว่า : “ทำไมคุณถึงไม่บอกผมว่า ทําไมคุณถึงเป็นกังวลได้มากขนาดนี้ ทั้งยังไม่ลังเลเลยที่จะเปิดเผยตัวตนของคุณ และเข้าวางยาพิษคนร้ายทั้งสามคนนั้น?”

เฉินหลง กล่าวว่า : “คุณได้ยินเราพูดว่าเราอาจกำลังจะถามอะไรบางอย่าง และเมื่อพอคุณหันหลังกลับไป และเข้าวางยาพิษคนร้ายทั้งสามคนนั้น เช่นนี้คุณกำลังพยายามซ่อนบางอย่าง หรือคุณพยายามปกปิดอะไรบางอย่างเอาไว้หรือเปล่า? อ่อ.. อีกอย่าง หรือคุณกลัวว่าเราจะเจออะไรกันแน่?”

หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส กล่าวว่า : “นี่... นี่ก็เป็นภารกิจของฉันเช่นกัน ถ้าคนร้ายสามคนนี้จี้เที่ยวบินล้มเหลว พวกเขาจะต้องตาย ฉันเองแค่ทำไปตามภารกิจ พูดได้แค่ว่า คนกลุ่มนั้นได้คิดทุกอย่างไว้ก่อนแล้ว แผนการของพวกเขานั้นรัดกุมมาก”

หลินฟาน กล่าวว่า : “พอได้แล้ว คุณต้องเข้าใจก่อนว่า.. ไม่ว่ามากหรือน้อยแค่ไหน ผม.. ดูออกว่าคุณโกหก ผมจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง และบอกความจริงมา อย่าได้บีบบังคับให้ผมต้องลงมือกับคุณ เสียงร้องจากคนร้ายสองคนนั้นคุณเองก็น่าจะได้ยินมาก่อนแล้ว หรือคุณคิดอยากที่จะสัมผัสมันด้วย.. อีกคน?”

เมื่อหัวหน้าลูกเรือได้ยินคำพูดนี้ เธอก็ได้ตัวสั่นเทิ้มไปในทันที เสียงกรีดร้องของคนร้ายที่ตายไปสองคนนั้นน่าสังเวชมากจริงๆ จนทําให้หนังศีรษะของผู้คนที่ได้ยินถึงกับด้านชา และที่แย่กว่านั้นคือ ..ไม่มีใครรู้ว่า หลินฟาน ทําอะไรกับพวกเขา

และเธอก็ไม่อยากให้เรื่องเลวร้ายแบบนี้ ตกมาใส่เธอ ..อย่างแน่นอน

หลินฟาน กล่าวว่า : “ถ้าคุณเป็นแค่ภรรยา และแม่ที่ครอบครัวถูกคนร้ายจับตัวไป ทั้งยังถูกบังคับให้ช่วยคนร้ายทําสิ่งต่างๆ ที่นี่.. ก็ดูเหมือนว่าคนร้ายจะวางใจในตัวคุณมาก มากเกินไปจริงๆ ที่ถึงขนาดปล่อยให้คุณที่เป็นคนที่ไม่มีประสบการณ์อะไร ที่มัน.. เทียบได้กับการปล่อยให้คนโง่คนหนึ่งรับหน้าที่สําคัญในการเฝ้าระวัง และจัดการทําความสะอาดความยุ่งเหยิงเล็กน้อยนี้? ทั้งตัวคุณนั้นดูแตกต่างจาก เจ้าหน้าที่เฉิน เจ้าหน้าที่เฉิน เป็นตํารวจสากลที่มีประสบการณ์ แต่คุณเป็นแค่แอร์โฮสเตส งานนี้แม้แต่สายลับก็ดูจะเป็นความท้าทายอย่างมาก นับประสาอะไรกับคุณที่เป็น แอร์โฮสเตส ล่ะ ถูกต้องมั้ย?”

เฉินหลง กล่าวว่า : “แม้ว่ากลุ่มคนพวกนี้มันจะบ้าจริงๆ แต่พวกเขาก็ไม่ได้โง่พอที่จะเลือกคนธรรมดาให้มาทำภารกิจทั้งหมดที่ว่านี่ และแน่นอนคนที่พวกเขาเลือกก็ต้องไม่ใช่คนธรรมดา ผมในฐานะเป็นตํารวจอาชญากรรม คนร้ายที่ตายไปทั้งสามคนนั้น มีสองคนเป็นนักฆ่ามืออาชีพ และอีกคนเป็นทหารรับจ้างที่เกษียณแล้ว และคุณ.. เป็นแค่แอร์โฮสเตส งั้นเหรอ?”

หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส : “......”

ตัวเธอ.. ดูเหมือนจะพูดอะไรไม่ออก

หลินฟาน กล่าวว่า : “คุณเคยได้ยินไหมว่า ‘ดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ’ กล่าวคือ มันสามารถมองเห็นหัวใจของคนๆ หนึ่งได้ผ่านสายตาของคนๆ หนึ่ง เมื่อคุณเล่าถึงความรู้สึกที่ลึกซึ้งของคุณเกี่ยวกับครอบครัวของคุณ ดวงตาของคุณทำไมมันกลับว่างเปล่าได้ถึงขนาดนั้น ทั้งยังไม่มีความรู้สึกใดๆ หากมันเป็นจริง.. ความรู้สึกที่ว่านี้มันจะออกมาจากใจ และเปิดเผยมันออกมาโดยธรรมชาติ ทั้งมันยังยากที่จะแสร้งทํามันออกมา ถ้าผมเดาไม่ผิด ตัวคุณเองไม่มีสามี หรือลูกชายเลย แม้ว่าจะมี ความรู้สึกของคุณที่มีต่อพวกเขา มันก็ไม่ได้ซาบซึ้งอย่างที่คุณพูด.. เมื่อกี้นี้”

เฉินหลง เมื่อได้ยิน หลินฟาน พูดแบบนี้ เขาก็ได้รู้สึกโกรธขึ้นมาเล็กน้อยแล้ว เพราะลูกสาวของเขาได้ถูกอีกฝ่ายลักพาตัวจริงๆ แต่ หัวหน้าลูกเรือ กลับใช้สิ่งนี้มาเพื่อโกหก ทั้งนี่มันยังเป็นความเจ็บปวดที่แท้จริงของเขา แต่มันกลับถูก หัวหน้าลูกเรือ ..คนนี้ หยิบยกมันมาใช้เป็นเครื่องมือในการหลอกลวงผู้คน

“อย่ามาทำให้เสียเวลา คุณช่วยรีบๆ พูดมันออกมาตามตรงซะที!” เฉินหลง ได้จ้องมองไปที่ หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส และพูดตะโกนมันออกมาด้วยความโกรธ

หัวหน้าลูกเรือยังคงเลือกที่จะเงียบ

ทั้งสีหน้าของเธอมันก็ค่อยๆ เปลี่ยนไปเรื่อยๆ น้ำตาของเธอมันก็ได้เหือดแห้ง และเธอค่อยๆ ไม่ใช่ภรรยา และแม่ผู้น่าสงสารอีกต่อไป สีหน้าของเธอเองในเวลานี้มันได้เปลี่ยนกลายเป็นเย็นชา และในที่สุด เธอ.. ก็ราวกับว่า ได้เปลี่ยนไปจากเดิม ..อย่างสิ้นเชิง

“ฮ่าฮ่า ให้ตายสิ นี่ฉันถึงกลับโกหกพวกคุณไม่ได้เลยว่างั้น”

หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส ได้ยิ้มหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา

“สุดท้ายก็ล้มเหลว ฉันเพียงแค่อยากจะถ่วงเวลา เพื่อซื้อเวลาอีกหน่อย มาตอนนี้ก็คงช่วยอะไรไม่ได้แล้ว” หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส ได้กล่าวออกมา

เมื่อเห็นสีหน้า บวกกับท่าทางของ หัวหน้าลูกเรือ ในตอนนี้ทุกคนก็ได้ตกตะลึงไปทันที คนที่เพิ่งร้องไห้โอดครวญถึงความโชคร้ายออกมาอย่างน่าสังเวช มาตอนนี้พวกเขาทุกคนต่างคิดได้แค่ว่า ‘ตัวเองเป็นคนโง่’ คาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกคนร้ายหลอกเข้าให้ได้ และพวกเขาทุกคนก็เกือบจะทนไม่ไหวแล้ว!

หลินฟาน กล่าวว่า : “โอเค.. ในเมื่อคุณไม่เสแสร้งแล้ว ก็บอกสถานการณ์จริงๆ มาให้กับเราทุกคนได้ฟัง ตราบใดที่คุณอธิบายมันออกมาอย่าง ..ตรงไปตรงมา ผมสัญญาให้ได้ว่าจะไม่ทําร้ายคุณ”

หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส กล่าวว่า : “คุณอยากจะรู้อะไร?”

หลินฟาน กล่าวว่า : “เกี่ยวกับภารกิจของพวกคุณในครั้งนี้ ผมอยากรู้ทุกอย่างที่คุณรู้”

หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส กล่าวว่า : “สิ่งที่ฉันรู้ก็มีจํากัด ฉันเองก็เป็นแค่เบี้ยตัวหนึ่ง เบี้ยตัวหนึ่งที่ต้องทําตามคําสั่ง ที่สำคัญฉันไม่มีอะไรจะบอกคุณ หรือต่อให้พวกคุณอยากจะรู้อะไรจากปากฉัน มันก็ดูจะยากสำหรับพวกคุณที่จะได้รับอะไรที่เป็นประโยชน์จากฉัน”

หลินฟาน กล่าวว่า : “มันจะใช่หรือ? เอาล่ะ.. มันยังคงเป็นคําถามเดิม ทําไมคุณถึงรีบวางยาพิษคนร้ายทั้งสามคนขนาดนั้น?”

หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส กล่าวว่า : “เพราะพวกเขามันสมควรตาย ไอ้คนพวกนั้นมันยังทําภารกิจไม่เสร็จ และที่แน่ๆ พวกมันอาจจะเปิดเผยบางสิ่งที่พวกมันไม่ควรเปิดเผยออกไป!”

หลินฟาน พูดไปว่า : “เช่น กวนหมิง?”

หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส พูดอย่างเย็นชาออกไปทันที : “คุณรู้อยู่แล้ว?”

หลินฟาน กล่าวว่า : “นอกเหนือจากนั้นล่ะ?”

หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส กล่าวว่า : “ในครั้งนี้ คนที่กวนหมิงต้องการปกป้องนั้น เป็นคนใหญ่คนโต ภารกิจครั้งนี้จึงมีแต่ต้องประสบความสําเร็จ และห้ามล้มเหลวเท่านั้น!”

หลินฟาน กล่าวว่า : “มาในตอนนี้พวกเขาล้มเหลวแล้ว คุณจะทําอย่างไรต่อไป?”

หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส กล่าวว่า : “พวกเขาไม่เคยคิดว่าการจี้เที่ยวบินครั้งนี้จะล้มเหลว อย่างที่คุณพูด คนที่เสียชีวิตไปทั้งสามคนนั้นเป็นนักฆ่ามืออาชีพที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี บวกกับฉันที่กําลังช่วยเหลือพวกเขาอย่างลับๆ สิ่งเดียวที่เป็นภัยคุกคามต่อพวกเขาบนเครื่องบินก็คือ เฉินหลง และตํารวจอากาศ แต่สองคนนี้ ฉันสามารถจัดการได้อย่างลับๆ แต่สิ่งที่พวกเขาคำนวนผิดไปจริงๆ นั่นก็คือ ยังมีคุณ ..อยู่บนเครื่องบินด้วย”

คนเหล่านั้นอาจคิดไม่ถึงเลยว่าบนเครื่องบินลํานี้จะยังมี หลินฟาน อยู่ ..ทั้งตัวเขามันได้ทําให้ความคิด และความปรารถนาของพวกเขาต้องล้มเหลวลง.. ไป ทั้งหมด

“หากถ้าคุณวางยาพิษผมสําเร็จ คุณจะคิดทําอะไรต่อไป?” หลินฟาน ได้ถาม