ตอนที่ 1335 ขอโทษ ฉันขอโทษทุกๆ คน…

หัวหน้าลูกเรือได้พยายามจะฆ่า หลินฟาน ก่อนเป็นอันดับแรก ทั้งเธอยังได้ทำมันอย่างลับๆ โดยไม่ทิ้งแม้แต่หลักฐานใดๆ ที่แน่ชัดเอาไว้ ..แม้ว่าจะไม่ประสบความสําเร็จ หลินฟาน ก็ไม่สามารถเอาผิดใดๆ กับเธอได้ ที่สำคัญยังไม่สามารถมากล่าวหาได้ว่า เธอเป็นผู้ทำมัน…

อย่างไรก็ตาม เธอ.. ได้คํานวณผิดไปทั้งหมด หลินฟาน ไม่จําเป็นต้องใช้เหตุผลเลยด้วยซ้ำ นั่นเพราะ หลินฟาน ได้ขุดหลุมพรางให้เธอมานานแล้วนั้นเอง เมื่อเธอวางยาพิษคนร้ายทั้งสามคน หลินฟาน ก็จัดเตรียมถ่ายวิดีโอเพื่อที่จะได้บันทึกฉากการฆาตกรรมของเธอ

และด้วยหลักฐานที่แน่นหนาขนาดนี้ มันไม่จำเป็นต้องมาใช้เหตุผลอะไรอีกแล้ว ตั้งแต่ต้นจนจบ หลินฟาน ก็ทำเพียงแค่หยอกเธอเล่นเท่านั้น และหลังจากที่ได้รับวิดีโอนี้มา หลินฟาน ก็ไม่ได้เปิดเผยโฉมหน้าที่แท้จริงของเธอออกไปในทันที นั่นก็เพียงเพราะ หลินฟาน ต้องการอยากที่จะเห็นว่า เธอ.. จะทำอย่างไรต่อไป

มาในตอนนี้ หลินฟาน ได้เข้าใจแล้วว่า หัวหน้าลูกเรือ ..คนนี้ เป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านใช้ยาพิษ ตัวเธอเองมีแนวโน้มมากที่จะวางยาพิษผู้คนทั้งหมดบนเครื่องบิน ซึ่งแน่นอน.. มันยังสามารถบรรลุเป้าหมายของพวกคนกลุ่มนั้นได้ และนอกจากนี้แล้ว มัน.. ยังสามารถกําจัดบุคคลเป้าหมายได้อีกด้วย

ในตอนนี้หลักฐาน.. มันก็ชัดเจนแล้ว งั้นก็ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรให้มาก ต่อหน้าหลักฐาน การโต้แย้งใดๆ มันก็ไร้ประโยชน์

ผู้โดยสารก่อนหน้านี้ที่เชื่อว่า หัวหน้าลูกเรือ เป็นผู้บริสุทธิ์ต่างก็ตกตะลึงกันไปในเวลานี้ โอ้.. พระเจ้า คนร้ายที่เสียไปทั้งสามคนนั้นถูก.. หัวหน้าลูกเรือ ฆ่าตายไปจริงๆ!

สีหน้าของ หัวหน้าลูกเรือ ในตอนนี้ซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด เธอไม่คาดคิดเลยว่า หลินฟาน จะรู้ก่อนอยู่แล้วว่า เธอ.. เป็นฆาตกร

“คุณไม่ใช่ว่าจะบอกผม ว่า.. คุณวางยาพิษคนร้ายทั้งสามคนนี้ เพื่อเรียกร้องความยุติธรรมหรอก ใช่ไหม?” หลินฟาน ได้พูดพร้อมกับหัวเราะออกไปเบาๆ

หัวหน้าลูกเรือ ได้ส่ายศีรษะไปมา ขอบตาของเธอเริ่มแดง แล้วน้ำตาก็ไหลหยดตกลงมา

“ฉัน.. ไม่ได้ต้องการให้เกิดสถานการณ์เช่นนี้ขึ้นมา เหมือนกัน” หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส ได้ร้องไห้ออกมา : “ฉัน.. คือฉันก็ถูกบังคับให้ทํา ถ้าฉันไม่ทําแบบนี้ พวกเขา.. ก็จะฆ่าครอบครัวของฉัน”

เฉินหลง กล่าวว่า : “คุณหมายความว่ายังไง พวกเขาที่คุณว่าเป็นใคร?!”

หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส กล่าวว่า : “ฉันขอโทษทุกคนจริงๆ ฉันเองก็ไม่ได้อยากจะทําร้ายใครจริงๆ แต่ฉันถูกบังคับ ฉันก็ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร พวกเขาได้จับครอบครัวของฉันเอาไว้.. สามีของฉันเป็นคนอังกฤษ ฉัน และลูกๆ ของฉันก็อาศัยอยู่ในประเทศอังกฤษทั้งหมด ฉันเป็นคนเกาะฮ่องกง แต่ตอนนี้ก็ใช้สัญชาติอังกฤษ ครอบครัวของเรามีความสุขมาก ฉันเที่ยวไปกลับประเทศอังกฤษ และเกาะฮ่องกงไปมาตลอดทั้งปี ฉันเองรักงานนี้ ปกติฉันบินไปกลับอังกฤษในทุกครั้งก็จะได้อยู่พร้อมหน้ากันทั้งครอบครัว แต่ครั้งนี้.. ฉัน คงไม่อาจไปพบเจอหน้าพวกเขาได้อีกแล้ว”

ลูกสาวของ เฉินหลง ก็ถูกลักพาตัวไป เมื่อได้ยิน หัวหน้าลูกเรือ พูดว่าครอบครัวของเธอก็ถูกลักพาตัวไปด้วยเช่นกัน เฉินหลง จึงได้รีบถามว่า : “คุณรีบพูดมา พวกเขาที่คุณพูดถึงนั้นเป็นใคร?”

หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส กล่าวว่า : “ฉันเองก็ไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใคร.. ตอนที่ฉันอยู่ที่เกาะฮ่องกง ฉันได้รับโทรศัพท์จากพวกเขา รู้เพียงแค่ว่าสามี และลูกชายของฉันถูกลักพาตัวไป สามีของฉัน และฉันพบกันบนเที่ยวบินหนึ่ง เขารักฉันมาก เราเองอยู่ด้วยกันมาสามปีแล้ว ในระหว่างนั้นยังถูกคัดค้านจากพ่อแม่ทางฝ่ายเขา ทั้งพ่อแม่ของฉันก็คัดค้านฉันที่จะแต่งงานกับชาวอังกฤษด้วย แต่เราเอาชนะความยากลําบากทั้งหมดนั้นได้ และในที่สุดเราก็ได้อยู่ด้วยกัน ปีที่สองของการแต่งงาน ฉันก็ได้ให้กําเนิดลูกชาย ครอบครัวเรามีความสุขมากจริงๆ และฉันก็อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีพวกเขา ดังนั้นไม่ว่าพวกเขาจะขอให้ฉันทําอะไร ฉันจึงทำได้แค่สิ่งที่พวกเขา ..อยากให้ฉันทำ เท่านั้น”

เฉินหลง รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย : “ดังนั้น คุณก็ไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใคร แล้วยาพิษที่คุณใช้ คุณไปเอามันมาจากไหน?”

หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส กล่าวว่า : “ยาพิษเป็นสิ่งที่พวกเขาให้ฉัน ฉันเพียงทำตามคำแนะนำของเขาผ่านทางโทรศัพท์ และได้ยาพิษนี้มาตามที่ที่พวกเขาบอกฉัน จากนั้นฉันก็ใช้ประโยชน์จากตําแหน่งของฉัน เพื่อนํายาพิษขึ้นเครื่องมา…”

เฉินหลง กล่าวว่า : “ภารกิจที่พวกเขามอบให้คุณคืออะไร?”

หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส กล่าวว่า : “พวกเขาต้องการให้ฉันติดตามทุกการเคลื่อนไหวของคุณ ต้องการให้ฉันตรวจสอบให้แน่ใจว่าเป้าหมายของพวกเขาจะบรรลุผล ดังนั้นหลังจากที่คุณขึ้นเครื่องบิน คุณก็ตกอยู่ภายใต้การดูแลของฉันมาโดยตลอด ทั้งฉันยังริเริ่มที่จะให้ความช่วยเหลือคุณเพื่อจะได้รู้เห็นทุกอย่างอย่างชัดเจน และนั่นก็เพื่อดูว่าคุณได้ทําภารกิจสำเร็จหรือไม่”

กลุ่มคนพวกนั้นได้หาแอร์โฮสเตสมาเป็นคนสอดแนม ทั้งเรียกได้ว่าพวกเขาได้เลือกถูกจริงๆ แอร์โฮสเตส สามารถเดินไปมารอบๆ บนเครื่องบินได้ นี่อาจกล่าวได้ว่า มันเป็นหน้าที่ที่เธอทำอยู่ก่อนแล้ว และยิ่งไม่ได้ก่อให้เกิดความสงสัยใดๆ อีกทั้งเธอในฐานะแอร์โฮสเตส ก็ได้ให้ความช่วยเหลือ เฉินหลง และไม่มีใครเกิดคิดสงสัยไปพร้อมๆ กับการได้รับความไว้วางใจ ..ได้โดยง่าย

ในกระบวนการค้นหาบุคคลเป้าหมายของ เฉินหลง แอร์โฮสเตส อาจกล่าวได้ว่ามีส่วนร่วมในกระบวนการทั้งหมด ทุกสิ่งที่ เฉินหลง ทําไปในก่อนหน้านี้นั้นชัดเจนมาก เธอไม่ได้ซ่อนตัวอยู่ในมุมมืด หรือแอบมองมาอย่างลับๆ แต่กลับยืนอยู่ข้างๆ เฉินหลง และเฝ้ามองสังเกตมัน อย่างเปิดเผย...

หาก เฉินหลง ทําภารกิจสําเร็จ และค้นหาตัวบุคคลเป้าหมายพบ หัวหน้าลูกเรือ ..คนนี้ ก็จะเป็นคนแรกที่รู้

“ถ้าหากคุณค้นหาบุคคลเป้าหมายได้สําเร็จ ภารกิจของฉันก็คือทําให้แน่ใจว่าบุคคลเป้าหมายนี้ตาย เพราะพวกเขาไม่ไว้ใจคุณ แม้ว่าคุณจะพบเจอตัวบุคคลเป้าหมายแล้ว คุณก็อาจจะลังเลที่จะลงมือได้ พอในเวลานั้นก็ถึงเวลาที่ฉันจะต้องเป็นคนลงมือเอง พวกเขาจึงได้ให้ฉันใช้ยาพิษที่เตรียมเอาไว้ก่อนล่วงหน้า ก็เพื่อกําจัดบุคคลเป้าหมายนี้ แต่น่าเสียดายที่คุณไม่ประสบความสําเร็จ ฉันเฝ้ามองดูคุณด้วยตาของตัวเองมาตลอด คุณไปเสียเวลากับพวกคนที่ตาย และฉันก็ไม่มีทางจะไปเตือนคุณได้เช่นกัน” หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส ได้กล่าวพร้อมกับถอนหายใจออกมา

เธอยังมีภารกิจที่หาก เฉินหลง สามารถค้นหาตัวบุคคลเป้าหมายได้สําเร็จ เธอจะแจ้งให้กับชายสามคนที่เสียชีวิต และขอให้พวกเขาทั้งสามคนยุติแผนการจี้เที่ยวบิน หากพบเจอตัวบุคคลเป้าหมายแล้ว ก็ย่อมไม่ต้องสร้างข่าวใหญ่โตอย่าง ..เที่ยวบินตก

การจี้เที่ยวบินนั้น.. มันเป็นแค่แผนสํารองที่ไม่มีทางเลือกเท่านั้น

เฉินหลง ที่ยังทำภารกิจไม่สำเร็จ และนั่นทำให้หัวหน้าลูกเรือยังคงรู้สึกผิดหวังมาก เพราะนั่นหมายความว่าคนทั้งหมดบนเครื่องบินทั้งลํากําลังจะตาย และนั่นมันก็รวมไปถึงตัวเธอเองด้วย แน่นอนว่าเธอไม่ได้อยากจะตาย

น่าเสียดายที่ตอนนี้.. ภารกิจของ เฉินหลง ล้มเหลวไปในที่สุด เธอได้แต่มองมันอย่างเงียบๆ ขณะที่ชายสองคนได้กระโดดออกมา และจี้เที่ยวบิน

“เมื่อครั้งผู้ชายทั้งสองคนนั้นจี้เที่ยวบิน ฉันคิดว่าเรื่องมันจะจบไปแบบนี้แล้ว และทุกคนจะตายไปด้วยกัน ทั้งฉันเองก็จะตายด้วย ฉันรู้สึกไม่ยินยอม เพราะยังไงฉันก็ยังอยากเห็นหน้าสามี และลูกๆ ของฉัน ฉัน.. ไม่อยากที่จะทิ้งพวกเขาไป วินาทีนั้นใจของฉันมันรู้สึกหมดหวังแล้ว และไม่คิดว่าในเวลานั้น คุณหลิน จะออกมาจัดการกับผู้ชายทั้งสองคนนั้นได้ พูดตามตรง.. ฉันเองรู้สึกดีใจอยู่ลึกๆ ดีใจที่ทุกคนสามารถรอดชีวิตมาได้ ดังนั้น.. ฉันจึงรู้สึกขอบคุณ คุณหลิน มาก” หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส ได้กล่าวออกมา

เฉินหลง และหลินฟาน มองหน้ากัน จากนั้นพวกเขาก็ได้พากันหัวเราะ : “คุณบอกว่า.. คุณรู้สึกขอบคุณ? แต่คุณก็กลับยังพยายามวางยาพิษ คุณหลิน?”

หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส กล่าวว่า : “นั่นมันคือฉันไม่มีทางเลือก แม้ว่าฉันจะรอดชีวิตจากภัยพิบัติครั้งนี้ได้ แต่สามี และลูกชายของฉันก็ยังตกอยู่ในมือของพวกเขา ถ้าฉันปล่อยให้เครื่องบินลงจอดได้อย่างปลอดภัย และปล่อยให้บุคคลเป้าหมายหนีไปได้ สามี และลูกชายของฉันทั้งคู่ก็จะต้องตาย ไม่ว่ายังไงฉันก็ไม่สามารถปล่อยให้พวกเขาตายได้ ฉันต้องช่วยพวกเขา ดังนั้นฉันจึงต้องทําภารกิจนี้ให้สำเร็จ”

ขณะที่พูดไปพลาง หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตสก็ได้ร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมา : “ฉันรู้ว่าฉันทําแบบนี้มันคือการเห็นแก่ตัวมากๆ แต่ขอให้พวกคุณยกโทษให้กับความเห็นแก่ตัวนี้ของฉัน ฉันเอง.. แค่รักครอบครัวของฉันมากจนไม่สามารถปล่อยให้พวกเขาตายได้”

“คุณคิดแบบนี้.. หรือมีแค่คุณเท่านั้นที่มีครอบครัว เครื่องบินลํานี้มีกันอยู่เกือบสองร้อยคน ทั้งทุกคนก็ล้วนแล้วแต่มีครอบครัว แต่คุณกลับคิดฆ่าครอบครัวคนอื่นมากมายก็เพื่อครอบครัวของตัวคุณเอง! แล้วแบบนี้คุณยังคิดอยากให้ทุกคนให้อภัยคุณอีกเหรอยังไง?!” มีคนอดไม่ได้ที่จะด่าออกมาด้วยความโกรธ

เมื่อหลังจากรู้ว่า หัวหน้าลูกเรือ เป็นคนฝั่งคนร้ายจริงๆ คนที่ยังพูดแทนเธออยู่ในก่อนหน้านี้ ตอนนี้ก็กลับเต็มไปด้วยความโกรธแค้น และพากันต่อว่า ก่อนหน้านี้พวกเขาได้ช่วยพูดแทนเธอไปมากแค่ไหน ตอนนี้ก็ด่าแรงกลับไปมากแค่นั้น

หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส ได้ร้องไห้ออกมาอย่างน่าสงสาร และกล่าวขอโทษไปว่า : “ขอโทษ ฉันขอโทษทุกๆ คน…”

ท่าทางที่น่าสงสารของเธอนั้น.. มันกลับทําให้ทุกคนแทบไม่อยากจะตําหนิเธอต่อไป.. จริงๆ

อย่างไรก็ตาม หลินฟาน ได้ยกยิ้ม พร้อมกับหัวเราะเบาๆ ก่อนจะพูดออกไปในเวลานี้ว่า : “ทุกสิ่งอย่าง ..มันน่าประทับใจจริงๆ แต่น่าเสียดายที่มัน เป็นของปลอม”